اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۵ اسفند ۱٣۹٣ -  ۶ مارس ۲۰۱۵

* از چشمان زن به جهان بنگر!

زنی که ازآغاز با رنج زاده میشود، زنی که تاریخ ستمی چند وجهی و مبارزه ای مداوم و هرروزه را بر گرده می کشد. زن مبارز کمون پاریس، زنی که در پتروگراد با فریاد " نان برای همه" نطفه‍ی انقلاب اکتبر را شکل می دهد، زنان معترض در تظاهرات سال ۵۷ ایران، زنان بدارآویخته‍ی دهه‍ی ۶۰، زنان کوبانی که آگاهی کاذب "زن خاورمیانه ای" و "نسبیت فرهنگی" را با راستای قامت سرفرازشان به چالش می کشند. زنانی در ایران و سراسر جهان که نظم حاکم را برنمی تابند و در مبارزه و جنگ و گریز مداوم ازتولد تا مرگ، به شرایط موجود نه میگوید. در ضرورت نابودی نظم کنونی و نیاز به برپائی جهانی عاری از سلطه و سرمایه شک نکن!
تقویت وبازتولید روابط سلطه گرایانه و پدر/مردسالار ازمکانیسم های گردش سرمایه درجهان امروز است. سود هنگفت متنج از تولید وباز تولید نیروی کار، کار خانگی و به موازات آن ذخیره‍ی ارتش بیکاران و نیروی کار ارزان زنان، تنیدگی منطق سرمایه با تبعیض جنسیتی را تبیین می کند. دراکثرکشورهای صنعتی پیشرفته زنان درچهارچوب قانونی به حقوق برابربا مردان دست یافته اند که البته تحقق این حقوق رابطه ای تنگاتنگ با سطح رفاه عمومی داشته و دارد، در پی سیاستهای نئولیبرالی و کاهش امکانات اجتماعی، زنان به از دست دادن دستاوردهای تا کنونی سوق داده میشوند. لایه نازکی از زنانی که توانسته بودند در سیستم جای خود را محکم کنند نیز با بهره وری از امکانات قابل خرید مثل استفاده از نیروی کار کارگران خانگی که اکثرا هم زنان فرودست جامعه هستند فشار کمبود امکانات اجتماعی را برای خودشان کم میکنند وبخشی هم به عنوان "زنان موفق" تزئین کننده‍ی تبلیغات به اصطلاح"برابری طلبانه" موسسات ومحافل سرمایه داران میشوند درحالی که خیل عظیم زنان کارگر وفرودست که اکثریت زنان جامعه هستند لگد مال شدن وناپایداری همان حقوق نسبی، که در پی سالها مبارزه جهانی به دست آمده بود را تجربه می کنند.
درشمال آفریقا و خاورمیانه با رشد نیروهای بنیادگرای زن ستیز ،مردگان از گوربیرون آمده، داعش، این تجلی ارتجاع ،طالبان، بوکوحرام و دیگر هذیان گویان و رهروان راستین جمهوری اسلامی ایران روبرو هستیم.
در ایران، رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی که هستی اش بر سرکوب، کشتار و زن ستیزی استوار بوده و هست بعد از اتمام جنگ، درجهت تطابق با سیاستهای نئولیبرالیستی سرمایه جهانی از هیچگونه تلاشی کوتاهی نکرده و تعمیق شکاف طبقاتی، به فقرو فلاکت کشاندن هر چه بیشتر کارگران و فرودستان به ویژه زنان بازتاب آن است.      
همانطوری که از پیش معلوم بود شرایط زیستی و حقوقی زنان در دوران روحانی نه تنها بهتر نشد که قوانین و طرحهای اساسی وبنیادی تازه تصویب شده یورشی همه جانبه تر به هستی زنان را سازمان می دهد. از جمله طرح تعالی جمعیت به کمک طرح عفاف و حجاب و سپردن آن به بسیج علاوه بر نیروی انتظامی، مراد پس راندن هر چه بیشترزنان است که علاوه بر زایش و بازتولید نیروی کاروکار خانگی، و درجامعه ای که فقروتهیدستی بیداد میکند، تبدیل هر چه گسترده تر زنان به نیروی کار فوق ارزان و سوق دادن هر چه بیشتر زنان به مشاغلی است که به شکل کارگران خانگی در خدمت ثروتمندان ویا دور کاری و مونتاژ و بسته بندی و غیره درخانه ها و همچنین در خیابان و مترو و.... بدون هیج قرداد شغلی، تامین اجتماعی و... در پی امرار معاش خود و فرزندانش می باشد.                  
بیلان کار اصلاح طلبان چه از نوع روحانی، خاتمی ویا نظریه پردازان اصلاح طلب در حوزه زنان، امروز در دست است. کسانی که برآمد خشم و طغیان تود ه ها را بر سر سفره رژیم به یغما میدهند هر چند تعدادی از خودشان هم دچار بی مهری وعتاب قرار می گیرند. گیریم چند نفر زن، وزیر و رئیس هم باشند ویا بشوند، چه مرحمی بر درد توده های عظیم زنان تهیدست و کارگر جامعه خواهند گذاشت؟ آنچه خودنمائی می کند، اگر فریب وبه انحراف و فنا کشاندن اعتراضات توده ها را نادیده بگیریم، عدم توانائی آنها به داشتن تاثیر مثبت بروضعیت زنان و توده‍ی عظیم فرودستان جامعه است و تایید بی رسالتی آنهاست.
از طرفی شاهد ٣۶ سال مبارزه زنان با وجود این همه سرکوب وکشتارهستیم. تشدید وگسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری، اعتراضات معلمان و پرستاران و تداوم اعتراضات اقشار مختلف در مناطق مختلف به سیاستهای رژیم، می تواند نوید بخش آن باشد که اینبار درد مشترک به درمان مشترک بیانجامد.                                    
جنبش کارگری نمی تواند بدون مقابله بر علیه روابط سلطه گرایانه و پدر/مردسالاری تکانی برخود دهد و زنان این بی حقوق ترین بخش فرودستان جامعه را با خود همراه کند همانطور که جنبش زنان همدستان واقعی خود را در جنبش کارگری ضد سلطه وضد مرد سالاری می یابند.                                                                              
زنده باد آزادی زنان! پیروز باد ۸ مارس!
سرنگون باد جمهوری اسلامی    زنده باد سوسیالیسم
کار رفاه آزادی    جمهوری شورایی
هسته اقلیت   مارس ٢٠١٥ برابر با اسفند۱٣۹٣