• دستگاه قضایی آرژانتین، درخواست حکم جلب بین‌المللی برای هشت سیاستمدار ایرانی کرد که در سال ۱۹۹۴ سوء‌قصدی را در مرکز یهودیان در بوینس آیرس سفارش داده‌اند. به گزارش روزنامه‌های آرژانتین، در میان سیاستمداران ایرانی نام هاشمی رفسنجانی رییس‌جمهوری و دو وزیر پیشین ایران به چشم می‌خورد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۵ آبان ۱٣٨۵ -  ۲۷ اکتبر ۲۰۰۶

صدای آلمان: دستگاه قضایی آرژانتین، درخواست حکم جلب بین‌المللی برای هشت سیاستمدار ایرانی کرد که در سال ۱۹۹۴ سوء‌قصدی را در مرکز یهودیان در بوینس آیرس سفارش داده‌اند. به گزارش روزنامه‌های آرژانتین، در میان سیاستمداران ایرانی نام هاشمی رفسنجانی رییس‌جمهوری و دو وزیر پیشین ایران به چشم می‌خورد.
نستور کیرشنر رییس‌جمهوری آرژانتین، این واقعیت را ننگی برای کشور خود خوانده بود که هنوز پس از دوازده سال، ماجرایی که به قربانی شدن ۸۵ نفر منجر گردید، روشن نشده است. از آن زمان دستگاه قضایی آرژانتین و سیاست داخلی این کشور درگیر با قضیه‌ای است که برمناسبات دیپلماتیک میان بوینس آیرس و تهران سنگینی می‌کند.
در ۱۸ ژوییه‌ی سال ۱۹۹۴ اتومبیلی حاوی مواد منفجره در مرکز پایتخت آرژانتین منفجر شد و بنای هفت طبقه‌ی مرکز جامعه‌ی یهودیان را فروریخت. از میان ویرانه‌های این بنا ۸۵ جسد و ۲۰۰ مجروح بیرون کشیده شد. آرژانتین شوکه شده بود و بیش از آن ۳۰۰ هزار عضو جامعه‌ی یهودیان این کشور که بزرگترین جامعه‌ی یهودی آمریکای جنوبی است. دو سال پیش از آن سوء‌قصدی به سفارت اسراییل شده بود که ۲۹ قربانی طلبید و تاکنون ماجرای آن روشن نشده است. این رویداد نشانگر ورود ناگهانی به جنگ تروری بود که گروه‌های رادیکال از خاورمیانه توسط آن در سراسر جهان اهداف یهودی را مورد حمله قرار می‌دادند.
گمان‌ها به سرعت متوجه وابستگان به حزب‌الله لبنان شد که در آرژانتین و سایر کشورهای آمریکای لاتین دارای پیوندهایی بودند. و خیلی زود به امکان شرکت ایران در این ماجرا نیز اشاراتی شد. این گمان از آن طریق تقویت می‌شد که مدت کوتاهی پیش از سوء‌قصد، فعالیت‌های مسافرتی فزاینده‌ای از طرف دیپلمات‌های ایرانی به و از آرژانتین صورت می‌گرفت.
مدت زیادی طول نکشید و گمان‌ها عمدتا متوجه ایران شد. در این رابطه نقشی کانونی برای محسن ربانی وابسته‌ی فرهنگی ایران قائل می‌شدند. تهران با برافروختگی اتهامات را رد می‌کرد و مناسبات میان دو کشور بشدت وخیم شده بود. سفیران دو کشور فراخوانده شدند و هنگامی که آرژانتین در سال ۱۹۹۸ اعلام کرد قصد دارد برای چهار دیپلمات ایرانی قرار بازداشت صادر کند، ایران تهدید کرد که در این صورت دست به تحریم اقتصادی آرژانتین خواهد زد.
البته هرگز دلیل و مدرکی در این زمینه ارائه نشد. در این رابطه از جمله به اظهارات   کسانی که از رژیم ایران روی برگردانده بودند مانند ابوالقاسم مصباح استناد می‌شد که در آلمان زندگی می‌کند و پیش از آن در جریان دادگاه میکونوس نیز علیه رهبران سیاسی تهران شهادت داده بود. دیوانعالی آرژانتین سازمان امنیت این کشور را ملامت می‌کرد که بطور اساسی تحقیق نکرده است و حتا «اف.بی.آی.» آمریکا نیز که با آرژانتینی‌ها همکاری می‌کرد، بارها تردید خود را در مورد شرکت ایران در این ماجرا اعلام نمود.
در آرژانتین تعدادی مظنون بازداشت شدند و به جرم همکاری در مقابل دادگاه قرار گرفتند. اما جستجو به دنبال یک عضو حزب‌الله لبنان بی‌نتیجه ماند. سرانجام از لبنان گزارش شد که این شخص در جنوب لبنان در پیکار علیه اسراییل کشته شده است. این آشفتگی عمومی در تحقیقات از طریق این گمان بیشتر شد که رییس‌جمهوری پیشین آرژانتین در قبال دریافت ۱۰ میلیون دلار رشوه مانع از تحقیقات شده یا روند آن را کند کرده است. هیچ مدرکی در این زمینه ارائه نشد.
اما پرونده‌ی این ماجرا بسته نشد. قاضی دومی تحقیقات را بر عهده گرفت و از طرف سیاستمداران نیز خواسته شد که بررسی‌ها را ادامه دهد. اینکه اکنون حکم بازداشت هاشمی رفسنجانی رییس‌جمهوری پیشین و دیگر سیاستمداران ایرانی صادر شده است، چرخشی دیگر در این ماجراست، اما قطعا نه آخرین چرخش.
به گفته‌ی آلبرتو نیسمان دادستان آرژانتین، ایران دستور بمب‌گذاری را داده است، زیرا آرژانتین دیگر نمی‌خواست به این کشور تکنولوژی اتمی صادر کند. وی افزود که ما مدارکی در دست داریم که نشان می‌دهد این تصمیم در آن زمان از طرف عالی‌ترین مقامات دولت ایران گرفته شده است.