• تُنگِ آبم را نمی یابم.
آن را توی مهتابی گذاشتم
تا نیمه های شب که بیدار می شوم
به غلغلِ آبش گوش دهم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۲ اسفند ۱٣۹٣ -  ٣ مارس ۲۰۱۵

 
 تُنگِ آبم را نمی یابم.
آن را توی مهتابی گذاشتم
تا نیمه های شب که بیدار می شوم
به غلغلِ آبش گوش دهم
که از دلِ پاکِ زمین می گوید.

به مولای روم بگوئید:
از تشنگی بی تابم
اما آبی نمی یابم*.
من واژه ی "آب" را چون او
به فارسی و تازی
ترکی و رومی می دانم
اما از دیدنِ رُخِ یار
در کاسه ی آب ناتوانم.

در مهتاب، سروهای تشنه
چون عابدانِ بیدار در نمازند
باشد که کاریزکَنانِ کویر
از دلِ کرکس و شیرکوه
آبی به تشنگان برسانند.

در بسترم زنی خوابیده
که از الهه ی آبها نشان دارد.
من صدای نفسهایش را می شنوم
اما سالهاست که دیگر نمی توانم
چهره ی زیبایش را ببینم
یا پچپچه ی شیرینش را بشنوم.

۲۷ اکتبر ۲۰۰۶

*- "آب کم جو، تشنگی آور بدست / تا بجوشد آب از بالا و پست" مثنوی، دفتر سوم.