پیرامون لگد مشاور اردوغان بر پهلوی معترض به مرگ کارگران!
•
لگد مشاور سیاسی اردوغان همانقدر سیاسی و ایدئولوژیک است که اعتراض با دستان خالی آن معترض بر زمین افتاده
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
پنجشنبه
۲۵ ارديبهشت ۱٣۹٣ -
۱۵ می ۲۰۱۴
اخبار روز - مهران جنگلی مقدم: اردوغان گفته است مرگ کارگران در معدن امری طبیعی است. اما این نوع مرگ ها بدون آنکه طبیعی باشند به واسطه روی دادنشان در محیطی که با ابزارهای ایدئولوژیک و با قدرت دولتی از آن مراقبت می شود مرگ هایی سیاسی اند، به همین دلیل است که "کشتار" نامیده می شوند.
اردوغان مانند یک ایدئولوگ تمام عیار نظام سرمایه داری کشتار و قتل عام کارگران را به مرگی طبیعی فرو می کاهد. او می داند کسب هژمونی، ایدئولوژی می خواهد و این ایدئولوژی هر جا که کارگری در حال تولید ارزش اضافی است کاربرد دارد. چه ابزار ظهور این امر طبیعی اما به شدت سیاسی، سقوط از ارتفاع باشد و آتش سوزی در محیط کار و چه گلوله و باتوم پلیس. این منطق انباشت سرمایه است. فروکاستن بهره کشی از انسان ها به امری طبیعی و در شکلی کمی پیچیده تر استحاله آن به اموری مربوط به نژاد، فضیلت، بهره هوشی و چند عامل جبری و موهوم دیگر. به همین دلیل است که اردوغان به مثابه نگهبان نظام سرمایه داری این بار بدون واسطه ها سخن می گوید. بدون نیاز به وقت کشی استراتژیست ها و نظریه پردازان و خود مستقیم گزاره های ایدئولوژیک را به زبان میاورد.
لگد مشاور اردوغان هم چنین کارکردی دارد. آقای مشاور هم واسطه ای به نام پلیس را حذف می کند تا سرکوب دچار اتلاف وقت نشود. از این رو ضمن آنکه لگد مشاور اردوغان به پهلوی معترضان لگدی برای جا انداختن امری طبیعی است، تعجیل نظام سرکوب را برای طبیعی جلوه دادن و برقراری نظم پیشین نشان می دهد. معدن زغال سنگ سوما متعلق به شرکت خصوصی سوما هولدینگز دستمزدی معادل ۲.۵ تا ٣.۷۵ دلار به کارگران پرداخت می کرده. گفته شده بین کشته شده ها پسری پانزده ساله هم وجود دارد. به نوشته رسانه های ترکیه صاحبان این معدن خصوصی به واسطه بهره کشی از کارگران هزینه استخراج هر تن ذغال سنگ ۱۴۰ دلاری را به ۲٣.٨ دلار کاهش داده اند. انباشت سودی چنین بزرگ مگر جز با تبعیت از ایدئولوژی بازار آزاد ممکن می شود. همان چیزی که اردوغان مرگ های خلق شده در آن را امری طبیعی می داند. لگد مشاور اردوغان لگدی نیابتی از طرف همه آنهایی است که به تقدیس سرمایه داری مشغول اند. گرچه این لگد خطایی تاکتیکی است و پرنسیپ های یک مشاور شیک پوش مبادی آداب که وظیفه اش در مقابل دوربین ها لبخند زدن است درآن رعایت نشده اما با همه وجود و صادقانه تلاش می کند برتری سیاسی سرمایه را حفظ کند تا همچنان کشتار کارگر امری طبیعی قلمداد شود، امری طبیعی که مانند استخوان از جادررفته جز با لگد جا نمی افتد. این لگد همانقدر سیاسی و ایدئولوژیک است که اعتراض با دستان خالی آن معترض بر زمین افتاده. اعتراضی که می رود با اعتصاب سراسری اتحادیه کارگران ترکیه ابعادی جدید پیدا کند.
|