اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۷ ارديبهشت ۱٣۹٣ -  ۷ می ۲۰۱۴

ملت شریف ایران !

روز معلم فرصتی است برای پرداختن به آموزش و پرورش و معلمان.
مساله آموزش و پرورش محدود به دولت ، وزیر و یا معاونین این وزارتخانه نمی شود .
تعلیم و تربیت یک مساله عمومی و متعلق به همه مردم است . در این امر ، همه معلمان ، اساتید دانشگاه ، اولیا و به ویژه خود دانش آموزان حق مشارکت دارند .
آموزش و پرورش فقط ثبت نام و کارنامه گرفتن فرزندانتان نیست !
شما حق دارید بدانید که فرزندان شما در مدرسه چه می آموزند ؟
حق دارید در تصمیمات مربوط به تربیت فرزندانتان شرکت کنید .
حق شماست که بر نحوه تربیت فرزندانتان نظارت کنید .

پس از ٨ سال نگاه و فرهنگ امنیتی که حاصل آن صدور احکام قضایی و اداری برای معلمان و فعالان تشکل ها از جمله محمد داوری ، رسول بداقی ، سید محمود باقری و... گردید و نیز شتاب زدگی ؛ اکنون آموزش و پرورش بیش از هر زمان دیگری محتاج نقادی عالمانه و دلسوزانه است ؛ روابط مبتنی بر یک الگوی آمرانه و اقتدارگرای از بالا به پایین ، آموزش و پرورش را به شدت بوروکراتیزه ، ظاهر گرا ، و دچار روزمرگی نموده است .

ادامه روند گذشته منجر به شکست رسالت های این وزارتخانه و منزوی شدن هر چه بیشتر این نهاد در جامعه خواهد شد .

ماموریت آموزش و پرورش چیزی نیست که در چارچوب انحصاری دولت تعیین شود . متفکران مستقل ، کارشناسان آزاد ، مجامع معلمان ، تشکل های مردم نهاد و نهادهای حرفه ای و تخصصی باید به میدان بیایند و به نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری آموزشی در کشور کمک کنند .

ملت شریف ایران !
نگاه نظام مدیریتی کشور به مقوله آموزش و پرورش ؛ نباید نگاهی ابزاری ، سیاسی ، مصرفی و دست چندم باشد .
در این میان ، معلمان نه به عنوان محور اصلی تعلیم و تربیت که به عنوان مجریان صرف بخشنامه های نظام اداری نگریسته می شوند .
دانش آموزان به عنوان سهام داران اصلی نظام آموزش و پرورش و شهروندان آینده جامعه باید در برنامه ریزی های آموزش و پرورش دیده شوند و قطعا تحقق چنین امری منوط به پی ریزی و تربیت نیروی انسانی تخصص محور و حرفه ای است .
تجارب بشری نشان داده است وجود و تقویت سازمان های مردم نهاد به ویژه نهادهای مدنی فعال در آموزش و پرورش به عنوان حلقه واسط بین مردم و مسئولان می تواند در پر کردن شکاف بین اهداف و کارکردها نقش آفرینی کند .

مسئولان محترم!
متاسفانه، سالیان مدیدی است که پست های ستادی و مدیریتی در وزارت آموزش و پرورش که قاعدتا باید اتاق فکر این وزارتخانه مادر باشد، بین عده معدودی از نیروها ، دست به دست می چرخد !
این حلقه بسته مدیران در برابر هر گونه تحول و نوآوری برای وصول اهداف ذکر شده مقاومت می کند . نباید اجازه داد با تعلل های بی مورد و غلتیدن در جریان روزمرگی ، بارقه امیدی که از بدو تشکیل " دولت تدبیر و امید " در میان مردم و معلمان و تشکل های مردن نهاد ایجاد شده است به یاس و ناامیدی مبدل شود.
سازمان معلمان ایران به جد از مسئولان انتظار دارد تا با بهره گرفتن از پتانسیل تشکل های مردم نهاد در آموزش و پرورش ، تعریف جدیدی از مشارکت و فرآیند آن ارائه دهند و با " مردمی کردن آموزش و پرورش " تحول در نگرش را در میان مسئولان و جامعه نهادینه نمایند.