• سرمایه داری سیستمی است که در آن اصل یک دلار – یک رای، بر اصل یک انسان – یک رای غلبه می کند. کسانی که دارای اکثریت مالکیت هستند تعیین کننده خط مشی شرکتهای عظیمی می باشند که بسیاری از آنها از دولتها قویترند. همینطور ثروتمندان با استفاده از پول انتخابات را به صورت دلخواه خود کارگردانی می کنند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۰ شهريور ۱٣۹٣ -  ۱ سپتامبر ۲۰۱۴

10) شرکتهایی که در جهان سرمایه داری غولهای اقتصادی به حساب می ایند دارای رفتاری مانند بیماران روانی می باشند. نشانه های این بیماری در رفتار و منش ضد اجتماعی، عدم توانایی در همدردی و ناتوانی از ابراز پشیمانی، در صورت انجام عملی اشتباه، می باشند و این چنین منشی از طرف سهامداران این مجموعه ها پشتیبانی و تشویق می شود. اگر به صورت تئوری این شرکتها مورد معاینه روانپزشک قرار می گرفتند، روانپزشک آنها را به علت عدم تعادل روانی از جامعه طرد می کرد.

9) سرمایه داری طمع و حرص به مال اندوزی را تشویق می کند ولی طمع فقط برای سرمایه داران خوب است، در زندگی انسان عادی طمع روابط انسانی و معنوی را خراب می کند. طمع همینطور برای مجموعه های انسانی و جوامع بسیار مضر است چرا که این سازمانهای بشری بر اساس نوع دوستی، همدردی و مراقبت از همدیگر بنا شده اند.

8) سرمایه داری امتیازات ویژه ای به اقلیتی از جامعه داده و برتری یک کلاس و طبقه اجتماعی را به وجود می اورد. این برتری بر اساس مالکیت خصوصی بر وسایل تولید و مایحتاج ضروری مردم است. این موضوع به عده قلیلی از سرمایه داران اجازه خرید و فروش فرصتهای شغلی را می دهد و در نتیجه به خاطر منافع خود این افراد قادر به نابود کردن اقتصاد و اشتغال در حوزه های تحت نفوذ خود می باشند. این اتفاقی است که مرتبا در سیستم سرمایه داری رخ می دهد.

7) سرمایه داران همیشه دم از آزادی و فردگرایی می زنند. ولی در عمل آزادی و فردگرایی دیگر افراد جامعه را نابود می کنند. اکثریت غریب به اتفاق کسانی که نیروی کار خود را برای امرار معاش به فروش می رسانند در شرایطی مشابه برده داری استخدامی زندگی می کنند و نه آزادی. افراد استخدام شده باید بدون هیچگونه فکری دستورات را ماشین وار اجرا کنند. خلاقیتهای افراد محدود می شوند و ملاک بروز آنها فقط منافع صاحب سرمایه می باشد.

6) سرمایه داران مشارکت و جمع گرایی را مذموم می دارند جاییکه فرآیندهای بسیار عظیم تولیدی آنها همین ویژگیها را از کارگر طلب می کند. این سیستم ما را مجبور می کند که مهره ای در ماشین عظیم سودآوری برای آنها باشیم ولی از آنجاییکه آنها از قدرت کارگران می ترسند به ما می گویند که همکاری و جمع گرایی در جهت منافع کارگران نامشروع و مضر است. در این چارچوب سرمایه داران مانع کار سندیکاها و انجمنهای کارگری می شوند که خواهان فعالیت جمع گرایانه و مشترک کارگران هستند.

5) سرمایه داران اداره کننده بزگترین ماشین تبلیغاتی جهان هستند که بوسیله آن به ما بقبولانند که سرمایه داری تنها راه ممکن ادراه جامعه است. سرمایه داری انسانها را به کمک تبلیغات، بازاریابی، صنعت سرگرمی و حتی اخبار به مصرف کننده تبدیل می کند. سرمایه داران در تمامی دنیا میلیونها نفر را استخدام می کنند که احساسات پاک انسانی مانند عشق، نیاز به خوشبختی، نیاز به همدردی و عدالت خواهی را تبدیل به ابزاری برای خیمه شب بازی کنند و سود بیشتری را نصیب اقلیتی بسیار کم تعداد بنمایند.

4) سرمایه داری سیستمی است که در آن اصل یک دلار – یک رای، بر اصل یک انسان – یک رای غلبه می کند. کسانی که دارای اکثریت مالکیت هستند تعیین کننده خط مشی شرکتهای عظیمی می باشند که بسیاری از آنها از دولتها قویترند. همینطور ثروتمندان با استفاده از پول انتخابات را به صورت دلخواه خود کارگردانی می کنند. در سرمایه داری افراد دارای پول بیشترنه تنها توانایی جذب کالا ها و خدمات بیشتر را دارند بلکه در کنار آن، سهم اصلی در قدرت سیاسی نیز از آن آنها است.

3) سرمایه داری مشوق خودخواهی محض است و آنرا فضیلت می شمارد. اما خودخواهی بدون نظر به اخلاق، محیط زیست و عقل سلیم نابود کننده طبیعت و اجتماعات انسانی می باشد. خودخواهی محض منجر به جنگ، استثمار و سایر اشکال نابودی جمعی می شود. خودخواهی سرمایه دار را به هر کجا که لازم باشد می فرستد و توجهی به منافع مردم و خسارات اکوسیستم ندارد. خودخواهی سرمایه داری را وادار به نابودی هر سیستم رقابت کننده اقتصادی و طرز فکر مخالف با خود می کند (مانند بهره برداری سنتی از زمین توسط ساکنین محلی هر منطقه).

2) سرمایه داری نه تنها علاقه ای به دموکراسی ندارد بلکه دشمن آن نیز هست. در صورت نیاز سرمایه داران سرمایه داری را به دموکراسی ترجیح خواهند داد. اگر انسانها در شرایطی بخواهند از دموکراسی در جهت کم کردن قدرت سرمایه داران استفاده کنند، سرمایه داران از اشکال مختلف فاشیزم برای حفظ امتیازات ویژه خود استفاده خواهند کرد.
1) سرمایه داری سرطانی است در حال بلعیدن کره زمین. سرمایه داران از هرچیزی کسب ثروت می کنند حتی از گرمایش زمین، نابودی اقیانوسها و آلودگی هوا. یکی از وسیله های درآمد آنها ثبت امتیاز برای همه چیز است حتی خود زندگی. فقط با خلاص شدن از شر سرمایه داری ما قادر خواهیم بود سیاره خود را نجات دهیم.


گری انگلر نویسنده و روزنامه نگار کانادایی و یک از خالقان مانیفست جدید کمونیستی تحت عنوان"کارگران سراسر جهان – زمان اتحاد ما واقعا فرا رسیده است

بر گرفته از سایت حزب کمونیست اکراین 27/08/2014
www.kpu.ua