اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱٣ اسفند ۱٣۹۲ -  ۴ مارس ۲۰۱۴

استرالیا , بریزبین - خلاصه ای از سخنان مهران رفیعی در تظاهرات روز جمعه بیست و هشتم فوریه بدنبال کشته شدن رضا براتی در ارودگاه پناهجویان

"از جان دادن ندا تا کشته شدن رضا"

دوستان عزیز,
روز هفدهم فوریه روز سیاهی بود, روز تلخی که در طی آن یک پناهجوی دیگر ایرانی جان باخت و شمار زیادی مجروح شدند. روز سیاهی بود برای دولت استرالیا که مسئولیت حفاظت از جان رضا بر عهده اش بود و برای نیز بشریت که هنوز شاهد و ناظر چنین جنایات هولناکی است. امروز روز تاریک و بدی است اما میدانم که فردا روز روشن و شیرینی است. فردا روز بهتری است زیرا شما دارای وجدان های آگاه, قلب های مهربان و آغوش های باز هستید. فردا روز بهتری است چرا که تاریخ بما میگوید که هرگاه مردم برای رسیدن به مقاصد خوب شان تلاش کرده اند, شیرین کام شده اند. فردا روز بهتری است چرا که شما همچنان بیدار , مصمم و استوار هستید.
این اولین سخنرانی من در این محل نیست, بیش از چهار سال پیش در همین محل سخن گفتم و هشدار دادم که آتش گشودن بر روی مردم در ایران عواقب سختی برای همه خواهد داشت و خود شما شاهد بوده اید که در ظرف چند سال گذشته, سیل پناهجویان ایرانی, ارودگاه های استرالیا را با کمبود فضا روبراه ساخته است, همانگونه که زندان های ایران را. یک بار دیگر میگویم که ندا را در خیابانهای تهران به قتل رساندند تا دیگر کسی از حق و رای مردم ایران سخن نگوید.
هر چند هر روزه ما از شنیدن و دیدن اخبار ناگواری رنج میبریم و شاهد صحنه های دلخراشی از مناطق گوناگون جهان می باشیم ,از نا آرامی های سوریه, عراق و لیبی گرفته تا برخوردهای خونین در اوکراین , تایلند و بسیاری از کشورهای آفریقایی, اما هرگز ناظر هجوم پناهجویان آن کشورها نبوده ایم, راستی چرا؟
دوستان عزیز,
علیرغم این که این روزها مردم زادگاه من در خیابانها کشته نمی شوند, اما فضای کشو ما آن چنان مسموم, خفقان آور و غیرقابل تحمل شده است که برای عده زیادی از مردم جز گریختن از مملکت راهی باقی نمانده است. آنها میگریزند چرا که تمام امیدها یشان را نابود کرده اند. اغلب آنها میدانند که دلالان و سوداگران, خطرناک و غیر قابل اعتمادند اما چاره دیگری در اختیارشان نیست.
از روزی که ندا را کشتند تا امروز, هزاران رضا ایران را ترک کرده اند, فقر و نیاز مادی هزاران دختر ایرانی را به تن فروشی در داخل و خارج کشور کشانده, هزاران رضا در دام اعتیاد افتاده, و هزاران هزار رضا از بیکاری, افسردگی , بی بضاعتی و بیماری رنج برده اند.
دوستان عزیز,
در ظرف هشت سالی که احمدی نژاد به ناحق بر کرسی ریاست جمهوری ایران تکیه زد, درآمد حاصل از فروش نفت ایران از مجموع درآمدهای نفتی در طول تمام صد سال پیش از آن, بیشتر بود, اما چیزی جز فقر, بیکاری و افزایش اختلاف طبقاتی نصیب مردم کشورما نشد. تقلب انتخاباتی سال هشتاد و هشت نه تنها بلایی برای جان مردم ایران شد بلکه مشکلاتی برای جامعه بین المللی نیز بوجود آورد که موضوع هجوم سرسام آور پناهجویان ایرانی به خاک استرالیا از جمله آنهاست.
در طول این سالهای سیاه, فساد مالی, اداری و اخلاقی آن چنان گسترش یافت که کشور را به لبه پرتگاه کشاند, خطری که طبقه حاکمه را به وحشت انداخت. سر انجام در سال گذشته میلادی فشارهای داخلی و خارجی, باعث دستیابی حسن روحانی به کرسی ریاست جمهوری شد. نظام فقاهتی با کمال اکراه به روحانی ماموریت داد تا با انجام تغییراتی محدود, تحریم های بین المللی را از میان بردارد و رژیم فاسد و ضد مردمی را از خطر حمله نظامی و شورش داخلی برهاند.
دوستان عزیز,
اینک زمان حساسی است, اتخاذ و اجرای تصمیمات غلط سیاسی, نتایج تلخ و سیاهی برای مردم ایران و همچنین جهان خواهد داشت. تجربه عراق و لیبی در پیش روی ماست و نباید اجازه دهیم که چنین جنایاتی تکرار شوند. حمله نظامی به ایران نه تنها مشکلی را حل نخواهد کرد بلکه باعث تقویت رژیم خودکامه اسلامی نیز خواهد شد. مردم ایران پس از گذشت بیست و پنج سال,هنوز از عواقب جنگ با عراق در رنجند. اغلب پست های کلیدی کشورما همچنان در چنگ جمعی کوچک ازسپاهیان, روحانیون و تجاری است که قدرت خود را از همان جنگ خانمان سوز بدست آورده اند, گروه قدرت طلبی که پیشوا و سخنگویشان علی خامنه ای است.
دوستان عزیز,
این روزها تندروان ایرانی, آمریکایی و اسراییلی که از پیشرفت مذاکرات ژنو ناخشنودند, از برخورد نظامی سخن می گویند و بر طبل جنگ میکوبند و دلالان و تولید کنندگان اسلحه نیز با آنها همخوانی میکنند. این وظیفه ماست که با تمام توان از وقوع جنگ دیگری جلوگیری کنیم و اجازه ندهیم که یک فاجعه وحشتناک و بزرگتری اتفاق بیفتد. بیایید تا با حمایت از مذاکرات هسته ای و سیاست های تنش زدایی و انجام اصلاحاتی هر چند اندک در ایران, قدمی در راه ساختن جهانی بهتر برداریم. شکی در این نیست که در صورت برگزاری انتخاباتی آزاد و رقابتی در ایران, هرگز حسن روحانی شانسی یرای رسیدن به چنین مقامی نمیداشت, اما در شرایط فعلی او بهترین فردی است که از درون چنین نظام خودکامه ای می تواند بیرون بیاید.
دوستان عزیز,
اجازه دهید که یک بار دیگر از امید های خود از فردا های بهتر سخن بگویم و تکرار کنم که فردا روز زیباتری است چرا که ما در عشق به آزادی, صلح و عدالت همدل و هم پیمانیم. با تلاش ما جهانی ساخته میشود که در آن, تیغی بر تن پروانه ای فرو نمیرود, کسی قلب ندایی را نشانه نمیگیرد, سینایی پدر و مادر خود را در دریاهای طوفانی از دست نمیدهد و رضایی در دور افتاده ترین جزایر دنیا جان نمی سپارد.
نگذاریم که در بی خبری, بی تفاوتی و یا سکوت ما جوانه های امید لگدمال شوند, یقین دارم که فردا روز بهتر, روشن تر و زیباتری است.