اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۰ آذر ۱٣۹٣ -  ۱ دسامبر ۲۰۱۴

سیاست (POLITIC) به معنای تدبیر مدن (اداره شهر) وقتی در انحصار باشد، اولین قربانی خودش هست.
دولت نهاد اداره کننده شهر است، اما سیاست در اختیار حکومت!
حکومت وقتی محدود به معدودشد، سیاست نیز اسیر.
آنچه درپی می آید،بطور متناوب در فیس بوک اینجانب چاپ شده است. که اینک ۱۰ شماره اول آن در یک مجموعه ارائه می شود.
محمد شوری (نویسنده و روزنامه نگار)
آذر ۱٣۹٣

سیاست قربانی سیاست (۱)
گاهی یک تحلیل ناب،درست و صحیح توسط افراد منفور و مستبد بیان می شودکه سبب شده تا دیگران از بیان آن خودداری کنند.زیرا در هیاهیوی سیاست بی پدر و مادر،متهم به قرابت با آنها می شوند؛وگاه حاضرند برای غرابت، آن تحلیل ناب و درست را قربانی کنند تا بر پرستیژ روشنفکری شان خدشه وارد نشود!

سیاست قربانی سیاست(۲)
در عالم سیاست عده ای سوژه می سازند،و عده ای هم درگیر آن می شوند و عده ای را هم تماشاچی این درگیری ها می کنند.
آنها که سوژه می سازندد،خاص هستند وزیاد هم علنی و آشکار نیستند،ولی آنها که درگیر آن می شوند زیادند و اکثرا از خود حاکمیت هستند.یعنی جزو رجال حکومت می باشند.
حکومت را سوژه سازان در اختیاردارند.مثلا شما تصور کنید یکی از سران حکومتی سالها پیش در نماز جمعه در حالیکه باران می بارید از روی نوشته ای که از قبل تهیه دیده بود خواند دراین هوای آفتابی! و البته با دیدن باران فلفور متوجه این اشتباه شد.
یااخیر بازهم در نماز جمعه همین هفته پیش امام جمعه ای در مورد نظارت درست بر اینترنت گفت: سی جی که هیچی ده جی هم آزاد می کنیم!
بیچاره سیاست که دراختیار اینهاست.
توده های مردم اکثرا تماشاچی این درگیری ها هستند والبته تماشاچی...وپیرو جو وفضا.تماشاچی اگر عاقل باشد،سیاست اینگونه قربانی نخواهد شد.

سیاست قربانی سیاست(٣(
بی شک حضرت آقاقبلامثل هر انسان دیگر بیمارشده وبستری شده اند؛امادرطول ربع قرن حکومت یک طرفه ایشان(همه برای یکی)انعکاس بیرونی نداشته است؛چون انتشار آن احتمال این را داشت که در ارکان قدرت تزلزل ایجاد شود.اما برای حقیرترین عضو بدن، بساط بیعت گیری راه افتاد.دراین میان عده ای خواستن به دست بوسی برسند نتوانستند و یا نگذاشتند؛وعده ای هم برای نشان دادن نمایشی از تمامی صنوف وطبقات وعقاید دردرگاه حضرت آقا صف کشیدند.بیش از ربع قرن است که سیاست در نظام سیاسی کشورهمینگونه اداره می شود.بیچاره سیاست...

سیاست قربانی سیاست (۴)
گه گاه از زبان روحانیت حاکم خوانده و شنیده ایم که حضرت علی(ع)در یک روز ۴ هزار نفر را کشت.
این سخن را بارها در میان عوام برای توجیه اعدام های بی رویه گفته اند.
فرض بر صحت (کشتن ۴ هزار نفر در یک روز)،
آیا حضرت علی در دادگاه های سرپایی و غیابی و چند دقیقه ای آره یا نه ای این ۴ هزار نفر را زیر تیغ برد؟یادر مقام فرماندهی سپاه جنگ رو در رو با کسانی که جنگ مسلحانه کردند؟!
سیاست (به عنوان تدبیر) توسط سیاستمداران حاکم با سفسطه و مغلطه وخطابه ای غرا،قربانی سو تدبیر می شود.
تنها دلیلش ناآگاهی عوام است.

سیاست قربانی سیاست( ۵)
اگر محمدرضا شاه سلسله پهلوی توانست بعداز کودتای ۲٨ مردادجرات پیدا کند وقانون اساسی مشروطیت را دوربزند وبا ثروت نفت قدرت بادآورده برای خود دست وپا کند،درعوض جمهوری اسلامی ایران توانست فقط با تفسیر یک اصل از قانون اساسی و تصویب یک ماده (نظارت استصوابی)سلطنت فردی راسیستماتیک قانونی کند و مضافا عبای دین را هم رویش بکشد!
دراین سالهامردم در تمامی انتخابات از ترس عقرب جراره به مار غارشیه پناه برده اند.

سیاست قربانی سیاست(۶)
وقتی سگ محض رضای خداپاچه گربه را گاز می گیرد و گربه محض رضای خدا موش،آنگاه می شود کانالیزه شدن سیاست!
شیوه ای که بواسطه آن قدرت،با دوقطبی کردن،نبض امور را دراختیار می گیرد.
کار رسانه تائید و نقد قدرت برای تنویر افکار عمومی ست.
رسانه بازتاب بیرونی رخدادهای دورنی ست.و هم چنین اصلی ترین وسیله کانالیزه شدن سیاست.
بطور مثال:
عذرا خانوم وصغری خانوم و کبری خانوم از جناح یسار،وفاطی کماندو وپری بلنده وزهرا سیا از جناح یمین که درپروسه کادر سازی جناح قدرت تربیت شده بودند،می شوند سردبیر و ...
ویا صرفا عده ای خاص سخنگوی افکار عمومی می شوند و تمامی مصاحبه ها ونوشتارها(رسانه داخلی وخارجی)فقط از زبان آنها بیان می شود.
ویا تنها عده ای حق نوشتن دارند و عده ای همیشه ودائم از این نشریه به آن نشریه در رفت وآمد هستتند وبرخی شان هم اصلا سردبیر بدنیا آمده و سردبیر رحل دنیا خواهند کرد!
دایره بازتاب و نقد عملکرد قدرت در این ٣۵ سال محدود به عده ای معدود شد.


سیاست قربانی سیاست(۷)
در حوزه علمیه(میان طلاب علوم دینی)مصطلح است که:«نظم در بی نظمی»ست!
این استراتژی قربانگاه سیاست شده است.که بواسطه آن نوعی آنارشیسم موزون و جهت دار،اجرایی می شود.وتنها فایده اش،برای عده ای خاص،یا گروهی خاص،است که باآن قدرت سیاسی رابرای خود حفظ می کنند.
ماهیت وروح قانون اساسی ج.ا.ا.با این استراتژی گِره خورده است.
وقتی به شاه کلید اصول،در این قانون دقت کنید،متوجه می شویدهرکدام از مجریان برای تبری جستن ومبری کردن خوداز وضعیت فعلی (پس از ٣۵سال)باتوانایی ومغلطه کلامی به همان استناد می کنند.
در امر به معروف ونهی از منکرشیوه نصره بالرعب را عملا وکلاما تبلیغ می کنند وبعد وقتی با اینوع شیوه، اسید پاشی ویا کشتن خودسرانه از افرادمهدورالدم(به زعم قاتل)مواجه می شوند،بازهم برای آن راه فرار پیدا کرده وباانواع توجیه روبرو می شویم.
در جهت عدم پاره شدن کِش، باید منتظر مختومه کردن پرونده اسید باشی(مثل تمامی پرونده های اینچنینی)باشیم!

سیاست قربانی سیاست(٨)
«مگر به حکم قانون».
در اصول اساسی قانون اساسی مواردی هست که آنرا موکول به قانون می کند. قوانینی که قرار است بعدا توسط نمایندگان مردم در پارلمان تصویب شود.
مثل اصل ۲۲:حیثیت،جان،مال،حقوق،مسکن وشغل اشخاص از تعرض مصون است مگر در مواردی که قانون تجویز کند.
مثل اصل۲۵:...استراق سمع و هرگونه تجسس ممنوع است مگر به حکم قانون.
ووقتی کاندیداهای نمایندگی مجلس باید ابتدا توسط ۶ نفر(مثل هر انسان دیگر دارای حب و بغض)تائید شود،سرانجام ملت واین کشور همین است که الآن می بینید.
سرنوشت مردم در اختیار لُمپنیسم و مداح روضه خوان قرار می گیرد و تدبیر به تخدیر تبدیل می شود.
در روایتی از خواجه نظام الملک آمده است:که می گوید:
هنگامی که صفاری در منطقه«قهستان شکست خورد،در پاسخ به پرسش رهگذری،علت شکست خود را گماردن مردمان خُرد بر کارهای بزرگ دانست.

سیاست قربانی سیاست(۹)
تلقین و تکرار و تداوم وبمباران دائمی معدود افراد وگروه، برافکار عمومی توسط رسانه-که از توان اقتصادی و پشتوانه رانت برخورداراست- نوعی تدبیر سیاسی ست وجلوه دیگری از قربانگاه سیاست.
مضافا آنکه با پُز روشنفکری و آزاد منشی وارد این عرصه شوند و از مخاطب هم بخواهند جهت تنویر افکار عمومی وبالارفتن آگاهی، دیدگاه خود را آزادانه در اینجا منتشر کنند.ولی در اصل (ودرعمل مشاهده می شود)هدف آنها فقط انتشار همان عده محدود ومعدود است.وبرای عدم انتشار برای غیر، بهانه هایی مثل عدم دسترسی،ازدحام و ترافیک،و یا مافقط مطالبی که ابتدا برای این جا ارسال شود را منتشر می کنیم و هکذا ان قلت های دیگر....وبا همین دلایل آنرا به پستوی بایگانی می سپارند تا زمان بدادشان بیاید!
این سیاست،سیاست له کردن دیگران با پُز روشنفکرانه و آزادیخواهانه است که با یک بررسی(خصوصا در رسانه های فراگیر )بوضوح می شود دید.صرفا نمایشگاهی ست از افراد خاص!


سیاست قربانی سیاست(۱۰)
«تابو» ساختن و «لولو» درست کردن سیاستی ست برای تعدیل و پنهان و گمنام کردن سیاست دیگران.
ولایت فقیه «تابو»بی ست که در ج.ا.ا. ساخته شد؛و آنرا آنقدر مقدس کرده اند که اکنون همچون «گوساله سامری»پرستش می کنند.
«احمدی نژاد» هم لولویی ست که در ساختار نظام مبتنی بر نظارت استصوابی از پستوی سیاست بیرون آمد و درست شد.
الان هم جناح راست(اصول گرایان) و هم جناح چپ(اصلاح طلبان حکومتی)منافعشان در این است که این ساختار شکننده نشود، هر دوی آنها به این «تابو» و « لولو» نیاز مبرم دارند.درغیر این صورت آنها می بایست پس از ٣۵ سال قدرت بلامنازع و یک سویه،جای خود را به دیگران بدهند.لذا «بدل» سازی و « قهرمان سازی» برای «آلترناتیو»بعدی، پروسه ای ست که با کِش دادن جریان باصطلاح « فتنه» گِره و رقم خورده است!