• به نظر می‌رسد تا زمانی که این مذاکرات حساس هنوز یک جنبه پنهانی و مخفیانه خود را حفظ می‌کند، ظاهراً حضور در مقابل خبرنگاران و رسانه‌ها از دید طرفین کار عاقلانه‌ای نیست! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲ فروردين ۱٣۹٣ -  ۲۲ مارس ۲۰۱۴

مرکز دموکراسی برای ایران: روز چهارشنبه در پی تازه‌ترین دیدار بین‌المللی میان مقامات دولت ایران و جامعه جهانی در مورد برنامه هسته‌ای ایران وزیر خارجه ایران جواد ظریف و کاترین اشتون سخنگوی سیاست خارجی اتحادیه اروپا طبق معمول در پایان مذاکرات در مقابل خبرنگاران ظاهر شدند.

مقامات مزبور سپس بیانیه مشترکی را خواندند و بدون پاسخ دادن به هیچ سئوالی از سوی گزارشگران جداگانه راه خود را ادامه دادند و هر کدام به سویی رفتند.

البته چنین صحنه‌هایی در کنفرانس‌های مطبوعاتی پس از دیدار مقامات رسمی امری عادی است زیرا طرفین ممکن است برای پرواز به یک مکان دیگر بایستی سریع به فرودگاه برسند یا قراری از قبل پیش‌‌بینی نشده و مهم پیش آمده است و غیره.

اما حقیقت این است که نه ظریف و نه اشتون هیچکدام گرفتار این مسایل نبودند. پس علت سکوت خبری آنها آن هم پس از این دیدار مهم چه بود؟

جواد ظریف این بار در حالی وارد مذاکرات این دوره شد که در داخل ایران به شدت از سوی محافظه‌کاران حکومتی مورد انتقاد و فشار سیاسی قرار گرفته است. خانم اشتون در طی سفر هفته گذشته خود به تهران نیز پس از دیدار با تنی چند از مخالفان حکومت ایران مورد ناسزا و تهدید قرار گرفت. تندروهای حکومت ایران او را متهم کرده‌اند که گویا از سوی دولت‌های غربی ماموریت داشته است که در امور داخلی کشور ایران دخالت کند و به کسانی که مورد سرکوب رژیم ایران قرار گرفته‌اند، جانی تازه بدهد.

سخنگوی خانم اشتون در مقام دفاع از او به مقامات حکومت ایران یادآور شد که همه ملاقات‌های او با مخالفان حکومت تهران با قرار قبلی با وزارت خارجه ایران بوده است. و اینکه آقای ظریف هم از این موضوع بی‌خبر نبوده است.

موضوع اما زمانی شدت گرفت که ظریف در مقابل این افشاگری ناچار شد مهمانی شام خود با خانم اشتون را بهم بزند. طبیعی بنظر می‌رسد که اگر ظریف در مصاحبه‌ مطبوعاتی شرکت می‌کرد ناچار بود به این سئوال پاسخ دهد که او تا چه اندازه از موضوع دیدار برنامه‌ریزی شده خانم اشتون با مخالفان دولت ایران باخبر بوده است؟

البته حرکت دیپلماتیک اشتون و ظریف برای جلوگیری از هر گونه حاشیه‌سازی که بتواند مذاکرات حساس هسته‌ای را به انحراف بکشاند قابل درک است. اما نکته مهم‌تر این است که این عقب‌نشینی‌های دیپلماتیک مشخص می‌کند که تا چه اندازه و علیرغم همه دستاوردهای تا به امروز، مذاکرات هسته‌ای با ایران شکننده و سرشار از فشارهای شدید و پنهان از سوی تندورهای ایران است.

از آن گذشته، این مساله خود به یک پرسش دیگر می‌انجامد که چرا اینقدر این مذاکرات و مفاد آن در هاله‌ای از پنهانکاری و معاملات مخفیانه میان طرفین به پیش می‌رود، همان موضوعی که با معامله پنهان میان واشنگتن و ساخت و پاخت دیپلماتیک با تهران از مدتها پیش شروع شده بود.

به نظر می‌رسد تا زمانی که این مذاکرات حساس هنوز یک جنبه پنهانی و مخفیانه خود را حفظ می‌کند، ظاهراً حضور در مقابل خبرنگاران و رسانه‌ها از دید طرفین کار عاقلانه‌ای نیست!

منبع: لارنس نورمان - وال استریت ژورنال