اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۷ آبان ۱٣٨۵ -  ۱٨ نوامبر ۲۰۰۶

اخیرا   بی داد گاه انقلاب سقز علیرغم رای دادگاه تجدید نظر مبنی بر برائت متهمین پرونده اول ماه مه ٨٣ سقز،   مبادرت به صدور احکام زندان برای محمود صالحی   ۴ سال ،   جلال حسینی ۲ سال و   اینجانب ۲ سال   نموده است .
  در متن حکم صادره   چنین امده است که "متهمین پرونده محمود صالحی، برهان دیوارگر و جلال حسینی   اقدام به ایجاد   شورای هماهنگی مراسم اول ماه مه در سقز نموده اند"   و جالبتر اینکه در حکم آمده که هیچ کدام از متهمین پرونده نماینده کارگران نیستند .
اما سوالی که برای هر خواننده ای پیش می آید این است که پس نماینده واقعی کارگران کی هست؟ کسانی که تلاش کردند کارگران سقز را در دفاع از حقوق اولیه خود جمع کنند و به همین جرم احکام زندان میگیرند، کسانی که با زور مرکز اطلاعات, خانه کارگر , فرمانداری, حراست اداره کار استان در سنندج و به حکم دادگاه اسلامیش در مجمع عمومی کارگران خباز مانع کاندیداتوری آنها خواهند شد، نماینده کارگر نیستند. اما مسئولین خود گمارده این مرکز ضد کارگری که با زور نیروهای رژیم و با آوردن فرماندار و اطلاعات هم به مجمع کارگران مورد قبول کارگر قرار نمیگیرند، نماینده کارگرند!! مسولین خانه کارگر   که حدود ٣٠٠ میلیون تومان از پول کارگرانی که با در آمد روزانه ٤ الی ٥ هزار تومان کار میکنند و به این نام که صاحب زمین خواهند شد را ا ز آنان گرفته و همراه مسئولین مرتجع رژیم به جیب زده اند، نماینده کارگرند؟ آیا اینها نماینده هستند که با زور   اداره کار و اطلاعات و فرمانداری و قدرت نیروی انتظامی به عنوان نماینده انتصاب شده اند؟ یا محمد عبدی پور و برهان دیوارگر که   در روز انتخابات در مجمع عمومی خبازان، با کشاندن نیروی انتظامی و اطلاعات و اداره کار اجازه نمیدادن که کاندید هم شویم و تازه علیرغم این تهدیدات اعلام کردند، برهان و عبدی پور هر چند هم کارگران رای به آنها بدهند، میزان آرای آنها را به حساب نخواهند آورد و همین کار را هم کردند. این چرندیات برای سرکار پاسدار "قاضی" دادگاه اسلامی و مرکز اطلاعات و مراجع ضد کارگر خودشان بماند. اینها را دیگر نمیشود به خورد مردم شهری داد که بارها به احکام ضد کارگری این مراجع علیه ما اعتراض کرده اند .
 
کارگران و مردم آزادیخواه !
صدور حکم زندان برای   محمود صالحی ، جلال حسینی و من، تلاشی ارتجاعی برای بستن زبان اعتراض کارگران ایران است. اینها بخشی از فشار و ارعاب علیه طبقه کارگر است. اینها در امتداد پادگان کردن مراکز تولید نفت از ترس اعتراض کارگران آنجا و این مرکز قدرت طبقه ماست. ادامه بریدن زبان منصور اسالو، حمله به کارگران در کرمان، اخراج نماینده کارگران پرریس سنندج و بسیج مشتی مزدور در زندان اوین علیه زندانیان سیاسی است. اینها بخشی از   تمام پروژه تعرض جمهوری اسلامی به مردم برابری طلب و مخالفان این رژیم است. علیه این احکام باید ایستاد. نباید اجازه داد محمود صالحی و جلال حسینی و هیچ کارگر مبارز دیگری حتی برای یک روز هم زندانی شود .
هر گونه تعلل و کم کاری از جانب فعالین کارگری، هر گونه کوتاه آمدن ما کارگران و مردم، دست جمهوری اسلامی را در کل تعرض و نقشه شوم خود علیه طبقه کارگر و مردم باز خواهد گذاشت. از شهر سقز تا کارگران نساجی و شاهو و پرریس سنندج، از کارگران شرکت واحد تا کارگران کرمان و از زندان اوین تا دانشگاه تهران، شهر به شهر و مرکز به مرکز علیه تعرض جمهوری اسلامی به ابتدایی ترین حقوق خود باید ایستاد. این تنها راه تفوق بر این موج سر کوب است که علیه طبقه کارگر و مردم معترض راه انداخته اند. سازمان دادن مبارزه علیه این موج پیشاپیش بر دوش کارگران مبارز و کمونیست، بر دوش هر انسان برابری طلب و هر فعال مدافع حقوق انسان در این جامعه است. این تنهاه راه پس زدن تعرض جمهوری اسلامی و این تنها راه برای به گورسپردن آن و رهایی از فقر و محرومیت و زندان و توحش است .