اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۲ آبان ۱٣۹٣ -  ٣ نوامبر ۲۰۱۴

هموطنان ارجمند،
در هفته های اخیر حوادثی در کشورمان، ایران، رخ داده است که، بنا به ساختار قدرت در حکومت اسلامی، نمی توان آنها را بصورت منفرد و جدا از هم مورد بحث و تحلیل قرار داد بلکه، بنا بر قرائن متعدد، به نظر می رسد که هر یک از این حوادث، به شرح مختصر زیر جزئی از یک طرح کلی اند که هم اکنون در کشورمان مقدمات اجرایش فراهم شده است:
- سخنان «فله ای» و هماهنگ امامان جمعه در مورد لزوم تشدید مبارزه با آنچه «بدحجابی» خوانده می شود،
- همراه با تصویب طرح ممانعت از درگیری با آمران به معروف بخصوص در زمینهء مبارزه با باصطلاح «بدحجابی»،
- و آنگاه شروع اسیدپاشی به صورت زنان بی گناه ایران،
- و سپس سرکوب تظاهرکنندگان علیه این عمل شنیع، و همچنین عدم تعقیب برای شناسائی و دستگیری مقدمین و، بر عکس، تهدید و مجازات روزنامه نگارانی که این اخبار را درج کرده اند،
- بیرون آوردن و به نمایش گذاشتن وسائل جدید و موتوریزهء مبارزه با شورش های خیابانی و حضور مأموران مسلح و زره پوش بسیجی در سطح شهرها،
- سخنان لاریجانی، رئیس قوهء قضائیه در مورد آمادگی رژیم برای سرکوب قاطع هرگونه اقدام به بازسازی «فتنهء ٨٨»…
- اعدام غمناک و نا عادلانهء ریحانه جباری، که در واقع دهن کجی آشکار به تمام تلاش های ایرانیان و جهانیان برای لغو حکم اعدام وی است،
- و افزایش وحشتناک و هر روزهء اعدام ها توسط قوهء قضائی اسلامی
همگی این گفتار ها و کردار ها، در همزمانی، هم راستائی و شدت گیری خود نشان از کوشش مضاعف، برنامه ریزی شده، و سازماندهی شدهء رژیم آیت الله ها به رهبری آیت الله خامنه ای دارند برای تداوم حکومت ترس و وحشت ٣۶ ساله و همچنین مطلع ساختن مردم از عزم جزم خود برای سرکوب هرگونه اعتراض. به عبارت دیگر، رژیم برای حفظ نظام استبدادی مطلقه اسلامی، و در مقابله با نیاز مردم ایران به تغییر، شمشیر از رو بسته و خود را آمادهء رویاروئی با قیام جدیدی می کند که انتظار دارد بزودی در ایران عملی شود.
اما علت و ماهیت این «طرح هنوز عملی نشده»، اما از هم اکنون «فتنه» نام گرفته، و به تظاهرات سال ٨٨ تشبیه شده، چیست که رژیم خود را برای مبارزه با آن آماده می سازد؟
به نظر ما این مسئله با فرارسیدن ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴ و پایان مذاکرات رژیم با امریکا و اروپا برای رفع تحریم ها ارتباط دارد. در این مورد می توان به دو فرضیه توجه کرد:
الف: دولت حسن روحانی با مذاکره کنندگان غربی به توافق می رسد و در نزد مردمی که بیش از یک سال است، به سودای رفع تحریم ها و باز شدن گره مشکلات روزافزون اقتصادی و معیشتی خود، این دولت را تحمل کرده اند به محبوبیت می رسد. حال، اگر نظریهء وجود دو قطب متضاد در درون رژیم را معتبر بدانیم طبیعی است که این توافق نباید بنیادگرایان اسلامی را در موضع ضعف بنشاند و لذا آنان خود را آماده می کنند تا با شادمانی های مردم، افزایش امید و رشد جنبش های مردمی برای آزادی، عدالت و تغییرات سکولار دمکراتیک برخورد کرده و، با ایجاد جو ارعاب و ترس، شیرینی رفع تحریم ها را به کام شان تلخ سازند و در تضادهای درونی رژیم نیز دست بالا را برای خود نگاه دارند و در عین حال حاصل مادی رفع تحریم ها را از دست مردم بربایند و صرف فعالیت های ماجراجویانهء خود در منطقه نموده و مردم را به فقری که هر لحظه تسری بیشتری می یابد عادت دهند.
ب: یا احتمال می رود که این مذاکرات به نتیجه ای نرسد و تحریم ها بجای خود باقی بمانند؛ که در آن صورت احتمال اینکه کاسهء صبر مردم لبریز شود و از سر ناچاری و تنگدستی و فشارهای روحی به خیابان ریخته و به وضعیت موجود کشور اعتراض کنند بسیار بالا است. رژیم با عملیات کنونی در واقع خود را در برابر موج اعتراضی که در صورت شکست مذاکرات برخواهد خواست آماده می کند.
در نتیجه، (به نظر می رسد که) واقعیت این است که رژیم در هر دو صورت خواستار حضور مردم در صحنهء سیاسی نیست و مثل همیشه می خواهد که بدون حضور مردم مسائل خود را حل و فصل کند و این فقدان حضور مردم را نیز نمی تواند جز به کمک سرکوب گسترده ممکن سازد.
اگر جز این بود چرا رژیم باید در سرآغاز فصول سرما، که طی آن زنان ایران کمتر از فصول دیگر می توانند متهم به آنچه «بدحجابی» نام گرفته شوند، نگران بدحجابی آنان شده و ابتدا به کمک امامان جمعه مقدمات سختگیری ها و تهییج متحجرین را فراهم کرده و سپس لایحه حمایت از آمران به معروف را به تصویب رسانده و آنگاه میدان را برای اسیدپاشی باز بگذارد؟
ترفند سنتی رژیم همیشه پیش گیری از حدوث وضعیتی است که بهانه ای برای اعتراض و شورش به دست مردم دهد. مگر اعدام های سال ۶۷ در استقبال از «نوشیدن جام زهر» صورت نگرفت؟ رژیم اکنون بیش از یک سال است که مردم را در حال خوف و رجاء نگاه داشته و کوشیده است نشان دهد که سرگرم رفع «مشکلات اتمی» و از میان برداشتن تحریم ها است. بیش از یک سال است که اصلاح طلبان و دنباله های ظاهراً سکولارشان برای مردم چنین استدلال کرده اند که باید به دولت روحانی و هیئت مذاکره کننده مهلت داد و پشت شان را خالی نکرد. اکنون زمان آن وعده ها به پایان خویش نزدیک می شود و تاریخ معاصر ایران می رود که بزودی ورق بخورد.
آیا مخالفان انحلال طلب رژیم نیز، مثل رژیم، خود را برای آن روز آماده می کنند؟ یا تنها به تماشا و تفسیر و محکوم کردن قناعت کرده و یکی دیگر از فرصت های تاریخی را فدای بی عملی و بی برنامگی خود خواهند ساخت؟

سازمان های امضاء کنندهء این بیانیه که در مجمع سازمان های سکولار دموکرات ایران گرد هم آمده اند، همواره برای ایجاد نزدیکی و اتحاد مابین نیروهای راستین مخالف ادامهء حکومت اسلامی کوشیده و در راستای زمینه سازی در مورد ایجاد یک آلترناتیو سکولار دموکرات مورد عنایت و حمایت مردم ایران اقدام کرده اند، اما نه تنها واقعیت آن است که بدون وجود جنبشی پی گیر و اعتراضی در داخل کشور این کار با سختی بیشتری به پیش می رود بلکه انتظار رسیدن به این اهداف نمی تواند ما را از ارائهء تحلیل هائی که نقش جلوگیری از حضور مردم را در سیاست های رژیم مشخص می سازد به دور بدارد.
نجات ایران بدون دخالت مردم ایران میسر نیست و رژیم نیز کوشیده است تا مردم را با پراکنده کردن آنان و وعده های سر خرمن از اقدام واقعی به دور دارد و یا، اگر چنین وضعیتی ممکن نشد، آمادهء سرکوب گستردهء آنها شود. لذا، مهمترین عامل در این مبارزهء نابرابر، آگاه بودن مردم از طرح ها و نقشه های ضد مردمی این رژیم غیر قانونی، ضد بشری و سرکوبگر و نیز وجود یک آلترناتیو جدی ملی متشکل از نیرو های سکولار دمکرات است تا بتواند، با زنده کردن امید و هماهنگ سازی سراسری جنبش های مردمی برای پایان دادن به این نظام حرکت کند؛ نظامی که در آغازگاهان قرن بیست و یکم بصورت نابهنگام ترین پدیدهء سیاسی ـ اجتماعی برای نابودی دست آوردهای تمدن بشری پا به میدان نهاده و با حضور خود راه را برای ظهور بدیل هائی همچون طالبان و القائده و داعش و چشم انداز شوم گسترش جنگ ها و خونریزی های مذهبی ـ قومی و فقر و ویرانی بیشتر خاورمیانه و جهان باز کرده است. نابودی حکومت اسلامی در ایران سرآغاز نابودی بنیادگرائی در منطقه و گسترش اندیشهء سکولار دموکراسی در این جوامع کهن خواهد بود.

اتحاد عشایر و اقوام جنوب ایران
پیوند سرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دموکرات ایران
جبههء مردم بلوچستان
جبههء ملی ایران (در خارج کشور)
جنبش سکولار دموکراسی ایران
حزب پان ایرانیست ایران (برون مرز)
سازمان دفاع از حقوق ملی خلق ترکمن
شبکهء سکولارهای سبز ایران
کانون حقوق بشر ایران در تبعید
گروه رایزنی برای اتحاد
مرکز مطالعات سیاسی و تحقیقات استراتژیک اپوزیسیون

۱۲ آبان ماه ۱٣۹٣ ـ ٣ نوامبر ۲۰۱۴