• نبرد ۱۰۰ روزه کوبانی، حضور برجسته زنان، تدوین قوانین برابری خواهانه، خودمدیریتی دمکراتیک که همه متاثر از اندیشههای چپ و سوسیالیستی است، هم به اعتبار چپ سوسیالیستی افزود و هم به مباحثات گرم و اساسی و امیدوار کنندهای حتی در افراطی ترین جریانات آن دامن زد. بسیاری از تابوهای فکری آنان را زیر سئوال برد و زمینههای مساعدی را برای همگرایی فراهم ساخت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱ دی ۱٣۹٣ -  ۲۲ دسامبر ۲۰۱۴

۱. نبرد پرغرور کوبانی صد روزه شد. ۱۰۰ روز است که قلب دهها میلیون تن با کوبانی می تپد. دورترین انسان های رنج دیده و مدافع آزادی در جهان و میلیون ها انسان در این صد روز، شب های طولانی در شوک خبر تکان دهنده "تسخیر" کوبانی بیدار ماندند. چه بسا جهادیان تشنه خون کوبانی، همانند سربازان نازی در جبهههای استالینگرد وعده پیروزی قریب الوقوع را مخابره نکرده باشند.

۲. اما کوبانی سرفراز و استوار ایستاد. پیام آور و مبشر انسانی ترین نبرد این ایام شد که رسالتی فراسوی حراست و پاسداشت یک سنگر، یک شهر و یک ملت را بر دوش کشید. هیچ "ناخالصی" در این نبرد نمی توان دید که انباشته و مملو از ارزش های نوینی است که به سنجش جنبش های حق طلبانه و هر نیروی مدافع آزادی و رهایی تبدیل گشته است.

٣. کوبانی اما فقط نبردی ۱۰۰روزه و جنگ مقاومت برای حفاظت از یک شهر نیست که مبشر و مبلغ مانیفست و پلاتفرم حقوق زنان، خود مدریت دمکراتیک و ساختن دنیای آزاد با اتکا به نیروی مردمشان در قلب خاورمیانهای است که جنگ و کشتار، آدم کشی های قومی و مذهبی را پایانی نیست.

۴. ۱۰۰ روز نبرد کوبانی، جنبش های آزادی خواهی کردستان را در همهی بخش هایش بیش از گذشته درهم تنیده است و مرزهای خط کشی شده ۱۹۱۶ سایسپیکو را کم رنگ کرد. از منظر جهانیان نیز مسئله کرد و جنبش های آزادی خواهی کردستان در همهی بخش های آن بیش از پیش به مسئلهای واحد و مشترک بدل گشته است. بیش از هر زمانی اوج و فرود و شکست و پیروزی هریک از جنبش های کردستان بر همدیگر اثرات بلافصل می گذارد. ۱۰۰ روز نبرد پرغرور کوبانی بیش از هر زمانی جنبش های کردستان را در خاورمیانه به پیشقراول هر مبارزه آزدی خواهی، حق طلبی، دموکراسی خواهی و مردمی بدل کرده است.

۵. مقاومت کوبانی، فراخوانی است برای استراتژی نوینی در جنبش های آزادی خواهی کردستان. پایان یک دوره از مبارزات رهایبخش کردستان، پایانی است بر نوعی از استراتژی و سیاست، و وداع با سنت های دست و پا گیری که مانع از نشان دادن ظرفیت های مردمی و اتکا به نیروی خود تودههاست. رستگاری فقط و با اتکا به اراده و نیرو و نبرد مردمانش _ حتی سالخوردگانش_ ممکن است. هر گلولهای که به سوی سنگرهای کوبانی شلیک می شد همچون تازیانه بر پیکر فرتوت سنت ها و اندیشهها و راهکارهای زائد و کهن در چپ و راست در جنبش های کردستان فرود می آمد.

۶. نام و آوازه زنان کرد در این ۱۰۰ روز به یمن دلاوری های زنان کوبانی در جهان طنین انداز شد. صحنهها و تصاویر زنان کوبانی بر صفحات روزنامهها و مجلات و تلویزیون ها نشان از ملت و جنبشی با اراده می داد که رسالت بزرگی تقبل کرده است. رزم و حضور زنان کوبانی به این مقاومت، به جنبش های آزادیخواهی کردستان، به آرمان و اهداف و خواستههای خلق کرد جلوههای انسانی تر، متمدن تر و حق طلبانهتری بخشیده است. در جنبش های کردستان، احزاب سیاسی و تحولات سیاسی و اجتماعی وزن، اعتبار، جایگاه و موقعیت زنان کرد جهش غیرقابل بازگشت به جلو برداشته است.

۷. نبرد ۱۰۰ روزه کوبانی، حضور برجسته زنان، تدوین قوانین برابری خواهانه، خودمدیریتی دمکراتیک که همه متاثر از اندیشههای چپ و سوسیالیستی است، هم به اعتبار چپ سوسیالیستی افزود و هم به مباحثات گرم و اساسی و امیدوار کنندهای حتی در افراطی ترین جریانات آن دامن زد. بسیاری از تابوهای فکری آنان را زیر سئوال برد و زمینههای مساعدی را برای همگرایی مجدد و حضور در جنبش مردمی و آشتی با آن را فراهم ساخته است. چپ سوسیالیستی کردستانی درس های فراوانی دارد که باید از کوبانی بیاموزد.

٨. ترکیه را از تند پیچ کوبانی گریزی نبود. هیچ نبردی هم چون کوبانی نتوانست و نمی توانست، چهره و ماهیت ترکیهی فاشیست _ این کاندیدای دهها ساله اتحادیه اروپای مدرن و متمدن _ را به جهانیان نشان دهد. در صد سال گذشته ترکیه از سرکوبگران اصلی خلق کرد و انکارگر سمج هویت و موجودیت یک ملت دهها ملیونی، پایمال کننده بی رحم حقوق و آزادی های خلق کرد و جنایت کار قصی القلب خلق کرد بود اما معامله با چنین رژیمی، هم آوازشدن با وی در تروریست نامیدن احزاب و مردمش و در انکار جنبش آنان در "دنیای متمدن" تداوم داشت. این نبرد کوبانی و حمایت جهانی است که این معادله را به هم ریخته است. "تروریست" های دیروز، اینک کوشندگان مسلح با حمایت جهانی اند و "هم پیمان" دیروزی به همدستی با ارتجاعی ترین گروه آدم کشی متهم است.

۹. هرچه به صدمین روز نبرد کوبانی نزدیک تر می شدیم، نام و نبرد کوبانی در ژورنالیسم رسمی کم حضورتر و کم رنگ تر گردیده است. چرا به محاصره کوبانی پایان ندادند، چرا در حالی که به مدت ٢٠ روز رژیم صدام را به زیر کشیدند، در محاصره کوبانی و بستن راههای نفوذی داعش به کوبانی چاره اساسی در پیش گرفته نشده است؟ آیا کوبانی قربانی معاملات منطقهای خواهد شد؟ مقاومت کوبانی و مشارکت مردمی و حمایت های جهانی تا کنون چنین سناریویی را نامحتمل ساخته است.

۱۰. اعزام واحدهای پیشمرگ از اقلیم کردستان به کوبانی و عبور کاروان آن از شهرهای کردستان ترکیه و استقبال تاریخی مردم این شهرها و خلق صحنههای باشکوه، مقاومت ۱۰۰ روزه کوبانی، تدوین پلاتفرم زنان در کانتون "جزیره"، مشارکت والای مردمی در امر سازماندهی اجتماعی و خودمدیریتی دمکراتیک، سازماندهی روز جهانی کوبانی و برگزاری آن در اقصی نقاط جهان و برگزاری آن تحت حاکمیت مستبدانه جمهوری اسلامی و حمایت مردم کردستان از کوبانی در حالی که خود تحت محاصره رژیم اسلامی در ایران قرار دارند، مداخله و مشارکت و حضور مردمی و اراده و ابتکارات آنان را در امروز و فردای جنبش های آزادی خواهانهشان چندین گام اساسی به جلو رانده است و همین نیرو و اراده و اگاهی و مشارکت مردمی است که ضامن پیروزی نهایی و ساختن دنیای آزاد خواهد بود.