• ما باید به صدای به حاشیه کشیده شدن ترین زنان و اقلیت های جنسیتی و جنسی – که بسیاری از آنها شدیدا منقد فمینیسم کلینتون هستند – گوش فرا دهیم و در همبستگی با جنبش هایی که در جستجوی برابری در همه عرصه های زندگی و برای همه مردم است، اقدام کنیم. این ها فمینیست هایی هستند که به جشن هیلاری کلینتون دعوت نمیشوند، مگر اینکه شاید برای خدمت و نظافت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۹ فروردين ۱٣۹۴ -  ۱٨ آوريل ۲۰۱۵

هیلاری کلینتون در پیاده روی یکی از حومه های آمریکا کمپین خود را برای نامزدی ریاست جمهوری 2016 ایالات متحده آغاز کرد. او گفت "آمریکایی ها به شیوه خود با دوران سخت اقتصادی مبارزه کرده اند. اما عرشه هنوز به نفع کسانی است که در بالا تلمبار شده اند." عرشه مطمئنا هنوز به نفع یک درصد رسوای تلمبار شده است، اما با ثروت خود کلینتون که چیزی بین 5 میلیون تا 25 میلیون دلار است، نمیتوان او را جدی گرفت.
سال پیش مسائل نژادی در صحنه سیاسی آمریکا غالب بود. مجموعه ای از تیراندازی ها بر روی مردان سیاه غیر مسلح به اسطوره آمریکای پس از مسائل نژادی، با باراک اوباما در رأس آن، پایان داد. اما با خبر نامزدی کلینتون، بر روی جنبه تیره دیگری از جامعه آمریکا نورافکن افتاده است - جنسیت!
به احتمال بسیار زیاد "ارزش های فمینیستی خانواده" کلینتون بخش کلیدی کمپین او خواهد بود. اما 5 دلیل برای اینکه چرا رئیس جمهور کلینتون ممکن است نتواند به پیشرفت غیر منتظره ای دست یابد:

1 - مزد برابر
در مورد نفرت ظاهری کلینتون از اختلاف دستمزد در آمریکا صحبت های زیادی میشود. او مسئول نشست های چندی در سنای آمریکا در مورد دستمزد برابر بود و کمپین او آگاهانه دو روز قبل از روز ملی مزد برابر، آغاز شد.
اما یکی از پست های بسیار بالای کلینتون عضویت او در هیئت مدیره یکی از بزرگترین کمپانی های خورده فروش یعنی وال مارت از سال 1986 الی 1992 است. وال مارت در طول این دوران، کمپین تبه کارانه ضد اتحادیه ای را به پیش برد، حامیان اتحادیه را اخراج کرد. جاسوسی در میان کارکنان آن تا همین امروز هم ادامه دارد. کلینتون در این مورد سکوت کرد و در سال 2011 یک شکایت نامه مبتنی بر تبعیض جنسی با مبلغ 1.5 میلیون، از سوی زنان کارکن قدیمی و جدید در وال مارت، به دیوان عالی کشور رفت.
این شکایت، سیاست کمپانی را در مورد پرداخت مزد کمتر به زنان در مقابل مردان در تمام بخش های کار، و اینکه زنان کمتر ارتقاء می یابند برجسته کرد. دیوان عالی کشور به این حکم داد که وال مارت نباید با یک طرح دعوی دسته جمعی روبرو شود، آنها سال ها با هر موردی بطور جداگانه ای برخورد کردند. در سال 2013 کلینتون 25 هزار دلار کمک مالی از سوی آلیس والتون در پشتیبانی از کمپین "برای هیلای آماده ایم" دریافت کرد. دو سوم کارکنان وال مارت زنان هستند. اگرچه کلینتون ممکن است احساس کند که دارد سقف شیشه ای را در هم میکوبد، اما به نظر میرسد که تمایل کمی به آنان که در کف باقی مانده اند، دارد.

2 – سیاست خارجی
فهم اینکه چرا سیاست خارجی تجاوزکارانه هیلاری کلینتون وقتی به حقوق زنان میرسد، ممکن است یک مشکل باشد، بسیار روشن است. مگر اینکه بر این باور باشید که زندگی زنان جای دیگر، اهمیت ندارد، و یا ریاست جمهوری آمریکا بر روی زندگی آنها اثر نمیگذارد. چنانچه کلینتون در انتخابات آینده برنده شود، سیاست خارجی او بر روی میلیون ها نفر در دنیا اثر خواهد داشت. کلینتون یکی از سیاستمداران جنگ طلب دوران اخیر است و به اعمال خود افتخار میکند.
حمایت او از جنگ عراق یک فاکتور کلیدی در عدم حمایت دموکرات های لیبرال از نامزدی او در سال 2007 بود. عدم پشیمانی او از این تصمیم، همچنان به جای خود باقی است. او همیشه در وزارت خارجه، زبان جنگجویانه را در مذاکرات ترجیح داده است. در حداقل سه موضوع مهم افغانستان، لیبی و حمله به بن لادن، کلینتون خط تهاجمی بیشتری نسبت به رابرت گیتس، جمهوری خواه انتصاب شده توسط بوش، برگزید.

وقتی به بحث های مربوط به شوهرش در باره تجاوز ناتو به یوگسلاوی در سال 1999 میرسد، او برخ میکشید که "من به او به بمب باران اصرار کردم." بعد از حمله به غزه در سال 2014، کلینتون دفاعیه بی شائبه ای از نتانیاهو صادر کرد مبنی بر اینکه "ما واکنش عظیم بین المللی برعلیه اسرائیل را می بینیم. این واکنش ناخواسته و غیرمنصفانه است". این دفاعیه منجر به این شد که روزنامه هارتز او را "وکیل مدافع جدید اسرائیل" توصیف کند.
او در تحت دولت اوباما ریاست گسترش حملات هواپیماهای بی سرنشین که صدها زن را کشت، بعهده داشت و در همان حال اتحاد با دیکتاتوری های مختلف را تقویت میکرد. او یکی از موافقان تحریم بر ایران باقی ماند و میگوید ایالات متحده در مورد تقاضا از اسرائیل برای متوقف کردن شهرک سازی ها اشتباه می کند. مرا بدبین خطاب کنید، اما مشکل است که در کشوری با حقوق زنان کنار بیایید، در حالیکه آنها را در خارج منفجر می سازید.

3 – حق باروری
بنظر میرسد که درست مثل مسئله مزد برابر و حمایت از ازدواج همجنسان، تعریف جدید هیلاری کلینتون از خود بعنوان لیبرال اجتماعی، بخش کلیدی کمپین او خواهد بود. تلاش های 2011 به بعد در مورد محدود کردن دسترسی به سقط جنین در آمریکا، به تدریج عصبانیت هایی را برانگیخته است، بخصوص در جنوب. سیاستمداران آمریکا در سال های 2011 الی 2013 بیش از 200 محدودیت قانونی در تلاش به از بین بردن حق سقط جنین، گذراندند (بیشتر از کل دهه اخیر) – دیوان عالی کشور حق سقط جنین را برای زنان قائل شده بود.

در همین زمان هیلاری کلینتون به ارتقاء ترجیع بند تکراری خود که سقط جنین باید "امن، قانونی و نادر" باشد، ادامه میدهد. چیزی که اوباما بعنوان "فرمول راست" تکرار کرد. بسیاری از فمینیست های آمریکا پیشنهاد کردند که در میانه محدودیت های سقط جنین، حمایت کلینتون از آن باید کافی باشد، اما در اینجا یک مشکل هست و آن کلمه "نادر" می باشد که تلویح میکند که سقط جنین بیشتر از آنچه که باید، صورت میگیرد. به این ترتیب تصمیم "سقط جنین خوب" و "سقط جنین بد" را از هم جدا میکند و نهایتا حق انتخاب زن را تنزل میدهد.
این بدان معنا است که سقط جنین به نوعی از بخش های دیگر سیستم درمان متفاوت است. آخرین بار کی بود که یک سیاستمدار حمایت خود را ار یک پیوند کلیه "امن، قانونی و نادر" بیان داشت؟
بعلاوه، اگر کلینتون با "امن" و "قانونی" کردن سقط جنین، واقعا قصد کم کردن تعداد آن را داشت، مطمئنا به نرخ هزینه نجومی بهداشت زایمان در ایالات متحده حمله میکرد. با در نظر گرفتن سر به فلک کشیدن هزینه در سال های اخیر، هزینه متوسط یک زایمان طبیعی اکنون 30 هزار دلار است. اگر چنانچه به سزارین نیاز باشد، این مبلغ به 50 هزار دلار جهش می کند. اگرچه اوباما- درمان اکنون کارفرمایان را مجبور کرده است که حداقل مراقبت های زایمان را در بیمه های درمانی خود جای بدهند (در گذشته این چنین نبود) اما مشخص نمیکند که چه خدماتی در زمینه زایمان باید پوشش داده شوند.
بالاخره اینکه کلینتون دید بسیار تنگی نسبت به بهداشت باروری دارد – از جمله فقط سقط جنین و جلوگیری از بارداری را در نظر دارد. اما زنان مهاجر و زنان فقیر در ایالات متحده، با مشکلات دیگری روبرو میشوند - قرار دادن آنها در کمپ های بازداشت در حالیکه باردار هستند، و مرخصی زایمان بدون پرداخت مزد. آمریکا تنها کشور توسعه یافته است که هنوز هیچ مرخصی با دستمزد را برای کارگران تضمین نمیکند.
اگر کلینتون واقعا در مورد حق باروری جدی بود، در مورد صنعت بیمه درمانی کاری میکرد، و یک رئیس جمهور آمریکایی به این چنین کاری دست بزند، واقعا "نادر" است.

4 – کاهش رفاه
هیلاری زندگی سختی داشته است! او میگوید بعد از ترک کاخ سفید در سال 2001، خانواده کلینتون نه فقط "ورشکسته، بلکه ورشکسته بدهکار بود" (آیا میتوانید تصورش را بکنید؟). برای جلوگیری از یک چشم انداز قریب الوقوع شیوه زندگی فقیرانه و بیچارگی چارلز دیکنزی بود که او مجبور شد در ازای فقط 200 هزار دلار، هر بار سخنرانی کند و یک معامله 8 میلیون دلاری برای کتابش را بپذیرد. اما هیلاری بدون هیچ شکایتی بر آن فائق آمد. او برای مزایا و کمک مواد غذایی ثبت نام نکرد. خیلی سخت کار کرد و حالا به او نگاه کنید!!!
جدا چقدر خوب شد که او برای رفاه ثبت نام نکرد، چونکه بعد از داغان کردن بیشتر سیستم رفاه در سطح فدرال تحت ریاست جمهوری بیل کلینتون، دیگر چیز زیادی باقی نمانده بود.
کل پرداختی دولت به خانواده های فقیر در سال 1996 به 15.8 میلیارد دلار رسید. در سال 2011 این رقم 5.2 میلیارد دلار بود. به عبارت دیگر دور اول دولت کلینتون، یک سری از کاهش ها را شروع کرد که به 10 میلیارد دلار کاهش بودجه رفاه رسید. برخی از چک های رفاه هم که مرتبط شد با "والدین خوب بودن" مورد حمایت خود هیلاری قرار گرفت. کلینتون ها از یک طرف میخواستند آنچه را که "فرهنگ وابستگی" میخواندند، متوقف کنند، اما در عوض والدین را مجبور به رفتن به کار نمودند. از طرف دیگر مبلغ پرداختی رفاه که لازم بود بر مزد ناچیز آنها اضافه کند، بخاطر اینکه والدین در دو یا سه شغل مختلف بکار مشغولند، متوقف شد.

بنا بر یک تحقیق بزرگ در سال 2014، از هر سه زن آمریکایی، یکی از آنها یا در فقر بسر میبرند (42 میلیون نفر) و یا درست در مرز فقر هستند. دو سوم زنان آمریکایی یا نان آور اولیه خانواده هایشان هستند و یا شریک نان آور. وعده هیلاری در مورد بالا بردن حداقل دستمزد که برای کارگران انعام بگیر فقط ساعتی 2.13 دلار است، برای حمایت از آنهایی که تقلا میکنند لقمه نانی کسب کنند، کافی نیست. او در واقع در کتاب خاطرات خود با مباهات میگوید که "زمانی که بیل و من کاخ سفید را ترک کردیم، رفاه 60 درصد کاهش یافته بود."
حمله به رفاه که هیلاری از پیشگامان آن در طول سال های 1990 بود، همچنین به خوار کردن زنانی که رفاه را می پذیرفتند کمک نمود. در تجزیه و تحلیل رسانه های 1990، استفاده از کلمه "ملکه رفاه" بعنوان یک واژه تحقیرآمیز بطور چشمگیری افزایش یافت.
برخی از زنان در آمریکا هستند که صرفا بخاطر این زنده اند که دیگران مجبورند کار کنند. اما این ها همان زنانی مثل آلیس والتون در دنیا هستند که در یک ثروت 38 میلیاردی به دنیا می آیند، نه آنهایی که در صف کمک مواد غذایی می ایستند.

5 – نژادپرستی و مهاجرت
اگرچه کلینتون از رفورمهای مهاجرت اوباما، که برخی از مهاجرین بدون مدرک شناسایی را مورد بخشودگی فرار داد، حمایت میکند، اما به نظر میرسد که او از یک طرف موضع سنتی دموکرات ها را مبنی بر قول سیاست های تحمل بیشتر پناهجویان ادامه خواهد داد، در حالیکه از طرف دیگر مأموران مرزی را بطور گسترده ای افزایش خواهد داد. 21 میلیون زن مهاجر اکنون در ایالات متحده زندگی می کنند و نیمی از مهاجرین بدون مدرک شناسایی نیز اکنون زنان هستند. این ارقام در سال های اخیر بطور قابل ملاحظه ای بالا رفته است.

سال پیش گزارش تکان دهنده ای انتشار یافت مبنی بر اینکه 80 درصد زنانی که از طریق مکزیک از مرز ایالات متحده عبور می کنند، تجاوز یا اهانت جنسی را تجربه مینمایند. این یک افزایش بزرگی در مطالعه 2013 سازمان عفو بین الملل می باشد که گفته شد 60 درصد زنان در مسیرشان به مرز، مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند. بسیاری از این زنان حتی با رسیدن به مرز هم موفق به ورود به ایالات متحده نمیشوند. اگر هم قادر به کار شوند، ممکن است بعدا اخراج شوند.
از سال 2004 تاکنون 6000 تن مهاجر در مرز ایالات متحده و مکزیک جانشان را از دست داده اند و 40 هزار نفر در مرزهای دیگر که تلاش کردند وارد ایالات متحده شوند. اما ما از کلینتون نخواهیم شنید که در این مورد صحبت کند. افزایش نظامیگری در مرزهای مکزیک و جلوگیری از ورود زنان مهاجر به ایالات متحده را خواهیم شنید. همانگونه که در سال 2088 این امر، یک وعده کلیدی انتخابات بود.
زمانی که زنان مهاجر به ایالات متحده وارد میشوند، به احتمال زیاد با یک زندگی با فقر شدید و نژادپرستی روبرو خواهند شد. زنان به قرار گرفتن در خط مقدم کمپین های عدالت برای مایکل براون در فرگوسن و اریک گارنر، ادامه خواهند داد، اما کلینتون شدیدا سکوت اختیار کرده است.

آخرین افکار
ویدئوی دو دقیقه کمپین کلینتون که در روز یکشنبه 12 آوریل منتشر شد، نمیتوانست زیاد از وعده های 2007 او متفاوت باشد. ویدئو به تویتر و دیگر رسانه های اجتماعی ارسال شد و بسرعت از طرف بیش از یک میلیون نفر دیده شد، با آنکه حتی هنوز برای حامیان او تا دیروقت آنروز فرستاده نشده بود.
در تبلیغات سال 2007 ما دیدیم که کلینتون در اطاق نشیمن مجلل آراسته به گل و عکس های خانوادگی خود نشسته است. در سال 2015 ما حتی تا ثانیه 90، بعد از اینکه یک دوجین از مردم نشان داده میشوند – از جمله سیاه، اسپانیایی و زوج همجنس – کلینتون را نمی بینیم. در سال 2007 در حالیکه در تمام طول دو دقیقه در دوربین بود، سی بار کلمه "من" را استفاده کرد. در 2015 همه چیز در مورد "ما" است و "من" فقط چهار بار شنیده میشود.
این ویدئو با صحبت او از یک پیاده رو در حومه آمریکا تمام میشود. البته این میتواند بیرون اطاقی باشد که او در سال 2007 در آن نشسته بود. اما پیام تصویری تغییر یافته بود. کلینتون مدعی است نه تنها از عمارت خود جدا نمیشود، بلکه بخشی از محله خود است.
کلینتون یکی از اعضا باهوش و زیرک طبقه حاکم آمریکاست. او کمپین اوباما را دیده است و از آن یاد گرفت. شعار "آری، ما میتوانیم" هنوز از نظر مهارت و توانایی اش برای دهنه زدن بر احساس اینکه تغییرات واقعی باید جمعی باشد، رقابت میکند.
او تقریبا مطمئنا با حمله های جنسی در طول کمپینی که در پیش است، روبرو خواهد شد. در این رابطه بعنوان آخرین کلمه باید برویم سراغ کاون یانگ و دایانا بی سرا در سایت ژاکوبین:
" یک چشم انداز قوی تر از فمینیسم به این معنا نیست که ما نباید علیه حملات جنسی از هیلاری کلینتون دفاع نکنیم. ما باید دفاع کنیم، همانگونه که از باراک اوباما در مقابل حمله های نژادپرستانه دفاع کردیم. اما این بدان معناست که ما باید به صدای به حاشیه کشیده شدن ترین زنان و اقلیت های جنسیتی و جنسی – که بسیاری از آنها شدیدا منقد فمینیسم کلینتون هستند – گوش فرا دهیم و در همبستگی با جنبش هایی که در جستجوی برابری در همه عرصه های زندگی و برای همه مردم است، اقدام کنیم. این ها فمینیست هایی هستند که به جشن هیلاری کلینتون دعوت نمیشوند، مگر اینکه شاید برای خدمت و نظافت."

منبع: rs21.org.uk
parvinashrafi@hotmail.com