اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱ آبان ۱٣٨۵ -  ۲٣ اکتبر ۲۰۰۶

تقی رحمانی، ناسیونال دموکراسی غیرمتمرکز را راه حل نهایی رسیدن به دموکراسی در ایران دانست و تاکید کرد که اگر همه گروه‌‏ها و اقوام به توافق و تفاهم بنیادین در این باره برسند، مشکل دموکراسی در ایران حل می‌‏شود.
به گزارش خبرنگار "ایلنا"، تقی رحمانی در مراسم افطاری انجمن اسلامی دانشکده برق خواجه نصیرالدین طوسی در سخنانی با عنوان «تفکر، ساختار و قدرت»، گفت: ما باید از تجربه کشورهایی که دموکراسی را در کشور خود تا حدی نهادینه کرده‌‏اند، استفاده کنیم.
وی افزود: ما در این دوران می‌‏توانیم از تجربه کشورهایی چون هند و ترکیه بهره بجوییم. به عنوان مثال تجربه ترکیه نشان می‌‏دهد طبقه‌‏سازی اجتماعی راه حل قابل توجه در راه تحقق دموکراسی است. در این کشور گروه‌‏هایی ‏توانستند بوژوازی بومی و مذهبی را شکل دهند که همین امر ظرفیت خوبی در ترکیه ایجاد کرده است. از این رو آرام آرام ژنرال‌‏ها به پادگان بازگشتند و دموکراسی نیم‌‏بندی به وجود آمد، اگرچه ترکیه زمانی آشپزخانه اروپا بود اما الان برای این آَشپزخانه اتاق پذیرایی هم تهیه کرده‌‏اند.
این فعال ملی- مذهبی مثالی دیگر از تجربه موفق تحقق دموکراسی را کشور هند عنوان کرد و گفت: در این کشور گاندی با روحیه نرم و آرام خود توانست یک دموکراسی نیم‌‏بند ایجاد کند. وقتی انگلستان از هند بیرون رفت، دموکراسی هند با یک رفاه نسبی نیز همراه شد، اگرچه در تمام این تجربیات توسعه اقتصادی با بحران‌‏هایی مواجه بوده است ولی تحولی بزرگ به وجود آورد.
رحمانی تصریح کرد: از یک نظام سنتی با تفکرات وساختار متناسب با آن، یک کشور مدرن به وجود نمی‌‏آید که دموکراسی در آن معنا یابد. این نکته‌‏ای بود که امثال آقایان بشیریه و حجاریان متوجه آن نبودند. گیر اصلاحات همین جا بود. به قول یکی از اقتصاددانان با این اقتصاد نمی‌‏توان توقع توسعه سیاسی داشت و جامعه مدنی به وجود آورد.
وی با اشاره به مقاطع مختلف تاریخی ایران، گفت: مشروطه، نهضت ملی شدن صنعت نفت و دوران‌‏های اختناق و استبداد نشان می‌‏دهد ملت ایران ملت چموشی است. مدام بر سرش می‌‏زنند و مرتب بلند می‌‏شود اما این فایده‌‏ای ندارد. ما حافظه تاریخی نداریم و به همین دلیل ما با ژاپنی‌‏ها شروع کردیم، ترک‌‏ها را بدرقه کردیم اما خودمان دستاورد ماندگاری نداریم.
این فعال ملی- مذهبی افزود: عده‌‏ای در روش انقلابی هستند اما در بینش بسیار محافظه‌‏کارند. راه رسیدن ایران به دموکراسی شکل حلزونی داشته است، از همین رو بود که طالقانی گفت، چقدر ما باید تجربه کنیم. مدام تجربه‌‏ها را تکرار می‌‏کنیم البته این سخن شاید برای جوانان خیلی مهم نباشد اما برای نسل ما قابل تامل است. امروز هم باید بگویم اصلاحات تمام شد، جواب هم نداد و حتی نتوانست حداقلی از دموکراسی و رفاه را فراهم کند.
رحمانی، مشکلات روشنفکران ایرانی را متعدد دانست و تصریح کرد: جریان روشنفکری ما همیشه ناب‌‏خواهی داشت در صورتی که در سیاست هیچ چیز ناب نیست و جمهوری ناب همان دیکتاتوری است. شکل دیگر جریان روشنفکری ایران در طول تاریخ دادن چک سفید امضا به حاکمان است. آنها می‌‏خواهند به هر نحو ممکن در ساختار حاکمیت باقی بمانند. در کنار این مشکلات جریان روشنفکری ما از توهم تعیین‌‏کننده بودن نیز رنج می‌‏برد.
وی خطاهای راهبردی روشنفکران را از دیگر مشکلات جریان روشنفکری معرفی کرد و افزود: روشنفکران ما در مقاطع مهم تاریخی دچار خطاهای راهبردی می‌‏شوند. به عنوان مثال در مقطع اول انقلاب همه روشنفکران از گرایش‌‏های مختلف شکایت خود را نزد روحانیت می‌‏بردند در صورتی که متوجه نبودند آنها از صنف دیگری هستند و باید مشکل را بین خودشان حل کنند البته این سخن بدان معنا نیست که بین روشنفکران و روحانیت گفت‌‏وگو نباشد.
رحمانی ادامه داد: همیشه از اختلافات، دشمنان سود می‌‏برند. ما باید تفاهم کنیم تا اجازه نفوذ را به آنان ندهیم. همین مشکل در اول انقلاب شاخص بود. برخی انقلابیون بازرگان را مخدوش می‌‏کردند و از جهتی دیگر میانه‌‏روها هم انقلابیون را محکوم می‌‏کردند اما اگر بتوانیم به یک تفاهم برسیم، می‌‏توان در ایران یک ناسیونال دموکراسی غیرمتمرکز ایجاد کرد و این راه حل نهایی است.
وی خاطرنشان کرد: صد سال است این تجربه به تاخیر افتاده است. اگر همه گروه‌‏ها و اقوام به توافق بنیادین برسند، مشکل حل می‌‏شود.
مراسم افطاری انجمن اسلامی دانشکده برق خواجه نصیرالدین طوسی در شرایطی برگزار شد که مجوز سخنرانی هاشم آقاجری تا آخرین لحظات صادر نشد.