اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲ آبان ۱٣۹٣ -  ۲۴ اکتبر ۲۰۱۴

«نجات کشور در گرو جذب نخبگان و پیشرفت علمی»عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم کورش شجاعی است که در آن می خوانید؛در هیچ عرصه ای نمی توانیم پیشرفت کنیم مگر آن که تأکید بر علم و دانش را سنگ بنای همه برنامه سازی ها، تصمیم گیری ها و اجرای تمامی امور و اصلی ترین اولویت و نیاز کشور بدانیم و باور کنیم اقتصاد کشور جان نمی گیرد و از این رکود تورمی رهایی نمی یابد مگر آن که سیاست های اقتصادی، دانش بنیان شود. کیفیت کالاهای تولید داخل و تمایل به مصرف کالاهای ایرانی در داخل و خارج کشور افزایش نمی یابد مگر با ابتنای تولید بر دانش و فناوری روز و ایجاد توان رقابت، ساخت و سازها و سازه های عظیم، ایمن و قابل اعتماد نمی شود مگر با استفاده از دانش و فناوری پیشرفته.
تولیدات کشاورزی پاسخگوی نیازهای رو به تزاید نخواهد بود مگر با کشاورزی مبتنی بر داده های علمی جدید و روش های علمی کاشت، داشت، برداشت. بحران بهره وری ۳۰درصدی آب آن هم با این منابع محدود و هر روز کمتر شونده حل نمی شود مگر با استفاده علمی و بهینه از آب. توان دفاعی کشور رشد لازم را نخواهد داشت مگر با اتکا بر تولید و پیشرفت های علمی و فناوری های نوین. خام فروشی منابع و ثروت های ملی کشور پایانی نخواهد داشت مگر این که صنایع کشور را به دانش و فناوری های لازم در عرصه های مختلف برای فرآوری منابع خام مجهز کنیم. دستیابی به اهداف سند چشم انداز در افق ۱۴۰۴ امکان پذیر نخواهد بود مگر با تلاش مستمر برای توسعه دانش محور و همه جانبه. عقب ماندگی های چندین و چند ساله جبران نخواهد شد مگر با تولید و کاربست واقعی و دقیق علم و دانش و فناوری های نوین در عرصه های گوناگون. خوداتکایی و توان مقابله جدی با فشارها و تحریم های اقتصادی امکان پذیر نخواهد بود مگر با تکیه بر تولید دانش بنیان، توسعه دانش محور، اقتصاد مقاومتی، شناسایی و جذب نخبگان و استفاده از مشارکت جدی نخبگان در عرصه های گوناگون علمی و در تمامی برنامه سازی ها و تصمیم گیری های کلان کشور و قدرمسلم این که تا فضای ابداع، خلاقیت و نوآوری هر روز مهیئتر نشود و هوش ایرانی، این سرمایه خدادادی مورد استفاده حداکثری قرار نگیرد و همچنان اقتصاد و بودجه کشور بر پاشنه غیرقابل اطمینان خام فروشی و مفت فروشی ثروت های ملی کشور بچرخد و تا وقتی پیشرفت های علمی سرعت فزاینده پیدا نکند، ما همچنان از قافله پرشتاب توسعه و رشد فزاینده علمی کشورهای پیشرفته عقب خواهیم ماند.
بنابراین همه مسئولان کشور باید عمیقا به این باور برسند که همان طوری که رهبر فرزانه انقلاب ده ها بار و از جمله در دیدار دیروز با نخبگان تأکید کردند باید به مقوله تولید علم و هدایت آن به سمت تولید، فناوری و نیازهای جامعه و تداوم رشد علمی در قالب نقشه جامع علمی کشور اولویت اصلی و اساسی قانون گذاران، برنامه ریزان، تصمیم سازان و مسئولان کشور باشد و هر روز بیش از روز گذشته به سمت توسعه دانش محور و همه جانبه و اقتصاد دانش بنیان از یک سو و کاهش وابستگی اقتصاد و بودجه کشور به خام فروشی ثروت های ملی از جمله نفت خام، از دیگر سو حرکت کنیم تا اولا در پرتو پیشرفت های علمی و توسعه دانش محور هم بیشتر نیاز به شناسایی و جذب نخبگان در عرصه های مختلف احساس شود و هم این که فشارهای بیرونی و تصمیمات کشورهای صاحب سرمایه و قدرت و تأثیرگذار بر اقتصاد جهان و قیمت نفت کمتر امکان تأثیرگذاری بر مسائل اقتصادی کشورمان را پیدا کنند.
پس همه باید باور کنیم که خصوصا در عصر دانایی و پیشرفت های شگرف و لحظه به لحظه علمی در جهان باید اولویت اساسی و اصلی مسئولان آماده کردن بیش از پیش زمینه های تولید علم و پیشرفت های علمی باشد چراکه جبران عقب ماندگی ها و نجات کشور تنها در گرو پیشرفت های علمی در تمامی عرصه ها در کنار رشد و ارتقای فضای معنویت و اخلاق در کشور است.

کیهان:آقای روحانی از شما بعید بود!
«آقای روحانی از شما بعید بود!»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم حسین شریعتمداری است که در آن می خوانید؛دیروز آقای دکتر روحانی در اجتماع مردم زنجان به تشریح نظرات خویش درباره فریضه امر به معروف و نهی از منکر پرداخت که باعرض پوزش باید گفت؛ اظهارات ایشان اولا؛ در بیان موضوع «دو پهلو»!، ثانیا؛ با توجه به مختصات زمانی- یعنی ماجرای اسیدپاشی ضدانقلاب داخلی و توهم پراکنی دشمنان بیرونی درباره آن- «حساب نشده»! و ثالثا؛ در برخی از موارد با واقعیات جاری انطباق نداشت! که پرداختن به آن، اگرچه ضروری است ولی فرصت دیگری می طلبد.
اما، رئیس جمهور محترم کشورمان در همین اجتماع به یکی از «درس»ها و «عبرت »های عاشورا نیز اشاره کرده و گفت: «یک درس کربلا هم درس تعامل سازنده و مذاکره در چارچوب منطق و موازین می باشد.»
آقای دکتر روحانی یک عالم دینی، حقوقدان و اهل سیاست هستند بنابراین به خوبی می دانند که همیشه «اشتراک لفظی» به معنای «اشتراک در مفهوم» نیست و برخی از کلمات در بستر حقوقی، سیاسی و یا فنی و... به واژه ای تبدیل شده اند که با معنای لغوی آنها فاصله دارد و «مذاکره» یکی از همین نمونه هاست. مذاکره اگرچه به معنای گفت وگو و سخن گفتن با یکدیگر است ولی امروزه «مذاکره» در فرهنگ سیاسی مفهوم و معنای ویژه ای دارد که با معنای لغوی آن متفاوت است و به نشست طرفین دعوا برای حل اختلافات فیمابین گفته می شود و ماهیت آن «دادن و ستاندن» است. با این توضیح که دو طرف برای حل اختلافات فیمابین با یکدیگر به مذاکره می نشینند و امتیاز یا امتیازاتی می دهند تا در مقابل آن امتیاز یا امتیازاتی بگیرند. مانند مذاکرات هسته ای که جناب روحانی از آن با عنوان «برد-برد» یاد می کنند و در توضیح آن می گویند « مذاکرات باید هم به نفع ما باشد و هم به نفع طرف مقابل» و تاکید می فرمایند که «امتیازی می دهیم و امتیازی می گیریم».
خب! با این حساب باید از جناب آقای روحانی پرسید که آیا گفت وگوی حضرت امام حسین علیه السلام با دشمن از این نوع بود؟ و حضرت می خواستند امتیازی به عمرسعد بدهند! و در مقابل از او امتیازی بگیرند؟! چه کسی می تواند انکار کند که گفت وگوی سیدالشهداء علیه السلام با سران شرک و نفاق از نوع نصیحت و دعوت آنان به صراط مستقیم الهی و دست کشیدن از کفر و پلیدی بود، نه آن که حضرت با اهدای امتیاز به آنان در پی کسب امتیاز از آنها باشد، یعنی آنچه در تعریف سیاسی واژه «مذاکره» به مفهوم رایج امروزی آن آمده است!
ممکن است جناب روحانی بفرمایند که منظور ایشان نیز مفهوم مذاکره به معنای لغوی آن- یعنی گفت وگو با دشمن برای نصیحت آنها و نه امتیاز دادن به آنان- بوده است. که متأسفانه این عذر نمی تواند پذیرفتنی باشد، چرا که ایشان می فرمایند؛ یکی از درس های کربلا هم درس «تعامل سازنده»! و «مذاکره»! است و «تعامل» چه در فرهنگ سیاسی و چه در فرهنگ لغت به مفهوم معامله کردن است یعنی «بده وبستان» و در فرهنگ سیاسی ترجمان دیگری از همان «مذاکره» است! و باید پرسید؛ آیا امام حسین علیه السلام در پی معامله با عمرسعد و ابن زیاد و یزید بود؟!
رئیس جمهور محترم بلافاصله بعد از بیان فوق به مذاکرات هسته ای جاری میان ایران و ۵+۱ می پردازند و از آنچه به امام حسین(ع) تحت عنوان «مذاکره و تعامل سازنده» با دشمن نسبت داده اند، برای توجیه بینش و منش دولت محترم در مذاکرات - بینش و منش دولت در مذاکره و نه اصل مذاکرات- استفاده می کنند! و این نیز نشانه دیگری است از آن که منظور آقای روحانی از «مذاکره و تعامل سازنده»! در کربلا همان مفهوم سیاسی رایج آن، یعنی «بده و بستان» می باشد که نه فقط به شهادت تمامی اسناد تاریخی، بلکه به گواهی آنچه حضرت اباعبدالله الحسین(ع) درباره قیام خویش فرموده اند، این بده و بستان! از ساحت مقدس کربلا و عاشورا به دور است و تعجب آور است که رئیس جمهور حقوقدان که یک روحانی و سیاستمدار نیز هستند، به این نکته بسیار بدیهی توجه نکرده اند!
انتظار آن بود- و هنوز هم هست- که رئیس جمهور محترم بر این واقعیت تأکید ورزند که بزرگترین و با اهمیت ترین درس عاشورا، ایستادگی و مقاومت در برابر دشمنان قدار و ستمکار است، حتی اگر بهای آن ایثار جان در راه خدا باشد.
مگر این کلام از سید الشهداء علیه السلام نیست که «انّی لا اری الموت الّا سعاده و الحیاهًْ مع الظالمین الّا برما- من مرگ (در راه خدا) را جز سعادت نمی بینم و زندگی با ستمگران (سازش با آنها) را جز خواری نمی دانم».
آقای رئیس جمهور در بخش دیگری از سخنان خود درباره درس های کربلا و عاشورا به «قبول توبه» اشاره کرده و می فرمایند؛ «ما تابع همان حسینی(ع) هستیم که توبه حر را هم قبول کرد... من در جامعه کسی را نمی شناسم که گناهی بالاتر از گناه حر مرتکب شده باشد و (هیچ) عظیم الشأنی را در تاریخ بعد از پیامبر(ص) و امام علی(ع) جز اباعبدالله الحسین(ع) نمی شناسم که در برابر سری که حر برایش خم کرد، گذشت کرده و او را در آغوش کشیده باشد».
این بخش از اظهارات آقای روحانی «سخن حق» و صدالبته قابل قبولی است اما، اگر خدای نخواسته منظور آقای رئیس جمهور از اشاره به این فراز از تاریخ کربلا، مقایسه آن با سران فتنه آمریکایی اسرائیلی ٨٨ باشد که متأسفانه شواهدی از این فرض حکایت دارد، باید گفت نظر یاد شده از نوع «قیاس مع الفارق» است و نه فقط کمترین مشابهتی میان جناب «حر» با سران فتنه وجود ندارد، بلکه این دو ماجرا با یکدیگر تفاوتی در حد تضاد و فاصله ای به اندازه زمین و آسمان دارند.
اول آن که، جناب حر، کمترین اهانتی به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین(ع) روا نداشت بلکه در مقابل اعتراض حضرت خطاب به وی که مادرت به عزایت بنشیند- ثکلتک امک- در کمال ادب و خضوع عرض کرد؛ هیچکس در میان عرب چنین سخنی به من نمی گوید مگر آن که پاسخ می شنود اما، چه کنم که مادر شما، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است و من خود را خاکسار حضرتش می دانم.
دوم آن که تنها جرم جناب حر، بستن راه بر کاروان حسینی(ع) بود، که این گناه خود را روز عاشورا با توبه و ایثار جان خویش جبران کرد.
اکنون باید از آقای روحانی پرسید؛ کدامیک از عوامل و سران فتنه آمریکایی اسرائیلی ٨٨ کمترین شباهتی با جناب حر دارند که این «پاکدامنی و ایثار» حر را با «فساد و تباهی» سران فتنه مقایسه فرموده اید؟! و چنانچه منظورتان از پیش کشیدن ماجرای توبه حر و پذیرش آن از سوی امام حسین علیه السلام، اشاره و کنایه به سران فتنه نبوده است، این بخش از اظهارات حضرتعالی در جغرافیای سخنان دیروز شما در زنجان چه جایگاهی داشته است؟! و با چه مقصود و منظوری مطرح شده است؟! شواهد فراوانی که برخی از اظهارات و مواضع اخیر نزدیکان جنابعالی از جمله آنهاست، نشان می دهد منظور شما از پیش کشیدن ماجرای حر، ارتباط دادن آن با ماجرای خیانت سران فتنه بوده است که نه فقط قیاس مع الفارق است بلکه می تواند برای جنابعالی یک درس بوده و «توبه» شما را از آنچه گفته اید در پی داشته باشد.
و اما، جناب حر همانگونه که آقای رئیس جمهور اشاره کرده اند، از اقدام خود که با وطن فروشی و جنایت سران فتنه قابل قیاس نیست، توبه کرد و به مصداق آیه شریفه ای که «توبه » را با اصلاح عمل انجام شده و بیان آنچه انکار کرده اند- الّاالذین تابوا و اصلحوا و بینوا (۱۶۰ بقره)- صداقت خود را در توبه با ایثار جان خویش امضاء کرد.
حالا باید از رئیس جمهور محترم پرسید؛ آیا سران فتنه از جنایت و خیانتی که مرتکب شده بودند، توبه کرده اند؟ که سخن از بخشش و پذیرش توبه آنها در میان باشد؟! اگرچه در هیچیک از سیستم های حقوقی دنیا، توبه جنایتکاران مانع مجازات آنان نمی شود و در نظام حقوقی اسلام نیز چنین است. از این روی اظهارات جناب رئیس جمهور که یک عالم دینی و حقوقدان هستند، تعجب آور است و انتظار آن است که به صراحت اعلام کنند منظورشان سران فتنه و گذشت از جنایات آنان- آنهم بی آن که توبه کرده باشند- نبوده است.
و اما، درباره سخنان دیروز رئیس جمهور محترم گفتنی های دیگری نیز هست که به بعد موکول می کنیم و تنها خطاب به ایشان می گوییم «آقای روحانی از شما بعید بود»!

جمهوری اسلامی:تحلیل سیاسی هفته
«تحلیل سیاسی هفته»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن می خوانید؛این هفته در آخرین روزهای ذیحجه، زمین و زمان به پیشواز کاروان کربلا رفت و کوی و برزن این دیار و تکایا و حسینیه ها سیاهپوش مصیبتی شدند که بر آل الله رفت و مکتبی گردید برای تجلی آزادگی و شرافت.
ماه محرم از راه می رسد، ماهی که در آن عطش محبت به سالار و سرور شهیدان کربلا دوباره جان می گیرد و خون خدا بر آسمان پاشیده می شود تا ابرهای روزمرگی و غفلت ایام، دل ها را نپوشاند و فریاد بیداری و پایداری در گوش ها طنین انداز شود. ماهی که تمام تاریخ وام دار یک نیم روز آنست؛ ماهی که خاک و خون، آتش و عطش و مشک و تیر، رازهای سر به مهر آنند؛ ماهی که ۷۲ آیه سرخ بر صحیفه دل های مومن نازل شد و هفتاد و دو کهکشان در مدار هستی قرار گرفت.
در این هفته حضرت آیت الله خامنه ای در آستانه آغاز دوره جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی، با صدورحکمی بر مدیریت راهبردی چالش های حوزه فرهنگ تأکید فرمودند. ایشان، "استفاده کامل و کارآمد و هم افزا از همه فرصت ها و ظرفیت ها"، "مهار تهدیدها و آسیب ها با نگاه حکیمانه و معقول" و "مواجهه هوشمندانه با معارضه های مهاجمان و ستیزه گران" را از تکالیف اصلی شورایعالی انقلاب فرهنگی برشمردند و ۶ اولویت کاری شورای عالی انقلاب فرهنگی از جمله پیگیری تصمیمات و مصوبات قبلی و اجرای سریع آنها، مواجهه فعال و مبتکرانه با جبهه بندی هواداران فرهنگ انقلابی و اسلامی و معارضان عنود آن، پیگیری جدی پیشرفت و شتاب حرکت علمی و فناوری، و تحول و نوسازی در نظام آموزشی و علمی کشور بویژه تحول در علوم انسانی را مشخص کردند و ٣ عضو حقوقی جدید را به مجموعه اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی افزودند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی همچنین صبح دیروز در دیدار صدها تن از نخبگان جوان دانشگاهها و برگزیدگان المپیادها و جشنواره های جهانی و داخلی با تأکید بر ضرورت ایجاد یک زنجیره کامل و شبکه عظیم تولید علم در دانشگاه ها و مراکز علمی تحقیقاتی فرمودند: "ایران را باید با اتکای به منابع روی زمین یعنی هوش و استعداد جوانان و نخبگان کشور اداره کرد نه با تکیه بر درآمد پرنوسان منابع زیرزمینی و نفتی."
ایشان دیدار با جوانان نخبه و نوید دهندگان آینده روشن کشور را، بسیار شیرین خواندند و به همه جوانان توصیه کردند "خانه پرافتخار میهن را با نیروی فکر و عزم و اراده، به گونه ای بسازید که شایسته این ملت و این تاریخ پرافتخار باشد."
هفته جاری تهران میزبان هیاتهای سیاسی و دیپلماتیک متعددی از لبنان، ارمنستان و عراق بود که بازتاب گسترده ای را در منطقه داشت. وزیر دفاع لبنان به تهران آمده بود تا پیرامون تحولات امنیتی این کشور و مسائل سوریه و راهبردهای منطقه ای با مقامات کشورمان بحث و تبادل نظر کند. نخست وزیر ارمنستان نیز در سفر دو روزه اش توسعه مناسبات دو کشور را مورد بررسی قرار داد و راههای همکاری بیشتر مورد تاکید قرار گرفت. سفر حیدرالعبادی نخست وزیر عراق به تهران از دیگر سفرهای هفته بود که نخست?ن سفر وی پس از تصدی این مسئولیت به شمار می رود. وی و هیات همراه، راهکارهای تقویت روابط دوجانبه از جمله انرژی، مسکن و بازسازی و همچنین راه های کمک به سرکوب گروه تروریستی داعش را با مقامات کشورمان مورد تبادل نظر قرار دادند. نخست وزیر عراق همچنین با رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار کرد.
حضرت آیت الله خامنه ای در این ملاقات ضمن اعلام حمایت قاطع ایران از دولت جدید عراق، گفتند: وضعیت فعلی منطقه و از جمله عراق، نتیجه سیاست های غیرمسئولانه قدرت های فرامرزی و برخی کشورهای منقطه در سوریه است و ما معتقدیم ملت و دولت عراق و بخصوص جوانان این کشور توانایی فائق آمدن بر تروریست ها و برقراری امنیت را دارند و نیازی به حضور بیگانگان نیست.
حضرت آیت الله خامنه ای با اشاره به تلاش ها و زحمات دولت قبلی عراق برای برقراری امنیت و حل مشکلات مردم، افزودند: ما خدمت بزرگ آقای نوری مالکی را برای عراق و منطقه فراموش نخواهیم کرد. ایشان خطاب به دکتر حیدر العبادی تأکید کردند: ما در کنار شما هستیم و از دولت شما همانند دولت قبل با جدیت دفاع خواهیم کرد. ما معتقد به استحکام روزافزون پیوندها میان ایران و عراق هستیم و بر همین اساس جمهوری اسلامی ایران از هرکمکی که توانایی آن را داشته باشد دریغ نخواهد کرد.
در این هفته آیت الله محمدرضا مهدوی کنی رئیس مجلس خبرگان رهبری پس از نزدیک به ۵ ماه که درحالت کما بود، در سن ٨٣ سالگی به ملکوت اعلی پیوست. وی که از ۱۴ خرداد امسال و پس از شرکت در مراسم بیست و پنجمین سالگرد ارتحال امام به علت حمله قلبی و ضایعات مغزی در بیمارستان بستری شده بود از یاران دیرین امام به شمار می رفت و در عرصه های مختلف انقلاب و کشور حضور فعالی داشت. این روحانی جلیل القدر در رژیم طاغوت بارها دستگیر و در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی آزاد شد و پس از پیروزی انقلاب از طرف حضرت امام خمینی(ره) عهده دار مسئولیت های متعددی از جمله حلقه اولیه شورای انقلاب، سرپرستی کمیته امداد، نخست وزیری پس از شهادت شهیدان رجایی و باهنر، وزارت کشور، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام و ریاست مجلس خبرگان بود.
در پی درگذشت این عالم مجاهد، رهبر معظم انقلاب در پیام تسلیتی به نقش آفرینی شجاعانه این یار صادق و وفادار امام در همه عرصه های مهم کشور اشاره کرده و فرمودند: این عالم بزرگوار از جمله نخستین مبارزان راه دشوار انقلاب و از چهره های اثرگذار و یاران صمیمی نظام جمهوری اسلامی و از وفاداران غیور و صادق امام بزرگوار بود... و در همه جا و همه وقت در موضع یک عالم دینی و یک سیاستمدار صادق و یک انقلابی صریح ظاهر شد و هرگز ملاحظات شخصی و انگیزه های جناحی و قبیله ای را به حیطه فعالیت های گسترده و اثرگذار خود راه نداد. این انسان بزرگ و پرهیزکار، همه وزن وزین خود را در همه حوادث این دهها سال در کفه حق و حقیقت نهاد و در دفاع از راه و سیره انقلاب و نظام، کوتاهی نورزید.
رئیس مجلس خبرگان امروز در جوار حرم حضرت عبدالعظیم حسنی آرام خواهد گرفت. براساس آئین نامه مجلس خبرگان رهبری پس از فقدان رئیس آن، لازم است در اولین فرصت جلسه ای تشکیل و رئیس جدید تعیین شود.
در روزهای پایانی هفته جاری و از روز گذشته نشست دو روزه کارشناسی ایران و ۱+۵ در وین به منظور بررسی راههای رسیدن به توافق جامع هسته ای برگزار شد و احتمالاً در دو هفته آینده نیز نشست سه جانبه ظریف، جان کری و اشتون انجام می شود و این درحالیست که اظهارات طرفین گفتگوها و همچنین ناظران سیاسی از چشم آنداز مثبت برای دستیابی به توافق تا قبل از پایان مهلت باقیمانده حکایت دارد.
در حوزه مسائل خارجی، این هفته نیز تحولات "کوبانی" در صدر گزارش ها و اخبار رسانه ها قرار داشت. شهر کوبانی سوریه از دو هفته قبل در معرض حملات گروه تروریستی داعش قرار گرفته است. با این حال به گفته منابع کرد، گروه داعش در تصرف این شهر ناکام مانده و درحال حاضر ٨۰ درصد شهر در کنترل نیروهای مردمی کوبانی است. گروه تروریستی داعش در تلاش است تا با تسلط بر کوبانی، این منطقه از سوریه را که هم مرز ترکیه است به طور کامل اشغال کند تا با دسترسی مستقیم، بتواند آزادانه نیروها، تسلیحات امکانات مورد نیاز خود را از ترکیه تأمین کند و مراودات تجاری با ترکیه را گسترش دهد.
به تأیید منابع مستقل، عمده اعضای خارجی این گروه تروریستی از مرز ترکیه وارد می شوند، همچنین داعش محموله های نفتی صادراتی خود را به ترکیه می فروشد. ترکیه نیز ضمن برخورداری از نفت ارزان قیمت، به گسترش نفوذ خود در سوریه می اندیشد تا از این طریق بتواند زمینه ساقط کردن حکومت سوریه را، که سه سال است برای آن برنامه ریزی و اقدام می کند، تحقق بخشد.
با توجه به این مسائل، ساده اندیشانه است که کسی از ترکیه انتظار کمک به مردم کوبانی و اقدام علیه گروه داعش را داشته باشد. در این میان آمریکا نیز به دنبال اهداف بلند مدت خود در منطقه است و اقدامات کنونی آن تحت عنوان ائتلاف ضد داعش، طرحی تبلیغاتی و عوام فریبانه است که به اعتراف محافل غربی، تاثیر جدی علیه تحرکات داعش نمی تواند در برداشته باشد.
این هفته، در یمن مذاکرات برای تشکیل دولت به ریاست "خالد محفوظ بحاح" نخست وزیر جدید این کشور آغاز شد و "منصور هادی" رئیس رژیم یمن با بحاح دیدار و در مورد ترکیب دولت مذاکره کرد. دولت جدید یمن ٣۴ وزارتخانه خواهد داشت. با اینکه چهار وزارتخانه خارجه، کشور، دفاع و دارایی را منصور هادی در کنترل خود حفظ خواهد کرد، گفته می شود رئیس رژیم یمن همچنان به بحاج فشار می آورد تا در تعیین بقیه وزرا نیز نظر وی تأمین گردد.
جنبش انصارالله متعلق به حوثی ها که نیرومندترین گروه سیاسی یمن به شمار می رود از ٣۰ شهریور تاکنون کنترل صنعا و بسیاری از شهرهای این کشور را دردست دارد، چندی پیش برای تحقق مطالبات سیاسی، اقتصادی و مدنی خود توافقنامه ای را با دولت مرکزی یمن امضا کرد.
این هفته منابع رژیم صهیونیستی اعلام کردند که این رژیم قصد دارد تا زمان حضور در مسجدالاقصی را بین یهودیان و مسلمانان تقسیم کند که این اقدام تجاوزکارانه با اعتراض فلسطینی ها و شخصیت های فلسطینی مواجه شد. بسیاری از فلسطینی ها این اقدام صهیونیست ها را مقدمه توطئه تقسیم همیشگی این مکان مقدس متعلق به مسلمانان دانسته و از کلیه دولتهای اسلامی و مجامع بین المللی خواسته اند با این توطئه مقابله کنند.
شماری از صهیونیست ها روز عید قربان که مصادف با روز عید یهودیها بود به این مکان هجوم آوردند که با اعتراض فلسطینی ها مواجه شد.
مردم فلسطین با تجمع در مسجدالاقصی قصد محافظت از این مکان را داشته اند که مورد حمله صهیونیست های افراطی و نیروهای امنیتی رژیم صهیونیستی قرار گرفته که در نتیجه این اقدامات سرکوبگرانه تاکنون شماری از فلسطینی ها مجروح و حدود ۱۰۰۰ نفر دستگیر شده اند.

رسالت:حلقه مفقوده شورای عالی انقلاب فرهنگی
«حلقه مفقوده شورای عالی انقلاب فرهنگی»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم سیدباقر پیشنمازی است که در آن می خوانید؛اگر معیار ارزیابی کارآمدی شورا، مقایسه کارکرد هر سال نسبت به سال قبل باشد و وظیفه ای جز سیاستگذاری صحیح و تنظیم سند راهبردی برای این نهاد عالی متصور نباشد، نادیده گرفتن زحمات و خدمات انجام شده،نوعی ناسپاسی است و رویکردی به دور از انصاف. و البته سال ها تلاش اعضای محترم و خصوصا دبیرخانه، علی رغم تغییر دولت ها و فراز و نشیب سیاست ها و حمایت ها شایسته تقدیر است. اما اگر دستاوردهای شورا در مقایسه با عظمت آرمان ها و اهداف و وعده های انقلاب اسلامی در سطح ملی و بین المللی و فرصت ٣۰ ساله ای که در اختیار داشته است و آنچه که در عالم واقع و روی زمین، انسان مشاهده می کند (۱) ارزیابی شود، داوری دیگری صورت خواهد گرفت.
شورای عالی انقلاب فرهنگی در طول سال های گذشته بیش از اینکه «مذکِّر» باشد «مذکَّر» بوده است ملاحظاتی که در دیدارهای مقام معظم رهبری به شورا ابلاغ می شد از حوزه بیان اولویت ها و یادآوری مسئولیت ها گاهی فراتر رفته و تا مرز تذکر و عتاب می رسید! و همه اینها به خاطر این بود که اعضای محترم شورا هوشیارتر و جدی تر نسبت به عامل «زمان» و فرصت های غیرقابل جبرانی که از دست می روند، اهتمام ورزند.
اکثر این دیدارها در سال های گذشته مشحون از بیان تکالیف، اولویت ها، ضرورتها و درخواست اهتمام و تلاش بیشتر است اما برخی از غفلت ها و از دست رفتن فرصت ها، دغدغه هایی را برانگیخته است که فرازهایی از آن را مرور می کنیم:
«اعضای شورا بایستی این شورا را باور کنند. باور کنید که اینجا قرارگاه مرکزی فرهنگی کشور است... باور کنید که اینجا فرماندهی مسائل عمده فرهنگی کشور و سیاستگذاری کشور را برعهده دارد. اعضا بایستی به این توجه کنند.
... نمی شود مسئولین کشور مسئولیتی احساس نکنند در زمینه هدایت فرهنگی جامعه.... دولت و مسئولان موظفند که توجه کنند به جریان عمومی فرهنگی جامعه... مسئولیت شرعی داریم.... مسئولیت قانونی داریم... ما چرا بر سر فرهنگ خودمان پافشاری نکنیم؟.... شما خیلی مسئولیت دارید... بدانیم چه کار داریم می کنیم؟.... مسئولیت خیلی سنگینی است.... کجا داریم می رویم؟.... چه چیزی دارد اتفاق می افتد؟ چه چیزی در انتظار ماست؟
.... من واقعا حیرت می کنم.... من احساس خطر می کنم.»
مقام معظم رهبری ۱۹/۹/۹۲
.... گاهی انسان فکر می کند که اولویت ها و ضرورت های بدیهی کشور و انقلاب،چندباربایدبرای نخبگان فرهنگی ومسئولان عالی یادآوری شود؟ و اصولا دغدغه های فرهنگی چرا از بیان شورایارئیس محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح و پیگیری نشود؟!
آیا مدیریت راهبردی چالش های حوزه فرهنگ به عهده شورا نیست؟ آیا زمین گیر شدن اسناد راهبردی و سیاستگذاری های شورا در مرحله تنفیذ و اجرا از چالش های فعلی حوزه فرهنگ نیست؟ آیا فقد فهم صحیح از «جبهه فرهنگی انقلاب» و تغافل نسبت به «آرایش قرارگاهی» و بی تفاوتی عملی و نه کلامی! در برابر توطئه های خزنده فرهنگی، از چالش های حوزه فرهنگی نیست؟
در حکم آغاز دوره جدید شورای عالی انقلاب فرهنگ که در تاریخ ۲۶/۷/۹٣ صادر گردید نیز از خسارت بزرگی که می تواند در اثر به تعویق افتادن تحقق مهندسی فرهنگی و تحول در نظام آموزش عالی آموزش وپرورش و علوم انسانی اتفاق بیفتد ابزار نگرانی شده است.
به نظر می رسد شورا با حلقه مفقوده ای مواجه است که خود باید برای آن چاره اندیشی کند. این موضوع در مصاحبه های دبیر محترم شورا مطرح شده است:
۱- این شورا فقط یک دبیرخانه نیست بلکه همان قرارگاه اصلی است که رهبر انقلاب فرمودند منتها هنوز تا رسیدن به آن سطح قرارگاهی فاصله دارد. ۱۷/٣/۹۰
۲- شورای عالی انقلاب فرهنگی اگر قرار است قرارگاه باشد باید هم سیاست بنویسد و هم الزامات اجرایی شدن سیاست ها را فراهم کند و هم بر این اسناد، رصد، پایش و نظارت داشته باشد. ۲٨/۷/۹٣
ایشان در همان مصاحبه ۱۷/٣/۹۰ از قول مقام معظم رهبری نقل می کنند که به ایشان فرمودند: شما وظیفه تان این است که کار را جلو ببرید. خودتان را درگیر اجرا نکنید ولی کار تا نقطه اجرا باید پیگیرانه پیش برود. دبیر محترم شورا ادامه می دهند: من حسم این بود که آقا نظرشان این نیست که ما فقط یکسری سیاست تصویب کنیم بلکه باید وارد صحنه شویم و( تا نقطه اجراونظارت) مدیریت کنیم و این مدیریت باید اتفاق بیفتد، اگر چه در این سال ها برای عملیاتی کردن این موضوع مشکل داشتیم! اکنون لازم است شورای عالی انقلاب فرهنگی مراحل بعد از تصویب سند را تا مرحله اجرا و همچنین سنجش و پایش نحوه اجرا، تدبیر نماید.
تعریف و تعقیب الزامات اجرا اگرهمه جانبه و جامع صورت گیرد همان حلقه مفقوده ای است که می تواند حضور و ظهور شورا در عرصه فهم، تبیین، تثبیت و انفاذ ماهیت فرهنگی انقلاب را محسوس نماید و بازآرایی دائم این جبهه را، سبب گردد.
جامعیت تعریف الزامات اجرا اقتضاء می کند نظام تربیت و انتخاب و انتصاب مدیران، خصوصا مدیران دستگاه ها و نهادهای فرهنگی که می خواهندمجری مصوبات شوراوامرخطیرتحول باشند،وهمچنین نحوه به کارگیری ظرفیت های غیردولتی موثر، وهمچنین همسان سازی مصوبات شورا با مصوبات قوه مقننه از نظر بهره مندی از ظرفیت دستگاه های نظارتی و بازرسی و محاسباتی و قدرت سئوال و استیضاح و تحقیق و تفحص از مسئولان و دستگاه های ذیربط و تاثیرگذاری بر برنامه های پنجساله توسعه و چشم اندازهای میان مدت و بلندمدت و قانون برنامه و بودجه سالانه و آزادسازی عرصه های فرهنگی از چنگ اندازیهای حزبی و نفوذ عناصر غرب زده و مرعوب، محاسبه گردد.
انصاف این است که دبیر محترم فعلی شورای عالی انقلاب فرهنگی نسبت به دبیران قبل از خود، جدی تر، مصمم تر، اصولی تر و موفق تر بوده است، اما محدودیت دامنه اختیارات و برخی محدودیت های دیگر زمینه درخشش بیشتر و بهره گیری بهتر از ظروف موجود از جمله عامل زمان را فراهم نیاورده است. با توجه به ظرفیت های ممتاز دبیرخانه و دبیر محترم و تجارب ارزشمند تحصیل شده، که تقدیر و تشکر مقام معظم رهبری نیز موید آن است، تفویض اختیارات کافی برای پیگیری های بعد از تصویب اسناد و ارتقاء نقش شورا و دبیرخانه تا سطح قرارگاه مرکزی جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی، نیز لازم است در تدبیر حلقه مفقوده محاسبه گردد.
پی نوشت:
۱- مقام معظم رهبری: گزارش مصوبات غیر از گزارش واقعیت هایی است که براساس این مصوبات در عالم واقع و روی زمین انسان مشاهده می کند! ۱٣/۱۰/٨۴

قدس:به یاد مردی که مهدوی بود
«به یاد مردی که مهدوی بود»عنوان سرمقاله روزنامه قدس به قلم محسن مرادی است که در آن می خوانید؛در روزی بارانی، که آسمان درهای رحمتش را بر سر ما گشوده بود، ناگهان خبری مخابره شد. خبر کوتاه، اما سنگین است. پیر خبرگان، حضرت آیت ا... مهدوی کنی به ملکوت اعلی پیوست.
چهار پنج ماهی می شد که چشمانمان دوخته شده بود به یک تخت. تختی سفیدرنگ که افتخارش این بود که میزبان مردی از جنس خود خداست. او که ارادتی خاص و خالصانه به پیر جماران و مراد خود امام خمینی(ره) داشت، ارادتی که تا آخرین لحظات حیات از او جدا نشد و همین ارادت باعث شد تا در روز ۱۴ خرداد امسال علیرغم اینکه حال جسمانی خوبی نداشت و اطرافیان به او توصیه کرده بودند تا در مراسم سالگرد ارتحال شرکت نکند، اما... اما دِینی که بر گردن خود احساس می کرد را بالاتر از این حرفها می دانست و رفت.
به بچه های دانشگاه می گفت، هر کس به اندازه خدمت و کاری که برای ما کرده است، بر گردن ما حق دارد و باید جبران کرد، می گفت، امام بر گردن ما حق حیات معنوی دارد. امام دین ما را زنده کرد.
۱۴ خرداد چهره او را از تلویزیون دیدم. با آن چهره نورانی و عبای سفید معروفش گوش به صحبتهای امام خود می داد و چه خوب معنای اطاعت از ولایت را در گفتار و رفتار به ما نشان داد. آن چهره متین و آرام را فقط در یک جا می شد برافروخته دید، آنجا که پای رهبر و انقلاب و ارزشهای اسلامی در میان بود.
همیشه تأکید می کرد، قدر آقا را بدانید و برای ما چه شیرین بود لفظ «آقا» از زبان ایشان. در عمل خیلی از نظریه ها را ابطال کرد. اینکه قدرت و ثروت فسادآور است. مردی در اوج قدرت که به قول خودش تمام مسوولیتهای کشور را داشته است و زمانی رئیس کشور بوده و ثروت زیادی در اختیار او قرار گرفته بود، اما تواضع و افتادگی اش غبطه هر انسانی را بر می انگیخت و چه خوب سیاست را با دیانت در هم آمیخته بود.
یاد کلاسهای اخلاق معروفش در دانشگاه بخیر. چنان ساده، بی ریا و باصفا صحبت می کرد که اگر فقط صدای او به گوش می رسید، نمی فهمیدی ورای این صدا، مردی فقیه با سابقه علمی فراوان قرار گرفته است. یادش بخیر شبهای قدر که قدر ندانستیم. مسجد دانشگاه امام صادق(علیه السلام)، که اشک همه را در می آورد، با آن صدای حزن انگیز و صفا و خلوص «بک یا ا... ها».
ارادت خاصی به امام زمان(عج) داشت که باعث شده بود لقب “مهدوی” به او بدهند. شاید رمز ولایت پذیری اش همین اعتقاد قلبی به مولا و امامش بود. یاد لبخندهای شیرینش که همیشه با تکان دادن دست برای دیگران همراه بود، بخیر.
همیشه به دانشجویان پرهیز از دنیا را توصیه می کرد. حتی اجازه نمی داد از میوه های درختان دانشگاه استفاده کنیم.
نه اینکه حرام است؛ می گفت، تقوای سیاسی را از همین دانشگاه شروع کنید، که اگر فردا به شما مسوولیتی دادند، به بیت المال دست اندازی نکنید و حافظ آن باشید. جای تمرین همین جاست، حتی اگر حلال باشد، مواظب خود باشید.
چقدر می گفت، خوب درس بخوانید، که اگر این کار را نکنید، حلالتان نمی کنم. می گفت، نظام به مومن انقلابی باسواد نیاز دارد.
هر جا در دانشگاه احساس می کرد سیاست زدگی و جر و بحثهای بیهوده وجود دارد، شخصاً وارد می شد و می فرمود، دانشگاه جای علم است. به اخلاق اعتقاد قلبی داشت، آن هم اخلاق عملی و همیشه احترام به استاد را گوشزد می کرد. همیشه از استادان خود به احترام و عظمت یاد می کرد و برای آیت ا... برهان(ره) احترام خاصی قایل بود و ایشان را با لفظ “استاد ما” خطاب می کرد و صدها خصوصیت اخلاقی دیگر که خود قبل از گفتن عمل کرده بود.
رحمت و مغفرت بیکران الهی بر روح بلند آن مرد خدایی. مردی که با رفتنش بچه های دانشگاه امام صادق(علیه السلام) استاد و پدر معنوی خود را از دست دادند.

وطن امروز:چه کسی مسوول است؟
«چه کسی مسوول است؟»عنوان سرمقاله روزنامه وطن امروز به قلم حسین بابازاده مقدم است که در آن می خوانید؛ سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی را علاوه بر همه ویژگی های منحصر به فردی که داشته است و نوع و سبک نگاه رسانه ای دشمن که همواره تخصصی تر شدن و پیچیدگی های نوین را تجربه کرده است، می توان به سال هایی برای یک «عملیات دائم روانی» توصیف کرد.
عملیات روانی روشی اصالتا خصمانه و نظامی در حوزه های رسانه ای و افکار عمومی است که اهمیت آن بر هیچ یک از سیاست گذاران عالی نظام پوشیده نیست، اما چرا به رغم انبوهی امکانات دولتی و عمومی و همچنین وجود دستگاه های تخصصی، کماکان افکار عمومی در جمهوری اسلامی قربانی عملیات روانی دشمن است؟
برای یافتن پاسخ های این سوال کافی است به دستاویزهای کلیشه ای و دائمی اما پرکاربرد و با مصرف بالای رسانه های وابسته به منافقین و ضدانقلاب خارج از کشور بویژه در موضوعاتی مثل مجازات های قوه قضائیه برای مجرمان امنیتی، اخلاقی و حتی مالی اشاره کرد.
نظام جمهوری اسلامی به عنوان یک کلیت و قوه قضائیه به عنوان یکی از اصلی ترین ارکان مورد هدف این تهاجم های رسانه ای سازمان یافته و عموما پرشدت از حیث اعمال و سناریو نتوانسته اند نقشی بازدارنده، خنثی کننده یا حداقل دافع اثرات جانبی را ایفا کنند.
اگرچه قوه قضائیه ذاتا رسالت های رسانه ای برای خود متصور نیست اما شرایط ویژه جنگ های روانی اردوگاه ضدانقلاب خصوصا در مواقعی که افکار عمومی با میزان تحصیلات و اطلاعاتی عموما اندک را هدف قرار داده است در راستای اعلام دلایل وقوع جرائم و عمل به اصل پیشگیری می تواند مورد نظر قرار بگیرد.
بسیاری از فضاسازی های به عمل آمده در پرونده های قضایی از جمله اعدام اراذل و اوباش در نواحی مرزی که بعضا مرتکب کثیف ترین جرائم ضد انسانی شده اند یا مورد جنجال آفرین قتل یک مرد توسط دختری که خبر اعدام وی جنجال غیر قابل تصوری را برانگیخته است، می تواند به مرور زمان رفتارهای ناهنجار از سوی شهروندان را رقم بزند.
قوه قضائیه و سایر دستگاه هایی که در امر وقوع جرم مسوول شناخته می شوند عملا با عدم ورود به اقناع فکری افکار عمومی در این حوزه ها خود را در برابر تبعات ناشی از ناآرامی ها و رفتارهای مجرمانه ای از سوی جامعه هدف جنگ های روانی قرار می دهند که به مرور زمان ممکن است تبدیل به یک مساله عمومی شود.
تعدادی پیام، عکس نوشته های مجعول و آکنده از اطلاعات کذب و بعضا به صورت کامل دروغ موجب می شود سطح بالایی از بدبینی در میان مخاطبان اخبار بنگاه های رسمی و غیر رسمی ضدانقلاب ایجاد شود.
این وضعیت در حالی بغرنج می شود که یک اطلاع رسانی مطلوب در جوانب مختلف پرونده البته با حفظ حریم خصوصی و شوون متهمان یا مجرمان می تواند به حفظ امنیت روانی عموم شهروندان و خصوصا کاربران شبکه های اجتماعی، اینترنت و تلفن همراه کمک شایان توجهی کند. در روزهای گذشته جریان ضدانقلاب و گروه های نزدیک به گروهک تروریستی منافقین با سوار شدن بر موج دروغ درباره ریحانه جباری و دامن زدن به شایعه تجاوز به وی قبل از اجرای حکم اعدام به تنفر های کور علیه نظام دامن می زنند، سوال این است که در چنین وضعیت محتملی که درباره پرونده های دیگر نیز براحتی تکرارپذیر است، تنویر افکار عمومی وظیفه چه دستگاهی است؟ حال آنکه اساسا موضوع مذکور و رفتار مجرمانه فرد مذکور و روند قضایی طی شده بسیار روشن و قابل دفاع است.
بدیهی است از عرصه خالی و محیط خنثای خبری پیرامون اخبار مربوط به احکام اعدام یا مجازات هایی از این دست، جریان ضدانقلاب نهایت استفاده را در راستای سیاهنمایی، اقدام علیه امید و نشاط در جامعه و همچنین اغراق و دروغ سازی در همه عرصه ها و ابعاد می برد و این کمترین مسوولیت دستگاه های یاد شده است تا درباره قتل عام روانی کاربران رسانه های نوین و اجتماعی تدابیر لازم را در دستور کار خود قرار دهند.

حمایت:عراق وسیاست های جدید منطقه ای
«عراق وسیاست های جدید منطقه ای»عنوان یادداشت روز روزنامه حمایت به قلم حسن هانی زاده است که در آن می خوانید؛سفر حیدر العبادی، نخست وزیر عراق، به تهران که با بازتاب گسترده رسانه ای همراه بود به دلیل شرایط منطقه وعراق از اهمیت ویژه ای برخوردار است . اهمیت این سفر را می توان از سه جنبه نظامی امنیتی، سیاسی واقتصادی بررسی کرد، چراکه این نخستین سفر حیدر العبادی به تهران پس ازانتخاب به عنوان نخست وزیر تلقی می شود.
از نقطه نظر امنیتی و نظامی، تجربه ۱۱ سال گذشته عراق ثابت کرده که ایران تنها کشوری است که صادقانه در پی برقراری امنیت وثبات در این کشور است، در حالی که هر یک از کشورهای منطقه نگاهی کاملا منفعت جویانه نسبت به عراق دارند. به همین دلیل، پس از فروپاشی ارتش عراق این کشور نیازمند یک ارتش ملی برای دفاع از تمامیت ارضی و برقراری امنیت در کشور است.دولت جدید عراق تلاش می کند تا از تجربه موفق ایران در بازسازی نیروهای مسلح خود استفاده کند زیرا جمهوری اسلامی ایران این توانایی و ظرفیت را دارد که تجربه خود را به عراق منتقل کند.از سوی دیگر، وجود گروهک تروریستی داعش که امنیت عراق را با چالش جدی مواجه ساخته یکی از دغدغه های دولت حیدر العبادی تلقی می شود.
هر چند ایران در ائتلاف جهانی شرکت نکرده اما دولت عراق به خوبی درک می کند که بدون یاری جمهوری اسلامی نمی تواند بر گروهک تروریستی داعش چیره شود. نمونه بارز آن کمک ایران در شکستن محاصره شهر آمرلی عراق بود که با کمترین هزینه صورت گرفت و تاثیر مثبتی بر روحیه نیروهای مسلح وملت عراق باقی گذاشت. لذا، بخشی از ابعاد سفر حیدر العبادی در ارتباط با مسایل امنیتی و نظامی است که بر اساس گزارش رسانه های عراقی قرار است وزیر دفاع عراق نیز برای ادامه مذاکرات بزودی به ایران سفر کند.
در حوزه سیاسی نیز حیدر العبادی به عنوان نخست وزیر عراق اعتقاد دارد که وجود گسست واختلافات سیاسی میان ایران و برخی کشورهای عرب منطقه، تاثیری منفی بر همگرایی منطقه ای باقی گذاشته است. با توجه به سفر قریب الوقوع حیدر العبادی به ریاض به نظر می رسد وی موضوع بهبود روابط ایران و عربستان را با مقامات رژیم آل سعود مورد بحث قرار خواهد داد.هر چند در بدنه رژیم عربستان، مقاومت هایی برای بهبود رابطه با ایران وجود دارد اما نخست وزیر عراق سیاست های خود را بر رفع تنش های منطقه ای تعریف کرده است، لذا اگر عربستان از سیاست های تنش آفرینی خود عقب نشینی کند و از دخالت در مسایل داخلی عراق خود داری کند قطعا منطقه به سمت آرامش و ثبات حرکت خواهد کرد.در زمینه همکاری های اقتصادی، حجم تبادل تجاری دو کشور در حال حاضر سالانه به ۱٣ میلیارد دلار می رسد و دولت جدید عراق در نظر دارد سطح تبادل تجاری خود را با ایران به ۲۵ میلیارد دلار ارتقاء بخشد.
به همین دلیل موضوع همکاری دو کشور در حوزه ترانزیت گاز ایران به سوریه و سپس دریای مدیترانه و اروپا در مدار توجه رهبران دو کشور قرار دارد.بر اساس توافقات به عمل آمده، قرار است گاز ایران بوسیله یک لوله به سمت عراق و سوریه و دریای مدیترانه منتقل و از آنجا به اروپا امتداد یابد.طول این لوله گاز ۴۵۰۰ کیلومتر است که ۱۵۰۰ کیلومتر آن در خاک سوریه وعراق است و ٣۰۰۰ کیلومتر آن از طریق دریای مدیترانه به سمت اروپا کشیده خواهد شد. هزینه این پروژه بزرگ گازی ۱۰ میلیارد دلار است وبه همین دلیل برخی کشورهای منطقه که مایل نیستند ایران مدیریت گاز منطقه وجهان را در اختیار بگیرد در تشدید بحران های منطقه ای وتشویق داعش به حضور در عراق و سوریه نقش دارند.

جوان:مردی که قطب نمایش تنها و تنها ولی فقیه را نشان می داد
«مردی که قطب نمایش تنها و تنها ولی فقیه را نشان می داد»عنوان یادداشت روز روزنامه جوان به قلم حجت الله ایوبی است که در آن می خوانید؛
همه شاگردان حضرتش به یاد دارند این شوخی همیشگی پدر معنوی و استادمان آیت الله پر از لبخند را. هرگاه که به دیدارش می رفتم به ویژه آن روزها که حالش خوب نبود، با لبخند همیشگی اش می گفت می روم بهشت برایتان جا بگیرم. او اینک رهسپار بهشت شد. آن مرد پر از لبخند رفت اما یک دنیا درس زندگی برایمان به جای گذاشت. لحظه لحظه دیدارش و گفت و شنود با او درس زندگی بود. نمی دانم او را چه می شود نامید.
بگذارید از شوخی های خودش بگویم که به ما می گفت شما ها از دانشگاه رفتید و وزیر و وکیل شدید ولی ما همان آقایی که بودیم هستیم. راست می گفت او آقایی را تمام کرده بود به ویژه در حق شاگردانش. روزی که برای اعزام به خارج از کشور به محضرش شرفیاب شدم و اجازه سفر خواستم با روی بازپذیرفت و گفت با دقت بررسی کنید که غربی ها چه می گویند. تجربیاتشان در اداره دانشگاه و کشورداری را بررسی کنید.
هرگاه برایش به بهانه ای چند خطی تبریک به مناسبت اعیاد نوشتم به خاطر علاقه ای که به ادامه تحصیل فرزندانش داشت نامه هایی مشروح و طولانی پاسخ می داد و به دانشجویان خارج از کشور سفارش های اخلاقی و علمی می کرد. پاسخ های طولانی اش برایمان باورنکردنی بود. مردی پر از جاذبه های معنوی.
در سال۱٣۷۷ به عنوان رئیس دانشکده، میزبان رئیس دانشکده علوم سیاسی تولوز فرانسه به همراه یکی از اساتید این دانشگاه بودم. معاون اداری و مالی دانشگاه برای صرفه جویی در هزینه ها پیشنهاد کرد که از میهمانان در مهمانسرای ویژه دانشگاه پذیرایی شود. رئیس صرفه جوی دانشگاه امام صادق(ع) به شدت مخالفت کرد و فرمود حتماً به هتلی بروند که آداب پذیرایی از میهمانان خارجی را می دانند و با آداب غذایی و زندگی شان آشنایی دارند. در روز دیدار، این دو استاد فرانسوی شیفته ادب، اخلاق، نورانیت و معنویت آیت الله شدند.
بارها از آنها شیرینی و حلاوت آن نشست را شنیدم. روزی که هیئتی بلندمرتبه از دانشگاه الازهر به دانشگاه می آمدند، پیش تر مدیران تشریفات از استاد خواستند از آنجا که هیئت را مردان سیاسی همراهی می کنند، پروتکل ها رعایت شود و استاد برای استقبال تا درگاه بیشتر نیایند اما به محض خبر ورود با آغوشی باز از اتاق خارج شدند و از ورودی ساختمان میهمانان را استقبال کردند. بعدها گفتند دست خودم نیست میهمانی که بر من وارد می شود برای احترام به او اندازه نمی شناسم.
یکی از بهترین درس ها برای همه دانشجویان درس اخلاق شنبه ها بود. دانشگاه امام صادق(ع) را همه به سختگیری در حضور و غیاب و نمره می شناسند. تنها درسی که بدون حضور و غیاب و نمره همه حاضر می شدند درس اخلاق آیت الله مهدوی بود. او هرگز به کسی نمره درس اخلاق نداد و می فرمود اخلاق خواندنی و حفظ کردنی نیست.
مردی با آن همه دانش و تجربه سیاسی قطب نمایش تنها و تنها ولی فقیه را نشان می داد و دیگر هیچ. باورمندی او به نظریه ولایت فقیه و اطاعتش از فرامین رهبری درست مانند روزه و نماز و حج بود. هیچ گاه در نشست های خصوصی، صمیمی و طولانی با او اجتهاد در برابر نص در او احساس نشد. به قول شمس تبریزی «من کو مرا دیدی سلام برسان.» و هیچ گاه در امور سیاسی و عمومی «او» را نمی دیدی. مهدوی کنی همه وجودش تسلیم بود و سلام. او باز به گفته شمس «به سر مسلمان بود نه به سر» و اینک استادی پر از لبخند به زندگی پر کشید به آسمان و ما دستمان از دامن پرمهرش کوتاه شده اما میراثی که از ادب و اخلاق برایمان برجای گذاشته همیشه خواهد ماند.بدان امید که میراث دارش باشیم....

آفرینش:درحفظ امنیت روانی جامعه سلیقه ای عمل نکنید
«درحفظ امنیت روانی جامعه سلیقه ای عمل نکنید»عنوان سرمقاله روزنامه آفرینش به قلم حمیدرضا عسگری است که در آن می خوانید؛درایران به لطف حفظ تمامیت ارضی و آمادگی کشور دربرابراحتمال تهاجم خارجی، امنیت ملی مناسبی حکم فرماست، اما امنیت روانی و آرامش روحی مردم دستخوش اختلال و چالش می باشد و از این بابت جای نگرانی است. امنیت روحی و روانی مردم از چندین جهت درمعرض خطر است که هرکدام به عنوان چالشی بزرگ برای کشورتلقی می شود.
مشکلات معیشتی و اقتصادی، زندگی روزمره مردم را تحت فشارقرار داده است و بیکاری مهمان تمام خانوارهای ایرانی گردیده است.
نداشتن شغل برای یک جوان به منزله یاس و ناامیدی به آینده است که انگیزه حرکت به سمت جلو را ازبین می برد و این یعنی رکود کشور درتمامی زمینه ها .
البته شعور و نگاه جامعه به تحولات کشور کاملا آگاهانه است و در یک سال گذشته با توجه به تعامل وبهبود روابط با دنیا، امیدهایی برای بهبود اوضاع اقتصاد، به وجود آمده است که انتظار می رود این امید مردم به یاس تبدیل نشود.
همچنین تنش های سیاسی نیزعاملی برکاهش آرامش روانی جامعه گردیده است. به عبارتی تنش آفرینی و انتقام گیری گروه های سیاسی ازیکدیگر دودش به چشم مردم رفته و جامعه را دچار دلسردی از وحدت سیاسی می کند.
این دلسردی آفتی است که آسیبش علاوه بر مردم به نظام نیز وارد خواهد شد. وقتی مردم مشاهده می کنند هر روز پرونده ای و جنجالی میان سیاسیون رخ می دهد تا دولت و یا رقبای خود را به زمین بزنند، این ابهام برایشان پیش می آید که رسیدگی به خواسته ها و وضعیت آنها برعهده کیست؟ وقتی آرامش کشور برای سیاسیون اهمیتی ندارد، چطور باید انتظار امنیت روحی وروانی در جامعه را داشته باشیم!.
با تمام این اوصاف بازهم مردم همچون همیشه این بازی های سیاسی و مشکلات اقتصادی را تاب آورده اند و با حسن نیت به نظامشان اعتماد دارند. اما امروز وضعیت به گونه دیگری امنیت و آرامش اجتماعی مردم را برهم زده است و نمی توان انتظار داشت که مردم این معضل را نیز تحمل کنند.
وقتی برای شأن و شعور مردم ارزش قائل نشویم و برپایه سلیقه های سیاسی و منافع اقتصادی برای آنها تصمیم بگیریم، دیگر نمی توان به همراهی یکپارچه مردم حساب کرد. یک روز به بهانه برخورد با رسانه های بیگانه حریم خصوصی مردم را می شکنیم، یک روز به بهانه مبارزه با بی حجابی به شخصیت آنها توهین می کنیم، آنها را به چشم انسان هایی بی فرهنگ می بینیم که قادر به تشخیص خوب و بد نیستند و چارچوب ها و سلیقه های خاصی را برای شیوه عمل آنها تعیین می کنیم، و اساسا هرمشکل و گرفتاری اعم از فرهنگی و اجتماعی که در کشور به وجود می آید را از چشم مردم می بینیم و فوراً برای محدود کردن آنها قانون و طرح و برنامه تدوین می کنیم!.
امروز هم با کم کاری و عدم پاسخگویی مسولان آنها را با ترس و اضطراب از حفظ جانشان در مقابل اسیدپاش ها، زورگیرها، معتادان و بسیاری دیگر از خطرات و بزهکاری های اجتماعی مواجه ساخته ایم.
مسولان و سیاسیون کشور باور کنند که بسیاری از این آسیب های اجتماعی همچون مشکلات اقتصادی قابل جبران نیستند. حتی اگر از این پس یک مورد اسیدپاشی هم در اصفهان یا دیگر شهرهای کشور رخ ندهند، مردم تا سال ها این حوادث از یادشان نمی روند و با استرس و ترس زندگی خواهند کرد. چگونه می توان این تصور(غلط یا درست) که اسیدپاشی ها به خاطر بدحجابی بوده است را از ذهن مردم اصفهان و دیگر شهرهاپاک کرد؟!
آیا این ابهام برای مردم پیش نمی آید که جانشان نیز دستخوش عقاید و نگرش های افراطی برخی گروه های سیاسی واقع شده است؟! آنوقت می توان به حمایت ها و همراهی جامعه ای که آرامش خود را از دست داده حساب کرد. اشکال کارما اینجاست که امروز سلیقه ها جای قانون را گرفته اند و افراد و گروه ها خود را سرمنشا احکام می دانند.
ادامه سرمقاله از صفحه یک - درجوامع پیشرفته دنیا تمام شهروندان از مقامات بلندپایه سیاسی و اقتصادی تا کارتن خواب ها و خیابان گردها دارای یک حقوق مساوی در مقابل قانون می باشند. به عبارتی قانون شأن و شخصیت آنها را محترم می شمارد و حکومت ها برپایه قانون با مردم عادی و متخلفان برخورد می کند و جایی برای سلیقه ای عمل کردن وجود ندارد.
علت اصلی بسیاری از مهاجرت ها از کشور نیزهمین عدم توجه به حقوق شهروندی است که دست مایه سلیقه های سیاسی گردیده است. بسیاری از مهاجرین ما وضعیت مالی مساعدی دارند ونمی توان آنها را جویای کار و سرمایه دانست. بلکه بسیاری ازآنها از نوع رفتار و عملکردهایی که در طی این سالها با مردم جامعه صورت گرفته دلخور و رنجیده اند. اما بازهم حساب آنهایی که در کشور می مانند و این مشکلات را تاب می آورند جداست، و مسولان موظفند ضعف های موجود را برطرف کنند تا مردم زندگی آرامی را در کشورشان سپری کنند. داشتن امنیت و آرامش روحی اولین و ضروری ترین بایدهای یک زندگی اجتماعی است. اگر نتوانیم آن را محقق کنیم مسلما باید در انتظار بروز نارضایتی ها و معضلات بزرگتری در عرصه های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی باشیم.
شرق:کدام جرم؟
«کدام جرم؟»عنوان سرمقاله روزنامه شرق به قلم نعمت احمدی است که در آن می خوانید؛پاییز سال۱٣٨۱ در کرمان را باید یکی از فصول پردلهره شهر زادگاه من دانست. چندین قتل در گوشه وکنار شهر اتفاق افتاده بود، فضای ملتهب شهر دنبال قاتل یا قاتلان و انگیزه آنان بود و هیچ ارتباطی بین مقتولان وجود نداشت. آخرین قتل ها مربوط به زوج جوانی بود که دنبال تشکیل زندگی مشترک بودند اما جنازه آنها در اطراف شهر طعمه حیوانات وحشی شده و ماشین آنها در گوشه دیگر شهر به آتش کشیده شده بود. فضای رعب و وحشت آن روزهای کرمان، مشابه حال وهوای پاییزی این روزهای اصفهان است. گمانه زنی ها و دامنه شایعات و تعداد مقتولان با واقعیت جور درنمی آمد. سرانجام به همت یکی از قضات متعهد و شجاع کرمان، پرده از رازی برداشته شد که حاصل آن عمل کورکورانه شش جوان بود که متاسفانه تحت تاثیر نوار سخنرانی یکی از بزرگان قرار گرفته بودند که مدعی بود جامعه نیاز به امربه معروف دارد و این فریضه الهی مغفول مانده است. اتفاقا سخنرانی در اصفهان و در مسجد حسن آباد این شهر انجام شده بود... .
امربه معروف جزو وظایف هر مسلمان است اگر با افرادی روبه رو شدید که معروفی را زیر پا گذاشته اند بدوا به صورت زبانی به وی تذکر دهید. اگر تذکر موثر واقع شد که هیچ، اگر تذکر موثر نبود به پلیس یا حاکمیت رجوع کنید که به وظایف شرعی و قانونی خود عمل کنند. اگر پلیس یا حاکمیت به وظایف خود عمل نکردند یا باوجود اعمال آن، همچنان آن فرد دور امور نهی شده گشت، فرد تذکر دهنده می تواند راسا اقدام کند و مجازاتی نخواهد داشت. وقتی شش جوان ساده دستگیر شدند افراد کشته شده را مهدورالدم معرفی و کشتن آنها را برابر توصیه آن بزرگ واجب می دانستند. بگذریم که پرونده قتل های محفلی کرمان قصه پرغصه ای شد که تا هم اکنون ادامه دارد. پرونده ای که احکام مختلفی نسبت به آن صادر شد. نگارنده که وکیل اولیای دم یکی از مقتولان هستم، منتظر آنم که پرونده به سرانجام برسد و معاذیر قانونی برداشته شود و شرح کامل موضوع و آرای صادره و دفاعیات متهمان را به صورت جداگانه چاپ کنم.
البته انتظار این است که قصه اصفهان، وضعی همانند پرونده کرمان پیدا نکند. فرضیه زنجیره ای بودن اسیدپاشی، در دست بررسی است و در صورتی که جرم سازمان یافته ای به هر عنوانی صورت گرفته باشد باید با جدیت در دستور کار قرار گیرد. موضوع حجاب و نحوه حضور خانم ها در محل کار و اختلاط با مردان در محیط کار، هیچ گاه نباید دستمایه مباحث و اقداماتی شود که با قانون و شرع سازگاری ندارد. انصار حزب الله تهران چندی قبل اعلام کرد جمعیتی نزدیک به چهارهزارنفر را در واحدهای چندنفره موتورسوار در خیابان های تهران به حرکت درخواهند آورد و اختلافی بین انصار حزب الله و وزارت کشور در این مورد به وجود آمد که از آن باخبریم. اخیرا هم که نمایندگان مجلس طرح حجاب و عفاف را در صحن علنی مطرح کردند که در شرف تصویب نهایی است.
می ماند این پرسش که چه اتفاقی افتاده که در نخستین سال دولت دکترحسن روحانی، موضوع حجاب و عفاف به صدر اخبار کشیده شده است؟ فی الواقع آیا وضع حجاب زنان در سال۹٣ متفاوت با وضع حجاب در سال های قبل است و نیاز به تصمیماتی از این دست دارد؟ در مورد انصار حزب الله هم وضع به همین صورت است. ظرف سال های گذشته، اوضاع خیابان ها و ادارات کماکان به همین صورت بود و پرواضح است که تغییری در وضع ظاهر شهرها و مردم صورت نگرفته است. می ماند نمایندگان مجلس که طرح عفاف و حجاب را به این صورت پیش می برند، طرحی که مورد مخالفت دولت قرار گرفته و توسط نهادهای ذیربط علنی شده است. نگارنده به عنوان احدی از وکلای پرونده قتل های محفلی کرمان به واکاوی آنچه در ذهن و زبان جوانانی که ناخواسته دست به اقداماتی زدند، مسلط هستم. آنان بعد از گذشت سال ها و گذر از ایام جوانی و احساسات آن ایام، نادم تر از هر نادمی خود را شرمنده خانواده مقتولان، مردم و مسوولان بالادست نظام می دانستند.

مردم سالاری:ضرورت شناسایی سریعتر اسیدپاشان
«ضرورت شناسایی سریعتر اسیدپاشان»عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاری به قلم اشکان بنکدار جهرمی است که در آن می خوانید؛دیروز (چهارشنبه ٣۰ مهر) شماری از مردم برای نشان دادن اعتراض خود به اسیدپاشی های اخیر اصفهان، در مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی در تهران تجمع کردند. نفراتی از فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی از جمله حاضران در تجمع روز گذشته بودند و دو نفر از قربانیان اسیدپاشی نیز در میان آنان حضور داشتند. همزمان شماری از فعالان و شهروندان اصفهانی نیز در مقابل دادگستری اصفهان تجمع کردند. تجمع کنندگان خواهان توجه بیشتر نهادها و مقام های مسئول و رسیدگی سریع آنها به این مساله شدند. تامین امنیت برای زنان یکی از شعارهای محوری تجمع کنندگان بود. این اسیدپاشی ها در بسیاری از رسانه ها با تلاش برای ارعاب و محدود کردن شکل پوشش زنان مرتبط دانسته شده است. با این حال معاون پارلمانی رئیس جمهور بیان کرده اند که اسیدپاشی اقدامی شخصی بوده است.
به گزارش فارس در تجمع دیروز مقابل مجلس بر یکی از پلاکاردها نوشته شده بود: «مرگ بر داعشی های ایران». برای کسانی که امروز دهه چهارم یا بالاتر زندگیشان را می گذرانند این وقایع یاد آور رفتار گروه های افراطی اوائل انقلاب است که انزجار مردم و مخالفت مقامات در آن زمان را نیز در پی داشت. اما این که چگونه در دوران ثبات وبلوغ کشور و انقلاب چنین رفتاری حتی شدیدتر از دوران پر تنش و هیجانی اول انقلاب صورت می پذیرد جای بحث دارد. کسی که به هرنیتی بر همنوع خود ظلمی چنین فاحش و وحشیانه روا می دارد، خود زاییده تفکری بیمار در اجتماع است. آنهایی که مرتباً خشونت مقدس را تئوریزه کرده و سیل افکار مسموم خود را از تریبون های بی محدودیت با هزینه همین مردم در مغزهای بیمار خشونت طلبان می کارند ریشه چنین تند رویهایی هستند.
اشتباه نابخشودنی خواهد بود اگر این فاجعه مرگبار که امنیت و آرامش جامعه اسلامی را هدف گرفته امری مجرد و بی ارتباط با ریشه های آن در نظر بگیریم. دمل چرکینی که اکنون در اصفهان دیدنی و زیبا سر باز کرده ریشه در عفونتی قدیمی دارد که جز با خشکاندن اصل آن از بین نمی رود و چه بسا فردا و فرداهای دیگر در هر جایی از کشور مجدداً سر باز کند. پس بیش از آن که حکومت بخواهد با نیروی قهری خود وارد عرصه برخورد با چنین مصائب دهشت باری شود باید در خشکاندن ریشه های آن اقدام نماید. علمای اسلام اکنون وظیفه دارند هم به جهت دفاع از شهروندان بی دفاع یک کشور اسلامی شیعه مذهب وهم به سبب دفاع از چهره رحمانی اسلام پا به میدان مبارزه با خشونت مقدس بگذارند.
مردم بارها شاهد موضع گیری اسلام شناسان در دفاع از مظلومیت مسلمانان دیگر بلاد بوده اند پس دور از ذهن نیست اگر اکنون جامعه انتظار آن را داشته باشد تا علمای کشور در قبال چنین وحشی گری هایی موضع گیری قاطعانه نمایند. واقعاً چه شده است که از اسلام تنها بخش کوچکی معرفی می شود؟ آیا منکر تنها در پوشش و حجاب زنان خلاصه شده است؟ آیا اختلاس های میلیاردی، حیف و میل میلیاردها سرمایه مسلمین، نابودی سلامت مردم با انواع پارازیت و بنزین آلوده، رانت های کلان تحصیلی در قالب بورسیه و هزاران مورد از مشکلات کشور که در دولت احمدی نژاد به کرّات شاهدش بودیم منکر نبودند که کوچکترین اعتراضی در قبالش نشد؟ آیا این که عده ای سعی دارند در تحریفی آشکار از اسلام چهره ای تک بعدی، محدود و خشن معرفی کنند منکر اعظم به حساب نمی آید؟ کجایند آنان که به سبب در خواست ریچارد فرای، ایران شناس آمریکایی، که اتفاقا محبوب رئیس جمهور به اصطلاح انقلابی بود برای تدفین در اصفهان فریاد وااسلامایشان گوش فلک را کر کرده بود؟ چرا سکوت پیشه کرده اند این افراد؟ آنانی که با یک جشن ساده هنری در شیراز که مسبوق به سابقه در دولت گذشته نیز بوده است و توسل به چهره معدودی خانم به زعم آنها بد حجاب، اسلام را در خطر می بینند اکنون کجایند؟ آیا به هم زدن امنیت جامعه مسلمین و ایجاد خوف بین آنان منکر نیست؟ اکنون با همه این احوال مردم منتظر هستند تا ببینند مقامات ذیربط در قبال این حوادث تلخ چگونه عمل می کنند و به نوعی می توان سرعت و شدت عمل نهاد انتظامی و قضا را در این ماجرا ملاک ارزیابی مردم از آنان و بلکه کل مجموعه دولت به حساب آورد.
شاید کمترین توقع آن باشد که نیروی انتظامی که با دستگیری چند جوان موسوم به گروه «هپی»، افتخار به سرعت عمل خود می کرد در این آزمون خوش بدرخشد و مفسدان واقعی جامعه را هر چه سریعتر تحویل قانون دهد. نهاد قضا نیز که پیش از این نشان داده در مورد امنیت جامعه بسیار سختگیر عمل می کند امید است که راه عدالت را فرو نگذارد و با توسل به نیت اسلام خواهانه مسببین این عمل سبوعانه از گناه آنان نکاهد چرا که نمایش چهره ای خشن از اسلام نمی تواند با نیت سالم انجام پذیرد که اگر چنین باشد مرام داعش جز این نیست.

ابتکار:معرفی وزیرعلوم؛ یک تعامل دیگر از سوی دولت
«معرفی وزیرعلوم؛ یک تعامل دیگر از سوی دولت»عنوان سرمقاله روزنامه ابتکار به قلم جواد حیدریان است که در آن می خوانید؛سماجت مثال زدنی دولت در ماجرای دنباله دار بورسیه های غیر قانونی، تنها هرس شاخ و برگ درخت کهنسال فساد است که رئیس جمهوری دو روز پیش مطرح کرد و گفت: « نباید ناامید شویم و باید دست به دست هم دهیم تا در یک جامعه سالم نهال نخبگی رشد یابد و تبدیل به درختی تنومند و پرثمر شود و جامعه ما از این درخت و میوه آن استفاده کند.»
معرفی محمود نیلی احمدآبادی از سوی حسن روحانی به عنوان چهارمین پیشنهاد وزیر علوم به مجلس شورای اسلامی را باید در راستای عزم دولت برای مقابله و افشاگری فساد ریشه دار دانست که البته دولت بیشترین هزینه را در این باره دروزارت علوم پرداخته، اگرچه با هزینه هایش کام خورنده های میوه فساد دانشگاهی را تلخ کرده است.
رئیس جمهوری دو ماه و یک روز بعد از به زیر کشیدن رضافرجی دانا، که به او صفت دانشمند داده وزیر پیشنهادی جدید را - که هم اکنون سرپرست دانشگاه تهران است - برای گرفتن رای اعتماد به مجلس معرفی کرد. گزینه ای که باید او را در راستای تکمیل پروژه مبارزه با فساد دانست و به حساسیت روحانی در این باره اعتماد کرد و دل بست. چرا که عزم روحانی برای طرح و رفع فساد در ساختار علمی کشور که همیشه مورد تاکید رهبری انقلاب بوده ناگسستنی است و او به صراحت، فشار گروهی از نمایندگان مجلس و منتقدان و مخالفان دولت بر وزارت علوم را در رابطه با پیگیری مسئله بورسیه های غیر قانونی می داند و محمد علی نجفی را نیز در دوران سرپرستی وزارتخانه مامور مستقیم پیگیری و به نتیجه رسیدن این پروژه عنوان کرده است.
معرفی نشدن محمد علی نجفی از سوی روحانی را باید نوعی تاکتیک سیاسی تلقی کرد چرا که احتمال تولید هزینه بیشتر برای دولت قابل پیش بینی است و معرفی نیلی احمد آبادی برای کاستن از فشارهای غیر متعارف، روشی مفید ارزیابی می شود اگرچه وزیر پیشنهادی خود از فعالان پروژه فساد زدایی از وزارت علومی است که از دولت پیشین به ارث رسیده و البته در زمین های اطراف هم ریشه دوانده است.
پرهیز از مواجهه با جریانی که منافعی را از دست داده و احتمالا خود را درمعرض رسوایی و از هم گسیختگی سیاسی می بیند، کنشی مطلقا سیاسی است چرا که این تقابل بی شک به ضرر دولت است و رفتاری دگماتیک و هیجانی به نظر می رسد. روشی که تولید آن می تواند دولت را در گرداب فشارهای دیگر گرفتار کند. چیزی که اتفاقا آرزوی مخالفانی است که موفقیت دولت را بر نمی تابند و از قضا در مجلس دست بالا را دارند.
رویکرد تعاملی دولت البته منتقدانی دارد چرا که آنها معتقدند در شرایطی که هیچ زمینه مثبتی برای پیشبرد سیاست های اصلاح طلبی – اعتدالی وجود ندارد، نباید گزینه های کم اثر و بی تحرک به مجلس معرفی شوند که نتوانند شرایط حاکم بر دانشگاه را به سود روند مطلوب، تغییر دهند و دانشگاه را از حصار شرایط امنیتی خارج کنند. آنها معتقدند؛ دولت باید دانشگاه را - آنطور که رئیس جمهوری هم می خواهد- بدل به محیطی پرنشاط برای فعالیت های علمی و دانشجویی کنند، نه اینکه با ایجاد هراس در محیط های دانشگاهی زمینه فساد سازمان یافته و مورد حمایت محافل خاص سیاسی فراهم شود. شرایطی که میوه حنظلش در کام جریانی مزه می شود و بعد برای اصلاح شرایط پیش آمده هزینه های سنگین و گاه غیر قابل جبران به دانشگاه تحمیل شود و روند بحران سازی که پیش از روحانی هم برای دولت خاتمی پیش آمد را سرعت بخشد.

آرمان:چارچوبی برای آمران و ناهیان
«چارچوبی برای آمران و ناهیان»عنوان یادداشت روز روزنامه آرمان به قلم اللهیار ملکشاهی است که در آن می خوانید؛طرح امر به معروف و نهی از منکر در کمیسیون مشترک حقوقی و قضایی و کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی مورد بررسی قرار گرفت، تصویب شد و نهایتا به صحن علنی راه پیدا کرد که نمایندگان نیز به کلیات این طرح رای موافق دادند و ۵ یا ۶ماده از آن هم در جلسات اخیر به تصویب رسید که به نظر می رسد بررسی ها همچنان ادامه پیدا کند و طی جلسات آتی تمام مواد مورد بررسی قرار گیرد.
آنچه در رابطه با این طرح قابل توجه است اینکه این طرح برای چارچوب دار کردن امر به معروف و نهی از منکر است بدین صورت که اگر تعرضی به آمران به معروف و ناهیان از منکر صورت پذیرد، قانونی در حمایت از آنها وجود داشته باشد. باید در قانون حکم افرادی که به مقابله با آمران و ناهیان می پردازند در مورد نوع برخورد با آنها مشخص باشد. امر به معروف و نهی از منکر یک اصل دینی با ماهیت اجتماعی و اصلاحگرانه است در حالی که شیوه های غیر اخلاقی را هیچ کس نمی پسندد و فردی که مرتکب این عمل می شود مربوط به هر گروه و دسته ای که باشد مرتکب جرم شده و مستوجب مجازات است.
بر این اساس به هیچ عنوان نباید خلط مبحثی درباره طرح امر به معروف و نهی از منکر به وجود آید مضاف بر آنکه طرح قانون امر به معروف و نهی از منکر به صراحت اشاره دارد به نام امر به معروف و نهی از منکر به هیچ کس این طرح اجازه نمی دهد به حیثیت، جان و مال فردی تعرض کند مگر در شرایطی که قانون اجازه داده باشد بنابراین طرح امر به معروف و نهی از منکر بدین معناست که هر فردی می تواند به امر به معروف و نهی از منکر بپردازد.

دنیای اقتصاد:بورس چرا مثبت شد؟
«بورس چرا مثبت شد؟»عنوان سرمقاله روزنامه دنیای اقتصاد به قلم شروین شهریاری است که در آن می خوانید؛پس از حدود ۹ ماه رکود نسبتا پیوسته و فرسایشی در بازار سهام، ورق بازی در بورس تهران به ناگهان برگشت. به این ترتیب، با هجوم سرمایه گذاران حقیقی و افزایش حجم معاملات، شاخص بورس در تمام روزهای کاری هفته جاری افزایش یافت و درنهایت، شاخص کل، جهش ٣ درصدی را ثبت کرد تا بهترین هفته معاملاتی بازار سرمایه در هفت ماه نخست سال ۹٣ به لحاظ سودآوری رقم بخورد. در نتیجه، افت متوسط شاخص بورس از ابتدای سال که پیش تر تا مرز ۱۰ درصد پیش رفته بود، بار دیگر به سطح ۶ درصد محدود شد. خوش بینی به چشم انداز مذاکرات هسته ای در کنار به کف رسیدن قیمت ها در بازار سهام و نیز اعلام معاون اول رئیس جمهور مبنی بر اجرای دور جدید سیاست انبساط اقتصادی (از طریق کاهش نرخ سپرده قانونی بانک ها که باعث احیای توان اعطای تسهیلات بانک ها و افزایش نقدینگی می شود)، به عنوان سه عامل اصلی در توجیه رونق غیرمنتظره بازار سهام مطرح شده اند.
با این حال، مطالعه دقیق تر عوامل سه گانه مزبور نشان می دهد که دو عامل کمابیش در ماه های اخیر نیز وجود داشته اند و نمی توانند توجیه کننده تغییر جهت غیرمترقبه بازار بورس در این مقطع زمانی باشند. در این راستا، باید توجه داشت که شاخص کل بورس به عنوان نماینده وضعیت سودآوری بازار سهام، پس از افت شدید ۶ درصدی در فروردین ماه در یک شرایط خنثی در باند بسته ۷۰ تا ۷۴ هزار واحدی نوسان کرده است.
به عبارت دیگر، تا پیش از اتفاق هفته جاری، مدت ها بود که قیمت های سهام با آهنگ آرامی در محدوده کنونی نوسان می کرد و اکثر تحلیلگران هم در این دوران بر ارزندگی و افزایش توجیه خرید سهام تاکید داشتند. با این حال، هیچ گونه واکنش مثبتی از سوی خریداران مشاهده نمی شد و در نتیجه بازار در رکودی فرسایشی توام با افت آرام قیمت ها و کاهش حجم معاملات فرو رفته بود. به این ترتیب، واکنش اخیر بورس را نمی توان صرفا با به کف رسیدن قیمت ها مرتبط دانست؛ چراکه این شرایط از اوایل سال جاری کمابیش وجود داشته، اما موجب تحریک تقاضا نشده است. به ویژه آنکه، افت چشمگیر قیمت های جهانی نفت و تلاطم در بازارهای جهانی کالا در هفته گذشته هم انگیزه مثبتی را جهت خروج فوری بورس تهران از رکود فراهم نکرده بود.
از سوی دیگر، قصد دولت برای اجرای سیاست های انبساطی از همان اوایل تابستان در قالب معرفی بسته «ضد رکود» با ابعادی به مراتب وسیع تر از اظهارات اخیر معاون اول رئیس جمهور مطرح شده بود و به رغم محتوای جذاب و امیدبخش، کوچک ترین تاثیری بر جو راکد بورس نگذاشته بود. از این جهت، نسبت دادن رونق ناگهانی بازار سهام به اظهارات معاون رئیس جمهور آن هم در سطح طرح پیشنهاد اولیه به بانک مرکزی در زمینه کاهش سپرده قانونی بانک ها نمی تواند چندان قابل اتکا باشد.
به این ترتیب در ریشه یابی رفتارفعلی سرمایه گذاران، توجه به عامل دیگری جلب می شود که در یک سال گذشته تاثیر قابل ملاحظه ای بر جو روانی سرمایه گذاران در بازار سهام داشته و آن هم سرنوشت مذاکرات هسته ای ایران و گروه ۱+۵ است. در همین راستا، از دور هشتم مذاکرات که در هفته گذشته برگزار شد، اخبار محدودی در رسانه ها منتشر شده، اما اظهارات وزیر خارجه کشورمان مبنی بر حصول پیشرفت در جریان گفت وگوها در کنار سخنان مذاکره کننده ارشد ایران (آقای عراقچی) در جهت تمرکز بر حل مساله در مدت زمان باقیمانده تا پایان مهلت تعیین شده، خوش بینی ها در جهت امکان دستیابی به یک توافق جامع نزد افکار عمومی در یک ماه آینده را افزایش داده است. این اخبار در روزهای پایانی هفته گذشته و اوایل وقت شنبه در رسانه ها مخابره شد و تقریبا بلافاصله تاثیر خود را بر بازار سهام گذاشت.
از آنجا که مذاکرات کماکان در جریان است، واکنش بورس تهران را می توان به نوعی پیشواز رفتن سرمایه گذاران ریسک پذیرتر از تحولات آتی در زمینه عبور از تحریم ها تعبیر کرد که البته نتیجه این رفتار در هفته های آینده مقارن با وصول به ضرب الاجل سوم آذرماه مشخص می شود. در این شرایط، اگر امیدواری های موجود با امضای یک توافق نامه جامع هسته ای در عمل محقق شود، احتمالا زمینه ساز یک موج بلند رونق از جنس جهش هفته اخیر با دامنه ای بسیار بزرگ تر خواهد بود؛ وضعیتی که می تواند به سرعت منجر به عبور شاخص بورس از قله تاریخی ٨۹۵۰۰ واحد (تجربه شده در ۱۵ دی ماه ۹۲) و ورود بازار سرمایه به فاز جدیدی از رونق پرشتاب شود. 

منبع خبر:جام جم آنلاین