اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۹ اسفند ۱٣۹۲ -  ۲٨ فوريه ۲۰۱۴

گزارش جشن سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در برلین
در بزرگ‌داشت سال‌گرد ۱۹ بهمن و روی‌داد سیاهکل
نمیرد این شعله خاموشی، فروزد از هر کران ای عشق

بیژن اقدسی: روز شنبه ۱۹ بهمن ۱٣۹۲ برابر با ٨ فوریه‍ی ۲۰۱۴ میلادی و چهل و سه سال پس از رویداد سیاهکل، سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) مانند بسیاری از سال‌های دیگر میزبان جشنی به این مناسبت بود.

حدود ۱۰۰ نفر از ایرانیان مقیم برلین در این مراسم شرکت کردند.

گرداننده‍ی جشن امسال رفیق بیژن اقدسی بود که با خواندن سخن آغازین مراسم را آغاز کرد.

نمیرد این شعله خاموشی، فروزد از هر کران ای عشق

رفقا، دوستان، میهمانان گرامی،

از جانب همه‍ی رفقایم حضور شما در جشنی دیگر از جشن‌های بزرگ‌داشت سال‌گرد ۱۹ بهمن و روی‌داد حماسی سیاهکل را خوش‌آمد می‌گویم.

سازمان ما امسال و در چهل و سومین سال‌گرد سیاهکل ۵ جشن در نقاط مختلف جهان برگزار می‌کند. جشن امروز ما بخشی از این مجموعه است؛ مجموعه‌ای که آغازگر آن برنامه‍ی دیشب بزرگ‌داشت سال‌گرد روز فدایی در تالار مجازی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) بود.

جنبش فدایی جنبشی است برای زندگی. بگذارید در آغاز این جشن بزرگ‌داشت به این جوهره‍ی جنبش فدایی پای‌بند بمانیم و نه تنها به یاد جان‌باختگان پرشمار رزم فداییان که هم‌چنین در احترام به همه‍ی هزاران هزار مبارزی که در دهه‌های گذشته زندگی خود را وقف این پیکار تاریخی در راه زندگی کرده‌اند، به پا خیزیم و دقیقه‌ای را به سکوت بگذرانیم.

شکل‌گیری جنبش فدایی در دهه‍ی نخست پس از کودتای ۲٨ مرداد ۱٣٣۲ و برآمد آن در نیمه‍ی دوم دهه‍ی چهل خورشیدی در تعرض به استبداد محمدرضاشاهی، در تقابل با جهان‌گشایی آمریکا و در اعتراض به خمودگی جریان‌های پیشینه‌دار سیاسی در کشور صورت گرفت.

جنبش فدایی از آغاز شکل‌گیری خود به لحاظ اعتقادی یک جنبش چپ سوسیالیستی و به لحاظ سیاسی یک جنبش رادیکال ضد استبدادی و ضد استعماری بود.

در شرایطی درونی که شاه پهلوی و متحدان خارجی آن با تحقیر اراده‍ی مردم، حکومتی کودتایی و فردمحور را در کشور برقرار کردند و در شرایطی جهانی که ایالات متحده‍ی آمریکا و نیروهای استعمارگر اروپایی علیرغم فضای مثبت پیروزی بر دیکتاتوری‌های نژادپرست در جنگ دوم جهانی کشتار و سرکوب جنبش‌های آزادی‌بخش در جای جای سه قاره‍ی آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی را تشدید کرده بودند، برای مبارزان جوان فدایی بدیلی دیگر جز باور به استقلال، آزادی و سوسیالیسم وجود نداشت.

در بیش از ۵ دهه که از آغاز شکل‌گیری جنبش فدایی می‌گذرد، جنبش ما دوره‌ها و تغییرات بسیاری را از سر گذرانده است. گر چه برخی از این دوره‌ها بیراهه‌ای در فاصله‌گیری از آرمان‌ها و باورهای بنیادین جنبش‌مان بوده است، اما ما گام‌های بسیار و تعیین‌کننده‌ای نیز در تبیین باورها و تعیین راه‌های عملی نیل به باورهای‌مان برداشته‌ایم و امروز که از فراز بیش از پنجاه سال به تاریخ جنبش‌مان می‌نگریم، خود را کماکان در جایگاه باور بی‌بدیل به آرمان‌های بنیادین بنیان‌گذاران جوان و پویای جنبش فدایی می‌بینیم.

بار تجربیاتی که ما به تلخی و به بهایی گران به دست آورده‌ایم در زندگی روزمره‍ی ما و در شعارهای ما منعکس است. جایگاه برجسته‌ای که سازمان ما در شعار محوری خود به آزادی و دموکراسی می‌دهد، انعکاس درس‌گیری از این تجربیات تاریخی است.

درد استبداد داخلی و درد استعمار مدرن‌شده‍ی سرمایه اما هنوز هم بزرگ‌ترین معضل پیش روی میهن ماست. به ویژه در جهان به هم پیوسته‍ی کنونی پیکار در این دو جبهه تنها در پیوند با هم می‌تواند ثمربخش باشد.

در میهن ما ضرورت مبارزه در جبهه‍ی رزمی مشترک و درتقابل هم‌زمان با استبداد حاکم بر ایران و با سرمایه‌داری غارت‌گر مدرن، انکارناپذیر است. میهن ما راهی جز این به شاه‌راه آبادانی و بهروزی ندارد.

جنبش فدایی پیکاری است تاریخی در راه برقراری جامعه‌ای مبتنی بر عدالت اجتماعی و از این منظر بخشی از مبارزه‌ای تاریخی است به درازای تمدن بشری در راه آرمان آزادی و داد. به باور سازمان ما این آروزی دیرین بشریت در جامعه‍ی سوسیالیستی متحقق می‌شود.

از این منظر جنبش فدایی جنبشی نامیراست. باور به استمرار تاریخی جنبش فدایی به معنای تضمین تداوم این جنبش با این نام و این مشخصات نیست. جنبش عدالت‌محور در راستای تاریخ نام‌ها و اشکال بسیاری به خود گرفته است. جنبش فدایی بخشی از میراث مبارزه‍ی عدالت‌خواهانه و سوسیالیستی در میهن ماست و از این جایگاه در هر آن جنبش عدالت‌خواهانه‌ای استمرار خواهد یافت که این سودا در سر داشته باشد.

استمرار پیکار در راه جامعه‌ای انسان‌محور در جهان امروز بیش از هر دوران تاریحی دیگری موضوعیت دارد. جهانی مبتنی بر آقایی سرمایه که شکاف فقر و ثروت؛ شکاف مرگ و اصراف در آن دم به دم فزونی و ابعادی فاجعه‌بارتر می‌یابد، نمی‌تواند پاسخ پایانی آزادی‌خواهان و دادپژوهان جهان به تاریخ باشد. از این رو پیکار روزمره در راه قرار دادن انسان در جایگاه تعیین‌کننده‍ی سرنوشت خویش و در مرکز تعیین منش اداره‍ی جهان پیکاری کاملاً به روز و پیکاری است که تضمین‌کننده‍ی فردایی در آزادی و رفاه برای همه‍ی مردم جهان است.

فداییان خلق ایران کماکان بر این باورند که تنها با رزم مشترک جهانی می‌توان بر درد مشترک جهانی غلبه کرد. در برابر جبهه‍ی متحد استبداد و غارت جهانی‌شده‍ی امروزین تنها می‌توان با پیکاری مشترک و جهانی مقابله کرد. سرنوشت انسان در گرو سرانجام این نبرد تاریخی است.

ما فداییان خلق ایران هم در حرف و هم در عمل از هر گونه هم‌کاری و رزم مشترک میهنی و جهانی در راه آرمان‌ها و ارزش‌های بنیادین انسانی استقبال می‌کنیم و نیروی پای‌بندی به این شعاریم. ما از تکرار باور خود به ضرورت هم‌کاری و هم‌راهی در راه آرمان‌های میهنی و جهانی خسته نخواهیم شد.

به جشن ما خوش آمدید

پس از سخن آغازین رفیق محمدصادق علی‌اصغری، عضو هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) فرارهایی از پیام این هیئت به مناسبت سال‌گرد ۱۹ بهمن را برای حاضرین خواند. متن این پیام در شبکه‍ی جهانی رایانه‌ای موجود است.

سخن‌رانی رفیق بهروز خلیق و گفتگو و پرسش و پاسخ با او

در بخش بعدی برنامه رفیق بهروز خلیق، مسئول هیوت سیاسی ۰- اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) به سخنرانی در باره‍ی علل ادامه‍ی حملات به جنبش فدایی به عنوان بخشی از چپ متشکل ایران پرداخت و در این ارتباط به بررسی طیف‌های مختلف نیروهای راست و چپ در جامعه پرداخت.
از جمله نکات قابل توجه سخنان وی اشاره به شکل‌گیری راست مدرنی بود که متاسفانه هنوز با سنت‌های دموکراتیک فاصله دارد.

پس از سخن‌رانی رفیق بهروز، گرداننده‍ی جشن گفتگویی چند دقیقه‌ای با رفیق خلیق در باره‍ی موضوع سخن‌رانی وی و سپس در باره‍ی اوضاع سیسی روز با تکیه بر علل و نشانه‌های تعامل نظام جمهوری اسلامی به هدایت و حمایت بیت رهبری با غرب و مشخصاً ایالات متحده‍ی آمریکا پرداخت.
پااین بخش این بخش از برنامه پرسش و پاسخ شرکت‌کنندگان در جشن با رفیق بهروز خلیق بود.

سخن‌رانی رفیق علی پورنقوی و گفتگو و پرسش و پاسخ با او

پس از آن رفیق علی پورنقوی، عضو هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) به سخن‌رانی پرداخت. موضوع سخرانی رفیق صمد پروژه‍ی شکل‌دهی تشکل بزرگ چپ بود. رفیق پورنقوی در آغاز به عنوان نماینده‍ی سازمان در جمع پیش‌برنده‍ی پروژه‍ی نام‌برده گزارش از روند تا کنونی شکل‌گیری این پروژه و موضوعات مربوز به کار کنونی آن توضیحاتی را ارائه داد.
پس از این مرحله، گرداننده‍ی جشن گفتگویی چندین دقیقه‌ای با رفیق علی پورنقوی در باره‍ی موضوعات مربوط به پروژه‍ی شکل‌دهی تشکل بزرگ چپ صورت داد و سرانجام حاضرین در پرسش و پاسخ با رفیق به بحث پیرامون زوایایی متفاوت از سخنان وی و پروژه‍ی موضوع بحث پرداختند.

پس از پایان بخش سیاسی، دوستان جوان حاضرین را با پخش ترانه‌های متنوع به شادی و پای‌کوبی فراخواندند.