یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

واکنش ها به کتاب جنجالی «سرمایه داری در قرن بیست و یکم» اثر توماس پیکتی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۱ ارديبهشت ۱٣۹٣ -  ۱۱ می ۲۰۱۴


اعتماد - منصور بی طرف: پنجشنبه گذشته ایمیلی از یکی از دوستان به دستم رسید که در آن نوشته بود «هدیه». فایل را که باز کردم ذوق زده شدم. این فایل حاوی کتابی بود که سر و صدای آن را شنیده بودم. هم در اکونومیست راجع به آن خوانده بودم و هم در فارین افیرز. در واقع می‌توانم بگویم، ۱۴۷ سال پس از انتشار کتاب «سرمایه» توسط کارل مارکس، کتاب دیگری به اندازه این کتابی که اخیرا منتشر شده نتوانسته جامعه سرمایه داری را به تب و تاب بیندازد.
«سرمایه / در قرن بیست و یکم» کتابی است که اخیرا توسط توماس پیکتی، اقتصاددان فرانسوی، منتشر شده و به سرعت به زبان انگلیسی برگردانده شد. جلد این کتاب هم به‌گونه‌یی طراحی شد که یادآور کتاب «سرمایه» مارکس باشد. می‌شود گفت که تقریبا این کتاب در تمامی کشورهای سرمایه‌داری پخش شد و در صدر فروش آمازون قرار گرفت.
اهمیت این کتاب را می‌توان از اظهارنظرهایی که در خصوص آن صورت گرفته متوجه شد. هفته‌نامه اکونومیست در شماره ماقبل خود پرسش کرد که آیا «مارکس جدیدی ظهور کرده است‌؟» هفته‌نامه تایم هم در شماره آخر خود پیکتی را نسخه دوم مارکس می‌خواند و این کتاب را «بمبی در میان رهبران جهان» دانست. پل کروگمن، برنده نوبل اقتصادی، هم کتاب پیکتی را «نابود‌کننده عزیزترین افسانه محافظه‌کاران» خواند، افسانه‌یی که «ثروتمندان ثروت و سرمایه خود را از کار و تلاش و شایستگی» به دست آورده‌اند و در آخر هم فارین افیرز، کتاب را «تنبیه سرمایه» نامید.
کتاب سرمایه «پیکتی» نگاه تازه‌یی به انباشت سرمایه، به ویژه در ایالات متحده، دارد. این کتاب حاصل ۱۵ سال مطالعه، از سال ۱۹۹٨ تا ۲۰۱٣، است. از نگاه پیکتی، حامی حزب سوسیالیست فرانسه، اتفاقی که در سرمایه‌داری قرن ۲۱ به ویژه پس از جنگ جهانی دوم، رخ داده است نابرابری‌ها را گسترده‌تر کرده است. دلیل این نابرابری‌ها هم آن است که نرخ بازدهی سرمایه از نرخ رشد تولید و درآمد بیشتر شده است. راه‌حل پیکتی تقریبا ساده است و آن بستن مالیات تصاعدی بر ثروت است. او در گفت‌وگو با یکی از نشریات می‌گوید، «من جانبدار هر گونه مالیات قدیمی نیستم، بلکه از یک مالیات تصاعدی بر ثروت دفاع می‌کنم، چرا که مناسب‌تر از مالیات بر در‌آمد برای «سرمایه داری پدرسالار» قرن بیست و یکم است اما این بدان معنی نیست که مالیات بر در‌آمد باید ملغی شود. مالیات بر سرمایه خصوصی برای مبارزه با نابرابری‌ها بسیار مهم است، اما این نیز می‌تواند ابزارمفیدی برای حل بحران بدهی‌های دولتی باشد و هر کس به نسبت ثروتش به حل مشکل کمک می‌کند. این ایده‌آل و در عین حال مشکل است اما رسیدن بدان ضروری است. در قلب هر انقلاب دموکراتیک در گذشته، انقلابی مالی وجود داشته است و در آینده نیز ‌به همان صورت خواهد بود. تورم، مالیات بر سرمایه فقراست. آن، ارزش دارایی‌های کوچک را کاهش می‌دهد. این در حالی است که سهام و املاک محافظت شده هستند. این بهترین راه نیست، اما آسان‌ترین آنهاست.»
کتاب سرمایه پیکتی را می‌توان مهم‌ترین کتاب اقتصادی سال ۲۰۱۴ خواند که او همان‌طور که کارل مارکس نقاط ضعف سرمایه‌داری در قرن نوزدهم را فاش ساخت و سرمایه‌داری را بر سر عقل آورد، نقاط ضعف سرمایه‌داری در قرن بیست و یکم را هم افشا می‌کند.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست