یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

این است، فردایی که تشکل بزرگ چپ باید به آن بیاندیشد - داریوش لعل ریاحی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۷ تير ۱٣۹٣ -  ٨ ژوئيه ۲۰۱۴


پی ریزان ِ تشکل بزرگ چپ، با تکان نیم بندی که بعد از مدتها انتظار به خود دادند تا با روشنایی بخشیدن و جمع بندی نقطه نظراتشان، مشتاقان بی شمار رهایی از چنگال استبداد مذهبی و فلاکت ناشی از بهم ریختگی اقتصادی میهنمان را، به یک پله فراتر از زمین وعده دیدار دهند، میسر نگردید.
آنان با سخنان فاخرشان، حتی فردای مبارزاتشان را، لااقل در چهار چوب ِ همین تشکل چپ نیز، به ارزیابی ننشستند.
لب کلامشان، عدم خشونت، دموکراسی خواهی و از همه عجیب تر ملت های جهان را به دور از استعمار زدگی غرب، به تصویر درآوردند.
آنها از هیچ موتور محرکه ای که این تشکل را، در آگاهی بخشیدن گسترده به مردم و حمایت از کارگران و اعتصاب کنندگان به حرکت در آورد، سخن به میان نیاوردند.
دریغ از یک کلام آگاه کننده، در چگونگی وضغییت منطقه و برنامه ریزی های آمریکا در پروسه شکل بخشیدن به اختلافات مذهبی و رادیکالیسم در حال ِ تکامل.
با این که هرگونه انتقاد به این تشکل و هر شخص و جمعی که، دغدغه های آزادی و دموکراسی، در پرده های باورشان نشسته است، تنها آب ریختن به آسیاب دیکتاتوری است، با این همه، باید این تشکل نو پا را واداریم تا نگاه به آینده را گسترش بیشتری بخشد. از جمله نکات مثبت این گردهمایی، دادن دست یاری به دیگر کنشگران، در جهت تقویت مبارزات، بدون در نظر گرفتن باورهای ایده ئولوژیک است.
در نگاه به آینده، بررسی عمیق وضعییت ژوپولیتیکی جهان و آگاهی از برنامه های دراز مدت غرب و دکترین در حال شکل گیریش، با زوایای آشکار و پنهان آن است.
اگر تشکل بزرگ چپ نتواند به ریشه های سرکوب وحشیانه مبارزانی که در خاوران و دیگر خاوران های میهنمان خفته اند، پی ببرد و آنها را واگشایی کند، تردیدی نخواهد بود که باید انتظار تکرار آن را نیز داشته باشد.
اگر باور داشته باشیم که عمر این بختک و دیکتاتوری افتاده بر تار و پود میهنمان با تمامی این زیر و بمی که دارد، به درازا نخواهد کشید.
پیش از هر چیزی با ید به آلترناتیوی که غرب و در رأس آن آمریکا، برای میهنمان تدارک دیده و می بیند، بیاندیشیم.
فردا در انفجار ِ دیگ ِ خشم این ملت، چه نیروهایی فضا را از فریادهای خشم خود، پر خواهند کرد؟
خشونت خواهد بود یا دموکراسی؟
آزادی روی نشان خواهد داد یا دیکتاتوری؟
خونریزی خواهد بود یا مهر و عطوفت؟
این است فردایی که تشکل بزرگ چپ باید به آن بیاندیشد.

داریوش لعل ریاحی
17 تیر ماه
Dlr1266@hotmail.com  


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (٣)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست