• جمعی از معلمان ایران با انتشار بیانیه ای خواست ها و مطالبات عمومی خود را در آستانه ی سال جدید تحصیلی اعلام کرده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۶ مهر ۱٣۹٣ -  ۲٨ سپتامبر ۲۰۱۴

اخبار روز: جمعی از معلمان ایران با انتشار بیانیه ای خواست ها و مطالبات عمومی خود را در آستانه ی سال جدید تحصیلی اعلام کرده اند. این بیانیه که برای امضای جمعی در اینترنت قرار داده شده است تا کنون مورد پشتیانی بیشتر از صدنفر از معلمان کشور و همچنین ده ها نفر از فعالان سیاسی و صنفی و کارگری و زنان، هنرمندان و دانشجویآن و اساتید دانشگاه ها قرار گرفته است.
این بیانیه را در آدرس زیر می توان امضا کرد:
docs.google.com


در حالی به استقبال مهر و بازگشایی مدارس می‌رویم که نابسامانی‌ها آموزش‌وپرورش در حوزه‌های مختلف، چشم‌انداز درخشانی را ‏برای معلمان و دانش آموزان به تصویر نمی‌کشد. جدای از مشکلات ساختاری در نظام آموزشی در طی سال‌های پس از انقلاب، 8 ‏سال بی مدیریتی و بی‌برنامگی در عرصه آموزش در دوره احمدی‌نژاد، نظام آموزشی را با چالش‌های جدید روبرو کرده بود و اینک ‏بعد از گذشت یک سال از حاکمیت حسن روحانی و هم‌فکرانش، در همچنان برهمان پاشنه می‌چرخد. دولت جدید نه‌تنها بر ‏مشکلات پیشین فائق نیامده است بلکه مشکلات جدیدی را نیز بر حجم مشکلات آموزش عمومی، مشکلات معلمان، دانش آموزان ‏و خانواده‌ها نیز افزوده است.‏
فانی در حالی به احصای مشکلات و دسته‌بندی آنان در آموزش‌وپرورش می‌بالد که حتی یک راهکار عینی و ملموس برای حل ‏تضادهای پیش رو، ارایه نکرده است. مشکلات معیشتی و رفاهی معلمان از قبیل پایین بودن دستمزد، عدم برخورداری از ‏حمایت‌های اجتماعی و فرهنگی همچنان پابرجاست. بیمه تکمیلی ایران به خاطر سوء مدیریت از پرداخت بدهی‌ها امتناع می‌کند، ‏بیمه پایه و تکمیلی فعلی، ناکارآمد و غیر شفاف است و تعهداتش درخور خانواده بزرگ معلمان نیست و در حال حاضر مسأله ‏بیمه درمانی، پیش از گذشته به یک معضل جدی تبدیل شده است، انبوه شکایات و گزارش‌ها در این زمینه خود گواهی بر این ‏اوضاع نابسامان است.‏
نابسامانی اقتصادی امنیت شغلی معلمان را در سطوح مختلف دچار مشکل نموده است، این عدم امنیت در ابعاد مختلف قابل ‏بررسی است. تعداد زیادی از معلمان رسمی به خاطر مشکلات اقتصادی به شغل دوم روی آورده‌اند و برخی از آنان معلمی را فقط ‏به خاطر برخورداری از حقوق بازنشستگی ادامه می‌دهند. وضعیت معلمان شاغل به‌صورت غیررسمی در بخش دولتی و خصوصی ‏وحشتناک است، حتی تعدادی از آنان با حداقل حقوق 2 سال پیش مشغول به کار هستند. مدیران مدارس خصوصی درحالی‌که از ‏دادن حقوق قانونی طفره می‌روند، هرلحظه می‌توانند این معلمان غیررسمی را اخراج نمایند. در بسیاری از این مدارس یا خبری از ‏بیمه تامین اجتماعی نیست و یا حق بیمه را به‌صورت کامل از معلم دریافت می‌کنند.‏
مربیان پیش‌دبستانی از حداقل امنیت شغلی برخوردار نیستند، دولت و مجلس با مساله استخدام آنان برخورد سیاسی می‌کند، ‏جدای از آن دستمزد آنان با ساعات کار متناسب نیست، از مزایای حداقلی مانند بیمه تامین اجتماعی برخوردار نیستند و به خاطر ‏خودسری مدیران مراکز پیش‌دبستانی و عدم نظارت دولتی بدون قرارداد مجبور به کار هستند. در طی روزهای اخیر نیز شاهد ‏اعتراضات این دسته از همکاران خود بودیم که دولت از طریق حراست، احضار و تهدید پاسخ آنان را داد.‏
اما مشکلات نظام آموزشی تنها محدود به معضلات رفاهی و معیشتی معلمان نیست، بلکه قسمت اعظمی از مشکلات مربوط به ‏وضعیت نیروی انسانی و عدم مدیریت آن است. ما در حالی در برخی مناطق و نقاط کشور با کمبود نیروهای متخصص و کیفی ‏روبرو هستیم، که در برخی از ادارات معلمان مجرب به خاطر مازاد نیرو مجبور به کار در بخش غیر مرتبط هستند. نسبت نیروهای ‏ستادی و ناکارآمد در وزارتخانه و نیروهای آموزشی غیرعلمی، ناهماهنگ و هزینه‌بر است. برای نمونه امسال در استان خوزستان ‏نیروهای خدمتگزار (بخش خدمات) مدارس را به‌عنوان معلم پایه اول ابتدایی به کار گرفته‌اند. در یک چنین شرایطی با توجه به ‏آمار غیرواقعی، وزیر از تعدیل نیرو سخن می‌گوید درحالی‌که ما نیازمند به استفاده از نیروهای جدید و حرفه‌ای برای بخش‌های ‏مختلف آموزشی هستیم. به‌عنوان‌مثال ما با استانداردهای جهانی در بخش مشاوره در مدارس و هدایت تحصیلی دانش آموزان ‏فاصله نجومی داریم. در استان تهران بسیاری از کلاس‌ها بالای حد استاندارد با جمعیتی بیش از 33 نفر تشکیل می‌شود که این ‏مساله در مناطق حاشیه‌ای بسیار مشهودتر است.‏
در کنار مشکلات فوق مساله خصوصی‌سازی آموزش به‌عنوان یک چالش اساسی دیگر در طی یک سال گذشته، آینده آموزش ‏عمومی و رایگان را به مخاطره انداخته است. عزم مصمم دولت برای خصوصی‌سازی در یک سال گذشته، از حوزه آموزش‌وپرورش ‏شروع شده است. خرید خدمات آموزشی از طریق خرید 500 هزار صندلی خالی مدارس خصوصی، دادن بسته‌های حمایتی و ‏تشویقی به سرمایه‌گذاران در بخش آموزش، فروش مدارس با موقعیت تجاری در تهران، دریافت پول تحت عنوان کمک به مدرسه ‏به اشکال مختلف، گسترش مدارس هیات امنایی تحت لوای مشارکت مردمی با هدف تمایزگذاری بین مدارس عادی با هدف ‏زمینه‌سازی برای گرفتن شهریه، گمانه‌زنی برای ورود صاحبان صنایع به حوزه آموزش در مدارس فنی و کار و دانش و ... ‏نمونه‌هایی از برنامه دولت برای حذف آموزش عمومی است.‏
در سایه غلبه نگاه سودمحور دولت به مساله آموزش، آموزش کیفی دچار بحران اساسی شده است. مفاهیم اساسی انسانی در ‏آموزش‌وپرورش ما جایی ندارد، مدرسه محلی برای تمرین همیاری، مشارکت، رشد خلاقیت و دموکراسی نیست. از محتوای کتاب‌ها ‏تا شیوه تدریس معلمان و فضای آموزشی و شیوه مدیریت در مدارس، هیچ‌کدام در پی آموزش کیفی به دانش آموزان نیست. ‏دستورالعمل‌های بوروکراتیک، عدم اختصاص بودجه در حوزه پژوهش، ارزشیابی کمّی و بی‌محتوای معلمان و دانش آموزان، تدوین ‏محتوای آموزشی بدون توجه به نیاز دانش آموزان و نظرات معلمان، به گفتمانی در آموزش عمومی منجر شده است که آن را از ‏محتوای کیفی و انسانی خارج کرده است و تکنیکی و کالایی شدن آموزش یکی از وجوه آن است.‏
در سایه سیاست‌های فوق و علی‌رغم ادعای مسئولان در سال گذشته شاهد افزایش ترک تحصیل دانش آموزان بودیم. هرچند ‏دولت از ارائه آمار دقیق چون دولت‌های پیشین امتناع می‌کند اما تجربه کاری ما در کلاس‌هایمان موید این امر است. بالا رفتن ‏هزینه‌های زندگی و آموزش، خانواده‌های کم‌درآمد و فرزندانشان را به مرحله ترک تحصیل کشانده است. نکته‌ی دیگر اینجاست ‏که بعد از ثبت ترک تحصیل به‌عنوان وضعیت دانش‌آموز، مشاوران مدارس و ادارات اصلا برای چرایی مسأله پیگیری به عمل ‏نمی‌آورند و وضعیت دانش‌آموز را تعقیب نمی‌کنند. در کنار دانش آموزان ترک تحصیلی، امروز مساله کودکان بازمانده از تحصیل ‏نیز یک معضل جدی است. این کودکان اغلب به خاطر فقر اقتصادی و فرهنگی خانواده قادر به رفتن در مدرسه نیستند و اکثریت ‏آن‌ها ارتش کودکان کار را تشکیل می‌دهند. در برخی موارد نیز به خاطر مشکلات ثبت احوالی مانند فقدان شناسنامه یا مغایرت ‏ثبتی از تحصیل محروم می‌شوند. وجود 300 کودک فاقد شناسنامه محروم از تحصیل در شهرستان نیمروز استان سیستان و ‏بلوچستان فاجعه‌ای درخور توجه است. بخش دیگری از این کودکان متعلق به خانواده‌های مهاجر به‌خصوص کودکان افغان هستند ‏که دولت با آن‌ها سلیقه‌ای و سیاسی برخورد می‌کند. به‌عنوان نمونه با شروع ثبت‌نام سال جدید مقرر شد که از آنان شهریه‌ای ‏اخذ نشود اما در آستانه شروع سال تحصیلی خبر از صدور بخشنامه‌ای برای اخذ شهریه 150 هزارتومانی از آنان به گوش می سد.‏
مشکلات فوق در عرصه آموزش عمومی کشوری که حاکمانش حق تشکل یابی و مشارکت اصناف در سرنوشت خود را محدود به ‏مجوز و سلایق سیاسی جناح‌ها، کرده‌اند امری بدیهی است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که در کشورهایی که به لحاظ توسعه و شاخص ‏آموزشی در رتبه بالاتری قرار دارند اتحادیه‌های صنفی و آموزشی نیز قدرتمند و موثر هستند. متأسفانه مساله تشکل یابی معلمان ‏با مشکلات عدیده‌ای روبرو است و دولت کوچک‌ترین حقی برای تشکل یابی مستقل معلمان و سایر اصناف قائل نیست. به‌عنوان ‏نمونه تشکیلات کارگری مستقل در طی سال‌های اخیر به‌صورت قهرآمیز حذف و سرکوب شده‌اند، برخی فعالان صنفی معلمان با ‏زندان‌های طولانی‌مدت، تبعید، توبیخ شده‌اند و اعتراضات پرستاران در نطفه خفه شده است.‏
‏ دولت روحانی در بدو کار خود، با طرح حمایت از فعالیت تشکل‌های مجوزدار، زمینه برخورد جناحی و باندی با مساله تشکل‌های ‏صنفی معلمان را گشود؛ اما خارج از دولت نیز برخی از سازمان‌ها و انجمن‌هایی که نام معلم را با خود یدک می‌کشند منافع ‏جناحی و سیاسی خود را بر مسایل صنفی و اساسی معلمان ترجیح می‌دهند. نگاهی به اخبار و جهت‌گیری‌ها این گروه‌ها در ‏سایت‌هایشان نشان از جهت‌گیری آنان برای کسب قدرت سیاسی دارد؛ و اگر نگاه به پایین و معلمان دارند با هدف بهره‌برداری از ‏موقعیت معلمان برای لابی در هرم قدرت است. حتی برخی از آنان به پیاده‌نظام دولت تبدیل شده‌اند، حجم پیام تبریک و تسلیت ‏آنان به مقامات وزارتی خود گواه جهت‌گیری این گروه‌هاست. در سایه وجود چنین جریاناتی ما نمی‌توانیم از وجود تشکل مستقل ‏صنفی در ایران سخنی به میان آوریم.‏
ما به‌عنوان جمعی از معلمان ایران نسبت به آینده آموزش عمومی نگران هستیم و اعتقاد داریم بایستی با توجه به مشکلات پیش ‏رو و مستقل از حاکمیت، خواسته‌هایمان را بیان نماییم و برای تحقق آن‌ها تلاش کنیم؛ و نسبت به تحقق موارد زیر به تمام ‏معلمان، دانش آموزان و خانواده‌ها فراخوان می‌دهیم:‏
‏1.‏ با توجه به اعلام منابع رسمی دولت که خط فقر در ایران یک‌میلیون و هشتصد هزار تومان است، حداقل دستمزد هر ‏معلم (رسمی، غیررسمی) بایستی بالای خط فقر باشد.‏
‏2.‏ تسریع و تسهیل در پرداخت هزینه‌های درمانی، سازمان‌دهی منظم و مدرن و غیر متزلزل اوضاع بیمه از اولویت‌هاست و ‏دولت باید نسبت به رفع معضلات و تأمین خدمات اجتماعی و بیمه درمانی پایه و تکمیلی اقدام فوری نماید.‏
‏3.‏ خصوصی‌سازی آموزش عمومی و رایگان تحت هر عنوان و هر شرایط نقض حقوق اساسی انسانی است و باید متوقف ‏شود.‏
‏4.‏ تحصیل حق ابتدایی هر کودک (ایرانی، مهاجر) است و بایستی تمام افراد جامعه تحت پوشش خدمات تحصیل رایگان ‏باشند.‏
‏5.‏ آموزش‌وپرورش نیاز به تعدیل نیرو ندارد نیاز به سازمان‌دهی و مدیریت صحیح منابع انسانی دارد.‏
‏6.‏ ‏ اعتراض، تحصن و پیگیری مطالبات حق تمام معلمان است. ما از اعتراضات روزهای اخیر مربیان پیش‌دبستانی حمایت ‏می‌کنیم و دولت بایستی از تهدید و ارعاب آنان دست بردارد و نسبت به استخدام و احقاق حقوق آنان اقدام فوری به عمل ‏آورد.‏
‏7.‏ تبعیض در نظام آموزشی به هر شکل در حق دانش آموزان و معلمان ممنوع است. ازجمله: تبعیض جنسیتی، فرهنگی، دینی، ‏قومیتی و زبانی باید کاملاً حذف گردد.‏
‏8.‏ معلمان معترض به سیاست‌های آموزشی بایستی از آزادی و امنیت کامل برای بیان نظرات خود برخوردار باشند و معلمانی که ‏به خاطر بیان عقیده در زندان هستند در اسرع وقت آزاد گردند.‏
‏9.‏ تشکل یابی حق معلمان است و این حق نمی‌تواند از سوی دولت‌ها به هر شکل و بهانه‌ای سلب گردد.‏
‏10.‏ ما به تمام معلمان برای اتحاد و تشکل یابی مستقل فراخوان می‌دهیم و معتقدیم حل مشکلات آموزش در ایران درگرو اتحاد، ‏همدلی و مشارکت تمام معلمان است و هر جا ضرورت ایجاد کند بایستی با تمام زحمتکشان، پرستاران و کارگران برای تحقق ‏حقوق اساسی و اولیه خود متحد شویم.‏

به امید جهانی بهتر
همراه با صلح
آزادی و برابری

اسامی امضا کننندگان بیانیه جمعی از معلمان ایران
اسامی معلمانی که از بیانیه حمایت نموده اند
حوزه فعالیت نام و نام خانوادگی
نیروی آزاد سارا هلاله
نیروی آزاد مدارس غیر انتفاعی کیوان نقاش پور
معلم غیررسمی حمید جعفری
معلم رسمی دبیر فیزیک شهر قدس حسین رمضانی سراجاری
معلم رسمی ،اموزش ابتدایی آرام محمدی
معلم رسمی مهدی فرجی هرمزی
معلم رسمی مرتضی تهامی پور
معلم رسمی منیژه رحمانخواه
معلم رسمی محمد حبیبی
معلم رسمی فایزه الماسی
معلم رسمی فاطمه انصاری
معلم رسمی علی احمدی
معلم رسمی زهرا محمدی نژاد
معلم رسمی راضیه بهبهانی
معلم رسمی خدیجه پاک ضمیر
معلم رسمی خالد رحمانی
معلم رسمی حجت الله فضل اللهی
معلم رسمی حسن ملوندی
معلم رسمی جعفر ابراهیمی
معلم رسمی اموزش وپرورش علی رضا روشن ضمیر
معلم در بخش خصوصی 20 سال سابق هوشمند ساعدپناه
معلم پیمانی وطن دوست
معلم بازنشسته فاطمه ایرانی
معلم بازنشسته عباس معارفی
معلم محسن راجی
معلم علی فرخی
معلم جمال بیت سیاح
معلم بهمن طبیب نژاد
معلم احمد احمدی
مربی پیش دبستانی ریحانه مباشرزاده
مدیر یوسف دهقانی گماری
مدیر نادر شوشتری
مدرس زبان انگلیسی- فازهای پالایشگاهی جنوبی عسلویه حسن بصیری
مدرس غیر رسمی، فعال کارگری و آزادی های مدنی ئاسو رستمی
مدرس خصوصی در منازل محسن زمانی
فعال کارگری، معلم هنر محسن ثقفی
غیررسمی جمیله آذرگشت
غیر رسمی-زنان آتوسابهادری
غیر رسمی مونا بیات
غیر رسمی صدیقه پاک ضمیر
رسمی،کنشگر صنفی و رسانه ای محمدرضا نیک نژاد
رسمی –آموزشی رضا امیری
رسمی- تهران محمد رضاخواه
رسمی- هنرآموز مهدی امیوی
رسمی وحید میرشکار
رسمی هادی یوسف زاده
رسمی یاسر ریگی
رسمی مهدی یعقوبی
رسمی مهدی صمدیان
رسمی محمد علی جباری
رسمی محمد حسینی
رسمی فولادی
رسمی فاروق قادری آذر
رسمی علی پور احمد
رسمی علی اصغر زارع
رسمی علی احمدی
رسمی عبدالجلیل خطیبی
رسمی شهین محمدی
رسمی شهرام حیدری
رسمی سید محمد هاشمی زاده
رسمی سیامک قدیری
رسمی سعید شکفته دل
رسمی زهره ساداتی
رسمی زهرا ساداتی
رسمی رضا صالحی نیا
رسمی خدیجه پاک ضمیر
رسمی حسین حیاتی
رسمی حامد رحمانی
رسمی جوادفرهادی
رسمی جواد احمدی
رسمی جعفر علی محمدی
رسمی ایمان گورویی
رسمی ایمان فرزان نسب
رسمی اسماعیل شریفی
رسمی احسان صفایی
رسمی فایز کورده
رسمی اسما خطیب
رسمی وحید فیضی پور
رسمی سید نظام الدین دلفانی
رسمی غلامرضا متولی
رسمی مهدی فرجی
رسمی غلامرضا اکبرزاده
رسمی علی اکبر سجادی
رسمی حیدر صفریان
رسمی مهدی رضایی
رسمی شیرزاد اکبری
رسمی اردشیر آژنگ
رسمی عزیز علی کریمی
دبیر فنی برق(رسمی) پژمان حاتمی بروجنی
دبیر رسمی فنی و حرفه ای سید جعفر حسینی تشنیزی
دبیر رسمی آموزش و پرورش شیوا عاملی راد
دبیر رسمی جواد گرگین پور
دبیر دبیرستان و کنشگر صنفی فرهنگی مهدی بهلولی
دبیر پیمانی محمود مژدهی
دبیر پیمانی پارسا فرهمند
دبیر بازنشسته معصومه دهقان
دبیر اخراجی مرضیه باهری
پیمانی فاطمه اسفندی
پیمانی احمد ایران نژاد
بازنشسته صنفی سیاسی مدنی فرهنگی سید هاشم خواستار
بازنشسته آموزش و پرورش همایون گشتاسب
باز نشسته فعال صنفی صدیقه ی مالکی فرد
با 28 سال سابقه اکنونممنوع التدریس یداله بهارستانی-استان گیلان-رشت
اموزگار بازنشسته ایراندخت
استخدام پیمانی کشاورز
آموزگار اسماعیل رویین
آموزشی هادی یوسف نژاد
آزمایشی رضا نجفی
تشکل صنفی اتحادیه صنفی معلمان کردستان ایران
اسامی هموطنانی که از بیانیه معلمان حمایت کرده اند
حوزه فعالیت نام و نام خانوادگی
وکیل دادگستری- عضو کانون شهروندی زنان شیما قوشه
هنرمند- حامی معلمان مسعود حسینی
محیط زیست و کودکان سارا امینی
مترجم حسن مرتضوی
لیسانس حقوق قزل ارسلان سقاییان
کودکان مهدی دولت دوست
کودکان زهرا صیادی
کنشگر سیاسی همایون نادری فر
کارمند رسمی جواد رنجبر نوری
کارمند بخش خصوصی - حامی علیرضا اخوان
کارگری ونان بارانه مقدم
کارگری مهدی توپچی
کارگری شهریار قاسمی
کارگری سیروان قادری
کارگری احسان ریاحی
کارگر بازنشسته محمود صالحی
کارگر زهره صیادی
کارگر عابد توانچه
قعال زنان سیما ریاحی
فیلمساز کاوه مظاهری
فعال مدنی محمدرضا فرهادپور
فعال مدنی کارگری کاوه بنائی
فعال مدنی هومن باقری
فعال مدنی نوید محبی
فعال کودک سارا قلی زاده
فعال کودکان کار و خیابان و زنان انسیه سلمانی
فعال کارگری آتنا دائمی
فعال کارگری فرید فرهان
فعال کارگری سعید منصوری
فعال سیاسی هژیر پلاسچی
فعال سیاسی حمید نوذری
فعال زنان پروین اردلان
فعال زنان وحیده مولوی
فعال زنان نیکزاد زنگنه
فعال زنان فروغ سمیع نیا
فعال زنان غزال شولی زاده
فعال زنان طلعت تقی نیا
فعال زنان سیما ریاحی
فعال زنان سهند سعادتمندی
فعال زنان روژین محمدی
فعال زنان پرستو اله‌یاری
فعال زنان اکرم خیرخواه
فعال زنان آزاده مولوی مقدم
فعال دانشجویی محمد پورعبدالله
فعال دانشجویی رحیم حسنی تبار
فعال حوزه زنان سمانه عابدینی
فعال حوزه زنان ستاره هاشمی
فعال حوزه زنان دلارام علی
فعال حقوق زنان سمیه رشیدی
فعال حقوق زنان مسعود ابراهیم نیا
فعال حقوق زنان کاوه مظفری
فعال حقوق زنان جلوه جواهری
فعال حقوق بشر در سازمان امنستی انترناشیونال شیلا فرهنگ
فعال اجتماعی بشیر احسانی
فعال حقوق زنان و کودکان نفیسه محمدپور
فرزند یک معلم محمد غزنویان
شهروند علی محمدی
سیاسی و فرهنگی زرتشت احمدی
زنان، حقوق بشری مهین شکرالله پور
زنان مهرگان ملکی
زنان اکرم احقاقی
زنان هدا امینیان
زنان مریم افشاری
زنان فروغ عزیزی
زنان فرشته امیدی
زنان فاطمه کریمی
زنان سعیده اسدیپور
زنان روژین محمدی
زنان ثمین چراغی
زنان آلما بهمن‌پور
روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان شیوا گنجی
روزنامه نگار نسیم سلطان بیگی
روزنامه نگار مریم رحمانی
روانشناس و فعال حوزه زنان بهناز مهرانی
دانشجویی حمید خلیلی
دانشجویی امیر سعیدی
دانشجویی الهام محمدنژاد
دانشجویی مهدی زمانی
دانشجو و فعال زنان لیلا اسدی
دانشجو و حامی معلمان علی میرزایی
دانشجو نادره نگاری
دانشجو محسن صادقی
دانشجو علی عبدی
دانشجو سعید شهرکی محمدی
دانشجو آزاده سبزواری
دانشجو ابراهیم برفراز
حوزه زنان و کودکان پریسا کاکائی
حقوق بشر کاوه کرمانشاهی
حقوق بشر سولماز احمری
حقوق بشر پرستو فاطمی
حقوق بشر بهروز جاوید تهرانی
حامی معلمان، استاد دانشکاه، فعال حقوق زنان و دانشجویان نیره توحیدی
حامی معلمان زینب کشاورز
حامی معلمان گلی ابراهیمی
حامی معلمان هدا بشارت
حامی معلمان نگارالنا کازامیا
حامی معلمان نازی قدیمی
حامی معلمان معصومه قربانی
حامی معلمان مصطفی موسوی
حامی معلمان مریم واحدی
حامی معلمان محمد رضا علیزاده
حامی معلمان لعیا تقی پور
حامی معلمان گوهر شمیرانی
حامی معلمان گلشید کریمیان
حامی معلمان کیان غلامی
حامی معلمان فهی بادی
حامی معلمان فرناز کمالی
حامی معلمان فرشته طوسی
حامی معلمان فرزانه خادمی
حامی معلمان فاطمه لیلازی
حامی معلمان علیرضا اسکندریون
حامی معلمان علی کلائی
حامی معلمان علی کاغذچی
حامی معلمان علی رضا جباری
حامی معلمان عرفانه بهجت
حامی معلمان صادق ارجمند
حامی معلمان شیرین موذن
حامی معلمان شهرام حاجی حسینی
حامی معلمان شقایق اواره
حامی معلمان سیداحمد موسوی
حامی معلمان سعید آرامی
حامی معلمان سارا دهقانیان
حامی معلمان زهره ایرانی
حامی معلمان رضا رنجبر نوری
حامی معلمان رحیم رحمانی
حامی معلمان راحله ضیا
حامی معلمان حمید ضیا
حامی معلمان جلیل شربیانی
حامی معلمان ثمره شاه صفی
حامی معلمان پیام شکیبا
حامی معلمان پویان مکاری
حامی معلمان پریسا ایرانمهر
حامی معلمان پروانه زارع
حامی معلمان پرهام میثاقیان
حامی معلمان اویس اخوان
حامی معلمان اندیشه جعفری
حامی معلمان الهه امانی
حامی معلمان الهام گرمی
حامی معلمان آرمان زندی
حامی معلمان آذر معتضدی
حامی معلمان هدی احمدی
حامی معلمان الهه افرا
حامی معلمان بهاره هراتی
حامی معلمان اعظم رزاقی
حامی معلمان اسماعیل محمدی
حامی معلمان مسعود حیدریان
حامی معلمان صلاح مرادی
خانه دار لیلا تقی پور
پژوهشگر حوزه فرهنگ مرتضی اسدی
پژوهشگر حوزه اقتصاد فریبرز رئیس دانا
اینفو اکتیویست علی نیکویی
استاد دانشگاه، فعال حقوق مدنی کاظم علمداری
فعال صنفی و پژوهشگر نسرین هزاره مقدم