• حرکت اعتراضی ده ها هزار نفری زنان ایران در شبکه اجتماعی علیه حجاب اجباری با یک اقدام کوچک آغاز شد. با یک متن و فراخوان ساده در فیس بوک. اقدامی که در فاصله چند روز هزاران زن به آن پیوستند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۰ ارديبهشت ۱٣۹٣ -  ۱۰ می ۲۰۱۴

اخبار روز: حرکت اعتراضی ده ها هزار نفری زنان ایران در شبکه اجتماعی علیه حجاب اجباری با یک اقدام کوچک آغاز شد. با یک متن و فراخوان ساده در فیس بوک. اقدامی که در فاصله چند روز هزاران زن به آن پیوستند. روز جمعه دوازده اردیبهشت مسیح علی نژاد روزنامه نگار ایرانی ساکن لندن درفیس بوک خود نوشت: دو و سه نفر به من نوشته اند با گذاشتن عکس بی حجاب خودت در شبکه اجتماعی، زنانی را که در ایران بدون این آزادی و در شرایط حجاب اجباری زندگی می کنند، دلگیرنکن. علی نژاد در پاسخ به همین مخاطبان با گذاشتن عکسی جدیدی از خود نوشت:
"اجبار برای حجاب فقط از سوی گشتِ ارشاد نیست، اجبار گاهی به خاطر خانواده، گاهی به خاطر شغل و گاهی به خاطر نگرانی از قضاوت دیگران است که من خودم همه اینها را تجربه کردم ولی شرط می بندم اکثریت زنان ایرانی که به اجبار باوری ندارند، لذتِ آزادیِ یواشکی را چشیده اند.
شرط می بندم خیلی از زنان از این آزادی های یواشکی که آزاری هم به کسی نمی رساند عکس هم دارند.
عکس های بدون روسری رانندگی کردن و بدون روسری قدم زدن و بدون روسری توچال و دربند رفتن و بدون روسری توی جنگل و کنار دریا و بالای درخت و توی دشت نفس کشیدن را منتشر کنیم؟
این هم از عکس آزادی یواشکی من در جاده هراز شمال:

                     

همین نامه و عکس سرآغاز حرکتی شد که همچنان در شبکه اجتماعی فیس بوک ادامه دارد و گفته می شود به دلیل کثرت مراجعان هنوز نتوانسته اند همه عکس ها و نوشته های ارسالی را در صفحه ویژه منتشر کنند. شمار زنان مراجعه کننده به صفحه "آزادی های یواشکی زنان ایران" تصاعدی بالا می رود. ۲۰ هزار، ۴۰ هزار و حالا از مرز ۷۰ هزار گذشته است. ترکیب سنی و اجتماعی زنانی که به حرکت "آزادی های یواشکی" می پیوندند و با نوشتن متن و گذاشتن عکس خود با این اقدام همراهی می کنند، متفاوت است اما موضوع سخن همه آنان یکی می باشد. رهایی از حجاب اجباری در فضای عمومی. برخی از کاربران هم ضمن مشارکت در این حرکت، نوشته اند نباید برداشتن حجاب، انتشار عکس و آزادی یواشکی و لحظه ای در فضای مجازی چنین تعبیر شود که همه مشکلات زنان در ایران همین است.
عکس ها و نوشته های زنان درفیس بوک فعلا در دسترس است. اما حکومت اگر بتواند راه ورود کاربران به این صفحه و پیوستن افراد جدید به این حرکت را خواهد بست. آزادی یواشکی زنان ایران اقدامی نیست که رژیم در برابر آن سکوت کند و بگذارد آوازه وجود چنین حرکتی از مرزهای های مجازی فراتر برود و موضوع سخن زنان در فضای عمومی مدرسه، دانشگاه و... شود.

چند نمونه از هزاران عکس و نوشته

آزادی‌یواشکی
سمانه نوشته است:
اینم آزادی یواشکی ام در جزیره قشم،جایی که مامورای نیرو انتظامی هم حضور داشتن!! اما من شالمو برداشتم و گفتم میخوام عکس بگیرم. خونوادم نگران عکس العمل پلیس ها بودن اما من به خواسته م اصرار کردم و هیچکسم اعتراضی نکرد! آزادی های بزرگ از همین پافشاریای کوچیک شروع میشه. گاهی ما خودمون بزرگترین سد در مقابل خواسته هامون هستیم

                        


آزادی‌یواشکی و سالهای سیاه دهه شصت
اینجا محل دربند مسیر شیرپلا با وجود تلخی و هراسی که در محیط موج میزد قطره ای ازادی را میشد با شیطنت دوستان همراه بود. لطفا بدون نام و مشخصات به نمایش گذاشته شود ممنون

                     


سلام. مامان و مامان بزرگم که راجع به این صفحه شنیدن گفتن میریم بیرون یه عکس میگیریم بفرست عکس‌های ما رو هم.
مادرم تا وقتیکه سالِ ۶۰ یه پسر بچه بسیجی‌ با اسلحه تهدیدش کرد که روسری سرش کنه حاضر نشده بود به حجابِ اجباری، مادربزرگم هم با اینکه موهاش سفید و کم شده هنوز حجاب رو قبول نداره، میگه نفسم بند میاد... البته پدربزرگی هم دارم که همیشه سفارش می‌کنه جلوی اون با روسری نباشیم میگه دلم میگیره.... کلا عقیده دارن که نسلِ ما زندگی‌ نکرده، از من می‌پرسن شما‌ها حوصلتون سر نمیره؟!

               


آزادی‌یواشکی
من در کوه صفه ی اصفهان
حس رها کردن خود در دل طبیعت عالیه، این رو هم در نظر بگیرید که جدای از دولت هنوز تعدادی از مردم نگاهشون از تذکر گشت ارشاد بدتره خصوصا در اصفهان که یک شهر مذهبی هست گرچه به جایی رسیدم که خدا رو شکر برداشت اون عده برایم مهم نیست.
به اون دسته از دوستانی هم که میگن اگر میخوای بی حجاب باشی برو خارج از کشور میخوام بگم که حجاب انتخاب من نبوده و من میخوام در کشور خودم آزادی داشته باشم...
از اون دسته آقایون که ما رو درک میکنن تشکر میکنم و از اونهایی هم که جبهه گیری میکنن خواهش میکنم همونطور که ما به نوع پوشش شما کاری نداریم شما هم درک کنید که داشتن یا نداشتن حجاب کاملا اختیاری و یک مسئله ی شخصی هست که فقط و فقط به خود زن مربوط میشه نه کس دیگه!
یک دنیا ممنونم از گرداننده صفحه...لطفا بدون نام منتشر کنید

                     

مهشید طاهری:
من یه مدت طولانیه دیگه تو ماشین روسری نمی زنم و عمدا هم اینکارو میکنم اصلا نگاههای مردم واسم مهم نیس فقط حوصله گیره گشت ارشاد افتادنو ندارم چون فوق العاده بی ادبن اگه دیدم هستن روسری میپوشم کاش همه خانمها اینکارو کنن تا عادی بشه دیگه دولت که نمی تونه تو همه کوچه های شهر مامور بزاره حداقل اینجوری واسه خیلی از مردم که فکر میکنن اگه دختر روسری نزنه چی اتفاق ناجوریه عادی میشه

آزادی‌یواشکی آبشار لرستان

یکی از دردناکترین خاطرات زندگیم اون روزی بود که بعد کلی خرخونی و استرس توانستم ارشد یکی از بهترین دانشگاه های این مرز پرگهر قبول بشم و هنوز مزه شیرینش زیر زبونم تازگی میکرد که نگهبان مرد دانشگاه نگاه چندش آوری از بالا تا پایین بهم انداخت و گفت: "این چه وضعشه؟؟ این چه آرایش چشمیه؟؟ خجالت نمیکشی این شکلی اومدی دانشگاه؟؟"
آزادی پوشش از ابتدایی ترین حقوق هر انسانی است و اینکه فردی به مراتب پایین تر، بیسوادتر و بی هویت تر از شما به خودش حق بده رو حساب امر به معروف، با دقت به تمام جزئیات صورت و بدن تون نگاه کنه و با بیشرمی شخصیت شما رو زیر سوال ببره، نه تنها قابل هضم نیست بلکه دردش تا مغز استخوان آدم نفوذ میکنه. این رو شاید هیچ مردی نتونه درک کنه. آزادی پوشش نه ساده است نه پیش پا افتاده و نه بی اهمیت. متشکرم به خاطر راه اندازی این صفحه.

                        
   
ژیلا بنی‌‌یعقوب، روزنامه‌نگارو فعال حقوق زنان:
به نظرم اینکه حرفی را یواشکی بزنیم یا کاری را انجام دهیم، دیگر اسمش آزادی نیست. فکر می‌کنم اگر قرار بود دلمان را به آزادی‌های یواشکی خوش کنیم، هیچ‌کس به دنبال آزادی نمی‌رفت. اگر این چنین بود این همه انسان در طول تاریخ برای آزادی هزینه نمی‌دادند، می‌گفتند بیاییم برویم یک گوشه‌ای و یواشکی آزاد باشیم.

یک ایرانی دیگر نوشته است:
این «آزادی های یواشکی» آبروی ما را در کشورهای خارجی می برد و غربی ها به ما می خندند که مردم ایران چقدر بدبخت شدند که روسری های شان را یواشکی بر می دارند و می گویند این بیچاره ها دلخوشی شان همین برداشتن روسری توی کوه و دشت است.
ادمین پاسخ می دهد؛ این صفحه فقط روایت گری می کند از «آنچه که در ایران وجود دارد». یعنی به زنان بگوییم لطفا روایت نکنید چون آبروی این هم وطنان تان بیرون ایران می رود؟ آیا رسانه ای را در داخل ایران پیدا می کنید که سراغ این زنان معمولی در شهر برود و در مورد همین آزادی های یواشکی شان بپرسد؟
پاسخ می دهد: مگر آزادی برای زنان ایرانی فقط همین برداشتن روسری است؟ زنان ما دغدغه های بزرگتری دارند.

همان زمانی که زنان ایران از گوشه و کنار کشورگروه گروه به جمع کاربران صفحه "آزادی های یواشکی" در فیس بوک می پیوستند، در تهران در میدان فاطمی و میدان ولیعصر انصارحزب الله به رهبری حسین الله کرم ، مدرسین و طلاب مدرسه علمیه آیت الله ایروانی و اعضای جبهه پایداری اجتماع کرده و شعار می دادند:"ای مرد غیرتت کو، حجاب همسرت کو؟" تظاهرات علیه زنان بی حجاب و بدحجاب با قرائت قطعنامه و درخواست تشدید برخورد با بدحجابی و امور منکراتی ازطریق افزایش شعب ویژه دادسرا روز چهارشنبه ۱۷ اردیبشت خاتمه یافت تا بسیج منطقه و حزب الله فرصت هماهنگی بیشتری برای تظاهرات دیگری که به گفته دفتر حوزه علمیه ایروانی به زودی در منطقه غرب تهران، تهرانسر برای مبارزه با بدحجابی صورت می‌گیرد، داشته باشد.
همزمانی تظاهرات انصار حزب الله در خیابانهای تهران علیه زنان با حرکت ابتکاری "آزادی یواشکی" و انتشار عکس و هویت واقعی کاربران آن، نشانه شجاعت و فراز تازه ای از اعتراض مدنی و حرکت سیاسی زنان ایران است. زنانی که در شبکه اجتماعی عکس خود را منتشرکرده و در دفاع از حق آزادی شان نوشته اند، می دانند که   می توانند خلاقانه از فضای مجازی برای بازآفرینی مطالبه و توانایی خود بهره بگیرند و با شیوه جدیدی برای عرصه عمل نیرو بسیج کنند.

صفحه فیس بوک آزادی یواشکی زنان در ایران
www.facebook.com