اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲ خرداد ۱٣۹۴ -  ۲٣ می ۲۰۱۵

 
در مجموعه امروز به معرفی سازمان های کمونیستی در ایالات متحده، فرانسه و سوریه می پردازیم.بخش اول ( ح ک امریکا
حزب های کمونیست در حال حاضر در بیش از ۱۲۰ کشور فعالیت می کنند. در بسیاری از کشور ها دو یا چند حزب کمونیست فعالیت دارند . دربرخی موارد ، حزب های کمونیست – که تنها نام کمونیست را یدک می کشند و چیزی از اصول کمونیستی ندارند- فراموش کرده اند که کمونیست ها بیانگر نظریه و تئوری خود که الغای مالکیت خصوصی است می باشند . با این حال، بعضی احزاب که خود راکمونیست می دانند در واقع وجود دارند اما کلمه "کمونیست" را از نام خود بر داشته اند. حزب کمونیستهای امریکا یک گروه کمونیستی است که اتحاد جماهیر شوروی را تا امدن گورباچف قبول و معتقد است که لغو برنامه ریزی مرکزی خوروشچف عامل ظهور گورباچف بود.
اول ماه می ۲۰۱۴حزب کمونیست های امریکا ( پیش از آن شورای ملی کمونیست های امریکا – مترجم) اعلام موجودیت کرد. حزب کمونیست ها به اصطلاح سوسیالیزم قرن ۲۱ و کمونیسم مدرن را که برای تجدید نظر طلبی و ترویج رفرمیسم و سوسیالیزم بازار تلاش می کند و مخالف مبارزه واقعی انقلابی است را رد می کند. حزب کمونیست ها با تمام اشکال فرصت طلبی جناح راست و رویزیونیسم که برای زدودن ایدئولوژی مارکسیسم-لنینیسم از جنبش کمونیستی امریکا ، که از سال های ۱۹۱۹ درحزب کمونیست ایالات متحده آمریکا وجود داشت ، تلاش می کند مخالف است. کنگره اول حزب کمونیست ایالات متحده آمریکا برای مارس ۲۰۱۶ برنامه ریزی شده است. در حال حاضر، سازمان های حزبی در منطقه ها و ایالت های خاصی ایجاد شده است. در حزب جدید کمونیست های ایالات متحده آمریکا کانون جدیدی از سازمان جوانان کمونیست در نظر گرفته شده است.
آن ها در نشست خود در پیتسبورگ (پنسیلوانیا) ۱۶ اوت ۲۰۱۴ به همراه گروهی از کمونیست ها با ایجاد شبکه ای از باشگاه های کمونیست به منظور توسعه برنامه حزب کمونیست ها به ابتکار عمل جدیدی دست زدند. آنها در اصول اعلامیه خود تاکید دارند که مشکلات اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی که اکثریت مردم آمریکا را پریشان کرده در تحلیل نهایی ریشه در سیستم مالکیت خصوصی، سلطه طبقاتی و خودپرستی وحشی و سرمایه داری دارد. واضح ترین بیان برای این سیستم تقسیم جامعه به دو دسته اصلی است. کسانی که برای امرار معاش به دنبال کار هستند و کسانی که از کار انها برای انباشت منافع خود استفاده می کنند . مارکسیسم- لنینیسم با نظریه خود از مبارزه طبقاتی، سرمایه داری انحصاری دولتی و امپریالیسم بهترین راهنما برای درک دوران معاصر است . سوسیالیسم - یک جامعه مبتنی بر مالکیت مولد متعلق به کارگران و به نفع همه مردم - از اهداف کمونیست ها است و ایده های لنین در مورد حزب های طراز نوین هنوز بهترین ابزار برای مبارزه موفق علیه سرمایه داری باقی مانده است.
فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و کشورهای سوسیالیستی شرق اروپا بزرگترین شکست در تاریخ مبارزات کارگران و توده های مردم بود. اگر چه این کشورها مشکلات خودشان را داشتند ، اتحاد جماهیر شوروی قوی ترین مانع برای امپریالیسم و درعین حال بزرگترین حامی رفاه اقتصادی کارگران در سراسر جهان بود . شوروی تکیه گاه اصلی جنبش های رهایی بخش ملی و سوسیالیسم بود. فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بسیاری از کمونیست ها را دلسرد و حتی آنها را وادار به شرمندگی از تاریخ خود کرده است. حزب کمونیست ایالات متحده آمریکا با دارا بودن تاریخی با شکوه و داشتن اعضایی شایسته موقعیت خود را به صورت جبران ناپذیری از دست داد. همانگونه که لنین آموزش داده و تمام تاریخ جنبش کمونیستی ثابت می کند ، دو مانع بزرگ برای موفقیت در مبارزه وجود دارد : اپورتونیسم یا فرصت طلبی ( رد اصول و پرنسیپ به خاطر منافع کوتاه مدت) و فرقه گرایی ( دگم بودن وعدم تمایل کار با دیگران به دلیل تفاوت های موجود.)
از سوی دیگر در ایالات متحده امریکا در سال ۲۰۰٨ یک حزب کارگری که خود را یک سازمان انقلابی طبقه کارگر می داند با هدف از بین بردن نظام سرمایه داری و جایگزینی آن با سوسیالیزم ، که بر اساس اصل مارکسی "از هر کس به اندازه توانایی و استعدادش، به هرکس به میزان کارش " که اولین گام در راه رسیدن به بالاترین مرحله کمونیسم ، که در آن اصل "از هر کس طبق استعدادش ، به هر کس به میزان نیازش" است تشکیل شد.مدافعان سرمایه داری به طور مداوم به فروپاشی اردوگاه سوسیالیستی در اروپا به عنوان شواهد موجود اشاره می کنند و به همین دلیل می گویند که مارکسیسم نقطه "ناموفق" بود. با این حال،به نظر این حزب کارگری با توجه به موجود یت دوره کوتاهی از سوسیالیسم واقعی ، این سوسیالیسم دستاوردهای بزرگی از خود باقی گذاشته است، که بسیاری از آنها اثرات سودمندی برای امروز در بر داشته است. حتی در جاهایی که هیچ انقلاب سوسیالیستی وجود نداشته است ، ترس از سوسیالیزم طبقه حاکم را تا حد زیادی ناگزیراز سازش با کارگران کرده بود که این امر بدون موفقیت سوسیالیسم بی معنی بود. موقعیت اتحاد جماهیر شوروی و جنبش کمونیستی پس از جنگ جهانی دوم بسیاری از دولت ها را مجبور به سازش کرد ولی متاسفانه، پس از تخریب سوسیالیسم، (این دستاورد ها ) در معرض خطر قرار گرفتند.
ناگزیری پذیرش اصلاحات، عمدتا به دلیل جنبش های کارگری، انقلاب بلشویکی و پیروزی سوسیالیسم بود. کاپیتالیسم با جذب نئولیبرالیسم ، بار دیگر برای نجات خود به عنوان ایدئولوژی غالب تلاش می کند. حزب کارگری به کسانی که تلاش دارند دلایل شکست سوسیالیسم را "بوروکراسی" و "فساد" داخلی نشان دهند با شک و تردید نگاه می کند . اگر می شد دلایل آن را فقط در یک کلمه خلاصه کنیم ، بهترین انتخاب "رویزیونیسم"، یعنی تجدید نظر در نظریه مارکسیستی لنینیستی و از بین بردن مهمترین عناصر انقلابی بود. سقوط و فروپاشی نهایی هنگامی رخ داد که سرمایه داری، دوباره بازسازی شد . اول از لحاظ سیاسی و در سال بعد،از لحاظ اقتصادی تلاش دراز مدت، سازش دائمی با "سوسیالیسم بازار" ، بسوی بازار به جای سوسیالیسم حرکت کرد. سقوط کشورهای سوسیالیستی نه به این خاطر بود که آنها به دنبال مارکسیسم-لنینیسم،هستند بلکه بر عکس به خاطر آن است که آن ها اصلاحات بازار را محور توسعه قرار دادند و به سمت سرمایه داری حرکت کردند. در حال حاضر ایده هایی هم چون "سوسیالیسم قرن ۲۱" وجود دارد که معنای آن تنظیم سرمایه داری، ملی شدن برخی از صنایع، حمایت از "دولت رفاه" بدون خلع ید از طبقه حاکم، عدم انتقال قدرت به طبقه کارگر است. این (رویکرد) صرفا می تواند به امتیازهایی موقت برای کارگران منجر شود. طبقات حاکم به طور داوطلبانه مواضع خود را تسلیم نخواهند کرد. از این رو انقلاب کارگری هدف نهایی خود راسرنگونی نظام کهن قرار داده است. طبقه حاکم، ممکن است در برابر فشار طبقه کارگر، برخی امتیازها را بدهد ، اما تغییر واقعی تنها زمانی آغاز خواهد شد که ابزار تولید و قدرت در دست طبقه کارگر باشد . حزب کارگری مهمترین وظیفه و برنامه خود را در مبارزه علیه رویزیونیسم می بیند. و به جای تمرکز بر پیامدهای خاص سرمایه داری، مانند نژادپرستی، تبعیض جنسیتی و یا مشکلات زیست محیطی ، خود نظام سرمایه داری را هدف قرار می دهد.
حزب کمونیست های ایالات متحده آمریکا و حزب کارگر آمریکا در ۱۶مارس ۲۰۱۵ در یک بیانیه مشترک یکی از پارادوکسهای بزرگ در جنبش کمونیستی از اواسط قرن ۲۰،را ناتوانی و بی میلی برای رسیدن به وحدت با وجود بیانیه های متعدد ارائه شده توسط افراد و سازمان ها اعلام کردند . دلایل آن نیازمند تجزیه و تحلیل دقیق تر است. فعلا هر دو طرف تاکید دارند که هم زمان با شرایط عینی و ذهنی کمبودها وتفاوتها در راهبرد ( استراتژی) که در مورد آن اغراق زیادی نیز شده و خیلی جزئی به نظر می رسند متحد شوند . هر دو طرف به تازگی در جنبش کمونیستی ایالات متحده ظاهر شده اند . با این حال، همه سازمان ها از جمله جنبش جانبازان، به غیر از آن هایی که به تجدیدنظرطلبی و رویزیونیسم روی اورد ه اند و حرکت هایی که طرفدار و وفادار به طبقه کارگر و سوسیالیسم انقلابی هستند مهمترین امیدها را در مبارزه برای آزادی واقعی بشریت به ما می دهند.
این جانبازان، همراه با نسل بعدی از کمونیست ها به دنبال بازگرداندن جنبش کمونیستی در ایالات متحده و جوامع بین المللی هستند . هر دو طرف با اگاهی از چالش های پیش رو در پی راه حل مناسب برای حل تفاوت ها بدون ترس، با خوش بینی، انرژی، خلاقیت و تعهد قوی به اصول مارکسیسم-لنینیسم هستند. هر دو طرف مبارزه ضد رویزیونیستی را آغاز کرده اند. آنها هنوز هم تفاوت هایی در رویکرد به مسائل خاص با هم دارند . مهم این است، با توجه به تفاوت ها با تعهد و وفاداری به ایدئولوژی مارکسیسم لنینیسم همه چیز را می شود جبران کرد . اعضای هر دو حزب با عنوان سوسیالیست های انقلابی، از تجربه سازمان هایی که آنها را میراث مشترک خود می دانند آموخته اند.
در این بیانیه حزب کارگر آمریکا و حزب کمونیست های ایالات متحده آمریکا روابط برادرانه موجود بین خود را اعلام کردند. رابطه برادرانه بین دو یا چند سازمان با ساختار مستقل و اهداف مشترک و همکاری تا جایی که امکان پذیر است . هر دو طرف قصد دارند به سمت وحدت کامل حرکت کنند. با این هدف حزب کارگر و حزب کمونیست های امریکا به دنبال بحث و تعمیق بیشتر در مورد وحدت در کنگره اول حزب کمونیست های امریکا هستند. اینها ، کمونیست ها و مردم انقلابی را فرا می خوانند که به منظورآغاززندگی جدید و حرکت به سوی سوسیالیسم و کمونیسم به آن ها بپیوندند.

آینده روشن است
کارگران تمام کشورها متحد شوید

برگرفته از سایت حزب کمونیست کارگری روسیه
rkrp-rpk.ru