• سوال من از این دوستان این است که اعتراض شما واقعا به چیست؟ به جمع آوری ماهواره ها؟ به اینکه کسانی به حریم خصوصی تان وارد شده اند؟ یا اینکه در عدم حضور شما (مردان) نیروی انتظامی به "حریم خصوصی" تان وارد شده است؟ متاسفانه در اطلاعیه این دوستان بیش از هر چیز مورد سوم برجسته است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۶ مهر ۱٣٨۵ -  ۱٨ اکتبر ۲۰۰۶

نقش "جمعی از کارگران ایران خودرو" در انعکاس مسائل و مشکلات شرکت ایران خودرو, خبر رسانی از وقایع این کارخانه و تقویت توازان قوا به نفع کارگران در این شرکت در سالهای اخیر بسیار برجسته بوده است. نوشته حاضر با هدف تقویت این نقش و برجسته کردن یک نقطه ضعف بسیار مهم, مردسالاری, نگاشته شده است.
این جمع در دهم مهر ماه در اعتراض به سازمان دهندگان حمله به منازل کارگران در شهرکهای واوان و پیکانشهر برای جمع آوری ماهواره ها اطلاعیه ای با عنوان "آزادی اندیشه, آزادی مطبوعات, آزادی رسانه های صوتی و تصویری حق مسلم انسانها است", منتشر کرد.   اما با کمال تاسف متن این اطلاعیه کوتاه بیش از آنکه اعتراض به جمع آوری ماهواره ها و دفاع از آزادی دسترسی به رسانه ها باشد, اعتراض به   ورود به حوزه "اندرونی" است.
در این اطلاعیه از جمله آمده است که " ...در حالیکه ما کارگران در سرکار خود مشغول به کار بوده و بچه های ما نیز در مدرسه حضور داشتند و تنها خانمها و کودکان در خانه بودند ... زنان بی دفاع هر چه از افسران نیروی انتظامی می خواستند مردانشان در خانه نیستند و شما حق ندارید وارد حریم خصوصی آنها شوید ... زنان از نیروی انتظامی می خواستند بروند و زمانی بیآیند که مردان در خانه باشند ... نیروی انتظامی در حالی به منازل ما کارگران حمله کرده هیچکدام از مردان در خانه نبودند. نیروی انتظامی با کدامین مجوز قانونی به خانه های وارد می شود که مردان در خانه نبودند و زنها و بچه ها تنها بودند ... ما کارگران ایران خودرو این حرکت نیروی انتظامی را محکوم کرده و آنرا تجاوز به حریم خصوصی خود تلقی و از تمام مقامات و مسئولین و از نمایندگان مجلس و به خصوص از قوه قضائیه و ریاست محترم جمهوری می خواهیم در این مورد پاسخ روشنی به ما کارگران بدهند". (حروف برجسته از من است). و این متاسفانه بخش اعظم و اصلی این اطلاعیه کوتاه را تشکیل میدهد.
سوال من از این دوستان این است که اعتراض شما واقعا به چیست؟ به جمع آوری ماهواره ها؟ به اینکه کسانی به حریم خصوصی شما وارد شده اند؟   یا اینکه در عدم حضور شما (مردان) نیروی انتظامی به "حریم خصوصی" تان وارد شده است؟ متاسفانه در اطلاعیه این دوستان بیش از هر چیز مورد سوم برجسته است.
 
کارگران مساوی مردان معادله برابری نیست!
مستقل از اینکه چند کارگر و کارمند زن در شرکت ایران خودرو کار میکنند تداعی   و یکی کردن "ما کارگران" با مردان یک خطای محض است. این تقویت تصویر مردانه از کارگر است. این تصویر بویژه در کشور ایران بسیار قوی است و نباید آن را بیش از این تقویت کرد. نه فقط به این دلیل که بخش مهمی از طبقه کارگر ایران را زنان شاغل تشکیل میدهند, نه فقط به این دلیل که زنان غیر شاغل نیز جزء طبقه کارگرند, بلکه از همه مهمتر آنکه این تصویر به تقویت مردسالاری منجر میشود. نه فقط امروز بلکه صد-دویست سال پیش نیز جنسیت مردانه دادن به طبقه کارگر خطای فاحشی بود که بخش اعظم فعالین کارگری, از جمله بسیاری از کمونیستها و سوسیالیستها, مرتکب شده اند. بر بستر این سنت نرم طبقه مردانه میشود و خواستها و مطالبات طبقه کارگر عمدتا از زاویه علایق و منافع کارگر مرد فورمول بندی میشود. بطور مثال خواست "ممنوعیت کار شبانه برای زنان" که دهها سال زینت بخش برنامه های کارگری و سوسیالیستی اتحادیه های کارگری, احزاب کمونیستی و سوسیالیستی و انترناسیونال های مختلف بوده بیشتر از آنکه پاسخگوی علائق کارگران زن باشد امیال, منفعت و موقعیت کارگر مرد, از جمله در خانواده, را نمایندگی کرده است. آیا اگر یکی از همان زنان ساکن شهرک واوان و پیکان شهر قلم بدست میگرفت و این اطلاعیه را تهیه میکرد از واژه مردان بجای "ما کارگران" استفاده میکرد؟
 
مسکن کارگری "اندرونی" نیست!
جداسازی زنان و مردان قدمتی طولانی دارد. یکی از اشکال این جدا سازی تقسیم بندی فضا بر اساس "بیرونی"   (حوزه مردانه) و "اندرونی" (حوزه زنانه) بوده است. تحرک زن در حوزه بیرونی غیر مجاز بوده و در موارد "اضطراری" با متحرک کردن حصار حوزه "اندرونی" انجام میگرفته و میگیرد. اگر حمام رفتن زن بدلیل موعد عادت ماهانه ضروری میشد خود "منزل" متحرک شده و زن با حفظ محدودیت فضای اندرونی, و در مشایعت حافظان این فضا, مردان محرم, به این کار اقدام میکرد. این فقط شامل زنان در کشورهای اسلامی نبوده, پدیده بسیار وسیع تری بوده, و حتی در یونان باستان نیز وجود داشته است. متاسفانه منظری که این اطلاعیه به هجوم برای جمع آوری   ماهواره ها در شهرکهای کارگری میپردازد متاثر از این نگاه است. بسیار مردسالارانه است و باید آن را برجسته کرد. سوال این است که اعتراض   شما از زبان زنان ساکن شهرک ها به چیست؟ به اینکه ماهواره ها را جمع کرده و به حریم حوزه خصوصی تجاوز میکنند یا به اینکه این کار را در غیاب شما (مردان) میکنند؟ اگر اولی است پس چرا باید بگویند "بروند و زمانی بیایند که مردان در خانه باشند"؟ این خواست شما است یا خواست آن زنان؟ مگر زنان کارگر "در غیاب مردان" کم اعتراض کرده و با نیروهای انتظامی کم درگیر شده اند؟ مگر در همه شهرکهای کارگری, از جمله در شهرک های جاده ساوه و همین پیکان شهر, یک پای مبارزه کارگری و درگیری با نیروهای انتظامی زنان کارگر, در غیاب مردان, نبوده اند؟ چرا وقتی پای ورود به خانه میاید, یک باره آنها "زنان بی دفاع" میشوند و باید منتظر زمان اعتراضی باشند که مردان در خانه باشند؟ عکس المعل شما به عنوان پیشروان کارگری برای مقابله با این نگرش مردسالارانه چیست؟ تجویز اعتراض به اینکه "نیروی انتظامی در حالی به منازل ما کارگران حمله کرده که هیچکدام از مردان در خانه نبودند"؟ تقویت نگرش مردسالارانه؟
 
مرجع شکایت
من در موارد معین و ضروری منطق بردن شکایت کارگری به مراجع قانونی و دولتی را میفهمم. اما بردن شکایت "نیروی انتظامی در حالی به منازل ما کارگران حمله کرده که هیچکدام از مردان در خانه نبودند" پیش " مقامات و مسئولین و نمایندگان مجلس و به خصوص قوه قضائیه و ریاست محترم جمهوری" را واقعا حالی نمیشوم! اگر واقعا قصد ایجاد توهم نسبت به این مقامات, "به خصوص قوه قضاییه و ریاست محترم جمهوری", در میان نباشد, بی روی در بایستی, روش زدن به رگ غیرت مردانه و مذهبی مقامات برای پیشبرد یک امر معین است. در این صورت این سنت مناسبی برای کسب یک خواست معین نیست. برای تحقق یک مطالبه معین توسل به هر روشی مناسب نیست. این روش ا گر در کوتاه مدت برای بخشی از کارگران کارساز باشد به قیمت قربانی کردن امیال و خواستهای بخش دیگری, در اینجا زنان, بدست میاید و در دراز مدت برای کل طبقه کارگر مضر است. این روش اعتراض, دست "مقامات, بخصوص قوه قضاییه و ریاست محترم جمهوری" را در هر چه "اندرونی" کردن زندگی زنان باز میکند.
خواهش من این است که این دوستان, همانطور که علنی این اطلاعیه را داده اند, بطور علنی این اشتباه فاحش را تصحیح کرده و از زنان ساکن شهرک های واوان و پیکان شهر عذر خواهی کنند. با شناختی که از این دوستان دارم این کمترین کاری است که میشود از آنان انتظار داشت.   
 
majidtamjidi@yahoo.se