اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ٣۰ تير ۱٣۹٣ -  ۲۱ ژوئيه ۲۰۱۴

آمریکا و اروپا مسئولیت فراوانی در فاجعه ی کنونی غزه دارند، چرا که بی قید و شرط از سیاست اسرائیل پشتیبانی و اخبار کژدارو مریزی منتشر می کنند. چرا رئیس جمهوری «همبستگی فرانسه را علیه موشک هایی که از غزه می آیند» اعلام می نماید، «محکومیت قاطع فرانسه را علیه این تجاوزات» مطرح می کند، «حق اسرائیل را برای هرگونه تصمیمی در جهت حفاظت از مردم خود» به رسمیت می شناسد، بی آن که از مرگ غیرنظامیان غزه سخنی بگوید؟
رئیس جمهور فرانسه کلمه ای در باره ی جهنمی که خانواده های فلسطینی، کودکان، زنان و غیرنظامیانی که در آن سوی «سد امنیتی» قرار دارند، نمی گوید. او یقیناً همه ی مردم فلسطین، از جمله زنان و کودکان را «تروریست» می داند. چنین است که صدها کشته و زخمی فلسطینی در خانه ها، مدرسه ها و تعاونی های کشاورزی با چهارصد تن بمبی که عملیات نظامی اسرائیل در سه روز نخست در نوار غزه در پی آوردند، به فراموشی سپرده می شود.
آن چه در غزه می گذرد خطری دائمی برای همه ی مردم است، خطری برای تمام منطقه است و بی عدالتی ست که از سال ١٩۴٨ آغاز شده... با این حال تحلیل هایی که سیاست مداران و رسانه ی بزرگ در فرانسه ارائه می دهند، اغلب پارچه ی چهل تکه ای از دروغ، تبلیغات و اخبار غلط است.
مسئله این نیست که جنگی بین باندهای مسلح از یک سو و ارتشی فوق مجهز با پهباد، نیروی هوایی و دریایی در منطقه ای در جریان است که دارای یکی از مهم ترین تراکم های جمعیت است. مسئله این است که این دو طرف علی رغم عدم توازن قوایی که دارند با چه انگیزه هایی به جنگ می پردازند. آیا این انگیزه ها آگاهانه هستند یا نه؟ نوعی همدستی بین دو طرف درگیری وجود دارد. آن ها به دلایل مختلف در حفظ وضعیت موجود منافعی دارند. اسرائیل سیاستی توسعه طلبانه دارد و می خواهد با استقرار شهرک نشین ها در سرزمین های فلسطینی به حفظ وضعیت جنگی دامن بزند. حماس می خواهد کنترل سیاسی و مذهبی مردم غزه را که گروگان گرفته است حفظ نماید و هر گونه ائتلافی را با مقامات مدنی فلسطینی مردود می داند.
نکته ای که می توان به آن یقین داشت این است که خشونت دائمی بی اشغالگری نمی توانست ادامه یابد. وضعیت کنونی را محاصره غزه و پایان مذاکراتی به بار آورده است که نتیجه ای به جز فقر و تحقیر نداشته اند و مردم غیرنظامی فلسطین را تروریزه کرده اند، مردمی که عملاً در زندانی با سقف باز می زیند. ارنا مرخامیس [فعال سیاسی اسرائیلی مدافع فلسطینیان – م.] در مصاحبه ای که به تاریخ ۶ / ٧ / ١٩٩١ از رادیو فدراسیون آنارشیست پخش شد، گفت:«هیچ تروری بدتر از اشغال نیست و هیچ اشغالی بدتر از اشغالگری اسرائیل نیست.»
امروز نوار غزه به اسرائیل اجازه می دهد تا جدیدترین سلاح های مرگبار خود را آزمایش کند. صنعت اسلحه سازی اسرائیل پس از هر عملیات نظامی، مانند آن چه اکنون در غزه می گذرد، میلیاردها دلار سلاح می فروشد. در نمایشگاه های جهانی سلاح، آن هایی که مهر «استفاده شده» را خورده اند، بهتر به فروش می رسند.
تا زمانی که اسرائیل از اشغال بیش از پیش سرزمین های فلسطینی دست برندارد مذاکره با فلسطینیان به جایی نمی رسد. مقامات اسرائیلی خواهان صلح نیستند. حفظ وضعیت جنگی دائمی برای این مقامات شرط لازم سیاست توسعه طلبانه اشان است. صلحی واقعی با فلسطینیان برای اسرائیل فاجعه خواهد بود، چرا که:
یک – به انضمام سرزمین های فلسطینی پایان خواهد داد؛
دو – تضادهای بزرگ اجتماعی جامعه ی اسرائیلی را برجسته خواهد کرد، چرا که این جامعه دیگر در تهدید جنگ نخواهد بود.
اگر بنیادگرایان مذهبی فلسطینی یکی از مسئولان شکست مذاکرات صلح هستند، مقامات اسرائیلی مسئولیت اصلی را به دوش می کشند چرا که عزم جزمشان در انضمام هر چه بیش تر سرزمین های فلسطینی و حفظ فلسطینیان در مناطقی به مراتب کوچک تر مبرهن است.
اصل مطلب چیزی به جز اشغالگری اسرائیل و سیاست دائمی توسعه طلبانه ی آن نیست.
برای این که خشونت پایان یابد باید اشغالگری خاتمه پیدا کند.

فدراسیون آنارشیست فرانسوی زبان (فرانسه، بلژیک، سوئیس)
١۵ / ٧ / ٢٠١۴

ترجمه: نادر تیف – ٢١ / ٧ / ٢٠١۴ (۳٠ / ۴ / ١۳٩۳)

منبع:
i-f-a.org