• مبارزان کرد در کوبانی٬ همان سفیران صلح خلق کرد هستند که پیام این ملت را به گوش جهانیان رساندند٬ پیامی حاوی انسان‌ دوستی٬ فداکاری در راه تمدن بشری و از جان گذشتگی برای انسانیت. مبارزان کرد در کوبانی٬ ندای حق‌ طلبی و مبارزه‌ی برحق را سر داده‌اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۵ مهر ۱٣۹٣ -  ۱۷ اکتبر ۲۰۱۴

(۱
ایستادگی و مقاومت خلق در کوبانی حاوی هزاران درسنامه‌ی انقلابی و نکاتی برای مبارزه است.
شهری که تنها به نیروی ساکنینش اتکا می‌کند و در برابر وحشی‌ترین و درنده‌ترین نیروی تاریخ که روی چنگیز و حجاج را سفید کرده٬ مقاومت می‌کند.
کوبانی در نبردش دو نغمه می‌سراید و دو طبل می‌کوبد.
با صدایی بلند نغمه‌ی جاودانگی سر داده و بر طبل پیروزی می‌کوبد. کوبانی امروزه دیگر تنها شهری نیست که در نبرد است با ضد‌انسان٬ کوبانی امروز ارزشی نوین و آرمانی نوین را خلق کرده‌ است.
ارزش‌هایی که این شهر برای همه‌ی خلق‌های خاورمیانه تولید کرد در ناخوداگاه جمعی خلق‌های خاورمیانه نقش بسته ‌است و تا واپسین روزهای زندگی هر فرد در این جغرافیا٬ باقی‌ خواهد ماند:
۱. مبارزان کرد در کوبانی٬ همان سفیران صلح خلق کرد هستند که پیام این ملت را به گوش جهانیان رساندند٬ پیامی حاوی انسان‌ دوستی٬ فداکاری در راه تمدن بشری و از جان گذشتگی برای انسانیت. مبارزان کرد در کوبانی٬ ندای حق‌ طلبی و مبارزه‌ی برحق را سر داده‌اند.
۲. آزادی و دموکراسی با همسویی با غرب و نظم جهانی بدست نمی‌آید و این خواست و اراده‌ی خلق و مردم است که می‌تواند بهترین شیوه‌ی حاکمیت که همان دموکراسی رادیکال و مبتنی بر اراده‌ی مستقیم مردم باشد را برقرار کند.
۳. برخورد نیروهای روژاوا با مسئله‌ی زن متفاوت از همه‌ی جریانات منطقه بوده است. روژاوا برابری را برای زن و مرد به ارمغان نیاورده است٬ بلکه کلیت مفهوم جنسیتی را از بین برده است. زنان روژاوا تنها در نبرد مسلحانه شرکت داده‌ نشده‌اند٬ که در تمامی اجتماع و بر اساس توانایی‌هایشان امورات مبارزه را به پیش می‌برند. روژاوا جامعه‌ی جنسیتی نیست٬ یک جامعه‌ی تمامن انسانی و بدور از هر تبعیض است. (نشر و پخش گسترده‌ی عکس و فیلم از زنان روژاوا نتیجه‌ی تعجب رسانه‌ها و جامعه‌ی جهانی از وسعت مشارکت زنان در مبارزه است نه نتیجه‌ی تفکر جنسیتی در روژاوا)
۴. همچون استالین‌گراد که پیام مقاومت در برابر فاشیسم را صادر کرد و همچون مردم افریقای جنوبی که با آپارتاید مبارزه کردند و پیامی برای جهان داشتند٬ روژاوا نیز تنها یک جنگ و یک مقاومت نیست و پیامی برای همه‌ی خلق ها دارد٬ پیام روژاوا مبارزه با نظم موجود و برقراری یک سیستم انسانی در خاورمیانه است.
۵. برخورد کانتون‌های روژاوا با گوناگونی‌های دینی و نژادی کاملن متفاوت با سایر شیوه‌های دموکراسی مرسوم است. برخلاف همه‌ی جوامع لیبرال‌ـ‌دموکرات و سوسیال‌-‌دموکرات که قدرت را بر اساس کمیت جمعیت‌ها و تقسیم جامعه به اقلیت و اکثریت٬ تقسیم می‌کند. کانتون‌های روژاوا ساختار اقلیت‌ ـ‌اکثریتی را فروریخته است و بر ویرانه‌های این سیستم نادموکراتیک٬ سیستم انسانی دموکراسی رادیکال را بنا نهاده است و یک جامعه‌ی کاملن برابر و بدور از اقلیت‌ و اکثریت‌ را ساخته‌اند. ساختاری که اقلیت می‌تواند هویت خویش را حفظ کند و اجتماع بر پایه‌ی همگرایی و مدیریت همگانی ادامه‌ی زیست دهد.

۶. روژاوا و سیستم مدیریتی مدرنش دوباره اثبات کرد که تنها راه‌ حل بحران‌های خاورمیانه پیاده‌کردن سوسیالیسم و بازگشت قدرت به کلیت اجتماع است.

موارد گفته شده تنها بخش کوچکی از پیام روژاواست که به گوش رسیده است. صدالبته که در شرایط صلح و نبود تهدید از سوی چنین ماشین کشتاری (داع‌ش)٬ زوایای بیشتر از این سیستم نوین آشکار می‌شود و موفقیت‌هایش بیشتر از حال به چشم می‌آید.

۲)
کوبانی و مقاومتش تنها نغمه‌ی پیروزی نمی‌سراید. این شهر با همه‌ی توانش بر طبل رسوایی جهان و نظمی می‌کوبد که تا همین روزها شعارها‌یش گوش فلک را کر کرده بود.
حقیقت این است که مقاومت کوبانی٬ طوفانی در جهان سیاست به راه انداخت و نقاب‌های همه‌ی جریانات ریاکار و فرصت‌طلب را ربود. کوبانی سرودی برای پیروزی خلق و نغمه‌ی رسوایی برای دشمنان پوست میش به تن کرده‌ است.
۱. مقاومت کوبانی پیش از همه مهر تاییدی زد بر بی‌کفایتی سازمان ملل و دست نشانده بودن و وابسته بودن این سازمان و سایر نهادهای زیرمجموعه‌اش. سازمان ملل این بار نیز بیش از رسوایی چیز دیگری دستگیرش نشد و همانند گزشته تنها بی‌کفایتی خود را اثبات کرد.
۲. اتفاقات کوبانی٬ رخسار واقعی غرب و همپیمانی‌های جهانی به سرکردگی امریکا را نیز برای جهان و افکار عمومی مشخص کرد. در این مقاومت تنها حقوق بشر آمریکایی و دموکراسی ارسالی با هواپیمای بدون سرنشین بود که شکست خورد و رسوا شد. کوبانی بار دیگر سیاست‌های ضدبشری و سودمحورانه‌ی غرب را آشکار کرد.
آغاز حمله‌ی داعش به کوبانی٬ آغازی بود برای ترکیه و امریکا که افکار عمومی را بمباران تبلیغی کنند: کوبانی سقوط می‌کند. و لحظه‌ای هم که آرزویشان (سقوط کوبانی) بر باد رفت٬ امریکا و نماینده‌اش (اقلیم کردستان) حاضر به مذاکره شدند با کانتون‌ها.
ترکیه٬ که در این مدت همیشه متهم به حمایت از داعش بود در محاصره‌ی کوبانی٬ حدس جهان را به یقین تبدیل کرد. آنجا که نیروهای داعش در چند قدمی مرزهایش حضور داشتند و در برابر دیدگان نظامیانش به سنگرهای کوبانی حمله می‌بردند. ترکیه یکی از بازندگان در برابر مقاومت کوبانی بود.
۳. رسانه‌های فرامنطقه‌ای و جهانی نیز از گزند طوفان کوبانی در امان نبودند. خط خبری که این رسانه‌ها پیش می‌بردند بر سه محور مشخص حرکت می‌کرد.
* در آغاز٬ مقاومت کوبانی را با همه‌ی توان مخفی کردند و بر فضای افکار عمومی القا کردند که در این محدوده‌ی جغرافی هیچ خبری نیست و فقط حملاتی گاه به گاه از جانب داعش صورت می‌گیرد.
** مردم منطقه و خصوصن کردها توانستد با راه اندازی کمپین ها و اکسیون‌های متعدد سد رسانه‌ها را بشکنند و پیام مقاومت افسانه‌ای کوبانی را مخابره کنند. در این شرایط سیاست رسانه‌ها عوض شد و به یکباره هزاران تیتر «کوبانی در آستانه‌ی سقوط» در روزنامه‌ها چاپ شد یا در شبکه‌های خبری به خورد مخاطب داده شد. رسانه‌ها هدفشان تنها نابود کردن اسم مقاومت٬ دفن این اسم و در نهایت سقوط کوبانی بود.
*** سپری شدن ٣۰ روز از مقاومت و استوار ماندن این شهر و شکست تقریبی داعش موجب شد که اینبار نیز رسانه تغیر جهت دهد.
تیتر «کوبانی در آستانه‌ی سقوط» جای خود را داد به تیتر «بمباران جنگنده‌های غرب موجب فرار داعش از کوبانی شد».
رسانه‌ها فقط خواستند از مقاومت کوبانی چشم پوشی کنند و حتی سرپوشی بر آن نیز بنهند.

ادامه دارد...