سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

چه حالی!


اسماعیل خویی


• در این بامدادان،
سبویی ست در سینه ام دل:
و خُمخانه های جهان را می یابم،
همه در هم افشُرده، ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲ ارديبهشت ۱٣۹٣ -  ۲۲ آوريل ۲۰۱۴


چه روزِ زلالی!

چه تنهایی ی بی ملالی!

چه حالی!



در این بامدادان،

سبویی ست در سینه ام دل:

و خُمخانه های جهان را می یابم،

همه در هم افشُرده،

                   در کوچکای پیاله وشِ این سبو من!

چه شادم!

چه آزادم از بندِ هر یاد و هر آرزو من!

و در دیدرس دارم،

                     انگاری،

                         آن هر چه های فراتر ز نایاب را

که، نومیدوارانه،

                           می کرده ام جُست و جو من!

جُز این...

               جُز همین کاین دم...

                           این... وای!

چه بود این که بیرون پرید از کمین؟... وای!

چه شد تا چنین شد،

در این دم، در این ناگهانی تر از هر چه ناگاه،

که من،

             آه،

به هر سو که رو می کنم،

                              باز بینم

به چشمانِ من خیره مانده ست چشمانِ هومن؟!



یکم فروردین نود وسه

بیدرکجای لندن



یاد آوری:
هومن، پسرم، زاده ی نوروز بود.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست