• آیا اگر مردم "رفاه" را در جامعه ببینند، "رکود" را رخت بربسته، «رونق اقتصادی» را به وفور مشاهده کنند، نیازی به آمارهای متفاوت دولتی شامل مرکز آمار و بانک مرکزی و اصرار به آن که «وضع بهتر شده» دارند؟! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۴ دی ۱٣۹٣ -  ۲۵ دسامبر ۲۰۱۴

دکتر حسن روحانی در تازه ترین دور از سفرهای استانی خود، اینبار به خراسان جنوبی سفر کرده است. وی در این سفر گفته است: می دانید ما از آغاز این دولت با دو معضل بسیار بزرگ مواجه بودیم و لازم بوده این دو معضل را از پیش پای مردم برداریم. اول تورم بالای ۴۰ درصد بود که لازم بود با کمک مردم و همت مسئولین قدم به قدم این تورم را کاهش دهیم و امروز خوشحالیم که تورم را به مرز ۱۷ و ۱٨ درصد رساندیم، این به این معناست که از آغاز دولت که امروز ۱۶ ماه از فعالیتش می گذرد توانستیم تورم را از ۴۰ درصد به ۱۷ درصد کاهش دهیم. اما در کنار تورم مسئله رکود نیز وجود داشت، یعنی عدم رشد و رونق ما در سال های گذشته و به تعبیر اقتصادی رشد مان منفی بوده یعنی نه تنها به جلو نرفتیم بلکه به عقب نیز بازگشت داشتیم.

به گزارش پایگاه خبری «تیک» Tik.ir؛ روحانی گفت: در سال ۱٣۹٣ در پایان سه ماه اول با محاسبات بانک مرکزی توانستیم نسبت به ٣ ماه اول ۹۲ رشد و حرکت رو به جلو داشته باشیم. وی همچنین افزود: در سه ماه اول سال کشور دارای رشد اقتصادی بود و در واقع از رکود عبور کردیم و این به معنای آغاز رونق، آغاز شکوفایی، آغاز حرکت به پیش بود

در ادامه ی این گزارش آمده است:
روحانی گفته است «توانستیم تورم را از ۴۰ درصد به ۱۷ درصد کاهش دهیم». این سخن اما در حالی بیان می شود که هیچ برهان مشخصی برای این ادعای بزرگ وجود ندارد، آنچه اینک در میان مردم دیده می شود، آزار ملت مظلوم ایران از مشکلات سهمگین اقتصادی است، قیمت هایی که روز به روز افزایش پیدا می کند و جیب ملت، هر روز خالی تر می شود! با این حال، جناب رییس جمهور معتقد است تورم ۴۰ درصدی دوره احمدی نژاد را به ۱۷ درصد کاهش داده است، اما هیچ نشانی از این ادعا ارائه نداده است.
ادعای مکرر وی مبنی بر «رفع رکود» نیز بار دیگر بر زبان او جاری شده است. این درحالیست که حتی صعنت ساختمان سازی به عنوان یکی از مهمترین و در عین حال پررونق ترین صنایع کشور در چند دهه اخیر، اینک در رکود کامل به سر می برد و حتی هیچ ملک و ساختمانی خرید و فروش نمی شود و به تبع آن، دهها صنعت وابسته نیز دچار رکود شده اند، اتفاقی که تا پیش از ریاست جمهوری روحانی، لااقل در این حوزه به شکلی پرجنب و جوش وجود داشت.
روحانی در ادامه ارائه آمارهای جذاب، فرموده است «اینک نه تنها از رکود بگذشته ایم که شاهد «رونق اقتصادی» هستیم»
حقیقتاً مردم پس از شنیدن این ادعای بزرگ چه چیزی به ذهنشان می رسد؟ مگر نه آنکه در ایام دولت احمدی نژاد، رییس جمهور وقت مکرراً با ادبیات ویژه ی خود، وضعیت مملکت را گل و بلبل می دانست و گذشته را تاریک و تار می پنداشت، چرا دکتر روحانی، در مسیر دولت پیشین قدم برمی دارد؟! چه تفاوتی دارد ادعاهای بزرگ احمدی نژاد با آمارهای جذاب روحانی؟! آیا تنها «ادبیات» وعده ها و آمارهای نامفهوم عوض شده؟! این همه ادعای تغییر و کن فیکونی، ان شالله که این نبود؟!
هیچ کس از یاد نبرده که آقای احمدی نژاد، عمده عمر دولت خود را به ارائه آمارهای عجیب و غریب از وضعیت ممکلت می گذارند، به طوریکه صرف توجه به این آمارها، ذهنیتی «گل و بلبل» از وضعیت مملکت برجای می گذاشت! سئوال اینجاست که اگر قرار بود مردم به ارائه آمارهای اقتصادی از سوی دولت احمدی نژاد توجه کنند، آیا حاضر بودند به دولتی رای دهند که کاملاً در مقابل دولت پیشین است؟! اگر آن آمارها صحیح بود و دل مردم را می ربایید، چرا بار دیگر، همان دولت و همان خط را تداوم ندادند؟! آیا مردم حاضر بودند احمدی نژاد را رها کنند؟! پس چرا از فرط عصبانیت به گروهی رای دادند که افتخار خود را «راستگویی» می پنداشت؟! سئوال این است، آیا آمارهای ویژه بانک مرکزی، تنها جهت خوشحالی و رضایت حضرات تهیه می شود یا قرار است نفعی هم برای مردم داشته باشد؟!
اساساً چه اصرایست که دولت ها برای اثبات زحمات خود، آمار به مردم ارائه دهند؟! آیا اگر مردم "رفاه" را در جامعه ببینند، "رکود" را رخت بربسته، «رونق اقتصادی» را به وفور مشاهده کنند، نیازی به آمارهای متفاوت دولتی شامل مرکز آمار و بانک مرکزی و ... دارند؟! مگر مردم مظلوم ایران، با چنین آمارهای ارضا می شوند و مشکلات جدی معیشتی خود را فراموش می کنند؟!