اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۴ تير ۱٣۹٣ -  ۵ ژوئيه ۲۰۱۴

گرفتاری کارگران شاغل در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی با مقررات کار و اشتغال حاکم بر این مناطق یکی دو تا نیست و تمامی ندارد؛ از احتمال به تاخیر افتادن پرداخت به موقع حقوق دستمزد گرفته تا انجام روزانه بیش از ٨ ساعت کار در هوای به شدت گرم و شرجی منطقه و در برخی موارد نادیده گرفته شدن امکان استفاده کارگران از حق قانونی مرخصی از جمله مشکلاتی هستند که کارگران شاغل در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی به واسطه ضعف مقررات مربوط به کار و اشتغال در این مناطق به آنها مبتلا هستند و به نظر می‌رسد که در دنباله این فهرست باید کیفیت نامطلوب غذا را هم گنجاند.

آنطور که یک کارشناس اجرای سازه‌های فولادی شرکت مدعی است: انسداد و خونریزی روده، کبد چرب از جمله بیماری‌هائی است که بیشتر کارگران منطقه ویژه پارس جنوبی به واسطه نبود نظارت بر تهیه غذای روزانه به آن مبتلا هستند.

«سیدمحمود خلیلی» با اعلام این مطلب به خبرنگار ایلنا گفت: مشکل نامطلوب بودن کیفیت غذای کارگران تنها به شرکت‌های پیمانکاری دست دوم و سوم مربوط نمی شود بلکه در حال حاضر هستند شرکت‌های پیمانکاری صاحب نام و دست‌اولی که در آنها نیز رعایت استاندارهای غذایی مربوط به کارگران چندان جدی گرفته نمی‌شود.

وی بابیان اینکه حتی در این مناطق برای رسیدگی به مشکلات ناشی از مسمومیت غذایی کارگران هیچ بیمارستان تخصصی نزدیک در منطقه پارس جنوبی وجود ندارد، گفت: در حال حاضر برای کارگران مسموم شده احتمالی مراجعه کننده تنها امکانات درمانی موجود در این منطقه چند واحد بهداری‌ با تعداد محدودی تخت بستری است.

این کارگر فاز ۱٣ شرکت عسلویه ادامه داد: وقتی در این منطقه به دلیل خلاءهای قانونی یک پیمانکار می‌تواند تا ۶ ماه در پرداخت مطالبلات کارگران تعلل کند، طبیعی است که استرس ناشی از وضعیت مالی باعث می‌شود تا بیشتر کارگران برای تامین معاش خانواده‌، سطح توقعات رفاهی و بهداشتی خود را به اندازه کیفیت وضع موجود تنزل دهند و از حداقل استانداردهای الزامی چشم پوشی کنند.

خلیلی در تشریح وضع موجود افزود: در حالی که شرکت نفت و گاز پارس به عنوان یک پیمانکار خوشنام و دست اول با شرکت‌‌های کترینگ برای سه وعده غذای روزانه ۶۵ هزار تومان قرارداد می‌بندد مشاهده می شود که این مبلغ برای کارگران شاغل در شرکت‌های پیمانکاری دست دوم و سوم تا ۱۵ تا ۱۷ هزار تومان برای هر سه وعده غذا تنزل می‌یابد.

این کارگر شاغل در فاز ۱٣ با یادآوری اینکه در ضمیمه قراردادهای شرکت‌های پیمانکاری با کارفرمایان اصلی تمام مواردی که باید در ارائه خوراک به کارگران اعمال گردد، قید شده است، اظهار داشت: بر این اساس اگر چنین موضوعی توسط پیمانکاران رعایت نمی‌شود مسئولان ایمنی و بهداشت کار منطقه باید بر آنان نظارت داشته و پاسخگو باشند.

وی با بیان این نکته که طبق قانون باید در قراردادها ۲.۵ درصد از اعتبارات مالی به مسائل ایمنی بهداشت و سلامت کار اختصاص یابد، اشاره کرد: احتمال دارد صورت‌وضعیت‌ها بدون توجه به چگونگی و چه میزان هزینه شدن آن تأئید شده و در واقع از مسائل مربوط به سلامت نیروی انسانی به سادگی چشم‌پوشی می‌شود.

خلیلی در ادامه بابیان این ادعا که حتی در برخی موارد مروبط به مسمومیت غذایی کارگران شاغل در این منطقه، تمامی مسمومان بصورت اتوبوسی به بهداری منتقل شده‌اند، در تشریح و توصیف حداقل ویژگی‌های وعده‌های هفتگی غذای کارگران عنوان کرد: در طول هفته باید سه وعده خوراک گوشتی سرو شود اما آنچه که در عمل مورد استفاده قرار می‌گیرد گوشت یخی است و کیفیتی ندارد.

وی بابیان اینکه بیشتر کارگران شاغل در این منطقه در استخدام شرکت‌های پیمانکاری دست دو و سوم هستند، ادامه داد: اغلب وعده شام این کارگران خوراک‌های بی‌نام‌ و درهم سرو شده است بطوریکه کمتر کسی رغبت به میل کردن آن دارد و باقی روزها نیز خورشت قیمه و قورمه سبزی سرو می‌شود.

این کارگر فاز ۱٣ با تأکید بر این نکته که برای پیشگیری از مسمومیت‌های غذایی احتمالی توصیه اکید شده تا کنسرو در هیچ وعده غذائی گنجانده نشود، مدعی شد که بنا بر مشاهدات همچنان در برنامه غذایی گروهی‌هایی از کارگران، غذای کنسروی تا دو وعده در هفته سرو می‌شود.

این فعال کارگری در پایان با اعلام این نکته که وقتی درآمد شرکت‌های پیمانکار دست اول ممکن است تا ماهیانه ۶۰۰ میلیون دلار برسد، گفت: امیدواریم پیمانکاران به تأمین خوراک کارگران خود توجه بیشتری نشان دهد که به اعتقاد من این توجه در سایه تغییر نگرش مدیران میسر خواهد بود.

خلاء قانونی موجود در زمینه تأمین خوراک سالم کارگران مناطق ویژه
این اظهارات در حالی است که عضو کارگری شورای‌عالی حفاظت فنی در خصوص اشاره قانونی به نحوه تأمین خوراک کارگران در مناطق ویژه اقتصادی و آزاد به ایلنا گفت: در قانون این مناطق اشاره‌ای به نحوه تأمین و خوراک کارگران نشده و تنها بر «توافق ضمنی» بین کارگر و کارفرما تأکید گردیده است.

«فرخ شهنی» ادامه داد: در شرایط قانونی در کارگاه‌هائی که به‌منظور انجام کاری معین دور از مناطق مسکونی ایجاد می‌شوند، کارفرمایان موظفند سه وعده غذای مناسب برای کارگران خود فراهم نماید.

وی تاکید کرد: در حالی که برابر ماده ۱۵۱ قانون کار، کارفرمایان مکلف شده اند تا برای کارگرانی که در فاصله دور از محل اقامت خود مشغول فعالیت هستند روزانه حداقل یک وعده غذای گرم مناسب تهیه کنند.

وی گفت: با وجود انکه کارگران شاغل در منطقه پارس جنوبی به دلیل دور بودن از محل سکونت نیازمند تامین هر سه وعده غذای روزانه از سوی کارفرما هستند اما به دلیل عدم پایبندی کارفرما به قراردادهای کار این ماده قانونی در عمل به درستی اجرا نمی‌شود.

همچنین در این رابطه یکی از مدیران شرکت‌های تهیه غذای منطقه ویژه انرژی پارس که نخواست نامش فاش شود، اعلام کرد: نظارت کمی و کیفی خوراک کارگران مناطق ویژه در شرکت‌های کارفرمای اصلی و شرکت‌های پیمانکاری دست چندم بسیار متفاوت است.

مدیر این شرکت که با تجربه‌ای بیش از ۱۰ سال در مناطق مختلف فارس و بوشهر فعالیت دارد، در گفتگو با ایلنا اعلام کرد: معمولا در شرکت‌های دست ۲، ٣ و ۴ سخت‌گیری‌های لازم در خصوص بهداشت و سلامت مواد غذائی نمی‌شود.

این مدیر شرکت کترینگ نحوه انتخاب منو خوراک را در این گروه از شرکت‌ها این‌گونه توصیف کرد: در شرکت نفت (کارفرمای اصلی) از انتخاب برند کنسروها تا تاریخ مصرف داشتن مواد اولیه کنترل شدیدی صورت می‌گیرد.

وی در خصوص مسمومیت‌های شایع غذائی در منطقه اظهار داشت: بدون شک استفاده از کنسروهایی با برندهای ناشناخته و نحوه طبخ آن که باید قبل از سرو جوشانده و سپس سرو شوند، عامل این حوادث برای هزاران کارگر دارای مشاغل سخت در منطقه است.

وی در خصوص نرخ توافقی شرکت‌های پیمانکاری با شرکت‌های کترینگ در منطقه بیان کرد: در شرکت‌‌های دست چندم برای هر نفر ۱۵ هزار تومان در نظر می‌گیرند که در شرکت‌های دست یک این رقم به نرخی بیش از ۲۵ هزار تومان برای هر نفر می‌رسد.

این پیمانکار مواد غذایی داد: اما این قضیه برای مدیران شرکت‌ها متفاوت است و برای آنها خوراکی متفاوت سرو می‌شود.
او همچنین در خصوص نحوه انتخاب شرکت‌های تهیه غذا در منطقه اظهار داشت: این روند مانند انتخاب منوی غذا در کارفرماهای اصلی و شرکت‌های پیمانکار دست چندم متفاوت است. با اعلام مناقصه در روزنامه‌های سراسری و شرکت در مناقصات روند انتخاب آغاز می‌گردد.

این مدیر شرکت کترینگ و رستوران در همین باره افزود: کارفرمایان اصلی حتی در ساعت دریافت مناقصات حساس و دقیق‌اند ولی شرکت‌های پیمانکاری دست چندم تسهیلات ویژه‌ای برای شرکت‌های کترینگ فراهم آورده طوری‌که بدون مناقصه کار تهیه غذای کارگران را البته به‌شرط پذیرفتن بهای مطلوب خود به آنان واگذار می‌نمایند.