اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣۰ تير ۱٣۹۴ -  ۲۱ ژوئيه ۲۰۱۵

* عقب نشینی در برنامه هسته‌ای را
به مبارزه متحدانه علیه استبداد حاکم و آزادی زندانیان سیاسی بدل کنیم!


سرانجام پس از ۱۲ سال کشمکش بین حکومت ایران از یک طرف و کشورهای ۵+۱ از طرف دیگر بر سر برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ، و به دنبال حصول تفاهم اولیه شش ماه پیش در لوزان سوئیس ، صبح سه شنبه ۲٣ تیرماه نمایندگان ایران و کشورهای ۵+۱ در وین اطریش اعلام کردند که به یک توافقنامه کتبی جامع دست یافته‌اند . بر اساس این توافقنامه حکومت ایران فقط اجازه دارد که غنی سازی اورانیوم را در حد ٣.۶۷ انجام دهد . موظف است ذخیره بالا تراز ٣۰۰کیلو اورانیوم غنی شده را به خارج صادر کند. همچنین کلیه فعالیت‌های هسته‌ای ایران زیر کنترل دایمی آژانس بین‌المللی اتمی قرار خواهد گرفت. در مقابل قرار شده است که تحریم‌ها بتدریج برداشته شده و گام اول با تصویب قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت که توافق اتمی هفته گذشته را تایید کرد، آغاز شده است.
بیش از این و به دنبال اعلام تفاهم نامه ژنو، ما تاکید کردیم جمهوری اسلامی، که خود عامل مستقیم تشدید تحریم‌ها و تشدید فشارهای اقتصادی ناشی از آن است، در وحشت از انفجارهای اجتماعی و شورش‌های مردمی به سوی سرکشیدن جام زهر و پذیرش خواست‌های قدرتهای جهانی می‌رود. اکنون با انتشار مفاد توافق‌نامه این آشکار شده است که علیرغم تیلیغات وسیع حکومت مبنی بر دستیابی به یک پیروزی بزرگ و توافق «برد-برد»، تیم مذاکره کننده حکومت اسلامی تقریبا تمامی موارد مورد نظر طرف مقابل، امریکا و پنج کشور اروپائی را پذیرفته و علیرغم یک «عقب نشینی مذبوحانه» تلاش می‌کند تا، پس از دو دهه ماجراجوئی برای تبدیل شدن به یک قدرت اتمی، رجزخوانی‌های دائمی و برباد دادن میلیاردها تومان از ثروت‌های ملی، به زور ماشین تبلیغاتی، دروغ پردازی و نگفتن همه حقیقت توافقات، خود را پیروز این مبارزه ۱۲ ساله نشان دهد.
خاتمه ماجراجوئی‌های اتمی رژیم خواست همه مردم و کلیه نیروهای ترقیخواه، دمکرات و آزادی‌خواه ایران بوده است. سال‌ها است که اپوزیسیون ترقیخواه و دمکرات ایران بر خطرات این ماجراجوئی و خسارات اقتصادی عظیم آن برای ملت ایران هشدار داده و ضمن محکوم کردن تلاش‌های حکومت در این راه، خواهان توقف آن بوده است.
اکنون نیز ضمن استقبال از امضاء این توافق نامه، اما تاکید داریم که این نه پایان راه که تنها آغازی است برای جلوگیری از بازگشت به این راه. باید توجه داشت که با این توافقنامه پرونده‍ی سیاه رژیم از ذیل فصل هفت مصوبات شورای امنیت سازمان ملل خارج می‌شود و شبح یک جنگ ویرانگر، فعلا از سر مردم ایران ومنطقه دور خواهد شد و شادی مردم از این بابت قابل درک است. اما این پرونده همچنان در ذیل فصل ۲۵ آن مصوبات، باز است و کشورما به مدت هشت سال زیر تیغ "راستی آزمائی" خواهد بود. پس، تا سال‌های سال یعنی طی دوران لغو موقت تحریم‌ها، همه گونه خطر از جمله "گزینه‍ی نظامی" مثل شمشیر داموکلس بالای سر کشور ما می‌ماند و مردم نیز همچنان به بهانه‍ی این حالت ناپایدار زیر فشارهای اقتصادی و سیاسی و امنیتی رژیم باقی خواهند ماند.

دولت جمهوری اسلامی متعهد شده است تا برای همیشه فاصله‌ای یک ساله را با دستیابی به بمب اتم ، به لحاظ تولید و ذخیره‍ی مواد لازم، رعایت کند. یعنی تخلف از این محدودیت وسرپیچی از این تعهدات به معنی بازگشت مجدد تحریم‌ها از یک سو و خطر مجدد جنگ از سوی دیگر است و این خطر با وجود حاکمیتی ماجراجو که بارها نشان داده است که دچار توهمات قدرتمدارانه است، واقعی است.
کسانی که سال‌ها منافع مردم و کشور ما را دستمایه سیاست‌های اقتدارطلبانه و ماجراجویانه خود قرار داده و کشور را به مرحله بحرانی کنونی رسانده‌اند، همچنان بر مسند قدرتند. نباید اجازه داد تا مسئولین این ماجراجوئی‌ها، به قهرمانان «ملی » بدل شوند. اهمیت افشای این نیرو که در راس نظام قرار دارد، در این است که معمولا بعد از هر چرخش مهمی، سیاست ارعاب جامعه در دستور قرار می‌گیرد و بسته به توان خود می‌کوشند سرکوب را تشدید کنند. آنان برای تضمین بقاست که تیغ سرکوب حکومتی را علیه مردمانی که به توهم پراکنی‌های رژیم در مورد "وجود دشمن خارجی و شرایط حساس" تن نخواهند داد باز هم تیزتر خواهند کرد، همچنان که در تمام طول حیاتشان چنین کردند. یادمان نرفته است که بعد از سرکشیدن جام زهرِ خاتمه‍ی جنگ هشت ساله، چگونه با فتوای خمینی، ددمنشانه به جان هزاران تن از آگاهترین و شریفترین فرزندان این مردم داغدیده از جنگ و سرکوب نخستین دهه‍ی حمهوری اسلامی افتادند.

همزمان حکومت چنین تبلیغ می‌کند که با برداشتن تحریم‌ها فروش نفت چندین برابر شده و با سرازیر شدن دلارهای نفتی به بازار؛ اقتصاد ایران بلافاصله رونقی خواهد گرفت. این ادعاها صرفا پراکندن توهم و تبلیغ برای آرام کردن مردم و جلب رای برای انتخابات آینده است. باید توجه داشت که مشتریان سابق ایران با شرایطی مطلوبتر، همین حالا توسط عربستان با قرارداده‌های پیش فروش که لااقل تا دو سه سال دیگر برقرار است، ربوده شده‌اند. وانگهی برای این که ایران بتواند تا چند سال دیگر ظرفیت تولید خود را به حد سه یا چهار سال پیش برساند، مجبور است مبلغ سنگینی هزینه‍ی جبران فرسودگی‌ها و بهینه سازی پایگاه‌های استخراج عقب مانده‌ کشور به کند. بنابراین هرگونه خوش‌بینی و توهم نسبت به حل بلافاصله معضلات مردم در سایه‍ی حل بحران اتمی تنها به درد بازیهای درون جناحی حاکمیت می خورد. بحران اقتصادی ایران فقط ناشی از تحریم‌ها نیست، بلکه تحریم‌ها بحران اقتصادی ناشی از سه دهه مدیریت نالایق، فاسد، دزد و برخوان یغما نشسته حکومتیان را تشدید کرده است. تحریم‌ها هم که برداشته شود، حکومتیان دزد و فاسد و نالایق بر جای خود هستند، اینها را باید برداشت.
با آزاد شدن اموال توقیف شده‍ی ایران در بانک‌ها و موسسات مالی بین‌المللی و درآمدهای ناشی از کم شدن یا برچیده شدن محاصره‍ی اقتصادی و تحریم‌ها، پول‌های هنگفتی به ایران سرازیر خواهد شد. نباید اجازه داد تا این پولها به کیسه‌های گشادی که برای آنها دوخته شده است، سرازیر شوند. این پولها باید فوراً و بطور موثر صرف برنامه ریزی جهت ایجاد کار و تأمین معیشت مردم و ایجاد امنیت شغلی و اجتماعی برای ایرانیها شود. مردم حق دارند خواستار کاهش سریع بودجه‍ی نظامی و هزینه‌های سرسام‌آور نهادهای فاشیستی مانند سپاه و بسیج و نیروهای گوناگون نظامی و انتظامی و لشکرکشیهای خارجی بشوند، دست برداشتن رژیم از ماجراجوئیهای منطقه ای و خودداری از کمک‌های بیدریغ مالی به سازمان‌ها و جریان‌های سیاسی کشورهای دیگر، که سهم شیر را از ثروتهای ملی به حلقوم خود فرو می کشد، شایسته است که در رأس خواسته‌های اساسی مردم قرار گیرد.

ما بر این باوریم اکنون که اقتدار رژیم و توهم قدر قدرتی آن در عرصه‍ی بین‌المللی چنین مفتضحانه با شکست روبرو شده است، اقتدار سرکوبگرانه و ستمگرانه‍ی آن از نیز میتواند از طریق مبارزه‍ی توده‌ای همه جانبه و افزایش مطالبات برحق مردم و بالابردن سطح مطالبات سیاسی و اقتصادی و مدنی جامعه درهم شکسته شود. این بر نیروهای سیاسی و فعالین جنبش های مدنی است که از فرصت فراهم آمده بهره گرفته و مبارزه برای به دست آوردن خواسته ها، باز شدن فضای سیاسی و تامین آزادی های سیاسی و اجتماعی را منطبق با شرایط جدید سازماندهی کنند.
ما اعلام می‌کنیم که نه آن زمان که حکومت اسلامی به نام مردم ایران دست به ماجراجوئی اتمی زد و نه امروز که به نام مردم ایران، توافق‌نامه‌ای را با گروه پنج به علاوه یک امضاء کرده است، هیچگاه نماینده مردم ایران نبوده و نیست و آنچه که این حکومت برای بقای خود امضاء کرده است و هر تعهد پذیرفته شده‌ای که، به نوعی مغایر منافع ملی ایران بوده و حقوق قانونی و شناخته شده بین‌المللی مردم ایران را نقض کند، فاقد اعتبار است.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران پایان مناقشات ۱۲ ساله حکومت ایران با جامعه جهانی را به سود مردم ایران می‌داند و از لغو تحریم‌های مترتب بر این توافق و تنش زدائی در رابطه با جامعه جهانی استقبال می‌کند. ما همزمان از همه جریانات سیاسی و مدافعان حقوق بشر می‌خواهیم که توافق روی برنامه هسته‌ای را، به نیرو برای مبارزه متحدانه علیه استبداد حاکم و آزادی زندانیان سیاسی بدل کنند! ما نسبت به تشدید نقض حقوق بشر در ایران، خصوصا در این مقطع که نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی می تواند با سکوت کشورهای غربی مواجه شود، هشدار می دهیم و از همه نیروهائی که آزادی را پاس می دارند می خواهیم به سهم خود مبارزه و فشار را علیه استبداد تشدید کنند.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
۲۹ تیر ۱٣۹۴ - ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۵