اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۴ تير ۱٣۹۴ -  ۱۵ ژوئيه ۲۰۱۵

    اصولا توافقی که حقوق بشر و حقوق ملی ملت های تحت ستم و آزادی بی قید و شرط قربانیان ماجراجویی های اتمی رژیم ایران چون امید کوکبی ها و کنترل و نظارت سازمان ملل بر اجرای این توافق نامه را دربر نگرفته و بر آنها تأکید و تصریح نکند، تنها می تواند در تداوم سرکوب و اعدام های هر روزه و پایمال شدن حقوق شهروندی و ملی ملتها در ایران اسلامی چشم فرو بندد!

بدنبال طولانی ترین مذاکره در تاریخ دیپلوماسی بین المللی بالاخره در ۲٣ خرداد/۱۴ جولای قدرتهای جهانی با رژیم ایران به توافقی در مورد برنامه اتمی آن «نه براساس اعتماد» بلکه براساس «راستی آزمایی» رژیم ایران رسیدند. هرچند که این توافق نامه‍ی ۱۵۹ صفحه ای خطر دستیابی ایران به سلاح هسته ای را به صفر نرسانیده ولی رژیم ایران متعهد شد که «به هیچ وجه دنبال ساخت، تحقیق و تحصیل بمب اتمی نباشد»!

به این ترتیب از یکسو برنامه‍ی هسته ای که برای رژیم ایران از اواخر دوره‍ی ریاست جمهوری محمد خاتمی تبدیل به «ناموس ملی» و «حق مسلم ایران» مبدل شده بود، تماما برباد رفت. از سوی دیگر با زیرپای گذاشته شدن کلیه‍ی «خط قرمزهای رهبر» جهت رهایی از این بحران خودساخته و فلج کننده‍ی کشور، تمامی هیبت و اتوریته‍ی پوشالی وی درهم ریخته شده و توافق نامه بعنوان سند فرجام یک حکومت لافزن و دروغگو، ماجراجو و مخل امنیت منطقه ای و بین المللی مورد موافقت اجباری او قرار گرفت.

اگرچه رژیم ایران در مقابل فشار بی سابقه‍ی جهانی و به زیر سئوال رفتن بقای نظام اسلامی خود، در مقابل اراده‍ی جهانیان تسلیم و با واگذاری و با اجازه‍ی «دسترسی» وبا تغییر بنیان برنامه هسته ای خود فراتر از پروتکل الحاقی نیز پیش رفته است، در مقابل تنها توانست با بازگشت به وضعیت دوازده سال پیش از آغاز مذاکرات، دستاورد سراسر منفی و خانمانسوز خود برای کشور را «پیروزی برد- برد» بنامد! تنها دستاورد رژیم از این تسلیم عدم گنجانیده نشدن مسئله‍ی حقوق بشر در این توافق نامه و زیر کنترل قرار نگرفتن چگونگی مصرف مبالغ هنگفت آزاد شده جهت نیازمندی های عاجل مردم زجر کشیده از تحریمها و ممانعت از هزینه شدن آن در کانال صدور انقلاب اسلامی و حمایت از تروریسم و سرازیر شدن در چاه ویل مافیای قدرت است. با توجه به دور زده شدن این کنترل و نظارت بین المللی استکه به محض اعلام حصول توافق اتمی شادمانی اجزای فعال در تشکیل هلال شیعی و گروههای تروریستی منطقه بیش از مردم ایران بوده است. بنابراین وقتی که بشار اسد اظهار «اطمینان» می کند که «ج. اسلامی با تلاشی بیشتر از حمایت خود از مسائل عادلانه‍ی ملتها ادامه خواهد داد» و یا حزب الله لبنان و حماس از نخستین پیام دهندگان «شادباش» به این توافق بوده اند و یا تأئید این «خوشحالی مردم فلسطین و لبنان» توسط حسن روحانی خود گویای سرنوشت آتی این اموال بلوکه‍ی شده مردم ایران بعداز آزاد شدن آن است.

اصولا توافقی که حقوق بشر و حقوق ملی ملت های تحت ستم و آزادی بی قید و شرط قربانیان ماجراجویی های اتمی رژیم ایران چون امید کوکبی ها و کنترل و نظارت سازمان ملل بر اجرای این توافق نامه را دربر نگرفته و بر آنها تأکید و تصریح نکند، تنها می تواند در تداوم سرکوب و اعدام های هر روزه و پایمال شدن حقوق شهروندی و ملی ملتها در ایران اسلامی چشم فرو بندد!

رژیم ایران که تاکنون ثابت کرده استکه همانگونه که تسلیم فشار و تهدید کشورهای قدرتمند خارجی می گردد ولی با خواست های مردم خود با قلدری و ددمنشی مقابله می کند، باز به دلیل جاه طلبی های شوونیستی و مذهبی و با آرزوی نابودی اسرائیل و پایمال ساختن بی محابا و لاینقطع حقوق بشر و حقوق ملی ملت های دیگر، همچنان یک تهدید جدی برای صلح و امنیت بین المللی و آسایش و بهروزی ایرانیان باقی خواهد ماند.

مسلما با توجه به سابقه و سرشت بحران زای نظام ولایت فقیه، برخلاف انتظار مردم از این توافق که خواهان کاسته شدن از بار تحریم های خردکننده و محو سایه‍ی جنگ از فراز ایران که مسبب اصلی آن تنها ماجراجویی خود رژیم است، ولی فقیه در اجرای این توافق به انحاء گوناگون موانعی ایجاد خواهد کرد. چون مافیای حاکم در ایران جهت سرکوبی هرگونه خواست مردم نیاز به دشمن خارجی داشته و رهبر آنها بدون بحران و دشمن تراشی نمی تواند نظام اسلامی خود را سراپای نگه داشته و جناح های قدرت را از دریده شدن توسط یکدیگر حفظ نموده و همه را به درهم شکستن خواست های مردم و به مبارزه با دشمن خیالی رهنمون بکند!

کانون فرهنگی- سیاسی خلق تورکمن
پانزدهم جولای ۲۰۱۵