اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۷ تير ۱٣۹۴ -  ۲٨ ژوئن ۲۰۱۵

شریف امامی، مسئول بنیاد پهلوی، نخست وزیر ناکام گویا مدتی به عنوان آقای ۵ درصد معروف بوده. به این دلیل که گفته می شده از تمام معاملات دولتی ۵درصد سهم طلب می کرده است. به همین دلیل زمانی که در آشفتگی ۵۷ شاه تصمیم گرفت او را "نخست وزیر دولت وحدت ملی" اعلام کند برای بعضی تصمیم عجیبی بود و البته از سر آشفته حالی شاه و عدم قدرت وی برای تصمیم گیری درست. بی شک انتخاب شریف امامی در آن اوضاع تصمیم اشتباهی بود و وجهه ی شریف امامی به عنوان نخست وزیر سابق و مسبوق به سابقه در بدنامی مالی نمی توانست گزینه ی مناسب برای دولتی باشد که می خواهد انقلابیون را با رژیم آشتی دهد. گویا انتخاب او نتیجه ی مشورت شاه با برخی روحانیون قم بوده است و آخوندزاده بودن شریف امامی در این قضیه نقش داشته است..
دولت فعلی جمهوری اسلامی را هم می توان به شکلی دولت آشتی ملی دید که با شعار اعتدال توانست دوباره وجهه ی یک دولت اصلاح طلب را پدیدار کند. ولی اگر شعارهای اعتدال شکست بخورد چه گزینه ی دیگری در برابر تمامیت رژیم باقی خواهد بود؟ شکست اعتدال راه را برای کدام جریان باز خواهد کرد؟ اصلاح طلبان حرف جدیدی و تیم مجرب تری از روحانی برای ارائه ندارند و بعد از تجربه ی ٨ سال اصلاحات و ٨ سال به اصطلاح سازندگی تمام عصاره ی شور و شعور این جریانات چپ اسلامی در این دولت خلاصه شده است. شکست این عصاره ی اصلاح طلبی و میانه روی یعنی شکست دوباره ی اصلاحات و ناامید شدن مردم و مخالفین سیاسی نسبت به پروژه ی اصلاحات. با این تفاوت که در سیستم های دموکراتیک و قانون مند حزب شکست خورده باز در مقام اپوزیسیون قرار می گیرد و رابطه ی خود را با جامعه قطع نمی کند و سرکوب نمی شود حال آنکه در یک سیستم استبدادی کنار رفتن یک جریان معنای دیگری دارد. سوال این است که آلترناتیو حکومتی بعدی با چه شعاری می تواند جوابگوی میزان مشکلات و ناامیدی فزاینده باشد؟ این سوال حتی در صورت پیروزی اعتدالیون و اصلاح طلب ها در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری پیش رو همچنان باقی خواهد ماند چرا که در پایان مدیریت این جریان باز مشکلات ریشه ای به قوت خود باقی خواهند بود. مشکلاتی از جنس خارج از کنترل بودن بخش زیادی از اقتصاد ایران که در دست نهادهای غیرمسئول اداره می شوند و قدرت سیاسی اقتصادی نهادهای غیردموکراتیکی چون بیت رهبری و ائمه ی جمعه و بنیادهای وابسته و البته سپاه پاسداران. جمع باقی ماندن این مشکلات اقتصادی سیاسی در کنار شکست اعتدال یا اصلاحات جدید می تواند جمع ناامید کننده ای باشد که حکومت را به سمت ۵درصدی های جدید بکشاند. ۵ درصدی هایی که از هم اکنون فریب لایه های ضعیف جامعه با شعار عدالت را آغاز کرده اند.