• اینان
    بر آنند
که جهان را به دیگرگونه نظامی رهنمون شوند -
وه‌ ، چه قیامِ قیامتی.....
                              هللویا! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٣ ارديبهشت ۱٣۹۴ -  ٣ می ۲۰۱۵

                                                                         

                                                   "بیا تا گٔل بر افشانیم ومی در ساغر اندازیم

                                                   فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو درندازیم"



اینان

    بر آنند

که جهان را به دیگرگونه نظامی رهنمون شوند -

وه‌ ، چه قیامِ قیامتی.....

                              هللویا !

***

و به هنگام است

                طرحی ز نو درفکندن،

                                     به راستی‌ ،

در عصری که سیاهی

                      پرده دارِ حریمِ حرمتِ خورشید است؛

و تلاطمِ بیداد

            سفینه را شراع بردریده ‌ست؛

و که تنها

         بازوی ظلمِ ظالمان

                              کوتوالِ قلعه‌ی مظلومان.



آری،

    در این زمانه

                که تا بوده ‌ست

آبشخورِ قدیسان

             فریبستانِ تلبیس،

و حمق و خرافه

رهگشای رستگاریِ انسان بوده ‌ست،

وقت است

         - اگر چه بسا دیر -

که فلک را سقفِ سالدیده بر بشکافیم

تا بل به دیجور جایِ زمین

آبشاری از نورِ داد بربیفشاند

                              زلالیِ آفتابی تازه زاد.

***

اینان ، ولی‌

          خدای را ،

                   خشت زنانند

که پی‌ افکندنِ مدنیّتی در آفاقی بی‌ حصار

                                       در توانِ اندیشه‌شان نیست؛

گفتی‌

    در مسیرِ دگر گشت،

به جز مرده ریگی ز عصرِ سنگ

نصیبی‌شان ز سرشتِ آدمیان نیست !



اینان،

ناموسِ باورشان تطاول و ویرانی ‌ست :

با پتک و خمپاره

                - این خیلِ بی‌ خرد -

تاریخ را آوار می‌‌کنند

و بر مسلخِ خاک

آدمیت را به خنجرِ جهل آگین

                              گردن می‌‌زنند.



حاشا -

      روندِ توحّش ، اما

راه‌کارِ رهایی نیست :

سیلانِ سیلابِ خون

                   آزاده گی‌ به ارمغان نمی آرد؛

هرگزا

       ز ابرِ سترون

                   باران نمی بارد !

***

چیست پس

         رمزِ این طلسمِ به قفلِ ستبر

                                       در بر بسته ؟

کیست پس

       در پسِ تو به تویِ پرده‌ی اسرار ؟

کیانند ،

       خدای را

خود خوانده ناخدایِ این نهضتِ نحسِ ناخجسته ؟



به کجا می‌‌رود آخر این سفینه‌ی سکّان شکسته ،

این کهن کشتی‌ِ در کرانه‌ی دوزخ

                                    به گل برنشسته ؟

***

نه، نه -

ما هرگز دگر

             به پیشبازِ فریبی جهان شمول

کوی و برزن را چراغان نمی کنیم !

تا مرز‌های خاک را

                     هنوز

                            به خون خط کشیده اند ،

ما حجره‌های سوگ را گل افشان نمی کنیم .

                                           *********

جهانگیر صداقت فر

سان رافائل - ۲۷ آپریل ۲۰۱۵