• برخی از رهبران کم مایه و شارلاطان ایرانی درحالی در پوشش دفاع از حق آزادی بیان، به انکار واقعیت هولوکاست، یا تردید در مورد آن می پردازند، که در اساس با هر گونه چون چرا کردن (نه حتا در حادثه ی عاشورا، که در هر باور و داوری آنان) آشفته می شوند و به چیزی کم تر از مرگ محققان و منتقدان رضایت نمی دهند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۰ ارديبهشت ۱٣۹٣ -  ٣۰ آوريل ۲۰۱۴

من پژوهش گر تاریخ نیستم؛ و باورها و داوری هایم در مورد رخ داد هول انگیز هلوکاست، حواشی و کم و کیف آن همان قدر می تواند عامیانه و غیردقیق باشد، که بخواهم در مورد رخ داد خونین کربلا و حواشی عجیب و غریب آن گفت و گو کنم. با این همه می توانم و حق دارم از خود بپرسم، اگر لایه هایی از شیعیان می توانند این تاریخ دهشتناک آدم کشی را با آن ابعاد میلیونی، شواهد بسیارِ هنوز زنده و تاریح بسیار نزدیک ش انکار، یا کم رنگ کنند، چرا دیگران نتوانند با کربلا و عاشورا همین معامله را کنند؟ آنان با این درجه از شکاکیت و نکته سنجی، چه گونه می خواهند و می توانند از آن تراژدی تاریخ قدسی/باستانی 1400 ساله، که آشکارا ایدیولوژیک و آیینی شده است، هم چون یک رخ داد تاریخی دفاع کنند؟

برخی از رهبران کم مایه و شارلاطان ایرانی درحالی در پوشش دفاع از حق آزادی بیان، به انکار واقعیت هولوکاست، یا تردید در مورد آن می پردازند، که در اساس با هر گونه چون چرا کردن (نه حتا در حادثه ی عاشورا، که در هر باور و داوری آنان) آشفته می شوند و به چیزی کم تر از مرگ محققان و منتقدان رضایت نمی دهند. مقایسه کنید برخورد زندان بان اعظم ایران را با یکی از نویسندگان و محققان شیعی، علی اصغر غروی (1) که خوانشی از سرنام "ولایت" را به چالش کشیده است، با آن چه به ادعای او در اروپا بر سر نویسنده گانی چون دیوید اورینگ (2) آمده است.
سال ها پیش وقتی محقق شیعی، شیخ نعمت الله صالحی نجف آبادی در کتاب محققانه ی خود "شهید جاوید"(3) کربلا و رفتارش را از چشم اندازی متفاوت بررسید، این جریان ها چنان بلوایی به پاکردند، که انگار او حسین ابن علی را کشته است! تصور کنید در چنین بستری، چنان چه در حوزه های علمیه ی قم یا در دانشگاه های ایران کسی پیدا شود و بخواهد رخ داد عاشورا را انکار یا با تردید روبه رو کند، چه خواهد شد.

انکار هولوکاست و تردید در برابر آن فاجعه ی هولناک و هنوز جاری، حتا به بهانه برخی از رفتارهای دولت اسراییل، همان قدر مضحک و درد آور است که کسی بخواهد تاریخ کربلا را نه در کتاب های تاریخی که بر اساس رفتارهای مردان ریز و درشت جمهوری اسلامی بنویسد.

برای ارزیابی و آسیب شناسی این بدخیمی که از جان و جهان زندان بان اعظم ایران و کارگزاران محبوب او حکایت می کند، چرا راه دور برویم؛ به قتل های زنجیره ای نگاه کنید؛ به اسیرکشی سال 67 نگاه کنید؛ به خیل نویسنده گان و پژوهش گران تبعیدی، فرار مغزها و حجم انبوه سانسور، سرکوب و سکوت مستولی بر ایران نگاه کنید تا با دو چشم خویش ببینید انکار هلوکاست هیچ ربطی به آزادی بیان و معیارهای دوگانه ی آن در اروپا ندارد.

انکار هولوکاست، انکار ماست که در زروقی از کلماتِ ناشیانه پیچیده شده است.
   
پانویس
1.    در برنامه ی افق که در تاریخ 28 آوریل از صدای آمریکا پخش شد، بخش غالب بیننده گانی که در نظرسنجی برنامه مشارکت کرده بودند در برابر این پرسش که چرا حامنه ای هولوکاست را انکار می کند؟ گزینه ی اعتراض به معیارهای دوگانه ی آزادی بیان در اروپا را انتخاب کرده بودند. این انتخاب به هر حال از آن چه در جان و جهان برخی از ما می گذرد، حکایت دارد که سخت ترساناک است.   
2.    www.bbc.co.uk
3.    www.bbc.co.uk
4.    صالحی نجف آبادی، نعمت الله، شهید جاوید، 1349.