• گسترش عملیات ترویستی توسط گروه های بنیادگرای اسلامی از جمله دولت اسلامی (داعش)، "القاعده"، "بوکوحرام"، "جبهه النصره" و "الشباب" در طی چند سال اخیر یک تهدید جهانی است که تنها زمانی مورد توجه کشورهای قدرتمند اروپایی، آمریکایی، آسیایی و آفریقایی قرار گرفته است که این گروه ها و جریانات خشونت ورز دامنه عملیات و عضوگیری خود را به بی ثباتی منطقه یی و جوامع غربی گسترش داده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٣ تير ۱٣۹۴ -  ۲۴ ژوئن ۲۰۱۵

گسترش عملیات ترویستی توسط گروه های بنیادگرای اسلامی از جمله دولت اسلامی (داعش)، "القاعده"، "بوکوحرام"، "جبهه النصره" و "الشباب" در طی چند سال اخیر یک تهدید جهانی است که تنها زمانی مورد توجه کشورهای قدرتمند اروپایی، آمریکایی، آسیایی و آفریقایی قرار گرفته است که این گروه ها و جریانات خشونت ورز دامنه عملیات و عضوگیری خود را به بی ثباتی منطقه یی و جوامع غربی گسترش داده اند. اگر فرض بر کارآمدی و اشراف نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کشورهای قدرتمند در عرصه جهانی قرار گیرد، این سوال پیش می آید که چرا دولت ها و نهادهای امنیتی مدعی حفظ نظام بین المللی تا به امروز نتوانسته اند در مدیریت مثبت و کنترل این جریانات تروریستی به صورت فعال و تاثیرگذار به درستی عمل کنند. به یقین این پیش فرض که فربه شدن گروه های تروریست اسلامگرا یک باره انجام نگرفته و آنان یک شبه از آسمان به زمین نیامده اند، می تواند تا حدودی پاسخی به این معما و در هم تنیدگی بنیادگرایی تروریستی با اهداف ژئوپلتیک باشد که متاسفانه در مقاطعی منافع مشترک و همسویی سیاسی بین این دوگانه پارادوکسیکال را توجیه کرده است. عدم مرزبندی بین خیزش و حرکت دمکراسی خواهانه در منطقه خاورمیانه و شاخ آفریقا با حضور و نقش آلترناتیوی گروه های تروریستی در استفاده از این بستر به دلیل حمایت هژمونی قدرت بین المللی از روند خشونت آمیز تحولات در کشورهای غیرهمسو مانند لیبی، سوریه و عراق به بهانه حذف و مبارزه با دولت های سکولار و خارج از حیطه نفوذ آنان، راهبردی ترین اشتباه استراتژیک در عرصه ژئوپلتیک منطقه یی بوده است که تصویر زشت امروزی نتیجه منطقی آن به حساب می آید. همچنین این تصور غلط در بین جریان اصلی حاکمیت و نهادهای غربی که بنیادگرایی تروریستی را یک پدیده منحصر به منطقه خاورمیانه و شاخ آفریقا می انگاشت، ناشی از یک کج فهمی تاریخی بود که امروزه می بایست همه ی ساکنان زمین و میراث تمدنی بشریت تاوان آن را پرداخت کنند. از آنجا بنیادگرایی اسلامی در قالب جریانات تروریستی بر اساس اهداف و ایدئولوژی، چندان معتقد به حفظ مرزهای قراردادی و حوزه های سرزمینی تعریف شده نبوده و برای خود رسالت جهانی قائل می باشند، هم اکنون زمان آن رسیده است که تمامی بازیگران مدعی مبارزه با تروریسم ضمن جداسازی اهداف ژئوپلتیک خود از این بستر فاجعه، در یک همکاری جمعی با مشارکت تمامی اعضای جامعه بین المللی حول یک هدف همگانی و انساندوستانه دست به یک بازنگری اساسی در حوزه سیاست های ملی، منطقه یی و بین المللی خود بزنند.
عمق فاجعه بنیادگرایی تروریستی و گسترش خشونت در فضای بین المللی به حدی از تهدید رسیده است که تنها با رصد کردن گزارشات و اخبار رسمی و مستند نهادهای بین المللی، سازمان های اطلاعاتی و وقایع میدانی چند هفته اخیر، می توان به وخامت اوضاع جاری به خوبی پی برد. بر اساس گزارش سالانه وزارت خارجه آمریکا در مورد تروریسم جهانی، حملات تروریستی در سال ۲۰۱۴ میلادی ۳۲ درصد افزایش یافت یافته و شمار تلفات ناشی از آن نیز به دلیل تشدید عملیات تروریستی در عراق، افغانستان و نیجریه، ۸۱ درصد بالا رفته است. در این گزارش قید شده است که در سال میلادی ۲۰۱۴ در اثر حملات تروریستی در سراسر جهان بیش از ٣۲۷۰۰ تن کشته و ٣۴۰۰۰ تن نیز زخمی شده اند و در همین سال گروه های تروریستی با اسیر و گروگان گرفتن ۹۰۰۰ تن به رکوردی سه برابر سال پیش دست یافته اند. در گزارش "اشپیگل آنلاین" هم آمده است که بنا به اسناد منابع اطلاعاتی آلمان تاکنون بیش از ۷۰۰ تن از اتباع این کشور به گروه های تروریستی به خصوص داعش در سوریه و عراق پیوسته اند که گفته می شود ۶۰ تن از آنان کشته شده اند و با آمار ۱۰۰ نفره از دختران آلمانی در این فهرست موج زنانه داوطلبین برای داعش رنگ پرمعناتری به خود می گیرد. این آمار در شرایطی به صورت رسمی تایید شده است که منابع مطلع و نهادهای مدنی مرتبط با رصد و مطالعه حول جهادگرایان آلمانی اعتقاد دارند که حجم افرادی که به گروه های تروریست در سوریه و عراق پیوسته اند بسیار بیشتر از این آمار است. چنانچه در روز شنبه ۲۰ ژوئن خبرگزاری آلمان گزارش داده است که در طی حمله جنگنده های آمریکایی به شمال عراق هشت جهادگرای آلمانی عضو داعش کشته شده اند. همچنین چند روز قبل از این نیز با خبرهای مستند که با عکس و ویدئوهای ضبط شده همراه بود داعش مدعی شد که در حمله چهار تروریست انتحاری به حومه شهر بیجی یک جهادگر آلمانی و یک جهادگر بریتانیایی به همراه دو نفر دیگر از کویت و سرزمین های فلسطینی شرکت داشته اند. این وضعیت و کوچ جهادگرایان غربی به خاورمیانه برای شرکت در جهاد علیه "بشار اسد" در سوریه و "دولت شیعه" در عراق به همان نسبت دامن فرانسه، بلژیک و دیگر کشورهای غربی را نیز گرفته است و جاذبه "جهاد جنگی" و "جهاد النکاح" طوری شیوع یافته است که در آخرین مورد آن شوک خبری پیوستن سه خواهر بریتانیایی به همراه شش فرزند خود به داعش دیگر کسی را "سورپرایز" نمی کند.
تروریسم مرز نمی شناسد و هر چند بستر مساعد برای بنیادگرایی اسلامی به عنوان زمینه رشد چنین گروه هایی به طور معمول در کشورهای اسلامی و به خصوص محافظه کاری سنی و مکتب وهابیت ریشه دارد اما شکست همگرایی اروپایی، تثبیت نژادپرستی آمریکایی، گسترش فقر آفریقایی و فرقه گرایی – بی ثباتی ژئوپلتیک خاورمیانه یی، این پدیده را جهانی کرده است. بحث جهانی شدن تروریسم و بنیادگرایی دینی در جهان بدون مرز امروز یک امر اثبات شده است که اسناد و دلایل فراوانی برای آن وجود دارد. به همین دلیل بر اساس رویه های قانونی و حقوق بین الملل دیگر نمی توان با معیارهای دوگانه و تقسیم بندی های کاذب "نقشه سیاسی" متفاوتی را برای تفکیک کمی و کیفی این پدیده زشت ترسیم کرد. در چنین شرایطی و بر اساس الگوهای حقوق بین الملل و روندهای حقوق بشری نمی توان از بخشی از این جریانات تروریستی که در خدمت یک هدف ثانوی همچون سرنگونی رژیم غیردمکراتیک اسد عمل می کنند به عنوان یک عامل محلی و خارج از قاعده کلی این نوع از تروریسم پرداخت. باز هم بر اساس همین الگوی حقوقی به همان اندازه که حامیان تحرکات و حوادث تروریستی چون یازدهم سپتامبر، متروی لندن، حمله خونین مادرید، موزه بلژیک و دوشاخه حمله به مجله "شارلی ابدو" و سوپرمارکت یهودی در حومه پاریس مجرمین مرتبط با تروریسم تلقی می شوند، به همان نسبت حامیان داخلی و خارجی داعش، القاعده و جبهه النصره در جغرافیای محلی سوریه، عراق، یمن، مصر و لبنان نیز می بایست مورد اتهام قرار گیرند. در جهان بدون مرز امروز به هر بهانه یی که از گروه ها و جریانات بنیادگرایی تروریست حمایت شود یا "حامیان" مورد بازخواست و تنبیه نهادها و نظام بین المللی قرار نگیرند یک انحراف از اصل موضوع مبارزه با تروریسم است که قابل بخشش نخواهد بود.