اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۵ مرداد ۱٣۹٣ -  ۶ اوت ۲۰۱۴

آقای حکیمی متنی در دفاع از نوشته خود ارائه داده اند که مواد زیر را در پاسخ آن لازم می دانم:


۱-این نگارنده در جلسه مورد نظر شرکت نداشته و بیانیه مربوطه را نیز امضاء نکرده ام ولی در صحبت هایی که با تنی چند از امضاءکنندگان داشتم از آنان نیز شنیدم که متن را نخوانده امضا کرده اند. حتا یکی از امضا کنندگان نیز گفت که تلفنی به او اطلاع داده شده است که بیانیه ای با تیتر فوق تهیه شده است، آیا مایل به امضای آن است؟ و او پاسخ مثبت داده است. به طوری که از مواضع پاره ای از امضاء کنندگان اطلاع دارم آنان نیز نمی توانند با مضمون بیانیه موافق باشند.


۲- این گفتار به معنی آن نیست که آقای حکیمی در صدد فریب افراد برآمده اند، بلکه موضوع از این قرار است که به علت دشواری گردهم آیی در ایران و تماس گرفتن افراد با یکدیگر (که دلایل آن برهمگان روشن است.) از مدت ها پیش بر مبنای یک سلسله اعتمادها دوستانی با اطلاع از مواضع دوستان دیگر به جای دیگری (و البته با اجازه آنان) بیانیه ها را امضا می کردند. سرسری خواندن و یا نخواندن کامل متن نوشته شده را هم می توان در همین چهارچوب مورد ارزیابی قرار داد.


٣- در مورد بیانیه دوم هم همین مشکل (عدم امکان دسترسی به یکدیگر) موجب کم شدن امضاها شد. مطمئنا در صورت امکان دسترسی به دوستان شمار امضاها به مراتب بیشتر می شد.


۴- در مورد محتوای پاسخ آقای حکیمی نیز باید بگویم: ایدئولوِی حماس بی گمان مورد تایید هیچ انسان مترقی ای نیست، ولی توجه ایشان را به این نکته جلب می کنم که در شرایطی که یک نسل کشی "بیسابقه در تاریخ" در جریان است، زمان مناسبی برای مبارزه ایدئولوِیک با یک گروه که بخش مهمی از مقاومت مردم را تشکیل می دهد نیست. فراموش نکنیم که حماس به وسیله مردم غزه انتخاب شده است، هر چند که تنها انتخاب شدن دلیل درستی رفتار سیاسی نیست.


۵- فراموش نکنیم که در نبرد غزه ۱٨ سازمان فلسطینی شرکت دارند، فروکاستن مقاومت به تنها حماس، بخشی از تبلیغات رِژیم نِژادپرست اسراییل است. امیدوار باشیم که همه نیروهای مترقی جهان از تاثیرپذیری این تبلیغات به دور باشند.


۶- اگر زمانی که حماس از گروه های فاشیست مذهبی در سوریه حمایت می کرد چنین مورد انتقاد قرار می گرفت، بی گمان کاری بحق بود، اما اکنون این نیرو با تصحیح مواضع خود با سازمان آزادیبخش فلسطین دولت مشترکی تشکیل داده است (و دلیل اصلی حمله اسراییل هم همین مساله است.)


۷- در پایان نابودی رژیم نژادپرست و فاشیست مذهبی اسراییل را آرزو می کنم. این به هیچ وجه به معنای یهودی ستیزی نیست. چنانکه آرزوی نابودی رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی به معنای سفید ستیزی نبوده است. یهودیان درست کردار می توانند همانند سفیدهای آفریقای جنوبی پس از آپارتاید در این منطقه زندگی کنند. نباید به رژیم اسراییل اجازه داد تا مخالفت با این رژیم را برابر با یهودی ستیزی به نمایش گذارد.

از همینجا دستان مهربان همه یهودیانی را که با این نسل کشی مخالفت کردند و نیز سربازانی که از رفتن به جبهه جنگ خودداری کردند را می فشارم.