پیام مادر لطفی به مناسبت درگذشت بانو سیمین بهبهانی
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
پنجشنبه
٣۰ مرداد ۱٣۹٣ -
۲۱ اوت ۲۰۱۴
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند
درشگفتم من نمی پاشد زهم دنیا چرا
سیمین بهبهانی؛ بانوی غزل ایران! از مصب مه آلود رودخانه عمر گذشت. با خود می گویم کجائی سیمین جان! خبر نبودنت، سبب شد تا گنجشک های گفتارم درسینه قفس وارم پر ریزند و آوایشان به لرزه درآید از هراسانی؛ که وقتی باز می آیم، دیگر نیستی تا درآغوشت گیرم. وقتی باز آیم دگر نیستی ای همه خوبی! رفتی و نیستم در دیارم تا با دیگر یاران صمیمی چون سبو بر دوش برمت.
سیمین عزیز!
وقتی خبر را شنیدم ناچار شدم باور کنم که دیگر نیستی. نیستی تا ببینی که حالی دارم ناگفتنی. از روزی که رفته ای گوئی که خورشید پیش از این هرگز نتابیده بر سرم. باور نمی شود اما گفته بودی باید پذیرا باشی نبود را که زان بی امان چون گریزی نیست.
درگذشت بانوی غزل ایران را به خانواده و فرزندانش و همهی مردم و جامعه فرهنگی ایران تسلیت میگویم.
مادر لطفی
|