• چه سبزآبی ی بی لکی!
                               آه،
ببین هیچه ی آسمان،
                           در پگاهانِ امروز، ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۶ فروردين ۱٣۹٣ -  ۱۵ آوريل ۲۰۱۴

 

به مهری خانمِ کاشانی،
با سپاس از مهربانی ی بی دریغ اش.


چه سبزآبی ی بی لکی!

                               آه،

ببین هیچه ی آسمان،

                           در پگاهانِ امروز،

چه اندازه ژرف و بلند و زلال است!

و خورشید، چشمِ جهان، را ببین

که خیره ست،

                بی پلک بر هم زدن،

                              در جهانی که خود آفریده ست

                                                       در دیدگاه اش،

به سبز آبی ی باشکوهِ پگاه اش:

پگاهی که

             در حیرت از خویش

                            لال است!



چه خاموشی ی روشنی!

                              آه،

جهان، از افق تا افق، گوشِ پهناوری ست

برای شنفتن؛

و خاموشی ی شاد

چه روشن سخن گوید از آنچه هایی که مانند

-زبس روشنی-

                   تا همیشه

                      همان در فرامرزِ گفتن.



هلا،

          هی!

دمی از شنیدیدن است این.

خود آزارِ پُرسش،

                            خِرَد جان!

                        خوش ات باد                  

سَبُک بودن از بار پرسیدنی ها؛

و محو آمدن،

         چون لَکی ابر،      

                در آفتابِ شنیدیدنی ها!               

   

چه خواب و چه بیداری ی ناب،

هلا،

            من!

درخشیدنِ این همه رنگ،

                           چه راستین، چه سرابی،

خوش ات باد!                              

                                 

چه تنهایی ی بی ملالی!

چه حالی!

در این بامدادان،

من، ای من!

فراخای سبزابی ی آفتابی

                         خوش ات باد!



چه نوروزِ خوبی!



بیست ونهم اسفند ماه نود و دو
بیدرکجای لندن