• از دید ما تلاش برای جنبش برابری طلبی جنسیتی و جنبش ملی موازی است و برای هردو می کوشیم. در همان حال تاکید می کنیم که ما از حقوق خود تحت هیچ بهانه ای اعم از نداشتن دولت و حاکمیت ملی و اولویت مبارزه با تبعیض و ستم ملی علیه کوردها چشم نخواهیم پوشید. تبعیض جنسیتی و خشونت علیه زنان نه تنها از طرف حکومت گران که از سوی مردم خودمان هم علیه زنان اعمال می شود. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۶ اسفند ۱٣۹٣ -  ۱۷ مارس ۲۰۱۵

                                                    
جنبش فمینیستی چنان در جهان گسترش یافته است که حتی ملت ها و اتنیک های دورافتاده ی جهان نیز از امواج آن به نحوی بی نسیب نمانده اند. فمینیسم نه تنها موجب تغییرات جدی در نگاه به زن و مباحث مربوط به جنسیت شده است، بلکه سایه ی خود را بروی عرصه های علمی و فلسفی هم کشیده است. امروزه بحث جنسیت و لزوم برابری جنسیتی به فصل های غیر قابل اجتناب کتاب های علمی دانشگاهی به ویژه در رشته های جامعه شناسی، روان شناسی و روان شناسی اجتماعی و غیره تبدیل شده است.
وضعیت زنان در برخی از کشورهای جهان بهبود یافته است. کم نیستند تعداد کشورهایی که قوانین مدافع حقوق زنان و جلوگیری از خشونت علیه زنان را تصویب و به مرحله ی اجرا گذاشته اند. با این وصف هنوز تا حصول دنیایی مملو از برابری، صلح، آرامش و عاری از تبعیض راه درازی در پیش است.
امروزه برخی زنان فمینیست به این نتیجه رسیده اند که برای ایجاد تغییر به نفع زنان باید قدرت سیاسی را بدست گرفت و در رهبری سیاسی و مراکز تصمیم گیری مشارکت مستقیم داشت. حتی برخی فمینیست ها معتقدند که باید سیستم سیاسی مردسالارانه ی موجود را از ریشه متحول کرد و تغییرات جدی در آن ایجاد کرد!
به لحاظ سیاسی اگرچه زنان در کشاکش امواج مختلف فمینیسم به نحوی ازانحا از مشارکت مستقیم درعرصه ی قدرت سیاسی خودداری ورزیده اند اما از حاشیه ی سیاست غافل نبوده اند؛ چرا که مسئله ی زنان و بحث برابری جنسیتی بدون پرداختن به حوزه ی سیاسی که همه ی دیگر حوزه ها را تحت تاثیر خود قرار می دهد، عملا غیر ممکن است.
البته مشارکت زنان کورد در عرصه ی سیاسی غیر قابل انکار است، به طوریکه تاریخ مبارزه ی کوردها را بدون حضور زنان نمی توان بازنویسی کرد. از مشارکت دیرین زنان کورد در جنبش کوردی گرفته تا مشارکت زنان در جنبش های معاصر همچون دوران پس از انقلاب ایران، چه در جنبش مدنی و چه در مقاومت مسلحانه ی کوردها، و نیز در شعله ور شدن دوباره ی جنبش کوردی در جنوب و شمال کوردستان و نیز اخیرا در غرب کوردستان نقش کورد زنان غیر قابل انکار است. مقاومت قهرمانانه ی زنان در غرب کوردستان و به ویژه در کوبانی همه ی دنیا را متعجب نموده و در جهان وجهه ی بسیار مثبتی از کوردها ارائه داده است. با وجود این متاسفانه زنان کورد هیچگاه در رهبری سیاسی و مراکز تصمیم گیری سیاسی بویژه در بخش شرقی کوردستان مشارکت واقعی و کارا نداشته اند یا از چنین مشارکتی جلوگیری شده است!
با آسیب شناسی مشارکت بی وقفه ی زنان کورد در همه ی عرصه ها و حصول کمترین دستاورد ممکن برای زنان از سوی مراکز رهبری و برنامه ریزان سیاست در کل کوردستان و به ویژه در شرق کوردستان، بر این باوریم که ما زنان باید خود را از سایه بودن صرف برهانیم. صرفا داشتن سازمانهای غیر سیاسی و حاشیه ای زنانه آرمان برابری طلبی ما را به سرمنزل مقصود نخواهد رساند.
چنانچه زنان واقعا باورمند به یکسانی و برابری جنسیتی در مراکز تصمیم گیری سیاسی حضور نداشته و در شکل گیری تصمیمات سرنوشت ساز ملت کورد نقش موثر نداشته باشند، راه پر فراز و نشیب آزادی سرزمین، آزادی اندیشه، دموکراسی و یکسانی پیموده نخواهد شد. تنها مشورت با زنان کافی نیست. زنان باید در تصمیم گیریها مشارکت مستقیم داشته باشند.
توهمی بیش نیست اگر ما زنان گمان بریم که با پشتیبانی کردن مردان سیاسی و دلگرمی دادن به آنها و یا ایستادن در کنارشان جایی نزدیک به قدرت سیاسی یافته و مردان ما را به لطف خود در قدرت و تصمیم گیری سیاسی مشارکت خواهند داد. سیستم قدرت مردانه با عقلیت و تفکری مردسالارانه طراحی گردیده و اداره می شود. بیش از این نباید غافل ماند و کل عرصه ی قدرت و سیاست را به مردان سپرد و سپس خود زنان با شمعی در طلب حقوقشان سرگردان شوند تا بلکه مردان پشتیبان قوانین سنتی، حق آنان را بدهند و برایشان قوانین برابری طلبانه تصویب کنند. ما کوردها مردمانی هستیم که تا مغز استخوان درد ستم و تبعیض را چشیده ایم. زنان کورد بیش از این اجازه نخواهیم داد که تبعیضات مضاعف درد ما را دوچندان کنند.
احزاب زیادی مسئله برابری جنسیتی را در اساسنامه ها و مباحث خود گنجانده اند، اما در تحقق عملی شعارهایشان چه در درون احزاب و چه در جامعه ناکام مانده اند. ما منکر نقاط قوت و اقدامات مثبت نیستیم اما چشم خود را بر نقاط منفی و وعده های هرگز به عمل نرسیده نیز نخواهیم بست.
از دید ما تلاش برای جنبش برابری طلبی جنسیتی و جنبش ملی موازی است و برای هردو می کوشیم. در همان حال تاکید می کنیم که ما از حقوق خود تحت هیچ بهانه ای اعم از نداشتن دولت و حاکمیت ملی و اولویت مبارزه با تبعیض و ستم ملی علیه کوردها چشم نخواهیم پوشید. تبعیض جنسیتی و خشونت علیه زنان نه تنها از طرف حکومت گران که از سوی مردم خودمان هم علیه زنان اعمال می شود.
ما برای زنانی که نسل هاست در احزاب کوردی مشارکت داشته و از همان پنجره و فضا برای تحقق حقوقشان کوشیده و می کوشند احترام قائلیم و خود را پشتیبان آنان می دانیم. در عین حال به همه ی زنانی که در هر گوشه از خاک کوردستان و یا حتی در خارج از کوردستان برای تحقق برابری جنسیتی می کوشند و رویایشان آزادی زن و آزادی جامعه از تاریکستان عقب ماندگی و ارتجاع است، ادای احترام کرده و دست دوستیشان را به گرمی می فشاریم.
اینک ما جمعی از زنان کورد تأسیس حزب فمینیست کوردستان را اعلام کرده و پیمان می بندیم که استوارتر از گذشته بسوی تحقق حقوق زنان قدم برداریم . هر روز ما باید معادل روز هشت مارس باشد تا به یاری هم دیوار تبعیض برساخته از خشت به خشت ظلم های روا شده علیه زنان را فرو ریزیم.
دست دوستی و همکاری تمام انسانهای برابری طلب را می فشاریم و از هر تلاشی برای فراهم کردن آینده ای بهتر و مملو از یکسانی و برابری و عدم تبعیض دریغ نخواهیم کرد.

با احترام
هیئت موسس حزب فمینیست کوردستان

۸ مارس ۲٠۱۵ معادل با ۱۷ رهشهمێ ۲۷۱٤ کوردی و ۱۷ اسفند ۱۳۹۳ شمسی