اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۰ اسفند ۱٣۹٣ -  ۱۱ مارس ۲۰۱۵

بنیاد اسماعیل خویی برای گرامی داشت روز جهانی زن در روز هفتم مارس برنامه ویژه ای را با شرکت برابری خواهان شهر برگزار کرد.
برنامه در ساعت سه بعدازظهر باخوش آمد و معرفی بنیاد اسماعیل خویی بوسیله آقای سیاوش عبقری شروع شد و سپس خانم شهلا عبقری پیش گفتارکوتاهی در باره اهمیت گردهم آیی روز جهانی زن و تلا ش در از بین بردن فرهنگ تبعیض جنسیتی ارائه داد.
پس از سخنان شهلا عبقری خانم مرضیه شاه بزاز شاعر مقیم آتلاتنا که مادر است و مهندس مکانیک و سالیان دراز است که دست بقلم دارد اشعارزیر را خواند:
هیس:
divanpress.com

بکارت
divanpress.com

به برادرم
divanpress.com

با ساز تو
divanpress.com

دیلان
divanpress.com

سپس خانم پانته آ بهرامی نویسنده و کارگردان، فارغ التحصیل دانشگاه دورتموند و کلن آلمان که رساله دکترای خود را در مورد «نقش زن و هویت زنانه در سینمای پیش و پس از انقلاب» نگاشته و فیلم های زیادی از جمله.«از این فریاد تا آن فریاد»،«و من عاشقانه زیسته ام»،«جوانه اندوه»،«به کسی تعلق ندارم»،«بازی با آتش »،«جنبش کارگری ایران» ،«حقوق زنان، حقوق بشر است» را کارگردانی کرده و اکنون مقیم نیویورک است و بکار فیلم سازی و روزنامه نگاری و تدریس زبان آلمانی در کالج برگن مشغول است در مورد
"خشونت پنهان بر زنان و عادی سازی خشونت" سخن گفت.
ایشان ابتدا درموردتفاوت بین خشم و خشونت توضیح داد:
"خشم یک احساس و خشونت یک عمل است.خشونت در لغت نامه به معنای درشتی، ناهمواری و تند خویی است.
هرگونه رفتاری که با هدف وارد نمودن آسیب به فرد صورت گیرد رفتار خشونت‌آمیز نام می‌گیرد. رفتار خشونت‌آمیز می‌تواند در سطح آگاهانه یا ناآگاهانه صورت گیرد.
خشونت در واقع به همه موانعی گفته می شود که مانع شکوفایی انسان بصورت آزاد است. خشونت یک امر تاریخی و اجتماعی است و نه یک امر غریزی، آن جور که اریک فروم نیز بدان معتقد است.
اینکه فردی بیکار است در مجموع ازنظر من خشونت پنهان محسوب می شود، برای اینکه در روند خودش به شکوفایی فرد لطمه وارد می کند. این خشونت پنهان در سطح کلی زنان و مردان در جامعه وجود دارد."
و سپس او آماری در مورد بیکاری در جامعه ایران و زنان داد:
"نزدیک به یک چهارم از نیروی کار ایران فاقد اشتغال و بیکار است. حدود ۷۰ درصد جمعیت ایران زیر ۳۵ سال سن دارند. مرکز آمار ایران میزان بیکاری جوانان را ۲۱٫۸ درصد اعلام کرده که تقریبا دو برابر نرخ متوسط بیکاری در ایران است. نرخ بیکاری در استان‌های مختلف ایران متفاوت است. اما اغلب نرخ بی‌کاری در استان‌های مرزنشین از دیگر نقاط ایران بالاتر است.‬
آمارگیری مرکز آمار ایران که زمستان ۹۲ منتشرشده، نشان می دهد، از هر دو زن درمناطق شهری یک نفر بیکار است. نرخ بیکاری در زنان بین ۲۰ تا ۲۴ سال، ۵۴ درصد است. ودرمناطق روستایی بیکاری بین زنان ۲۰ تا ۲۴ سال ۲۴ درصد است.
آمار نشان میدهد که درصد شاغلان در روستاها قدری بیشتر است و این نه به آن خاطر است که آنان واقعا شاغلند، بلکه از آنجا که نتایج کارشان به درآمد خانواده کمک می کند آنان زمان سرشماری خود را شاغل اعلام می کنند. زنان روستایی در کارهایی مثل زراعت، کشاورزی، دامداری و صنایع دستی مشغولند.
در استان های لرستان، کرمانشاه و زنجان نرخ بیکاری برای زنان جوان ۸۰ درصد است. بیکاری در میان دانش آموختگان بیشتر از افراد کم سواد است.
بر اساس این گزارش ۴۳ درصد زنان جویای کار و ۲۶ درصد مردان جویای کار بیش از ۱۹ ماه است که در انتظار کار هستند.
بخش عمده کاهش فعالیت اقتصادی،مربوط به زنان است. آمار نشان می دهد که در یک سال گذشته بیش از ۵۵۳ هزار نفر از زنان از چرخه فعالیت های اقتصادی خارج شده اند و تعدادشان از چهار میلیون و۳۰۰هزار نفر در تابستان سال گذشته به سه میلیون و۷۰۰ هزار نفر در تابستان امسال کاهش پیدا کرده است.
بنابر تعریف مرکز آمار، هر کس در هفته یک ساعت کار کند، شاغل است و در غیر این صورت در ردیف بیکاران جای می گیرد.
به این ترتیب، سهم زنان در فعالیت های اقتصادی ایران کمتر از سه میلیون و ۷۵۰ هزار نفر و سهم مردان بیشتر از ۲۰ میلیون نفر است.این آمار مربوط به سال ۱۳۹۲ است و بیشترین بیکاری زنان مربوط به شهرهایی مثل هیرمند (سیستان و بلوچستان) با ۵۳ درصد، اندیمشک ۵۴،۲ درصد ، اردکان ۵۱،۹ و بندرانزلی با ۴۴،۹ درصد است. بدترین وضعیت در شهر مسجد سلیمان با ۵۶،۹ درصد است
تهران نیز با وجود قرار داشتن در کانون تجمع مراکز صنعتی و اداری کشور، دارای وضعیت نامناسبی برای بیکاری زنان است و در این استان نیز زنان فرصت کافی برای ورود به بازار کار پیدا نمی کنند. متوسط نرخ بیکاری زنان در این استان۲۱،۶ درصد است.
در چهارمحال بختیاری نیز وضعیت بیکاری برای زنان چندان رضایت بخش نیست ومتوسط نرخ بیکاری نیز.۲۳،۵ درصد اعلام شده است.استان مرکزی در خنداب با ۳٫۱ درصد جزو بهترین نرخ بیکاری زنان کشورمحسوب میشود ولی در ۸ شهر دیگر وضعیت نامطلوب است. بدترین وضعیت بیکاری این استان برای زنان ساکن در شهر اراک ۲۹٫۳ درصد است. هرمزگان در شهر قشم ۶٫۴ درصد بهترین و در بندرعباس با ۲۲٫۹ درصد؛ بدترین نرخ بیکاری زنان را تجربه می کند.
در گلستان وضعیت بهتر است و ۷ شهر از ۱۴ شهر این استان دارای بیکاری بالای ۱۵ درصد است. بهترین نرخ بیکاری نیز مربوط به مراوه تپه با ۷٫۵ درصد است. استان شمالی دیگر گیلان است که از استان های نامطلوب اشتغال زنان است به نحوی که تمام ۱۶ شهر این استان برای زنان هیچگونه فضای مناسبی جهت جستجوی کار ندارد و بدترین وضعیت نیز در شهر بندرانزلی با ۴۴٫۹ درصد بیکاری است.
درصد کل اشتغال زنان در ایران پیش از انقلاب ۱۴ درصد بود و در ایران امروز آمار نزدیک به ۱۳،۸ درصد را نشان میدهد. یعنی ما ۳۶ سال بعد از انقلاب در زمینه اشتغال زنان شاهد عقب گرد هستیم. آمار و ارقام مرکز آمار ایران این فاجعه رانشان می دهد."
خانم بهرامی پس از ارایه آمار بیکاری زنان به پیامدهای بیکاری پرداخت.
"پیامدهای بیکاری درزنان افسردگی و در عین حال پرخاشگری است. زنی که در خانواده و جامعه بیکار است، احساس می کند که فایده ای برای خودش ، خانواده و جامعه ندارد. حس سودمندی و فایده خود را ازدست می دهد، در عین حال نداشتن قدرت مالی زن در رفاه خانواده نیز تاثیر گذار است.
بیکاری برای زنان در جامعه ایران عادی محسوب میشود این عادی سازی در طول زمان از طریق ابزارهایی مانند   آموزش مثلا در کتاب های درسی ، رادیو وتلویزیون، روزنامه ها، بیلبردهای تبلیغاتی در خیابانها و سایر رسانه ها صورت میگیرد. از طریق این ابزارها ایدئولوژی حاکم که جایگاه مادر بودن و سرپرستی بچه را تبلیغ میکند مرتب تکرار میگردد. این گفتمان عملا زنان را از صحنه کار خارج میکند.
زنی که کار نمیکند و استقلال مالی ندارد قدرت تصمیم گیری خود را در عرصه های مختلف مثل خانواده ، عرصه های اجتماعی و سیاسی نیز ازدست میدهد .زنی که از خشونت ساختاری پنهان رنج می برد براحتی می تواند مورد خشونت آشکار مثل خشونت خانگی، تجاوز و غیره نیز قرار گیرد.
خانم بهرامی با توضیح در مورد کنوانسیون رفع تبعیض از زنان که ایران هنوز به آن نپیوسته سخنانش را به پایان برد و همچمین اضافه کرد که موازنه قدرت درایران بسیار نامتعادل است.. زنان از نابرابری در قوانین رنج می برند و علاوه بر موانع قانونی با موانع اجتماعی نیز روبرو هستند،.با اینکه جمهوری اسلامی خود یکی از موانع ساختار خشونت پنهان در زنان است، اما تا زمانی که زنان وسیعی به حوزه اشتغال نپیوندند و بعنوان یک نیرونتوانند درگیر شوند، نمی توان انتظار قوانین برابر را داشت.

پس از سخنان خانم بهرامی مدت 20 دقیقه برای پذیرایی تنفس داده شد که با اسلاید شویی که برای روز جهانی زن تهیه شده بود،همراه بود.
پس از تنفس، آقای باقری شعری را که به مناسبت روز زن سروده بود خواند و سپس کاریکاتوریست هنرمند شهر، آقای کورش سلیمانی کاریکاتور زیبایی را که از خانم بهرامی تهیه کرده بود از طرف بنیاد خویی به ایشان اهدا کرد. جلسه با پرسش و پاسخ که حاضران بطور فعال در ان مشارکت کردند و قدردانی به پایان رسید.