یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

در سوکِ رضا جانِ دانشور


اسماعیل خویی


• همچو تنی نیم مُرده ، سردم و لَخت ام:
تا نگمانی که استوارم وسخت ام.
حس نکنم هیچ چیز: کز خبرِ بد
بس که خورم مُشت و تازیانه، کرخت ام. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱٣ خرداد ۱٣۹۴ -  ٣ ژوئن ۲۰۱۵


 
۱
همچو تنی نیم مُرده ، سردم و لَخت ام:
تا نگمانی که استوارم وسخت ام.
حس نکنم هیچ چیز: کز خبرِ بد
بس که خورم مُشت و تازیانه، کرخت ام.
۲
آه، رضا جان! تو نیز رفتی؟ آه، آه!
مرگ تو را هم ربود، ناگه و بی گاه!
باشد! من نیز هم به راهِ تو آیم:
راه؟ چه راه است این سیاه ترین چاه؟!
٣
"راه" نهم باز نامِ چاه: شگفتا!
نوز ندانم ز چاه راه: شگفتا!
مرگ تو را هم ربود پیشتر از من:
آه، رضا جان ام! آه، آه: شگفتا!

چندم و خرداد۱٣۹۴،
بیدرکجای لندن


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست