یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

افغانستان ملت در حال آموزش
یک دهه بعد از طالبان
اکرم خاتم


• چالشهای جدی امنیتی این کشور موجب شده که دولت در زمینه سرمایه گذاری در آموزش همچنان بسیار ضعیف باشد.این کشور برای هر دانش آموز ۶۰ دلار در سال سرمایه گذاری کرده است در حالی که پاکستان این رقم را به ۲۵۰ دلار و ایران به ۵۰۰ دلار رسانده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۵ فروردين ۱٣۹٣ -  ۴ آوريل ۲۰۱۴



انتخابات جاری افغانستان وپوشش گسترده آن توسط رسانه ها، جهانیان را در مقابل دستاوردها و چالشهای دهه اخیر این کشور نشانده است. شنبه ۱۶ فروردین ۱٣۹٣ این کشور برای بار دوم ریاست جمهور خود را انتخاب می کند و فرصت خوبی را برای بازبینی عملکرد رئیس جمهور کرزی بوجود آورده است.
با توجه به اینکه ۵۰ در صد جمعیت این کشور را جوانان تشکیل می دهند انتظار می رفت که بیشترین تمرکز برنامه توسعه ای این دهه بر آموزش باشد. بنا به آمار رسانه بی بی سی در این دوره جمعیت تحت تعلیم این کشور (آموزش و پرورش و تحصیلات عالی) از ۱ میلیون به ۵/ ۱۱ میلیون نفر افزایش یافته است که ۵/۴ میلیون نفر آنرا دختران تشکیل می دهند.آمار ۱/٣۹ درصدی دختران در آموزش این کشور جهانیان را نگران حضور حداقل ۱۱ درصد بیسوادی در مادران نسل بعد می کند.از طرفی این حجم از حضور دختران در آموزش با توجه به چالشها و خطراتی که طالبان در ارتباط با تحصیل نیمی از جمعیت کشور ایجاد می کند خود به تنهایی دستاورد بزرگی محسوب می شود.
صدیق بتمن از معاونین سابق وزارت معارف (آموزش) این کشور در مصاحبه با جمال الدین موسوی اصلی ترین معضل آموزش این کشور را در وزرای معارف این کشور می داند. از نظر او "این وزرا شاید در عرصه های دیگر افراد توانمندی بودند ولی در عرصه آموزش دارای دیدگاه و دورنمای روشن نبودند.از دیگر ضعف های این وزرات خانه نبود ملاک و محتوای مناسب آموزشی است. هنوز مردم این کشور ماحصل مناسب آموزش را در خط خوب یک درس خوانده می دانند. هنوز معلوم نیست که یک فرد بعد از ۱۲ سال درس خواندن چه توانمندی هایی باید در او شکل بگیرد.آموزش از نظر کمی رشد کرده ولی از نظر کیفی نه و علت نبود وزیر مسلکی (متبحر)است. معلم های این کشور که عمدتا درس خوانده کشورهای دیگرند هم از نظر کمی و هم کیفی ضعف دارند.
نکته مورد اشاره خبرنگار دیگر در ارتباط با آموزش ضعف سخت افزاری این نهاد است. از نظر او "بیش از ۵۰ درصد ۱۷۰۰۰ مدرسه دولتی این کشور فاقد ساختمان است و کلاسهای درس در زیر چادر و ساختمان های غیر استاندارد برگزار می شود. کمبود فضای آموزشی موجب شده که ساعات درسی دانش آموزان به ۲ ساعت در روز محدود شود و در نتیجه دو عامل فوق یعنی فضای اموزشی نامناسب و ساعات بسیار کم آموزشی از جمله عوامل افت کیفیت دانش آموزان باشد."
چالشهای جدی امنیتی این کشور موجب شده که دولت در زمینه سرمایه گذاری در آموزش همچنان بسیار ضعیف باشد.این کشور برای هر دانش آموز ۶۰ دلار در سال سرمایه گذاری کرده است در حالی که پاکستان این رقم را به ۲۵۰ دلار و ایران به ۵۰۰ دلار رسانده است.
اگر چه دولت کرزی بخوبی دریافته بود که یگانه راه مطمئن سد کردن اندیشه طالبان آموزش است ولی دستاوردهای او برای رسیدن به این هدف ضعف های زیادی دارد. تمام کشورهای تامین کننده امنیت دهه اخیر این کشور و همه نیروهای ترقی خواه جهان آرزو دارند که رئیس جمهور بعدی ارتقا کیفی و کمی آموزش را در الویت برنامه های خود قرار دهد.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست