اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۰ مهر ۱٣۹٣ -  ۱۲ اکتبر ۲۰۱۴

 در تاریخ مبارزات اجتماعی کارگران وتوده ها برای رهایی از زنجیرها وقیود سرمایه نقاط عطفهایی همچون تاسیس انترناسیونال ،کمون پاریس ، ماه مه شیکاگو ، شوراهای کارگری ۱۹۰۵ روسیه ، ٨مارس ، ماه مه ۶٨ فرانسه ، بهار پراگ ، دین بین فو ویتنام ، تین آن من پکن ، کوچ مریوان ،خرداد ۶۰ ایران و..... دیده می‌شوند که مهر خود را در تاریخ مبارزاتی حک نمودند و همواره همچون ستارگانی درخشان با نور افشانی خود روشنایی بخش راه مبارزات اجتماعی بوده‌اند،اما پس از جشن انحصارات سرمایه داری برویرانه های دیوارپوسیده برلین و اعلام پایان تاریخ یا جنگ تمدنها ویکه تازیهای افسار گسیخته بورژوازی در یوگوسلاوی ، افغانستان و عراق ، جهان سرمایه تمام قد در پی آن بود که به مزد بگیران چنین تلقین نماید که انحصارات سرمایه یگانه ترسیم گر سیاستها هستند ودر نتیجه هر نوع کنشی ازجانب توده ها ی کارگر علیه نظم موجود راه بجایی نخواهد برد و تنهاچاره، تمکین نمودن به وضعیت موجود یا نق ونوق وانتقاد سازنده در چهار چوبه های تعیین شده سر مایه داری است ،اگر چه اعتراضات مختلف همچون تسخیر میادین در وال استریت و مادرید وفرانکفورت ... ونیز اعتراضات اجتماعی در تونس و مصر و....عریان کننده بی‌پایه گی چنین پنداری بود اما آن مبارزات بنا به دلایل مختلف نتوانستند حصارهای بورژوازی را در هم شکنند ودر نتیجه همچون نقاط عطفی درمبارزات مطرح نشدند، با این وجود سیرحوادث به گونه‌ای پیش رفت که پس از فرازفرودهایی در مبارزات منطقه عربی ، کانتونهای مناطق کرد نشین سوریه همچون نهالی زیبا سر برآورد و شروع به رشد وگسترش نمودند ، کانتونهایی که علاوه بر اینکه به موازات دولت حاکم بر سوریه دیگر جریانات ارتجاعی و مذهبی نیز به چالش کشید ونقادی بود بس تأثیر گذار به نحوه عمل ودیدگاه بسیاری از احزاب وسازمانهای چپی که جز اینکه در سیر رویدادهاگاها لنگ لنگان یک واکنشی ازخود نشان دهند از توان کنشگری برخوردار نیستند .این کانتونها که از بطن مبارزات مردم سوریه سربلند کرده را می‌توان اجتماعی ترین ، دمکرات ترین و در عین حال مبارز ترین جریان مسلح قرن ۲۱ تلقی نمود ، اینان بمثابه کنشگرانی اجتماعی چنان فضایی خلق نموده اند که هزاران زن و مرد جوان دست در دست یکدیگر و شانه به شانه مسن ترها مشارکتی فعال در همه عرصه های اجتماعی داشته باشند ؛برجسته ترین نمونه و شاید بتوان گفت تکامل یافته ترین آن‌ها در کوبانی شکل گرفت چرا که با وجود قرار گرفتن در محاصره چند جانبه جریانات مختلف بورژوازی اعم از ترک وکرد و عرب و شیعه وسنی قرار دارد ولی بااتخاذ روشهای پیچیده توانسته به حیات مبارزاتی خود ادامه دهد. زنان ومردان خصوصا حوانان این کانتون مبارزه مسلحانه را بعنوان بخشی جدایی ناپذیر از دیگر عرصه ها ی مبارزه تلقی نموده و سلاح در دست بی هیچ درنگ وهراسی از وحوش اسلامی و غیر اسلامی دوش بدوش یکدیگر در مبارزه‌ای سخت و بی‌وقفه از بذل جان خویش نیزدر یغی نکرده ضمن بریدن امان از دشمن سرسختی که یکه تاز میدانهایی در موصل و رمادی و …..بود ،حیرت همگان را برانگیخته و به بشریت نشان دادند که با عزمی آهنین و پشتکاری فولادین است که می‌توان بربریت را به عقب راند، بر او فایق آمد و شرایط نابودیش را فراهم نمود، در این مبارزه سترگ کسی بعنوان لیدر وقهرمان جایی نداشته چرا که همه زنان ومردان وخصوصا جوانان باپایداری شجاعانه ای که از خود نشان دادن همچون کموناردهای سر فراز پاریس همگی رهبرند وقهرمان ،این انسانهای مبارز به همگان نشان دادند که وقتی توده هایی بتوانند مبارزه‌اجتماعی علیه حاکمان را به پیش برند خود نیز از این توانمندی برخوردارند که تشکل مورد نیاز هر مقطع از مبارزه را بوجود آورند بنحوی که بر دشمن تا دندان مسلحی که پتانسیل هرنوع جنایتی نیز داراست بتوان غالب شد . مبارزه هماهنگ ، متشکل ومسلحانه این شریفترین انسان‌ها در تقابل با یکی ازفاشیستی ترین جریانات از یک سو خط بطلانی بر آن مبِلّغانی کشید که در بوق و کرنا ی رسانه ای خود همواره چنین می دمیدند که مبارزه انقلابی مرده ودر نتیجه راه سازش و آشتی با قدرتمداران باید انتخاب نمود، از جانب دیگر چهره کسانیکه دهه هاست سنگ حقوق بشر ، انسان ، تمدن ، عدم خشونت ودر یک کلام آشتی طبقاتی بر سینه می‌زننداما در کمک به انسانهایی که خواهان حفظ حقوق خود ، تعیین سرنوشت ونوع اداره امور به گونه‌ای متفاوت از آنچه در دنیای سرمایه داری جاری است هستند سکوت اختیار کردند را عریان نمود .این انسان‌ها خصوصا زنان قهرمان بدون اجازه از آن دسته جات مختلف که با آه وناله عدم خشونت همواره در رقابت با یکدیگر برای گرفتن جوایز مختلف بورژوازی سر ودست می شکنندوبرای زنان یا رسالت زاییدن و بزرگ کردن نیروی کار برای بورژوازی قائل اند ویا در بهترین حالتش کمی چاشنی حضور در عرصه هایی از فعالیت غیر خشونت آمیز که بزعم آن‌ها در خور شأن زنان می باشد نیز با آن همراه می‌کنند، با مقاومت مسلحانه توانستندضمن غلبه بر بی‌عملی و سازشکاری چنین دار ودسته هایی   ،توطئه جهانی علیه خود ، کودکان و سالمندان را خنثا نمایند و تحسین همگان حتا مخالفان را نیز برانگیزند، اینان با عملیات انقلابی چنان عرصه را بر بورژوازی تنگ نمو دند که نتوانست همچون مبارزان تامیلی آن‌هارا در قتلگاه دولت یاجریانی راسیستی قرار دهد . این‌ تسلیم ناپذیران بمانند کموناردها تا آخرین لحظه و آخرین سنگر وآخرین فشنگ مقا ومت نمودند و نقطه عطفی در تاریخ مبارزات از خود برجای نهادند . شاید داعش یا حاکمان اسلامی در ترکیه ویا بعثی های سوریه ویا مخالفین دولت سوریه در جبهه النصر و غیره بتوانند کوبانی نیز همچون مناطق تحت نفوذ تامیلیها از آن خود سازنداما بر آسمان مبارزات اجتماعی تلالوء ستاره ای دیده می‌شود که وقتی شعاعهای آنرا دنبال کنیم به کوبانی می‌رسد این شعاعهایی که نتیجه عمل بزرگ آزادگانی چون "آرین مرکان" است حامل این پیام برای بشریت هستند که اگر می‌خواهید از شأن انسانی خود پاسداری کنید تنها راه، مقاومت و تهاجم به دشمن است ،تهاجم به   دشمنی که از هیچ جنایتی فرو گذاری نمی‌کند تا نظام سلطه خود که همان سرمایه داری است را حتا در دریایی از آتش وخون حفظ نماید، اگر می‌خواهیم در آتش سرمایه سوخته نشویم تنها راه حمله برآتش افروزان است چرا که جنگل یا دریایی با قی نمانده تا بتوان به آن یناه برد .کوبانی نشان داد که مبارزه حتا باوجود در محاصره چند جانبه آتش بودن بازهم امکانپذیر است و نشان داد بدون آگاهی بر چنین امر خطیری و گام برداشتن همانگونه که خود گام برداشت، راه نجاتی برای رهایی از زنجیرهای سرمایه داری نیز پیدا نخواهد شد .چنین مقاومت آگاهانه ای نه یک شبه بلکه طی پروسه‌ای طولانی ازکوهستانهای قندیل تا شکنجه گاههای سوریه وترکیه وعراق وایران شکل انقلابی بخود گرفت. اگر چه در هر حرکت مبارزاتی می‌توان رد پای جریانات مختلف را مشاهده نمود اما چنین مقاومتی در کوبانی نمی‌تواند نتیجه بند وبست یا نارنجی و سبز بودن باشد بلکه نتیجه حضور عملی آن دسته از کنشگران فعال اجتماعی است که بدون کوچکترین توهمی نسبت به بورژوازی و بند وبست با او ، سالهاست در گیر مبارزه‌ای فعال و همه جانبه علیه دولتهای مختلف هستند. حمایتهای انسانهای آزادیخواه از کوبانی که ازتهران تا هامبورگ و از پاریس تا واشنگتن گسترش یافته این نشان در خود داردکه اگر یک جنبش   پیشرو از زمین مبارزات اجتماعی سر برآورد میلیونها انسان بسوی آن جذب شده و بحرکت در خواهند آمد و سد راه جریانات راسیستی و توطئه های انحصارات سرمایه داری خواهند شد . این کانتون با هر وضعیتی که با آن روبرو شود و به هر سویی که روان گردد اما چون چشمه‌ای جوشان همواره جاری است و کمترین تأثیری که از خود برمبارزات اجتماعی فی الحال موجودباقی نهاده این است،“هنوز هم مبارزه شورایی که اولین تر سیم گرانش کارگران مبارز ۱۹۰۵ روسیه بودندبرعلیه توحش وبربریت سرمایه داری زنده است و هرگز نخواهد مرد“ مقاومت در کوبانی باردیگر نشان داد مناسبترین راه برای مشارکت هر چه گسترده‌تر توده ها در میدان مبارزه و تعمیق آن و محافظت از دستاوردهایشان تشکیل هر چه بیشتر شوراها در زمینه‌های مختلف مبارزاتی است