اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۶ تير ۱٣۹٣ -  ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴

مرحله گروهی جام جهانی به پایان رسید و چهره تیم‌های صعود‌کننده به مرحله یک هشتم نهایی مشخص شد. چند تیم بزرگ از جمله اسپانیا، ایتالیا، انگلیس و پرتغال بسیار زود از دور رقابت‌ها کنار رفتند اما چند تیم هم بودند که فراتر از انتظارها ظاهر شدند. ۵ تیمی که در ادامه می‌آیند، شگفتی‌سازهای اصلی مرحله گروهی بودند.

کاستاریکا
کاستاریکا بدون شک بزرگ‌ترین شگفتی‌ساز جام‌جهانی محسوب می‌شود. بسیار دشوار است به یاد بیاوریم تیمی چنین کم‌شانس توانسته باشد راهی مرحله یک هشتم نهایی رقابت‌ها شود. شاید هیچ فردی تصور نمی‌کرد کاستاریکا بتواند در گروه مرگ رقابت‌ها حرفی برای گفتن داشته باشد اما آنها به طرز شگفت‌انگیزی توانستند به عنوان تیم نخست، راهی یک‌هشتم نهایی شوند. خط میانی قدرتمند این تیم وقتی با وینگرهای سرعتی‌شان مخلوط شود، آنگاه هر تیمی را می‌تواند در ضدحملات از پای درآورد. درخشش کریستین گامبوا در سمت راست توانست باخت ۱ بر صفر در برابر اروگوئه را تبدیل به پیروزی باورنکردنی ٣-۱ کند. در برابر ایتالیا کاستاریکا در نیمه اول به خوبی قدر تک فرصتش را دانست و توانست کار را تمام کند. هر چند داور می‌توانست یک ضربه پنالتی هم برای آنها اعلام کند. ماریو بالوتلی به خاطر از دست دادن فرصت‌های استثنایی‌اش در نیمه اول شایسته سرزنش است اما کاستاریکایی‌ها نیز به‌خاطر فرصت‌طلبی‌شان شایسته تقدیر هستند. در نیمه دوم آنها به خوبی بازی را اداره کردند و با دفاع چندلایه خود اجازه خلق موقعیت به شاگردان پراندلی ندادند. در برابر انگلیس نیز آنها تنها به یک امتیاز برای سر‌گروهی نیاز داشتند که توانستند با آرامش کامل آن را کسب کنند. کاستاریکا در ٣ بازی تنها یک گل آن هم از روی نقطه پنالتی دریافت کرده است که به‌خوبی قدرت آنها را مشخص می‌کند. لوئیس پینتو، سرمربی تیم نشان داد که تا چه اندازه تاکتیکی است.

کلمبیا
کلمبیا در رقابت‌های مقدماتی با سیستم ۲-۴-۴ بازی می‌کرد اما غیبت فالکائو، خوسه پکرمن را مجبور به استفاده از سیستم تک مهاجمه کرد. کلمبیا در برزیل ۱-٣-۲-۴ بازی می‌کند و ۲ مهره هجومی بی‌نظیر همچون جیمز رودریگس و کوادرادو نقش مهمی را در ترکیب تیم ایفا می‌کنند. جیمز رودریگس تا این لحظه فوق‌العاده عمل کرده است. او به خوبی در نقش شماره ۱۰ ظاهر می‌شود و با خلاقیت و قدرت حمل توپ خود میانه میدان را کاملا به تصرف پکرمن در آورده است. پیروزی‌های کلمبیا در برابر ساحل عاج و یونان به‌خوبی هنر این بازیکن بااستعداد را در میانه میدان مشخص کرد. در ۱-٣-۲-۴ پکرمن، رودریگس نقشی حیاتی دارد و بار ایجاد حملات تیم را به دوش می‌کشد. بسیاری معتقدند که او بهترین بازیکن جام تا این لحظه از رقابت‌ها بوده است و برای پی بردن به این مساله کافی است بار دیگر بازی‌های کلمبیا مشاهده شود.

هلند
شاید عملکرد هلند کسی را آنچنان شگفت‌زده نکرده باشد اما حقیقتا کار لوئیس فن خال شایسته تقدیر است. فن خال برای هر بازی استراتژی خاص خودش را دارد؛ برای همین است که گاهی با ٣ مدافع و گاهی با ۴ مدافع بازی می‌کند. او در برابر شیلی با ٣ مدافع بازی کرد، کویت را به سمت چپ خط میانی آورد و از بلایند در خط دفاعی استفاده کرد. اما در برابر استرالیا ترجیح داد در مواقع نیاز از ۴ مدافع استفاده کند. پرس تیمی شاگردان فن خال در برابر اسپانیا در بازی اول فوق‌العاده بود. برونو مارتینس ایندی و دی فری مجالی برای حرکت اینیستا و داوید سیلوا فراهم نکردند. در بازی برابر شیلی اهمیت وسلی اسنایدر، دی یونگ و وینالدوم بیشتر از بقیه بازیکنان بود. برای خنثی کردن حملات شیلی در اختیار داشتن مرکز زمین بسیار ضروری است و این ٣ بازیکن نیز به خوبی توانستند در مرکز زمین حملات شیلی را کنترل کنند.

یونان
یونان در ۲ بازی نخستش همان طور که انتظار می‌رفت بازی کرد. آنها هیچ گلی به ثمر نرساندند، البته در بازی مقابل ژاپن بیش از یک نیمه ۱۰ نفره بودند و طبیعی بود که برای کسب نتیجه صفر - صفر تلاش کنند. اوج کار شاگردان فرناندو سانتوس در دیدار نهایی برای ساحل عاج بود؛ جایی که آنها بار دیگر ثابت کردند فوتبال یونان چه پتانسیل خاصی دارد. آنها با پرس فوق‌العاده کاری کردند که هافبک‌های ساحل عاج رو به پاس‌های ریسکی بیاورند و میزان خطایشان نیز افزایش پیدا کند. همین عامل باعث شد تا امثال یایا توره نتوانند حملات همیشگی خود را روی دروازه یونان طراحی کنند. ساماراس در این دیدار فوق‌العاده کار کرد. او نه تنها پنالتی ثانیه‌های پایانی تیمش را با آرامش بی‌نظیری وارد دروازه کرد بلکه در طول بازی هم توانست عملکرد فوق‌العاده‌یی از خود ارائه دهد. یونان در این دیدار ۲ بار با ضربات از راه دور خود تیر دروازه ساحل عاج را به لرزه درآورد، که این مساله نشان می‌دهد آنها چندان هم به دفاع مطلق فکر نمی‌کنند. جدال یونان با کاستاریکا در یک هشتم نهایی ممکن است برای بسیاری جذاب نباشد اما مطمئنا مملو از زیبایی‌های تاکتیکی خواهد بود.

الجزایر
نماینده آفریقا قبل از آغاز جام کم نام و نشان‌ترین تیم محسوب می‌شد اما اکنون آنها توانستند در غیاب بزرگانی همچون ایتالیا و اسپانیا راهی مرحله یک‌هشتم نهایی شوند. الجزایر مجموعه‌یی از هافبک‌های جوان، فیزیکی و با استعداد را در اختیار دارد. الجزایر در کنار ایران کمترین شانس قهرمانی را از لحاظ بوکی‌ها در بین ٣۲ تیم حاضر در رقابت‌ها دارا بود. با این حال شاگردان وحید هلیلودزیچ ثابت کردند که فوتبال تنها در بین نام‌ها خلاصه نمی‌شود. الجزایر در همان بازی نخست زنگ خطر را برای کره و روسیه به صدا درآورده بود. آنها در برابر بلژیک به خوبی صف‌آرایی کردند و شایستگی‌های خودشان را در همان بازی نخست به جهانیان نشان دادند. عملکرد فشرده و دفاعی الجزایر در زمین خودی ناگهان با ضدحملاتی سریع در برابر بلژیک همراه می‌شد که روز سختی را برای شاگردان ویلموتس رقم زد. شاید اگر پلان بی‌استادانه ویلموتس (ضربات سر فلینی) نبود، الجزایر در برابر بلژیک نیز موفق به کسب امتیاز می‌شد. الجزایر در دیدار دوم یکی از بهترین نمایش‌های کل تورنمنت را از خود نشان داد و توانست با نتیجه خیره‌کننده ۴ بر ۲، تیم چهارم جهان در سال ۲۰۰۲ را شکست دهد. تساوی شیرین در روز آخر برابر روسیه نیز توانست آنها را به عنوان تیم دوم گروه آخر، راهی یک هشتم نهایی رقابت‌ها کند.

نوشته مایکل کاکس - ترجمه: شهاب شهابی - اعتماد