• ما بیست تن از اعتصاب کنندگان بند ۳۵۰ اوین علاوه بر خواستهای مندرج در بیانیه اول خواستار اعتراف دروغگویان به تخریب و کتمان حقیقت و پذیرش اشتباه و عذرخواهی رسمی از زندانیان و خانواده‌های آن‌ها هستیم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۴ ارديبهشت ۱٣۹٣ -  ۲۴ آوريل ۲۰۱۴

ملت شریف ایران

در پی اظهارات سراسر دروغ رئیس سازمان زندان‌ها و برخی مقامات حکومتی و همچنین پخش گزینشی درگیری‌ها در بند ۳۵۰ زندان اوین موارد ذیل جهت تنویر افکار عمومی به اطلاع می‌رسد:

رئیس سازمان زندان‌ها در اظهارات خود گفته است که هیچیکس به جهت الزام به خروج از اتاق‌ها نه ضرب و شتم و نه مجروح شده است. در این زمینه لازم بذکر است که بر اساس اسناد زنده موجود در بند ۳۵۰ حداقل سی نفر از مجروحان آن واقعه که اکنون در بند حضور دارند و آثار ضرب و جرح را در زمان بازداشت و انتقال به بند ۲۴۰ بر بدن خود دارند. طبق ادعا ضرب و شتم شدید نه تنها توسط استشهادی بیش از هفتاد تن از زندانیان سیاسی و عقیدتی بند ۳۵۰ مورد تایید قرار گرفته است، بلکه پس از تماس‌های تلفنی تحت تدابیر شدید امنیتی در روز شنبه و یکشنبه و همچنین ملاقات روز دوشنبه خانواده‌ها با زندانیان خود مورد تایید مجدد گرفته است.

همچنین چنانچه فیلم دوربین‌های نظارتی در روز مورد نظر مخدوش نشده باشد و ضرب و شتم شدید زندانیان را در اتاق‌ها و راهرو‌ها و بخش مدیریت زندان می‌توان در حوالی ساعت دوازده ظهر دید.

همچنین رئیس سازمان زندان‌ها مدعی شده است که بمناسبت میلاد ولادت حضرت زهرا به هر یک از خانواده‌ها اجازه داده شده تا با زندانی خود ملاقات حضوری بدون مانع داشته باشند تا با چشمان خود ببنیند که هیچیک از زندانیان ئه مجروح هستند و نه ضربه‌ای به آن‌ها وارد شده است. تا لحظه حاضر این ادعای آقای اسماعیلی از سوی هیچیک از زندانیان و خانواده اشان تایید نشده است. بسیاری از مضروبان هنوز هیچ ملاقات و تماسی با خانواده نداشته و آنهایی که بطور معمول دارای برگه ملاقات حضوری بودند مانند امید بهروزی هنگام ملاقات روز دوشنبه متوجه می‌شوند که ملاقات‌های حضوری آن‌ها توسط خدابخشی دادیار زندان لغو شده است. در هر حال ملاقات کابینی خانواده‌ها و تاثر خانواده‌ها و خروج آمبولانس از اوین برای انتقال خانواده‌های زندانیان که از رویت این ددمنشی دچار ضعف و ناراحتی شده‌اند موید این ادعاست.

همچنین رئیس سازمان زندان‌ها در اظهاراتی در روزنامه ایران گفته است ضرورتی برای بازدید از زندان نمی‌بیند. در این زمینه باید خاطرنشان کرد که بر اساس قانون، نمایندگان مجلس حق تحقیق و تفحص از تمامی سازمان‌های دولتی و حکومتی و وقایع را داشته و هیچیکس نمی‌تواند مانع دخالت آن‌ها شود. تحقق این حق نیز منوط به احساس ضرورت مقامات دون پایه یا بلند پایه نیست.

ملت شریف ایران و تمام کسانی که بدنبال کشف حقیقت در این ماجرا هستید،

اولا، حضور دوربین‌های متعدد پر کابل و بیشمار و استقرار آن در نقاط مختلف ساختمان و پشت بام نشان از آن دارد که به احتمال زیاد قرار است فیلم‌های گزینشی ضبط شده جای تصاویر دائمی دوربین‌های نظارتی را بگیرد که در تمام بخش‌های زندان حضور داشته و شاهد ضرب و شتم‌ها با چشمان بسته و دستبند بوده است.

ثانیا، همگان باید بپرسند که اگر این اقدام یک بازرسی معمولی است چرا مامورانی از نهادهای دیگر و خصوصا با چند دستگاه دوربین وارد این عملیات شده بودند جز اینکه مهاجمان با یک سناریوی آماده و کارگردانی شده برای فیلم برداری گزینشی آمده بودند.

ثالثا، تنها بخشی از فیلم که صحنه درگیری را نشان می‌دهد مربوط به آخرین دقایق ماجرا است که زندانیان عصبانی را به زور به خارج سالن‌ها هدایت کرده و در حالیکه مضروبان را به بخش اداری منتقل کرده بودند و در را بستند و یکباره برای جلوگیری از تراکم زندانیان مقابل درب ورودی به سالن‌ها شیشه‌های این در را با ضربات باتوم در سر و صورت زندانیان خرد کرده و پاشیدند و همین موضوع باعث عصبانیت بخشی از زندانیان جوان و مجادلات کلامی شد. مضاعفا بر اینکه خردهای شیشه در حیاط زندان پراکنده شده نشان از تخریب شیشه توسط ماموران و پرتاب خرد شیشه‌ها از داخل راهرو به سمت حیاط محل استقرار زندانیان است.

رابعا، جویندگان حقیقت ماجرا می‌توانند خواستار دوربین‌های نظارتی از ساعت ۱۰ صبح٬ نیم ساعت پس از آغاز بازرسی تا ساعت دوازده ظهر شوند و مشخصا فیلم‌هایی را که صحنه‌های ذیل را به تصویر کشیدند:

الف ـ فیلم اتاق یک و سه حدود نیم تا چهل و پنج دقیقه پس از آغاز بازرسی که ضرب و شتم و انتقال آنان به بیرون آغاز شد حتما در آن باتوم‌های در حال فرود بر سر و صورت زندانیان به تصویر کشیده شده است.

ب ـ فیلم سالن و خروجی حیاط پس از آنکه زندانیان برای انتقال یک بیمار قلبی به در ورودی فشار آورده و آن را گشودند با صد‌ها باتوم مواجه شدند که صحنه‌های جراحت آقایان رجایی و عرب گل و بسیاری از مصدومان بود که خوردن چند باتوم را جراحت تلقی نمی‌کنند.

ج ـ فیلم خرد کردن شیشه‌ها توسط ماموران بر سر و صورت زندانیان که آقایان امید بهروزی و هوتن دولتی و چند تن دیگر در این مرحله بر اثر ترکش‌های شیشه دچار جراحت شدند.

دـ فیلم اقدامات غیرقانونی، چشم بند زدن، به زانو افکندن و دستبند زدن از پشت سی و دو نفر از زندانیان بند ۳۵۰ که همزمان با انتقال به انفرادی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و موهای سر و صورت آن‌ها با زور و تهدید تراشیده شد.

اما نکاتی دیگر در مورد اقلام به نمایش درآمده در فیلم کمدی با هنرمندی رئیس سازمان زندان‌ها:

الف ـ ادعا شده است که دوازده دستگاه موبایل ماهواره‌ای در بند ۳۵۰ کشف شده اما دوازده گوشی به نمایش درآمده از قدیمی‌ترین گوشی‌های تلفن همراه است که بعضا استفاده از آن‌ها بدلیل محدودیت‌های امکانات ارتباطاتی بی‌فایده است و تنها یک مورد موبایل ساعتی ضبط شده که موبایل ماهواره‌ای از طرف آن‌ها تلقی شده است. حتی طبق مقرارت زندان داشتن موبایل حق هر متهم است (تبصره ۵ ماده ۱۱ آیین نامه مصوب۱۳۸۵)

ب ـ میزان زیاد سیم کارت که فرا‌تر از گوشی‌های ضبط شده بود و اغلب آن‌ها بدلیل اعمال نفوذ نهادهای اطلاعاتی پس از ورود به زندان مسدود شده و بدلیل وجود اعتبارات ریالی توسط زندانیان حفظ می‌شود و شاید به طریقی نسبت به انتقال آن‌ها اقدام شود.

ج ـ اکثر تجهیزات به نمایش درآمده شامل‌ام پی تری و‌ام پی فور زندانیان است که اغلب برای استفاده از منابع زبان‌های خارجی قرآن و موسیقی‌های مورد علاقه زندانیان و احیانا فیلم‌های خانوادگی مانند عروسی و تولد فرزندان توسط خانواده به بند منتقل شده و مورد تایید رئیس اسبق زندان جناب آقای اعلایی قرار گرفته است و جریان کارت‌های حافظه نیز مربوط به همین اقلام مشخص است که نگهداری آن‌ها غیرقانونی نیست.

د ـ سیم و سیم چین و هویه مربوط به اقلام ضبط شده از تعمیرگاه زندان است که سرویس‌های رایگان به رادیو‌ها و لوازم برقی مانند جارو برقی و اتو و کتری برقی و غیره قرار داده است و تی‌تر مورد نظر در فیلم نمایش داده شده در خصوص تلویزیون توشیبا ۱۴ اینچ بوده که خود آن را شکانده و به عنوان اقلام کشف شده به نمایش درآوردند.

در پایان ما بیست تن از اعتصاب کنندگان بند ۳۵۰ زندان اوین که عمدتا از روز دوشنبه دست به اعتصاب غذا زدیم و هفت تن از روز اول حادثه در اعتصاب غذا بسر می‌بریم علاوه بر خواستهای مندرج در بیانیه اول خواستار اعتراف دروغگویان به تخریب و کتمان حقیقت و پذیرش اشتباه و عذرخواهی رسمی از زندانیان و خانواده‌های آن‌ها هستیم.

امضا کنندگان
عبدالفتاح سلطانی - - یاشار دارالشفاء - سروش ثابت - اسماعیل برزگری - وحید اصغری - آرش همپای - امید زارعی‌نژاد - مهدی ساجدی فر - امید شاهمرادی - ابراهیم پیروزی - رضا شهابی - مهدی خدایی - اسدالله اسدی - سهیل عربی - مجید اسدی - اسدالله هادی - مسعود عرب چوبدار - اصغر قطان - رسول حیدرزاده - امیر درویش قاضیانی.