• مردم تهران عوارض ناشی از تشعشعات امواج رایوئی با طول موجهای کوتاه (مایکروویو) بر روی انسان را میدانند و می شناسند لیک اینرا نیز خوب میدانند که مسئولان نظام نه به فکر سلامت ساکنان پایتخت که در فکر حفظ نظام فخیمه ی خویشند و هر روز برای خنثی کردن امواج کانالهای ماهواره ای، امواج رادیوئی با طول موجهای کوتاه را روانه ی محلهای مسکونی می کنند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٣۱ تير ۱٣۹۴ -  ۲۲ ژوئيه ۲۰۱۵

در دوران نبود مراکز آزاد و مستقل نظرسنجی و فقدان تحقیقات میدانی گاه سخنان این یا آن دست اندرکار حکومت جمهوری اسلامی میتواند قابل تعمق باشد.
در روزنامه ی "شهروند" شماره ۶۱۷ میخوانیم مصاحبه با خانم دکتر نرگس زارع دار مجری طرح اندازه گیری گاز رادون* در تهران را. که از فحوای گفتار بر میآید؛ طرح با بن بست ناشی از مخالفت مردم پایتخت با نصب دستگاه اندازه گیری این گاز در منازلشان روبروست و علت این مخالفت را چنین بیان میدارد: «وقتی می‌گوییم برای اندازه‌گیری گاز رادون آمدیم، با تعجب می‌گویند: رادون؟ کار شما با انرژی هسته‌ای ارتباطی دارد؟ حتما برای ما خطرناک است... یا این‌که می‌گویند نکند این دستگاه از خودش انرژی متصاعد کند! یک عده قبول می‎کنند و روز بعد تماس می‌گیرند و می‌گویند نمی‌توانند این دستگاه را نگه دارند. عده دیگری فکر می‌کنند این دستگاه ضبط صداست و صداهای آنها را در خانه ثبت و به جایی منتقل می‌کند.»
این گفته ها نیازمند تفسیر و تبیین کارشناسی نیست و به عیان بازگوکننده ی یک موضوع ساده است: مردم پایتخت به رفتار و گفتار و کردار حکومتیان حتی در زمینه ی مسائلی که مستقیم با سلامتشان در ارتباط است، باور ندارند.
در مثلها آمده است: مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد. بواقع گفته های خانم دکتر و تعجب او جای شگفتی دارد، چرا که او بدون شک واقف است که در یک سیستم نظامی – امنیتی آنجا که مردم بتوانند و خطری احساس نکنند از همکاری با عوامل حکومت سر باز میزنند حتی آنزمان که به چشم خویش می بینند که دستگاه اندازه گیری گاز رادون "به معنای واقعی یک دستگاه نیست. محفظه پلاستیکی به شکل دایره است که داخل آن یک فیلم پلی‌کربناته حساس قرار دارد و جز این هیچ چیز دیگری در آن نیست. این دستگاه با فشار دست باز می‌شود و فیلم که به صورت ورقه نازکی در آن تعبیه شده".
در ادامه میخوانیم: "برای این‌که مشخص شود میزان گاز رادون در تهران چقدر است باید ١٠٠٠ نمونه با فواصل منظم جمع‌آوری شود اما تاکنون تنها ٣٣٢ نمونه تحویل داده شده و تحویل ١٢٥ نمونه دیگر هم در دست بررسی است." آمار خود سخن میگویند؛ تنها ۳/۱ ساکنان تهران باورمند به گفتار و رفتار و کردار حکومتیان بوده اند. به دیگر سخن؛ اگر ساکنان تهران ۱۲ میلیون فرض شود تعداد باورمندان ۴ میلیون خواهد بود که با کسر خانواده ی پاسداران و بسیجیان و دیگر عوامل امنیتی این رقم به زیر ۲ میلیون تنزل خواهد کرد. این آمار بیانگر هیچ چیز که نباشد به عیان بازگوکننده ی بحران مشروعیت حکومت در پایتخت "ام القراء اسلام" است.
آمار بحران مشروعیت نظام جمهوری اسلامی دقیقا ً صحبت از بازه زمانی میکند که به گفته سران نظام، جمهوری اسلامی در اوج موفقیتهای خود در زمینه ی مذاکرات هسته ای با کشورهای ۱+۵ قرار دارد، یعنی فاصله ی مذاکرات در ژنو تا تنظیم موافقتنامه هسته ای در وین. بازه زمانی که بسیاری را دچار این توهم نموده است که؛ از عمق شکاف میان دولت و ملت در ایران کاسته شده است.
خانم زارع راد در بررسی علل رفتاری مردم پایتخت، میگوید: «شاید بخشی به دلیل بالا بودن بی‌اعتمادی است و بخش دیگری هم این‌که چنین واکنش‌هایی نشان می‌دهد گاز رادون تا چه اندازه برای مردم ناشناخته است.» حتما ً اگر خانم مصاحبه گر (خانم لالمی) ترس از دست دادن کارش و هزینه های دیگر نمی بود به ایشان میگفت: خانم دکتر، همه اش ناشی از بی اعتمادیست. مردم تهران عوارض ناشی از تشعشعات امواج رایوئی با طول موجهای کوتاه (مایکروویو) بر روی انسان را میدانند و می شناسند لیک اینرا نیز خوب میدانند که مسئولان نظام نه به فکر سلامت ساکنان پایتخت که در فکر حفظ نظام فخیمه ی خویشند و هر روز به تناوب در ساعتهای مختلف برای خنثی کردن امواج کانالهای تلویزیونهای ماهواره ای، امواج رادیوئی با طول موجهای کوتاه را روانه ی محلهای مسکونی مردم می کنند.
مارال سعید


* «گاز رادون، بی‌رنگ، بی‌بو و بی‌علامت است. یعنی ممکن است افرادی، حتی شما سال‌ها در معرض رادون بوده باشید و هیچ خبر نداشته باشید. گاز رادون مثل گاز مونوکسیدکربن حاصل احتراق ناقص نیست، گازی است که همیشه در طبیعت وجود داشته و در برخی نقاط میزان آن بیشتر است. منبع رادون که جزو گازهای بی‌اثر و نادر به شمار می‌رود، زمین است. درواقع رادون محصولی از اورانیوم و رادیوم طبیعی موجود در زمین است. اورانیوم به‌طور طبیعی در مقادیر متفاوت در انواع سنگ و خاک در سراسر جهان یافت می‌شود.»