اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٣ خرداد ۱٣۹۴ -  ۱٣ ژوئن ۲۰۱۵

* زمین زیر پای حزب اسلامی حاکم به لرزه در آمده است

انتخابات هفت ژوئن تغییرات مثبتی در معادلات سیاسی ترکیه ببار آورده است. خواب و خیال اردوگان برای احیای مرده ریگ امپراتوری عثمانی با هدف تحمیل بر جامعه مدرن ترکیه دود میشود و به هوا میرود. ورود یک نیروی سیاسی تازه نفس با پلاتفرم خلاف جریانی چپ به صحنه سیاست و بازی پارلمانی ترکیه، قطببندی تاکنونی احزاب سنتی حول دو مدل سیاسی بر مبنای آلترناتیوهای ایدئولوژیک اسلامی و ناسیونالیسم ترک را به هم میزند و فضای سیاسی بازتری به روی جامعه میگشاید.

انتخابات هفت ژوئن ترکیه رعد و برقی در آسمان بی ابر نبود. واضح است که سرکوب حرکت آزادیخواهانه "پارک گزی" در ۲۰۱۳، رسوائی فساد مالی عظیم در سطوح بالای حکومت، خصومت آشکار و لجوجانه اردوگان علیه مقاومت توده ای مردم کوبانی در برابر توحش اسلامی داعش و حمایت همه جانبه و آشکار او از داعش، همگی در بالا رفتن مخالفت رای دهندگان با حزب آ.ک.پ. و روی آوریشان به حزب نوپای ه.د.پ. موثر بوده اند. مشخصا حزب ه.د.پ. با برنامه انتخاباتی لیبرال چپ و مواضع خلاف جریانی در تقابل با حزب حاکم، عملا به محور مخالفت علیه آن حزب و رویای ارتجاعی اردوگان تبدیل شد. موج روبه اوج مخالفت با استراتژی و سیاستهای حزب آ.ک.پ و شخص اردوگان، آن نیروی واقعی سراسری جامعه ترکیه بود که حزب ه.د.پ. را به موقعیت یک حزب سراسری خلاف جریانی چپ در برابر حزب اسلامی حاکم سوق داد. در چنین شرایطی طبیعی بود که شهروندان آزادیخواه صاحب حق رای در انتخابات هفت ژوئن امکان انتخاب حزب جدیدی را پیش روی خود میدیدند تا به آن رای بدهند.

اقتصاد سرمایه داری ترکیه پس از یک دهه رشد سریع و مداوم از سال ۲۰۱۴ در منگنه تناقضات بنیادی سرمایه داری و زیر تاثیر بحران دیرپای اقتصاد جهان دچار کندی و افول شده است. حزب آ.ک.پ. که بر نردبان آن رشد اقتصادی نفوذ سیاسی خود را بالا برده و ابزارهای حاکمیت را گسترش داده بود، با در نظر داشتن چشم انداز رکود اقتصاد قصد داشت حکومت یگانه خود را با تقویت استبداد سیاسی و گسترش فشار فاشیسم اسلامی بر جامعه، تحکیم کند و ادامه دهد. از نظر اردوگان و لایه رهبری حزب هدف از طرح احیای میراث اسلامی امپراتوری عثمانی در آخرین کنگره آن حزب با شعار "به سوی ۲۰۲۳" بستن پرونده صد سال سکولاریسم از مقطع به قدرت رسیدن آتاتورک در ۱۹۲۳ تا آن موعد بود. دعوت از مرسی رئیس جمهور اخوانی مصر به عنوان مهمان ممتاز آن کنگره ژستی آشکار و صریح در جهت استراتژی احیای نظام اسلامی عثمانی در ترکیه و کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا بود.

جامعه ترکیه از حدود یک قرن پیش با سقوط امپراتوری عثمانی وارد قرن بیستم شده و به تاریخ معاصر جهان پیوسته است. به عقب بازگرداندن عقربه این تاریخ، از هیچ جنبش و حزب و حکومتی ساخته نیست. سیلی خوردن حزب اردوگان و شخص او در انتخابات اخیر قبل از هر چیز حاصل این حرکت ضدتاریخی و ضداجتماعی، حاصل قدرت طلبی بی پایه رهبر مستبد آن حزب و حاصل اشتباه محاسبه آ.ک.پ و جنبش ارتجاع اسلامی در قبال واقعیات تاریخی صد سال گذشته ترکیه بود.   

در ارتباط با مساله کرد اردوگان و حزبش، به حمایت احزاب ناسیونالیست کرد برای "بازنویسی" قانون اساسی در راستای تمرکز قدرت در دست اردوگان در پست ریاست جمهوری نیاز داشتند. روی آن حساب باز کردند و طرح ویژه ای به نام "پروسه آشتی" برای این منظور به میان آوردند، اما در خلال بیش از دو سال از شروع "پروسه آشتی"، نه تنها گامی برای تحقق عملی حل مساله کرد بر نداشتند بلکه چهره واقعی شان در ضدیت با حل آن مساله روز به روز آشکارتر گشت. تا آنجا که به مساله کرد بر گردد یک حاصل پیروزی پارلمانی ه.د.پ. این است که جنبش ناسیونالیسم کرد در ترکیه برای سهیم شدن در قدرت سیاسی در کنار ادامه راه مذاکره با دولت حزب آ.ک.پ. و استفاده از کانال "پروسه آشتی" که از دو سال پیش با کندی جریان داشته است، این بار از راه اتحاد با جبهه ای از جریانات چپ و آزادیخواه از کانال راه یافتن به پارلمان عملا و رسما در قدرت سهیم شده است. این تحول سیاسی میتواند راه را برای حل مساله کرد در ترکیه بازتر کند و سرانجام پس از چندین دهه ستم و سرکوبگری و جنگ و کشتار و کشمکش و تفرقه و خصومت پایان یابد و تبعیض و نابرابری حقوق شهروندان متکلم به زبانهای گوناگون رفع گردد.

حزب اسلامی حاکم قطعا برای به عقب برگرداندن شرایط بعد از انتخابات هفت ژوئن تلاش خواهد کرد و به احتمال زیاد قصد دارد یک بار دیگر شانس خود را با تجدید انتخابات امتحان کند. اما مسیر ترتیبات حکومتی و پارلمانی پس از انتخابات ترکیه به هر سمتی برود، صورت مساله سیاسی در جامعه ترکیه به طور بیسابقه ای تغییر کرده است. اکنون دیگر دفاع از سکولاریسم، دفاع از حقوق برابر زن و مرد، دفاع از آزادیهای سیاسی و مدنی و دفاع از رفع فوری تبعیض حقوقی میان شهروندان جامعه، به صدر خواستها و مبارزات آزادیخواهانه جامعه رانده شده است.

حزب حکمتیست پیشروی صف سکولاریسم و ترقیخواهی را درانتخابات پارلمانی ترکیه و به عقب رانده شدن اردوگان و حزب حاکم اسلامی آ.ک.پ را گامی مثبت در راستای تامین حقوق سیاسی و مدنی شهروندان جامعه ارزیابی میکند و خود را در کنار صف کمونیستها و چپ و طبقه کارگر و زنان و جوانان و شهروندان آزادیخواه ترکیه میداند. بیگمان هر گام پیشروی مبارزات آزادیخواهانه علیه وضع موجود و در برابر حزب اسلامی حاکم در ترکیه به سود پیشبرد مبارزه آزادیخواهانه در ایران و دیگر کشورهای منطقه خواهد بود.

حزب کمونیست کارگری - حکمتیست
۲۱ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۱ ژوئن ۲۰۱۵