اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲٨ آبان ۱٣۹٣ -  ۱۹ نوامبر ۲۰۱۴

 ۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان در سال ۲۰۱۴ متفاوتر از هر زمانیست. خشونت علیه زنان با درندانه ترین شیوه در سرتاسر این کره خاکی قدعلم کرده و آرامش و دمکراسی را در دنیا بیش از هر زمانی به مخاطره انداخته است. بربریت و توحش به تمام گوشه و کنار بافتهای زندگی و عمق جامعه ما رسوخ کرده و دیگر برای اثبات و استدلال کردن برای گفتمان جوامع و سیستمهای استبدادی و مردسالار مبنی بر زن ستیزی در خصوص خشونت علیه زنان، نیازی به تحقیق و آمار و سند نیست. خشونت علیه زنان عریانتر و بیرحمانه تر از هر زمانی خود را در زندگی روزانه ما نشان میدهد و به بخش جدایی ناپذیر زندگی ما در گذشته ها و عصر حاضر بدل گشته است.
خشونتی عریان و تمام عیار از تجاوز گروهی به زنان هندی گرفته تا ربودن صدها زن بوسیله گروه ضد انسانی و جنایتکاران بوکوحرام در نجیریه و اسیدپاشی داعش ایران بر صورت زنان و نابود کردن زندگی هزاران خانواده و بویژه اقدامات ددمنشانه گروه جنایتکارانه داعش که خود بانی خشونت و بستر جنایتهاست. بار دیگر انسانها و بویژه زنان در دایره بازی سیاسی ابرقدرتها قربانی میشوند. بازی سیاسی مرگ و کثیفی که آنها برای رسیدن به استراتژیک دراز مدت خود داعش را خلق کردند و آنها را برای قتل و عام آواره کردن مردم، اعدامها و سربریدنها، درست کردن گورهای دسته جمعی، به اسیر گرفتن انسانها آموزش دادند. این بازی مرگ قربانیهای بیشماری دارد، آن قربانیانی که تاریخی از تبعیض و ستمهای چند گانه و بیعدالتی را در توشه خود دارند.
اشغال مناطق کردنشین توسط داعش و حمله ویورش آنان برعلیه زنان ایزدی کرد در کردستان عراق و سوریه به اسیر گرفتن هزاران زن و کودک و به بردگی گرفتن آنان، متداول کردن خرید و فروش زنان در بازار برده فروشی داعش و تبلیغ برای زنانی از نوع خود برای جذب آنان بمنظور جهاد نکاح ذهن و روح هر انسانی را آزرده و زخمی میکند. خشونتی بیرحمانه، تحقیرآمیز و ضد کرامت انسانی که دایره قلمرو آسیبهای آن تا بیکرانها گسترش یافته است.
آتش خشونتهای اخیر در منطقه خاورمیانه که با جنگ و قدرت گیری داعش گسترش یافته، زیانها و آسیبهای جبران ناپذیری بر پیکر زنان وارد کرده است. حضور و سایه شوم داعش و اعمال خشونتهای خونبار از سوی نیروهای داعش بیشترین تاثیر مخرب و آسیب را بر زندگی مردم بطور عام و باالخص بر زنان در منطقه برجای گذاشته است. از زمان قدرت گرفتن این گروه به تناوب مسئله خشونت علیه زنان به بزرگترین و فجیعترین پیامدهای جنگی مبدل گشته است.
در بطن اوضاع بشدت خشونت بار و زن ستیز عیان و آشکاری که ذهن هر انسانی را بخود مشغول کرده، پیامدهای مثبتی هم درپی داشته و در درون آن واقعیتی مبرهن نهفته است که یقینا هیچکدام از این پدیدهها ناگوار و سیاستهای ضد زن خودبخودی نبوده و دقیقا با هر یورش به آزادی و محدود کردن آنان بر اساس شریعت اسلام و دستگاه فکری حکومتهای استبدادی و زن ستیز، مقاومت و مبارزه زنان را بر علیه دیدگاه و عملکرد ارتجاعی و پوسیده زن ستیزی، صد چندان گسترش داده و در عین حال فرصتی تاریخی را برای حضور زنان در تمامی عرصههای مبارزه و از طریق مکانیزمها و شکل مبارزه ، بنمایش گذاشتن چهره ای متفاوتر از زنان را به جهانیان مهیا کرده است.
سرکوب زنان هیچگاه چنان ابعاد وسیعی نداشته و همزمان هیچگاه زنان اینچنین در صحنه مبارزه فعال نبودهاند، مقاومتی آگاهانه و مملو از فداکاری و ازخودگذشتگی ، حرکات گام به گام در مقابل تعرضات اعمال شده و پیشرویهای چشمگیر، از خصوصیات و اهم مبارزات این دوره زنان میباشد. تمایلات و افکار پویا برای برابری زن و مرد پایگاهی بشدت همهگیر و تودهای را با خود دارد و این نگرش مکانیزمهای مناسبی را برای به اجرا درآوردن و عملی کردن برابری زن و مرد حداقل در کانتونهای جزیره و عفرین و کوبانی بوجود آورده است.
مبارزات مردم بر علیه استبداد و بی عدالتی از شکل کلاسیک مردانه خود خارج شده و زنان با حضور وسیع و فعال خود به آن معنای واقعی مبارزات تودهای بخشیدند. حضور زنان در جنگ بر علیه داعش در بالاترین سطح خود به پاشنه آشیل تمامی قدرتها و گروههای ضد زن جهان و منطقه بدل گشته و همزمان نور امیدی را در درون تمامی رهروان کاروان آزادیخواهی و برابری طلب بوجود آورده، مبارزات و مقاومتی که سرلوحه اخبار و رویدادهای دنیا شده و پشتیبانی موج فوق العاده وسیعی از آزادیخواهان دنیا را با خود دارد. داعشیزم دقیقا از نگرانی و ترس از طلیعه آزادی برای زنان و جوامع و مکانیزمهای رادیکال ابداع شده که اینچنین وحشیانه دست به قتل و عام و تار و مار کردن زنها و زندگی توده های مردم میزند.
موفقیت زنان در برنامهریزی و هدایت رادیکال مبارزات خود و جلب تودههای وسیع مردم و بویژه زنان به خیل این نبرد در این برهه از زمان شکست داعش و داعشیزم را یقینا با خود بهمراه دارد. در آستانه ۲٥ نوامبر گامهایمان را همآهنگتر و صف مبارزهمان را وسیعتر و صدایمان را رساتر کنیم و گفتمان ما در خصوص مبارزه با خشونت بر علیه زنان باید گفتمانی رادیکال و جهانی باشد.