یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

اعتراضات صنفی معلمان، ریشه ها و امیدها
جعفر ابراهیمی- معلم


• اعتراضات منطقی معلمان با طی یک روند رو به جلو به نقطه مهم و حساسی رسیده است بطوری که مطالبات و خواست های انسانی این قشر زحمت کش در اعتصابات سراسری روزهای ۳۰ بهمن و اول دی متبلور گردید. در این یادداشت کوتاه می کوشم ضمن بررسی زمینه های شکل گیری این اعتراضات نگاهی داشته باشم به وظایف و مسئولیت های کسانی که دغدغه تغییر شرایط آموزش ایران دارند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۶ بهمن ۱٣۹٣ -  ۵ فوريه ۲۰۱۵


اعتراضات منطقی معلمان با طی یک روند رو به جلو به نقطه مهم و حساسی رسیده است بطوری که مطالبات و خواست های انسانی این قشر زحمت کش در اعتصابات سراسری روزهای 30 بهمن و اول دی متبلور گردید. در این یادداشت کوتاه می کوشم ضمن بررسی زمینه های شکل گیری این اعتراضات نگاهی داشته باشم به وظایف و مسئولیت های کسانی که دغدغه تغییر شرایط آموزش ایران دارند.
بی شک کانونی ترین و اصلی ترین علت اعتراضات ماههای اخیر که با نامههای سرگشاده شروع و به تحصن روزهای اخیر منتهی گردید ریشه در سیاست‌های تبعیض آمیز حاکمیت نسبت به معیشت معلمان دارد که با سرکوب مستمر و سیستماتیک دستمزد معلمان انجام می گیرد. این سیاست مختص به دولت فعلی نیست اما در سایه سیاست‌های نئولیبرالی و کالایی سازی و خصوصی سازی آموزش در دولت روحانی شکل و روند رو به رشدی به خود گرفته است.
در سایه این سیاست‌ها و با توجه به ساختار غیر دموکراتیک، متمرکز و غیر پویا و متصلب نظام آموزشی و در غیاب تشکل‌های صنفی مستقل فعال در عرصه عمومی، معلمان چاره‌ای جز اعتراض اولیه به‌صورت نامه‌پراکنی نداشتند. نامه سرگشاده جمعی از معلمان در شروع سال تحصیلی، نامه فعالین صنفی سبزوار و از همه مهم‌تر نامه اعتراضی معلمان و برخی از تشکل‌های صنفی به مرگ دل‌خراش محسن خشخاشی هر یک ابعادی از فاجعه در نظام آموزشی را نشان می‌دادند.
در این میان فعالیت رسانه‌ای برخی معلمان و فعالان صنفی در ارتباط با وضعیت آموزش در ایران و وضعیت نابسامان معیشت معلمان، برای روشنگری و آگاهی بخشی به جامعه نقش مهم و تأثیرگذاری داشته است فعالانی که با سلایق سیاسی مختلف و با حفظ فاصله خود از بلوک‌های قدرت و ثروت با رویکردی صنفی، ساختار نظام آموزشی را مورد نقد و واکاوی قرارداده اند. اما در میان نامه های اعتراضی خون نابحق ریخته محسن خشخاشی در شکل‌گیری یک اتحاد سراسری بین معلمان نقش تعیین‌کننده‌ای داشت و نشان داد که ضریب امنیت شغلی معلمان در ابعاد مختلف تا چه حد کاهش ‌یافته است.
در تمام این تحولات برخی تشکل‌های منسوب به معلمان، نه‌تنها در صف مقدم قرار نداشتند بلکه برخی از این تشکل‌ها در نقش جاده‌صاف‌کن سیاست‌های دولت (1) عمل نمودند. عدم انتشار اخبار اعتراضات معلمان و یا انتشار گزینشی اعتراضات، حمایت بی‌چون‌وچرا از سیاست‌های دولت فعلی، استفاده از پایگاه معلمان برای رسیدن به رانت‌های حکومتی و ارجاع ریشه تمام مشکلات و ناکارآمدی‌های به دولت بی‌شک پوپولیست و ناکارآمد قبلی مسیری بود که برخی از این تشکل‌ها در طی 17 ماه اخیر پیموده‌اند.
اما از سوی دیگر برخی از فعالان صنفی باسابقه و کانون‌های صنفی در کشور نیز کوشیده‌اند با نزدیک ساختن مواضع خود به بدنه واقعی معلمان و به پشتوانه اعتبار گذشته و هزینه‌هایی که درگذشته در راستای منافع صنفی پرداخت‌ نموده‌اند موقعیت خود را به‌عنوان نماینده بخشی از بدنه معلمان تثبیت نمایند. در حالی که در فضای کنونی هیچ تشکلی در ایران در موقعیت نمایندگی صنفی سراسری نیست، اما فضای پیشرو فرصت مناسبی ایجاد نموده است تا صف تشکل‌ها و فعالان صنفی مترقی از صف افراد و تشکل های فرصت طلب جدا گردد.
احتمالا در روزهای پیش رو و با توجه به اختصاص بودجه ناعادلانه به بخش آموزش‌وپرورش ،که به‌احتمال‌ زیاد با اصلاح بودجه به خاطر قیمت نفت بدتر نیز خواهد شد، آموزش عمومی در ایران و معیشت معلمان به‌صورت خاص دچار بحران جدی خواهد شد لذا برای مقابله با هجمه پیش رو چاره‌ای جز اتحاد سراسری معلمان بر محور مطالبات صنفی با تأکید بر دستمزد بالای خط فقر، آموزش کیفی و برابر برای همه دانش آموزان، و حق تشکل یابی مستقل برای معلمان وجود ندارد. همان چیزی که امروز به خواست معلمان متحصن در سراسر کشور بخصوص معلمان پیشروی مریوانی، کرمانشاهی و شاهرودی بدل شده است.
در مسیر پیش رو جاده صافکن های ثروت و قدرت در عرصه آموزش، که بقای خود را در استثمار هر چه بیشتر طبقات فرودست و زحمتکش می‌دانند به کمک حمایت‌های مالی فرادستان خواهند کوشید مسیر اعتراضات به‌حق معلمان را منحرف و یا سد نمایند. احضار، تهدید و متهم ساختن فعالان و همکارانی مانند حسین رمضانی سراجاری در شهرقدس و سلیمان عبدی در سقز، در کنارِ از دسترس خارج ساختن سایت مهدی بهلولی ، هک و فیلتر کردن سایت جواد لعل محمدی در همین راستا قابل تحلیل است. بی شک همکاران فعالی که در راستای حقوق صنفی معلمان قدم بر می دارند نیازمند همراهی و حمایت معلمان سراسر کشور هستند.



1. برای مطالعه مقاله جاده صافکن های نئولیبرالیسم در عرصه آموزش به آدرس زیر مراجعه نمایید:
www.kanoonm.com


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست