• علی جوانمردی، روزنامه نگار به نقل از ویان دخیل نماینده کوردهای ایزدی در پارلمان عراق نوشته است: بیش از ۲۰۰۰ زن ایزدی توسط دولت اسلامی (داعش) به اسارت گرفته شده و پس از تجاوز به عنوان کنیز به فروش رسیده اند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۹ شهريور ۱٣۹٣ -  ٣۱ اوت ۲۰۱۴

علی جوانمردی، روزنامه نگار کورد در صدای آمریکا به نقل از ویان دخیل نماینده کوردهای ایزدی در پارلمان عراق نوشته است: بیش از ٢٠٠٠ زن ایزدی توسط دولت اسلامی (داعش) به اسارت گرفته شده و پس از تجاوز بعنوان کنیز به فروش رسیده اند.
بخش فارسی بی بی سی نیز طی گزارشی اعلام کرده است: مرکز حقوق بشر سوریه مستقر در لندن می‌گوید شواهدی به دست آورده که نشان می‌دهد دست کم ۲۷ مورد، این زنان هر کدام به ازای ۱۰۰۰دلار به عنوان همسر به اعضای داعش فروخته شده‌اند.
طبق اعلام مرکز حقوق بشر سوریه مستقر در لندن؛ داعش، زنان ربوده شده را مجبور کرده که اسلام بیاورند.
پیشتر نیز محمد خزاعی، سخنگوی هلال احمر عراق طی گفتگویی با سایت «اخبار الان» از فروش زنان مسیحی و ایزدی به عنوان اسیرجنگی توسط نیروهای دولت اسلامی (داعش) در یکی از بازارهای موصل خبر داده بود.
همان زمان مدافعان حقوق زن در عراق خواستار تلاش جامعه جهانی برای مقابله با کشتار غیرنظامیان و نجات زنان از اسارت و بردگی شده بودند.
نارین محمدی، شاعر، نقاش و نویسنده کورد در گزارشی تحت عنوان «داعش و زنان ربوده شده» (۱) نوشته است: داعش زنان را نمی کشد و همچون مردان قتل عام نمیکند. آنها را غنایم جنگی میداند که باید بین سربازان اسلام تقسیم شوند؛ در واقع به تاراج میبرد و در بازار سکس اسلام به حراج میگذارد. به باور داعش با کشتار شوهران و برادران و پدرانشان، نسل آنها را از زمین برمیچینند و زنانشان غنایمی هستند که میتوان هم بهره جنسی کافی از آنها برد و هم نسل اسلام را با آنها ادامه داد. رسانهها اما به جز نشر اخبار جنایتهای علنی داعش - آنهم خیلی دیر، درباره این بعد پنهان فاجعه حرف نمی زنند. زنان به کنیزی گرفته میشوند، فروخته میشوند و مورد تجاوز جنسی قرار میگیرند. و بدون شک محصول این تجاوزها نابودی زندگی همه این زنان و تولید فرزندانی است که آینده نامعلومی دارند.
مهین شکرالله پور، فعال کورد نیز در گفتگویی با بخش «صدایی دیگر» رادیوفردا در خصوص سرنوشت زنان اسیرشده توسط داعش گفت: شیخ عربی به خرید این زنان اقدام کرده است که با پیشنهاد او موافقت نشده است. حتما می دانستند هدفش چه بوده. قیمتی هم که برای این زنان در نظر گرفتند از ۵۰۰ تا ۴٣۰۰ دلار هست. در اوایل فروش یک عرب اهل موصل تعداد ۱۹ نفر از آنان را خریداری و بعد آزادشان کرده بود. تعداد سه نفر از آنها پس از آزدی وقتی به کوههای شنگال می رسند از آوارگان آنجا می‌خواهند که آنها را بکشند. چون مسئله آنها فقط آزادی نیست. متاسفانه فرهنگ و جامعه نمی تواند این زنان را بپذیرد. آنها در هرصورت چه آزاد شوند، چه خریداری شوند شرایط بسیار بغرنجی خواهند داشت.
شکرالله پور در پاسخ به این پرسش که «دوماه است این حوادث در شهر موصل در حال رخ دادن است اما چرا تا بحال ما کمترین واکنش بین المللی را بخصوص از طرف زنان فمینیست نسبت به این موضوع داشتیم؟» به رادیو فردا می‌گوید: مسئله این است که الان تعطیلات است و خیلی‌ها نیستند. من توی این دو هفته با خیلی ها تماس گرفتم ولی هیچ جوابی نشنیدم. این حوادث انعکاس جهانی خیلی کمی داشته است. فقط چند سایت انگلیسی مسئله را مطرح کرده‌اند. خب یکی از دلائلش این است که منطقه تحت نفوذ داعش است و گرفتن اخبار از آنجا سخت است. من با خیلی از روزنامه نگارهای حتی سازمانهای سیاسی کورد در آنجا تماس گرفتم و هنوز جوابی نشنیدم یعنی توی عرض این دوسه هفته خیلی تلاش کردیم ولی متاسفانه انعکاس خیلی کمی داشته است.
وی همچنین از تشکیل کمیته‌ای توسط برخی فعالان کورد برای پیگیری اخبار مربوط به زنان اسیرشده توسط داعش خبرداد و گفت کار خیلی خوبی است اگر بتوانیم کمپینی جهانی تشکیل دهیم تا زنان فمینیست در دیگر نقاط جهان را برای حمایت از زنان اسیرشده توسط داعش با خود همراه کنیم.
آزاده دواچی، فمینیست ایرانی اما از میان موج عظیم خشونتی که از سوی نیروهای دولت اسلامی موسوم به داعش علیه زنان منطقه به راه افتاده، توجهش بیشتر به تصویر زنان پیشمرگه کورد جلب شده است. وی در مقاله ای با عنوان «نظامی کردن زنان: مبارزه علیه خشونت داعش یا تشدید آن؟» (۲) که در سایت مدرسه فمینیستی منتشر شده علیرغم اینکه معتقد است «تصویرهای منتشر شده از زنان کُرد و حضور آنان در عملیات نظامی به صورت برابر و همدوش مردان، در مقابل تصویرهای زنان به صورت قربانی جنگ می ایستد و نوعی الگوی مقاومتی را در برابر این الگوها ارائه می کند.» اما جایی در مقاله اش می نویسد: «با این که بسیاری از این زنان نیز همانند مردان به جنگ با نیروهای افراطی داعش می پردازند اما در عین حال سلاح به دست گرفتن و فرستادن آنان به جنگ نیز نوع دیگری از خشونت علیه زنان را تداعی می کند و آنان را بیشتر در معرض خشونت های اعمال شده از سوی نیروهای افراطی قرار می دهد. مشخص نیست که نیروهای افراطی اگر هر کدام از این زنان پیشمرگه را به اسارت بگیرند آیا با آنان رفتاری مشابه با مردان جنگجو خواهند داشت؟»
آزاده دواچی در حالی بر لزوم تقویت گفتمان مدنی و حرکت های صلح طلبانه توسط جریانهای فمینیستی در مقابل الگوهای افراطی تاکید می کند که خود به خوبی از میزان و نحوه خشونتهای اعمال شده توسط نیروهای افراط گرای داعش «از جمله به بردگی گرفتن زنان، فروش آنان، تجاوز جنسی و یا حتی شایعه‌ی ناقص سازی اندام تناسلی زنان» غیر مسلح مطلع است و در ابتدای مقاله اش نیز به تشریح آنها پرداخته است.
سحر دیناروند، فعال کورد نیز طی مقاله‌ای (٣) در پاسخ به آزاده دواچی نوشته است: [خانم دواچی] متاسفانه بدون درک واقعی شرایط فعلی زنان کرد در شنگال و کوبانی که در ارتباط مستقیم با این دشمن وحشی و متجاوز هستند، بسیار آرمانی و شعار گونه از مبارزه مسالمت آمیز علیه خشونت صحبت کرده و شجاعتهای زنان کرد را نادیده میگیرند. در واقع نوشتهی ایشان هیچ راه حل عملی و پیام جدیدی از مبارزه بر علیه خشونت نداشت.
در ادامه مقاله دیناروند آمده است: «در اینکه وجود اسلحه در دست زن مترادف با خشونت است شکی نیست. کلا تا زمانی که اسلحه در دستها باشد جنگ و خشونت هم خواهد بود حال چه این اسلحه در دست زن باشد، چه در دست مرد، در هر صورت قربانی اسلحه و جنگ همیشه زنان بوده و هستند. پس باید تاکید بر مخالفت با اسلحه و جنگ باشد نه تاکید بر اسلحه در دست زن! »

این فعال کورد در بخش دیگری از مقاله‌اش نوشته‌ است: در شرایطی که جنگی بر مردم تحمیل شده، به وجودشان و به خانه و زندگیشان تجاوز و حمله میکنند و از هر سو خشونت و وحشیگری بر آنها تحمیل میشود آیا میتوان با دسته گل خدمت متجاوز وحشی رفت و از صلح و دوستی با دشمن متحجر و نفهم صحبت کرد؟ آیا به دلیل پایبندی به عدم ترویج خشونت میتوان اجازه داد خشونت موجود بر آنها غلبه کرده و به این بهانه ازخود دفاع نکنند؟»
وی در ادامه می نویسد: «خانم دواچی در نوشتهشان جنگ طلب بودن را با دفاع از خود یکسان جلوه داده و تمایزی میان این دو قائل نمیشوند. لازم است یادآور شوم که همه مبارزین اسلحه بدست لزوما جنگ طلب نیستند بلکه خیلی از آنها برای دفاع از خود با دشمن جنگ طلب می‌جنگند! »
حمله نیروهای دولت اسلامی (داعش) به شهر سنجار (شنگال) در شمال غرب عراق باعث آواره شدن دهها هزار نفر از ساکنین این شهر شد که اکثریت آنها کوردهای ایزدی هستند.
به گزارش بی بی سی: یونیسف، صندوق کودکان ملل متحد روز سه‌شنبه ۵ اوت در بیانیه‌ای اعلام کرد که ۴۰ کودک از خانواده‌های کردهای ایزدی در شمال عراق در اثر پیامدهای حمله نیروهای اسلامگرای داعش جان خود را ازدست داده‌اند.
بر اساس بیانیه یونیسف: این کودکان در اثر خشونت‌ها، بیجا شدن خانواده ها و تشنگی مرده اند.
آمار یونیسف مربوط به ۲۶ روز قبل است و تعداد کودکان جانباخته در حال افزایش است.
روز ۲۹ اوت، ژیارگل خبرنگار بی بی سی از کشته شدن کودک چهار ساله ای در یکی از بیمارستانهای روژئاوا (کوردستان سوریه) خبر داد. نیروهای کرد سوریه به نام 'ی‌پ‌گ' او را تنها در کوهستان یافته بودند.
بر اساس گزارش ژیارگل او ساعت‌ها شاید هم روزها در گرما و گرد و خاک بیابان بدون غذا و آب سپری کرده بود. یکی از نیروهای پ‌ک‌ک می‌گفت "در جهنمی که داعش به راه انداخته بود حتی مادر کودک خود را فراموش می کرد."
آنطور که این خبرنگار کورد نوشته است: کودک کورد ایزدی ساعت‌ها زیر آفتاب مانده بود و نور قرنیه چشمانش را خشکانده بود. تشنگی و گرسنگی ضربات مهلکی به اندام‌های داخلی او وارد آورده بود.
پس از انتشار گزارش ژیارگل در شبکه های اجتماع، اقوام این کودک کورد ایزدی، پدرش را مطلع می کنند. وی به کوردستان سوریه می رود تا کودکش را همراه خود به اقلیم کردستان بازگرداند اما او دیر می رسد. پسرش که حالا همه می دانند نامش «عزیز» بود صبح همان روز فوت کرده بود.
تعداد زیادی از مردان کورد ایزدی نیز توسط نیروهای داعش کشته شده اند. داعش ایزدیها را کافر و شیطان پرست می داند و اگر اسلام نیاورند یا باید جزیه بدهند و یا منطقه را ترک کنند. در غیر این صورت ریختن خون آنها را واجب و مباح می داند.
دایانا دارک ( ۴)، نویسنده و پژوهشگر در بی بی سی نوشته است: «آزار و اذیت ایزدی ها در قلب مناطق مسکونی آنها در کوهستان سنجار در غرب موصل که این روزها صورت می‌گیرد، بر پایه درک غلط از نام آنها است. سنی‌های افراطی مثل "دولت اسلامی" باور دارند که این از نام یزید بن معاویه (۶۴۷-۶۸۳ میلادی)، خلیفه بسیار نامحبوب دوم سلسله اموی است.
ولی پژوهش‌های تازه ثابت کرده‌اند که این نام هیچ ربطی به یزید و همچنین به شهر ایرانی یزد ندارد ولی می‌گویند از واژه فارسی ایزد مشتق شده است که به معنی الهه یا رب‌النوع است. نام ایزدی، که ایزدی‌ها خود را به آن می‌نامند، به معنی "پرستندگان خدا" است.»
در مقاله تحقیقی دایانا دارک همچنین آمده است: «ایزدی‌ها پنج بار در روز ملک طاووس را عبادت می‌کنند. نام دیگر او شیطان است که در عربی به فرشته رانده شده از درگاه خدا گفته می‌شود. همین موجب شده که به ایزدی‌ها انگ اشتباه "شیطان‌پرست" زده شود.»

(۱) گزارش نارین محمدی تحت عنوان «داعش و زنان ربوده شده»
nnsroj.com

(۲) مقاله آزاده دواچی با عنوان «نظامی کردن زنان: مبارزه علیه خشونت داعش یا تشدید آن؟»
www.feministschool.com

(٣) مقاله سحر دیناروند با عنوان «نقدی بر مقاله «نظامی کردن زنان...»
www.feministschool.com

(۴) مقاله دایانا دارک در بی بی سی تحت عنوان «ایزدیها چه کسانی هستند؟»
www.bbc.co.uk


(۵) اطلاعیه کمیته بین المللی علیه اعدام
notonemoreexecution.org