| 
				          		
						            
						            	
						            	
							            
							            	درس های "خشونت مقدس" در پاریس  
							            
 
						            	
						       			دریادل توانا
						       			
						       			
						       			 
									• 
تلاش و مبارزه ای  که نیروهای راست افراطی، با بهره گیری از فضا و احساسات مردم، ناشی از  ترور فجیع و جنایتکارانه "کاریکاتوریست های شارلی"  آغاز کرده اند... راه و روشی بغایت نادرست است و به گسترش خشونت و ترور می انجامد
						       		...
 
 
						            اخبار روز: 
						            www.iran-chabar.de
						            يکشنبه 
							            ۲٨ دی ۱٣۹٣ - 
							            ۱٨ ژانويه ۲۰۱۵
 
 
					            	
						            
  
		
۱-	گروههای افراطی دینی، در حرکتی هماهنگ با راست ترین نیروهای افراطی در غرب، می خواهند با خشونت مقدس، جهان را به کام ترور و جنگ ببرند و دموکراسی ها را هم با خطری جدی  مواجه سازند، آنچه در پاریس گذشت هشداری ست برای دنیای مدرن و آزاد، تا به موازین دموکراتیک و حقوق بشر پایبندی نشان دهند و در مبارزه و تلاشی مستمر، دموکراسی را بیش از پیش  توسعه دهند از حقوق و آزادی های فردی و اجتماعی همگان بدور از باورهای دینی، ایدئولوژیک و قومی و نژادی  قاطعانه حمایت کنند، فقر و بی عدالتی را از میان بردارند  و... راه گرایش به سوی افراط گرائی دینی  در میان جوانان و مردم  را مسدود سازند. 
این مبارزه بر بستر مبارزه  با اسلام  و توهین به آنچه نزد مسلمانان "مقدس" شمرده می شود به نتیجه نمی رسد. تلاش و مبارزه ای  که نیروهای راست افراطی، با بهره گیری از فضا و احساسات مردم، ناشی از ترور فجیع و جنایتکارانه "کاریکاتوریست های شارلی" آغاز کرده اند که با اسلام ضدیت می کنند، به مقدسات مسلمانان توهین می نمایند و خواستار اخراج مسلمانان از غرب میشوند و بدور از اصول بنیادین دموکراتیک (حمایت از حقوق مخالف) درخواست می نمایند که مسلمانان چمدانها را ببندند و بروند... راه و روشی بغایت نادرست است، این روش  بستر را برای رشد جریانات افراطی مذهبی مساعد و به گسترش "خشونت و ترور مقدس"  میدان  می دهد.
 ۲- از ارکان اساسی در مبارزه با رشد و توسعه گروههای افراطی دینی، توجه و حمایت دنیای مدرن از نیروهای ملی و آزادیخواه در کشورهای استبدادی است. این حمایت صرفن استفاده از نیروی نظامی و جنگ با دولتهای استبدادی نیست  چرا که دموکراسی را "نه" می توان با جنگ  به کشوری صادر کرد و "نه" می توان به مردمی هدیه نمود. دموکراسی بر بنیان تغییر نگرش جامعه شناختی در روابط درونی جامعه و چگونگی شکل گیری و تشکیل قدرت سیاسی جامعه انسانی واقعیت پیدا می کند و گسترش می یابد. بر این اساس  دنیای مدرن می باید بر نحوه تعامل و روابط با:
 دولت هائی که حقوق بشر را بصورتی گسترده نقص می کنند، مخالفین را به بند می کشند، شکنجه و اعدام می کنند، آزادی ها و حقوق فردی و اجتماعی نیروهای ملی و آزادیخواه را به لطایف الحیل پایمال می نمایند، با یکجانبه نگری افراطی ایدئولوژیک و دینی، در امور سایر کشورها دخالت می کنند و گروههایی را بمنظور دستیابی به اهداف فرقه گرایانه خود سازماندهی می نمایند حتی با تلاش بمنظور دستیابی به سلاحهای نامتعارف، تنش های منطقه ای را ایجاد و وسعت می دهند به نظام و روابط بین المللی بی توجهی می کنند و... تغییری اساسی صورت دهند و تنها بر منافع ملی کشور خود تکیه و تاکید نکنند و برای "انسان و شان انسانی مردم کشورها" ارج و منزلتی قائل شوند.
 دنیای امروز نیازمند تغییر جدی در روابط جهانی، میان دولت ها و ملت هاست، دنیای امروز نیازمند روابطی مبتنی بر دموکراسی و آزادی ست، روابطی که بر بنیان موازین حقوق بشر و احترام به منافع ملت ها بنا شده باشد.
 
 |