اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۰ اسفند ۱٣۹٣ -  ۱ مارس ۲۰۱۵

 بهمن جانِ مقصود لو:
درود برتو.
فیلمِ"گزارشِ"تو را دیدم، دوبارهم دیدم، در یک نشست.
این فیلم دُرُست همان چیزی ست که نام اش می گوید:
یک" گزارش":
گزارشی از کار و نگرشِ سینمایی ی عباس جانِ کیارستمی.
کوشیده ای، و توانسته ای، شیوه ی گزارشی ی خودِ کیارستمی را، در فیلمِ"گزارش" اش، به کار گیری.
و برآیندِ این کار نیز دُرُست همان چیزی ست که می خواسته ای:
شناساندنِ کار و نگرشِ سینمایی ی کیارستمی به شیفتگانِ بخشی از سینمای امروزینِ ایران که زبان و بیانی هنجار شکن و نوگرا دارد و، به دُرُستی ، "هنری" نامیده می شود:و که عباس جانِ کیارستمی،بی گمان، تنی از بزرگ ترین آفرینندگانِ آن است.
"گزارشِ"تو گزارشی ساده و سرراست است:فشرده ای از (همه ی؟) ساخته های کیارستمی را به دست می دهد و گزینه ای از سخنانِ روشنگرِ سینماگرِ ما را بر این همه می افزاید و... همین:
بی هیچ گونه داوری . دُرُست همچون خودِ کیارستمی در تک تکِ کارهایش.
و دُرُست اش نیز همین بوده است . کیارستمی را جهانِ سینما تنی از استادانِ پیشتازِ خود می شناسد؛و،درستایشِ او،چندان گفته و نوشته اند که دیگر اکنون جای افزودن بر آن همه بسیار تنگ است. این سینماگرِ نام آور اکنون دیگر در شمارِ بزرگانی ست که به کاربردنِ وصفِ"بی نیاز از توصیف"، درباره ی هیچ یک شان،به هیچ روی"تعارف" نیست.

خسته نباشی، بهمن جان!

با مهر ودرود،

اسماعیل خویی
یکم اسفندماه ۱٣۹٣،
بیدرکجای لندن